Οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποιούν όλμους 2S4 Tyulpan 240 mm, τα μεγαλύτερα όπλα αυτού του γενικού τύπου σε υπηρεσία οπουδήποτε στον κόσμο, για να εκτοξεύουν βλήματα καθοδηγούμενα με λέιζερ στο εργοστάσιο χάλυβα Azovstal της Μαριούπολης, λίγες μέρες αφότου Ουκρανοί μαχητές εντός του συγκροτήματος επέμειναν ότι η παράδοση δεν ήταν επιλογή.
Ο αυτοκινούμενος όλμος 2S4, ο οποίος χρησιμοποιεί ένα τροποποιημένο σασί με ερπύστρια που βασίζεται σε αυτό που χρησιμοποιείται για το σύστημα πυραύλων εδάφους-αέρος Krug (SA-4 Ganef), τέθηκε για πρώτη φορά σε υπηρεσία με τον Σοβιετικό Στρατό το 1975. Ένα πλήρωμα συνήθως εννέα ατόμων χειρίζεται ένα μόνο από αυτά τα όπλα, με τέσσερα μέλη του πληρώματος να επιβαίνουν στον ίδιο τον αυτοκινούμενο όλμο και τα άλλα πέντε να ακολουθούν πίσω σε ένα όχημα υποστήριξης. Τα Tyulpan, έχουν σχετικά περιορισμένη εμβέλεια και έχουν χαμηλό ρυθμό πυροδότησης, μόνο περίπου έναν γύρο ανά λεπτό. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, στα τεράστια βλήματα που εκτοξεύουν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ρώσος διοικητής: Αυτός είναι ο μυστικός διάδρομος από όπου ο ουκρανικός στρατός εγκατέλειψε το εργοστάσιο Azovstal
Ιστορικά, τα 2S4 συνήθως έχουν χρησιμοποιηθεί για την εκτόξευση μη καθοδηγούμενων βολών 290 λιβρών ή 500 λιβρών υψηλής εκρηκτικής ύλης, το τελευταίο εκ των οποίων έχει ενισχυτή πυραύλων που εκτείνει το βεληνεκές. Μπορεί να εμπλέξει στόχους σε απόσταση περίπου 6 μιλίων με τυπικά πυρομαχικά και 11 μίλια μακριά όταν χρησιμοποιεί τον τύπο υποβοηθούμενου από πυραύλους. Στη δεκαετία του 1980, οι Σοβιετικοί ανέπτυξαν έναν γύρο καθοδηγούμενο με λέιζερ, που ονομάζεται Smel'chak, για το 2S4, το οποίο έχει μέγιστη εμβέλεια 5,7 μίλια.
Ένα σύστημα αυτόματης φόρτωσης, τροφοδοτεί το κονίαμα από δύο γεμιστήρες τύπου τυμπάνου, οι οποίοι μπορούν να χωρέσουν συνολικά 40 τυπικά βλήματα υψηλής έκρηξης ή 20 υποβοηθούμενα από πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, κάθε φορά. Δεν είναι σαφές, πόσα κελύφη καθοδηγούμενα με λέιζερ μπορούν να φορτωθούν στο σύστημα ταυτόχρονα. Το 2S4 έχει έναν μικρό ενσωματωμένο γερανό, για να ανυψώνει τα βλήματα στους γεμιστήρες του.
Το Smel'chak ,σχεδιάστηκε αρχικά για να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με έναν εμπρός παρατηρητή πυροβολικού, ο οποίος θα χρησιμοποιούσε έναν φορητό δείκτη λέιζερ για να "εγκλωβίσει" τον στόχο. Άλλες πλατφόρμες εξοπλισμένες με δείκτες λέιζερ, όπως τα drones, θα μπορούσαν ενδεχομένως να εκτελέσουν αυτή τη λειτουργία επίσης.
Το γιατί ακριβώς οι Ρώσοι μπορεί να χρησιμοποιούν Smel'chaks στη συνεχιζόμενη πολιορκία του εργοστασίου χάλυβα Azovstal, το οποίο βρίσκεται στο νότιο λιμάνι της Μαριούπολης και είναι γνωστό ότι είναι το τελευταίο προπύργιο των ουκρανικών δυνάμεων στην πόλη, δεν είναι απολύτως σαφές. Σε αυτό το σημείο, οι ρωσικές χερσαίες δυνάμεις βασικά χτυπούν την μπροστινή πόρτα του Azovstal και είναι γνωστό ότι, διεξάγουν σχεδόν συνεχείς αεροπορικές και πυροβολικές επιδρομές στο συγκρότημα, χρησιμοποιώντας μη κατευθυνόμενα πυρομαχικά.
Ωστόσο, το συγκρότημα βρίσκεται στην κορυφή ενός δικτύου σηράγγων με λαβύρινθο, που έχει βοηθήσει στην προστασία των υπερασπιστών από αυτούς τους βομβαρδισμούς. Η αξία ενός πυρομαχικού καθοδηγούμενου με λέιζερ, για να στοχεύει συγκεκριμένα αδύναμα σημεία ή ακόμα και να προσπαθεί να σφραγίσει τις εισόδους και τις εξόδους της σήραγγας, θα μπορούσε να είναι ένα τακτικό κίνητρο για την εξήγηση της πρόσφατης χρήσης αυτών των βλημάτων. Η εξαιρετικά στενή εγγύτητα των ρωσικών δυνάμεων στην εγκατάσταση σημαίνει επίσης ότι, η περιορισμένη εμβέλεια 5,7 μιλίων του Tyulpan με αυτά τα πυρομαχικά δεν είναι ουσιαστικά ένα θέμα.
Αυτή είναι επίσης απλώς μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη, δεδομένου ότι η Ρωσία λέγεται ότι έχει ένα ολοένα μειούμενο απόθεμα πυρομαχικών ακριβείας κάθε είδους . Επιπλέον, αρκετές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους, έχουν «στραγγαλίσει» την ικανότητα της Ρωσίας να επαναεφοδιάζεται με όπλα διαφόρων τύπων, ειδικά προηγμένα συστήματα που απαιτούν εξειδικευμένα ηλεκτρονικά εξαρτήματα . Έχοντας αυτό κατά νου, δεν είναι καθόλου περίεργο που ο ρωσικός στρατός χτυπούσε κατά κύριο λόγο το Azovstal, με μη καθοδηγούμενα πυρομαχικά μέχρι τα τέλη Απριλίου.
Η αδιάκοπη επίθεση της Ρωσίας μαίνεται παρά το γεγονός ότι, οι περισσότερες ρωσικές χερσαίες δυνάμεις έχουν ανακατευθυνθεί προς το Βορρά, για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις για πιο επείγουσες επιθέσεις, με έναν μικρό αριθμό τακτικών ομάδων τάγματος να επιμένουν να προσπεράσουν το εργοστάσιο.
Με τον ουκρανικό στρατό να ισχυρίζεται ότι, θα αποκλείσει κάθε πιθανή ευκαιρία χάραξης μια διαδρομής εξόδου από το εργοστάσιο χάλυβα Azovstal, ίσως οι Ρώσοι χρησιμοποιούν τα πυρομαχικά ακριβείας σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν αυτή την εκκένωση.
