Είναι γνωστό ότι μια σειρά εκρήξεων έχει αναφερθεί σε διάφορα μέρη της Υπερδνειστερίας, μιας αποσχισμένης περιοχής που υποστηρίζεται από τη Ρωσία στη Μολδαβία, που συνορεύει με την Ουκρανία.
Η Υπερδνειστερία, είναι μια στενή λωρίδα γης μεταξύ της ανατολικής όχθης του ποταμού Δνείστερου και των συνόρων της Μολδαβίας, με την Ουκρανία. Από έναν συνολικό πληθυσμό περίπου 470.000 ανθρώπων, οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί μαζί υπερτερούν αριθμητικά των Μολδαβών.
Σύμφωνα με το asianews, το αυτονομιστικό έδαφος δεν έχει κανένα συμφέρον να ενταχθεί στη Ρωσία. Ωστόσο, οι κύριες πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές αποφάσεις λαμβάνονται στη Μόσχα. Η Υπερδνειστερία, δεν έχει εγκαταστάσεις για να υποστηρίξει μια επίθεση στην Οδησσό της Ουκρανίας. Οι Μολδαβοί δεν ανακατεύονται και στοχεύουν στην ουδετερότητα.
Στην Υπερδνειστερία στα σύνορα με την Ουκρανία, υπάρχουν δύο τύποι ρωσικών ενόπλων δυνάμεων: οι λεγόμενοι «ειρηνευτές», περίπου 500 άτομα που αναπτύσσονται μαζί με Μολδαβούς στρατιώτες και παρατηρητές από διάφορες χώρες, και «περιορισμένη ομάδα στρατευμάτων» που προστατεύει τις ρωσικές στρατιωτικές αποθήκες στο χωριό Kolbasna. Αυτό λέει στο Currentime.tv, ο πρώην υπουργός Άμυνας της Μολδαβίας Anatol Šalar, σύμφωνα με τον οποίο υπάρχουν περισσότεροι από 2.200 στρατιώτες στη δεύτερη ομάδα.
Ο ιστότοπος πήρε επίσης συνέντευξη από τον πρώην αντιπρόεδρο της Υπερδνειστερίας, από το κόμμα για την Ένταξη στη Μολδαβία, Aleksandr Flenka, ο οποίος εξήγησε πώς η αμφισβητούμενη περιοχή διαφέρει από τις αυτονομιστικές δημοκρατίες του Ντόνιετσκ και του Λουγκάνσκ στο Ντονμπάς, και γιατί η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται να επανενώσει αυτήν την περιοχή με τον εαυτό της. Αυτό οφείλεται, πρώτον στην έλλειψη κοινών συνόρων με τη Ρωσία και, δεύτερον, επειδή η ηγεσία της Tiraspol έχει επιτύχει εδώ και πολύ καιρό τους στόχους της, πολύ πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία: «Έχουν ήδη δωρεάν προμήθειες φυσικού αερίου από τη Ρωσία και ένα ανθηρό λαθρεμπόριο πρός όλες τις κατευθύνσεις».
Το ρωσικό αέριο χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενέργειας που θα πουληθεί «στα μαύρα» στη Μολδαβία, η οποία κερδίζει καλά χρήματα σε δολάρια εδώ και 30 χρόνια, και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για ενσωμάτωση με τη Ρωσία, ούτε για διεθνή αναγνώριση της δημοκρατίας, κάτι που θα σήμαινε υποχρεώσεις και ελέγχους κάθε είδους. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση πυροδότησης ένοπλης σύγκρουσης με την Ουκρανία.
Όταν ρωτήθηκε για την πραγματική ανεξαρτησία της ηγεσίας της Υπερδνειστερίας από τη Μόσχα, ο Φλένκα εξηγεί ότι «στις καθημερινές αποφάσεις και στη συνήθη διοίκηση υπάρχει αρκετή ελευθερία, φυσικά η εξάρτηση γίνεται αισθητή σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο». Διαφορετικά, προσθέτει ο Flenka, ο επονομαζόμενος πρόεδρος Vadim Krasnoselskij και ο λεγόμενος υπουργός Εξωτερικών Vitalij Ignatev, μαζί με μια μεγάλη κάστα αξιωματούχων, «ζουν ήσυχα, έχοντας τόσο ρωσικά όσο και ουκρανικά διαβατήρια και πολλοί έχουν επίσης μολδαβικά».
Το μόνο κοινό γεγονός με το Ντονμπάς, είναι η δημιουργία της αυτονομιστικής δημοκρατίας, η οποία έλαβε χώρα με την υποστήριξη της Ρωσίας σύμφωνα με ένα κλασικό πρότυπο, που παρατηρείται επίσης στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία σε σχέση με τη Γεωργία, αλλά κάθε ένα από αυτά τα εδάφη έχει τη δική του ιδιαίτερη ιστορία.
Ο μοχλός ελέγχου της Μόσχας παραμένει η παροχή φυσικού αερίου, η οποία αυτές τις μέρες κλείνει για αρκετές χώρες, και θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει την Υπερδνειστερία εάν ανασταλεί η αποστολή στη Μολδαβία, από την οποία η αυτονομιστική επικράτεια αφαιρεί παράνομα την ποσόστωση των συμφερόντων της. Από την άλλη, αν έμεναν χωρίς φυσικό αέριο, οι κάτοικοι της Υπερδνειστερίας θα ήταν ακόμη λιγότερο διατεθειμένοι να πολεμήσουν για τους Ρώσους.
Στην πραγματικότητα, οι Ρώσοι πληρώνουν επίσης τις συντάξεις των πολιτών της Υπερδνειστερίας, τις οποίες παρέχει ο δήμος της Μόσχας μαζί με άλλες κοινωνικές παροχές. Σε κάθε περίπτωση, μια ρωσική επίθεση στην Οδησσό από τη Δύση θα ήταν οικονομικά αβάσιμη για τις εγκαταστάσεις στην Tiraspol, η οποία διαθέτει στρατιωτική τεχνολογία που χρονολογείται από τη σοβιετική περίοδο και η Ρωσία δεν μπορεί να μεταφέρει τίποτα, χωρίς να περάσει από την Ουκρανία ή τη Μολδαβία. «Υπάρχουν 20.000 τόνοι στρατιωτικών αποθεμάτων στις ρωσικές αποθήκες ούτως ή άλλως, και ακόμη κι αν τα μισά από αυτά λειτουργούσαν, θα εξακολουθούσε να αποτελεί σημαντική απειλή», σημειώνει ο Flenka, «αλλά δεν θα ήταν εύκολο να επαναφέρει αυτό το οπλοστάσιο σε τροχιά».
Στην Υπερδνειστερία υπάρχει επίσης, ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο, το οποίο διατηρείται για 30 χρόνια σε ένα ελάχιστο επίπεδο αποτελεσματικότητας, όπου ακόμη και η προσγείωση τη νύχτα είναι αδύνατη, ωστόσο τις τελευταίες ημέρες ακούγονται εκεί νυχτερινές εκρήξεις.
Η Πρόεδρος της Μολδαβίας Maia Sandu, έχει υποδείξει το αεροδρόμιο Tiraspol ως στρατιωτικό στόχο υψηλού κινδύνου, αλλά το Κισινάου δεν έχει τη δύναμη να επιβάλει τίποτα και θα συνεχίσει να διατηρεί την ουδετερότητά του, δουλεύοντας μέσω της διπλωματικής οδού με όλες τις έννοιες: με τη Ρουμανία, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ουκρανία και την ίδια τη Ρωσία.
Η Υπερδνειστερία, ίσως η πιο σκοτεινή γωνιά ολόκληρης της ηπείρου, παραμένει ένα βέλος στραμμένο στην καρδιά της Ευρώπης.
