"Ο πολιτικός θάνατος του Πούτιν ή... Όλα κατέρρευσαν; Ο Ερντογάν υποστηρίζει την Κριμαία", είναι ο τίτλος άρθρου Διεθνούς ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία, η Τουρκία προσπαθεί να ισορροπήσει και να μεσολαβήσει μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Αν και τον Μάρτιο υπερψήφισε το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών που απαιτούσε τον τερματισμό της ρωσικής επιθετικότητας, η Τουρκία δεν προσχώρησε στις δυτικές κυρώσεις.
Ταυτόχρονα όμως απέκλεισε τον Βόσπορο και τα Δαρδανέλια για τη διέλευση ρωσικών και άλλων στρατιωτικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Παρέμβαση 18 Αμερικανών βουλευτών στον Μπλίνκεν για Τουρκία: Δεν γίνεται μέλος του ΝΑΤΟ να συνεργάζεται με τον Πούτιν!
Ο Τούρκος Πρόεδρος χαρακτήρισε ξεκάθαρα τη ρωσική εισβολή απαράδεκτη, αλλά αρνήθηκε να γυρίσει την πλάτη του στη Μόσχα.
Τουλάχιστον μέχρι την Τρίτη, όταν σίγουρα συγκλόνισε τον Ρώσο συνάδελφό του Βλαντιμίρ Πούτιν δηλώνοντας ότι η Κριμαία ανήκει στην Ουκρανία, ότι η προσάρτησή της είναι «παράνομη και παράτυπη» και ότι «η επιστροφή της Κριμαίας στην Ουκρανία, της οποίας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος, είναι μια ουσιαστική αναγκαιότητα από τη σκοπιά του διεθνούς δικαίου».
Αυτό είπε ο Ερντογάν σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα που κυκλοφόρησε στη δεύτερη σύνοδο κορυφής της Πλατφόρμας της Κριμαίας, μια πρωτοβουλία με την οποία η Ουκρανία προσπαθεί να κινητοποιήσει τη διεθνή υποστήριξη από πέρυσι για να της επιστραφεί η Κριμαία.
Ο Ερντογάν επανέλαβε επίσης το αίτημά του για την απελευθέρωση του ηγέτη των Τατάρων της Κριμαίας Nariman Dzhelyal και τουλάχιστον 45 άλλων Τατάρων της Κριμαίας που κρατούνται από τη Ρωσία από το 2021.
Σε ότι αφορά τη Ρωσία, φυσικά, η Κριμαία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της από τότε που την προσάρτησε το 2014
Μετά από αυτό, υπό συνθήκες στρατιωτικής κατοχής διεξήγαγε ένα αμφισβητούμενο δημοψήφισμα, σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα του οποίου η πλειοψηφία του πληθυσμού αυτής της ουκρανικής χερσονήσου , που σημειωτέον έχει πλειοψηφία σε ρωσικό πληθυσμό, τάχθηκε υπέρ της απόσχισης από την Ουκρανία και της προσάρτησης προς τη Ρωσία.
Ένα μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινότητας, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ, των ΗΠΑ και της πλειοψηφίας της Γενικής Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, απέρριψε το δημοψήφισμα και την ίδια την προσάρτηση ως αντίθετη με το διεθνές δίκαιο.
Με άλλα λόγια, η θέση της μεγάλης πλειοψηφίας της διεθνούς κοινότητας είναι ότι η Κριμαία εξακολουθεί να είναι Ουκρανική.
Οι μόνες χώρες που έχουν αναγνωρίσει την παράνομη προσάρτηση της Ρωσίας είναι το Αφγανιστάν, η Κούβα, το Κιργιστάν, η Νικαράγουα, η Βόρεια Κορέα, το Σουδάν, η Συρία και η Ζιμπάμπουε.
Ο Τούρκος πρόεδρος επιβεβαίωσε μόνο την ήδη καθιερωμένη θέση της χώρας του, αλλά η δήλωσή του έρχεται σε μια μάλλον άβολη στιγμή για τη Ρωσία, καθώς οι Ουκρανοί εξαπολύουν καταστροφικές επιθέσεις σε ρωσικούς στρατιωτικούς στόχους σε όλη την Κριμαία και ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky ισχυρίζεται ότι ο πόλεμος θα τελειώσει στην Κριμαία, όπως ακριβώς ξέσπασε σε αυτήν πριν από οκτώ χρόνια.
Ο στρατιωτικός αναλυτής Barić ισχυρίζεται ότι ο Ερντογάν δεν θα πάρει ανοιχτά το μέρος.
"Ο Ερντογάν βλέπει σε αυτό μια φανταστική ευκαιρία να ξεπληρώσει τη Δύση για τη στάση της Τουρκίας σε αυτόν τον πόλεμο", δήλωσε ο Μπάριτς, ο οποίος είναι δύσπιστος σχετικά με τη φιλοδοξία του Ερντογάν να μεσολαβήσει στις ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Κιέβου και Μόσχας.
«Οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις σταμάτησαν στα τέλη Μαρτίου και δε θα υπάρξουν μέχρι να γίνει κάτι σημαντικό στο στρατιωτικό μέτωπο στην Ουκρανία, και γι' αυτό θα πρέπει να περιμένουμε την άνοιξη και το καλοκαίρι του επόμενου έτους, επειδή θα έχουμε εξελίξεις στο πεδίο της μάχης», προβλέπει ο Μπάριτς.
Σχετικά με το ενδεχόμενο ο Ερντογάν και άλλοι μεσολαβητές μέσω της διπλωματικής οδού να πείσουν τον Πούτιν να επιστρέψει το ουκρανικό έδαφος, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, ο Μπάριτς είναι επίσης πολύ σαφής:
«Δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσει ο Πούτιν σε κάτι τέτοιο, γιατί θα ήταν ο πολιτικός του θάνατος. Ένας ισχυρός ηγέτης δεν πρέπει να δείχνει τέτοια αδυναμία».
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Γιατί όμως εμμένει ο Ερντογάν στην επιστροφή της Κριμαίας από τη Ρωσία στην Ουκρανία;
Ο Τούρκος Πρόεδρος γνωρίζει ότι η μη αναγνώριση της Ρωσικής Κριμαίας εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας του για τους παρακάτω λόγους:
1. Εμφανίζεται ότι ακολουθεί την πλειοψηφία της Διεθνούς Κοινής γνώμης αντισταθμίζοντας τη στενή σχέση της χώρας του με τη Ρωσία.
2. Δεν θέλει η Ουκρανία να στερηθεί την Κριμαία και να μετατραπεί σε ηπειρωτικό κράτος, αφού σε τέτοια περίπτωση θα έχει απέναντι της η Τουρκία το Ρωσικό στόλο της Μαύρης θάλασσας και όχι τον Ουκρανικό στόλο
Σε τέτοια περίπτωση η Τουρκία θα πρέπει να προσέχει τις κινήσεις της έναντι της Ρωσίας, ενώ θα πρέπει να τηρεί αυξημένες ναυτικές δυνάμεις στη Βόρεια θαλάσσια Διοίκησή της, με τομέα την Μαύρη θάλασσα , την ώρα που το κέντρο θαλάσσιας βαρύτητάς της μέσω της "Γαλάζιας Πατρίδας" εστιάζεται σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο.
3. Ο Ερντογάν βλέπει πολύ ποιο εύκολο να επιδιώξει την κατοχύρωση μειονοτικών δικαιωμάτων για τους Τατάρους της Κριμαίας εφόσον αυτή υπάγεται στην Ουκρανία, από ότι εάν υπαχθεί οριστικά στην Τουρκία.
Μπορεί η στάση αυτή του Ερντογάν να επηρεάσει τις ρωσοτουρκικές σχέσεις αλλού;
Σε αυτό το ερώτημα εκτίμηση μας είναι πως ναι αλλά μέχρι ενός βαθμού, ο οποίος δεν θα απαγορεύει τη συνεννόηση Πούτιν-Ερντογάν στη βάση του win-win σε άλλα καυτά μέτωπα, όπως της Συρίας-Λιβύης και ΝΑ Μεσογείου
Ιδιαίτερα για τη ΝΑ Μεσόγειο και τη Συρία, η γραμμή Πούτιν προς τον Ερντογάν , η οποία συμφέρει και τους δύο είναι, "βρέστα με τον Άσαντ" και αυτός στη συνέχεια θα σε "βοηθήσει" σε Κύπρο και ΝΑ Μεσόγειο.
Εκτίμησή μας είναι ότι "παίζει" βάσιμα ως σενάριο η αναγνώριση του ψευδοκράτους από Συρία και Αζερμπαϊτζάν, αλλά και η οριοθέτηση ΑΟΖ ψευδοκράτους με Συρία.
Ειδικά το τελευταίο θα "έβαζε" στο ενεργειακό παιγνίδι της ΝΑ Μεσογείου Ρωσία και Τουρκία.
Οψόμεθα
