Τον Ιούνιο του 2017, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είπε στους δημοσιογράφους ότι «πατριώτες» άμαχοι χάκερ από τη χώρα του, μπορεί να έχουν παρέμβει στις εθνικές εκλογές των ΗΠΑ. Ο Πούτιν διευκρίνισε ότι δεν επρόκειτο για χάκερ που συνδέονται με τη ρωσική κυβέρνηση, αλλά για πατριώτες πολίτες της Ρωσίας που υπερασπίζονταν την αξιοπρέπεια του έθνους στον κυβερνοχώρο.
“Αν είναι πατριώτες, συνεισφέρουν με τρόπο που θεωρούν σωστό, στον αγώνα εναντίον εκείνων που λένε άσχημα πράγματα για τη Ρωσία», είπε ο Πούτιν για τους πατριώτες χάκερ της Ρωσίας. Αυτή η κατάσταση δείχνει τους στρατηγικούς τρόπους, με τους οποίους οι αυταρχικές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο “πατριώτες” άμαχους χάκερ, ως μέσο άρνησης της συνενοχής τους σε κυβερνοεπιθέσεις σε ξένες οντότητες.
Οι κυβερνήσεις της Ρωσίας, της Κίνας και του Ιράν βλέπουν αυτούς τους “πατριώτες χάκερς”, ως χρήσιμο εργαλείο στο οπλοστάσιό τους στον κυβερνοχώρο εναντίον δυτικών στόχων και ως μέσο για να ρίξουν την ευθύνη για επιθέσεις σε μη κρατικά μέρη.
Σύμφωνα με τους νόμους του πολέμου, οι πατριώτες χάκερ λειτουργούν σε μια νόμιμη γκρίζα ζώνη, καθώς δεν είναι ρητά άμαχοι ούτε μαχητές. Αυτή η ασάφεια είναι χρήσιμη για αυταρχικές κυβερνήσεις, καθώς μπορούν να μεταθέσουν την ευθύνη για κυβερνοεπιθέσεις σε δυτικούς στόχους σε πατριώτες χάκερ.
Στην πραγματικότητα, οι κεντρικοί θεσμοί στον κυβερνοχώρο των αυταρχικών κυβερνήσεων έχουν τον έλεγχο των αμάχων χάκερ, αλλά επιλέγουν να μην επιβάλλουν αυτόν τον έλεγχο εάν οι ενέργειες των αμάχων χάκερ, ευθυγραμμίζονται με τους στόχους του κράτους. Παρά το γεγονός ότι, είναι απερίσκεπτοι και δυσκίνητοι κατά καιρούς, οι πατριώτες χάκερ είναι τελικά ένα καθαρό όφελος για αυταρχικές κυβερνήσεις που ανησυχούν για αντίποινα από τις δυτικές κυβερνήσεις, μετά από μεγάλες επιθέσεις στον κυβερνοχώρο.
Οι κινεζικές κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας και οι στρατιωτικές οντότητες, έχουν ολοένα και περισσότερες συμβάσεις με μη στρατιωτικούς χάκερ για τη διεξαγωγή κυβερνοεγκληματικών δραστηριοτήτων στο εξωτερικό. Σε συνέντευξη Τύπου τον Ιούλιο του 2021 , ένας ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν, είπε στους δημοσιογράφους ότι το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας “χρησιμοποιεί, εν γνώσει του, εγκληματικά συμβόλαια χάκερ για να διεξάγει μη εγκεκριμένες επιχειρήσεις στον κυβερνοχώρο παγκοσμίως”.
Η συνεργασία με μη στρατιωτικούς του κράτους, αποτελεί εδώ και καιρό μια βασική πτυχή του κινεζικού δόγματος στον κυβερνοχώρο. Σε ένα άρθρο του 2010 για την κουλτούρα των χάκερ της Κίνας, ο κινέζος αναλυτής Ethan Gutmann έγραψε: “Το να υπονοείται ότι οι Κινέζοι αξιωματούχοι δεν μπορούν να ελέγξουν τους πατριώτες χάκερ είναι αστείο”. Η κινεζική κυβέρνηση, συνάπτει συμβάσεις με εγχώρια πανεπιστήμια και ιδιωτικές εταιρείες κυβερνοασφάλειας, για τη διεξαγωγή κυβερνοεπιθέσεων στο εξωτερικό με κρατική έγκριση.
Ενώ οι δεσμοί μεταξύ της κινεζικής κυβέρνησης και των εγκληματιών του κυβερνοχώρου είναι αρκετά ξεκάθαροι, οι Ρώσοι πατριώτες χάκερ λειτουργούν πιο ελεύθερα και συχνά λειτουργούν μόνοι τους. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, πίεσε εδώ και καιρό τον Πούτιν να πατάξει τις συμμορίες ransomware και τους κυβερνοεγκληματίες που δρουν στη Ρωσία.
Όπως γράφει ο Τζάστιν Σέρμαν , “Ο Πούτιν δεν ελέγχει κυριολεκτικά τα πάντα στη Ρωσία και πολλοί κυβερνοεγκληματίες κάνουν ότι θέλουν, εφόσον επιτίθενται σε ξένους στόχους και δεν υπονομεύουν τον στόχο του Κρεμλίνου”. Πριν από τον Ρωσο-Ουκρανικό Πόλεμο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε πράγματι σημειώσει κάποια σταδιακή πρόοδο, όσον αφορά την καθιέρωση μιας κοινής αντίληψης για την υπεύθυνη δραστηριότητα στον κυβερνοχώρο με τη Ρωσία.
Τον Οκτώβριο του 2021, η Ουάσιγκτον και η Μόσχα υπέγραψαν από κοινού μια συμφωνία κανόνων στον κυβερνοχώρο, το οποίο καθόριζε γενικές αρχές στον κυβερνοχώρο που θα τηρούσαν και τα δύο έθνη. Ωστόσο, από την αρχή της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, φαίνεται ότι κάθε πρόοδος στο μέτωπο του κυβερνοχώρου έχει σταματήσει και ότι πατριώτες χάκερ εντός της Ρωσίας, έχουν λάβει το πράσινο φως από το Κρεμλίνο να επιτεθούν σε δυτικούς στόχους.
Ενώ παράγοντες από την Κίνα και τη Ρωσία αποτελούν την πρωταρχική απειλή για την άμυνα στον κυβερνοχώρο των ΗΠΑ, το Ιράν ενθαρρύνει ολοένα και περισσότερο τους πολίτες χάκερ να υπερασπίζονται την εθνική του αξιοπρέπεια στον κυβερνοχώρο.
Μετά την καταστροφική κυβερνοεπίθεση του Stuxnet στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, η Τεχεράνη επένδυσε πολλά στην ανάπτυξη των δυνατοτήτων της στον κυβερνοχώρο που εγκρίθηκαν από το κράτος και στρατολόγησε χιλιάδες εθελοντές πατριώτες χάκερ, για να υπερασπιστούν την εθνική εικόνα του Ιράν στο διαδίκτυο.
Για παράδειγμα, τον Ιανουάριο του 2020, Ιρανοί εθνικιστές εισέβαλαν στον ιστότοπο του Προγράμματος Ομοσπονδιακής Βιβλιοθήκης των ΗΠΑ και παραμόρφωσαν τον ιστότοπο με έναν φόρο τιμής στον Ταγματάρχη Κασίμ Σουλεϊμανί, τον Ιρανό στρατιωτικό διοικητή που σκοτώθηκε από επίθεση αμερικανικού μη επανδρωμένου αεροσκάφους.
Είναι πλέον καθιερωμένο γεγονός ότι, ο κυβερνοπόλεμος θα είναι μόνιμο μέρος της διεθνούς σύγκρουσης στον εικοστό πρώτο αιώνα. Προκειμένου να μειωθούν οι κίνδυνοι μεγάλων επιπτώσεων και πιθανών απωλειών αμάχων, τα έθνη πρέπει να θεσπίσουν σαφείς διεθνείς κανόνες και κανόνες σχετικά με τις δραστηριότητες πατριωτών χάκερ.
Οι αυταρχικές κυβερνήσεις δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από την ανωνυμία των ψευδο-αμάχων χάκερ, πρέπει να αναλάβουν και την ευθύνη για τις πράξεις τους. Εάν η σύγκρουση στον κυβερνοχώρο διαχυθεί στον φυσικό κόσμο, δεν είναι σαφές σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο εάν οι πατριώτες χάκερ, μπορούν να θεωρηθούν εκπρόσωποι των αντίστοιχων κυβερνήσεών τους. Η διευκρίνιση σχετικά με αυτό το θέμα, θα πρέπει να έχει προηγούμενο στα διεθνή φόρουμ για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και στις πολυμερείς συνομιλίες, σχετικά με τις δραστηριότητες στον κυβερνοχώρο.
