Ένοπλες Συρράξεις

Πώς η Κίνα θα διεξήγαγε πόλεμο ενάντια στο συμμαχικό «Σινικό Τείχος»

Ας υποθέσουμε ότι ο στρατηγός Ντέιβιντ Μπέργκερ, ο διοικητής του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ, παίρνει εντολή από το Πεντάγωνο και μετατρέπει το Σώμα σε μια δύναμη  που εκτοξεύει πυραύλους, ικανή να μετατρέψει την πρώτη αλυσίδα νησιών σε ένα « Σινικό Τείχος αντίστροφα »,  ένα οδόφραγμα ενάντια στη θάλασσα και αεροπορική κίνηση μεταξύ των θαλασσών της Κίνας και του Δυτικού Ειρηνικού. 

Αυτή η κίνηση,  θα μπορούσε να αποτρέψει  για κάποιο χρονικό διάστημα από τυχαίες περιπέτειες στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, στο Στενό της Ταϊβάν ή στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, αλλά δεν θα συναινούσε η Κίνα σε αυτό. Άλλωστε, η Κίνα πρέπει να βγει στην ανοιχτή θάλασσα για να κάνει το « όνειρό »  της πραγματικότητα (Εθνική αναζωογόνηση το ονομάζει). Η ηγεσία βλέπει επιτακτικούς οικονομικούς, στρατιωτικούς και διπλωματικούς λόγους για να κάνει αισθητό το βάρος της Κίνας στις παγκόσμιες υποθέσεις.

Όλα αυτά απαιτούν πρόσβαση στην ανοιχτή θάλασσα.  Συνεπώς, όλοι θα  απαιτήσουν από τους διοικητές του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLA), να επινοήσουν κάποιο τρόπο για να σπάσουν το συμμαχικό «Σινικό Τείχος».

Ποιες είναι οι επιλογές του Πεκίνου

Οι δυνάμεις του PLA θα μπορούσαν να δράσουν σε όλη την αλυσίδα της πρώτης νησιωτικής αλυσίδας λίγο πολύ ταυτόχρονα, με την ελπίδα να καταστρέψουν αυτό που θα μπορούσε να είναι μια αραιά φυλασσόμενη περίμετρος. Θα μπορούσαν να διασκορπίσουν τις δυνάμεις τους ενώ εξαπολύουν πολλαπλές επιθέσεις ταυτόχρονα, με την ελπίδα να σημειώσουν μια σημαντική επιτυχία κάπου στη γραμμή. Ο συντονισμός μεταξύ αυτών των επιθέσεων θα ήταν σημαντικός για να διασφαλιστεί ότι, θα πραγματοποιηθούν αμέσως, αποτρέποντας τους υπερασπιστές των νησιών να μετακινούνται από πλευρά σε πλευρά για να ενισχύσουν ο ένας τον άλλον στα σημεία πρόσκρουσης.

Διαφορετικά, οι διοικητές της Κίνας θα μπορούσαν να αφήσουν συμβολικές δυνάμεις κατά μήκος της γραμμής, για να καθηλώσουν τους συμμάχους υπερασπιστές στη θέση τους, και μετά, πιθανώς αφού προσποιηθούν κάπου αλλού κατά μήκος της αλυσίδας των νησιών, θα μπορούσαν να εξαπολύσουν μαζική μάχη για να εξαπολύσουν ένα μόνο τεράστιο χτύπημα στον εχθρό. 

Επομένως, η πρώτη και ύψιστη απόφαση ενώπιον των διοικητών του PLA και των πολιτικών τους  είναι: ευρεία ή στενή;

Ας υποθέσουμε ότι, η απόφαση είναι να ξεκινήσει μια επίθεση στενού μετώπου, καθώς θα μπορούσε να γίνει σε διάφορες υποψήφιες τοποθεσίες. Οι διοικητές του PLA θα πρέπει να αποφασίσουν, εάν θα εξαναγκάσουν τα στενά που επιτρέπουν την έξοδο στον Δυτικό Ειρηνικό, περιορίζοντας την προσπάθεια στο νερό ή θα καταλάβουν ένα νησί ή δύο με θέα σε ένα από τα στενά. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Στην ιδανική περίπτωση, οι Αμερικανικές δυνάμεις και οι σύμμαχοί τους θα επέλεγαν να καταλάβουν το έδαφος, υποθέτοντας ότι το Πεκίνο δεν έχει αρκετά αξιόμαχη ικανότητα για αμφίβιο πόλεμο. Αυτό θα επέτρεπε στο PLA να αξιοποιήσει τη λογική της άμυνας της αλυσίδας νησιών, τοποθετώντας τις δικές του πυραυλικές ένοπλες δυνάμεις στα νησιά για να βοηθήσει να καθαρίσει τα κοντινά ύδατα και τους ουρανούς, από υπερασπιστές και να απειλήσει τις συμμαχικές δυνάμεις σε άλλα μέρη της αλυσίδας του νησιού. Θα σπάσει την αλυσίδα τουλάχιστον προσωρινά.

Όμως, όπως συμβαίνει συνήθως στις πολεμικές υποθέσεις, οι περιστάσεις απέχουν πολύ από το να είναι ιδανικές. Δύο αγαπημένοι θαλάσσιοι οδοί του ναυτικού PLA στον Δυτικό Ειρηνικό είναι το Στενό Miyako, που πλαισιώνεται από την Οκινάουα στα βόρεια, και το στενό Luzon, που πλαισιώνεται από την Ταϊβάν στα βόρεια και το νησί των Φιλιππίνων Luzon στο νότο. 

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι, οι πεζοναύτες της PLA εισβάλλουν στις παραλίες της Οκινάουα, ενός νησιού που φιλοξενεί ισχυρές δυνάμεις των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας. Η εισβολή στην Οκινάουα έχει δοκιμαστεί στο παρελθόν, με ευνοϊκό κόστος για τους εισβολείς και τους υπερασπιστές. Είναι επίσης δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι, θα επιτεθούν στη Λουζόν, ένα νησί με μεγάλες διαστάσεις που έχει γίνει μάρτυρας από σκληρές εξεγέρσεις τον περασμένο αιώνα και επιπλέον. Έτσι, οι Κινέζοι διοικητές μπορεί να ικανοποιηθούν αρπάζοντας ένα νησί που γειτνιάζει με μια από αυτές τις πλωτές οδούς ή να συμβιβαστούν σε κάποια πιο μακρινή θέση, που εξακολουθεί να βρίσκεται σε πυραυλική απόσταση  από αμφισβητούμενα ύδατα.

Εάν οι αμφίβιες δυνάμεις του PLA μπορούσαν να διαπεράσουν το φράγμα του νησιού, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αυτό που ο Άγγλος στρατιώτης BH Liddell Hart ονόμασε «επεκτεινόμενο χείμαρρο», μέσω μιας εχθρικής άμυνας σε βάθος. 

Η κατάκτηση της Ταϊβάν θα έλυνε ένα πλήθος προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών προβλημάτων. Θα παρείχε στον PLA μια θέση που θα επισκίαζε τα στενά της Λουζόν, βοηθώντας στην εξασφάλιση της πρόσβασης στον Ειρηνικό για τα υποβρύχια και τις δυνάμεις επιφανείας του Ναυτικού PLA και επισκιάζοντας το νότιο άκρο της αλυσίδας των νησιών Ryukyu, προς τα βόρεια της Ταϊβάν. Η απομάκρυνση των νησιών Σενκάκου από την Ιαπωνία, θα ήταν μια μακρινή επόμενη καλύτερη εναλλακτική για το Πεκίνο. Ωστόσο, θα παρείχε στον PLA μια βάση στο συμμαχικό «Σινικό Τείχος», παρέχοντας τα στρατιωτικά οφέλη μιας τέτοιας αμφισβήτησης.

Σε οποιοδήποτε από αυτά τα απρόοπτα, από την άλλη πλευρά, ο PLA θα κινδύνευε να δει στρατιώτες εγκλωβισμένους στα νησιά του Ειρηνικού, εάν οι ΗΠΑ και οι συμμαχικές δυνάμεις ανακτήσουν τη διοίκηση των υδάτων και των ουρανών κατά μήκος της πρώτης αλυσίδας νησιών. Το φάσμα μιας τέτοιας ταπεινωτικής τροπής των γεγονότων, θα μπορούσε να αποτρέψει το Πεκίνο από το να ενεργήσει. 

Θα έθετε υπό αμφισβήτηση την ηγεσία του Xi Jinping στην κοινή γνώμη, πράγμα επικίνδυνο για κάθε αυταρχικό άρχοντα. Και θα έθετε υπό αμφισβήτηση την εικόνα της ικανότητας του PLA, μια εικόνα που χτίστηκε και επιμελήθηκε προσεκτικά το τελευταίο τέταρτο του αιώνα. 

Η απόπειρα ενός ξεσπάσματος στον Δυτικό Ειρηνικό, λοιπόν, υπόσχεται στην Κίνα τη μεγαλύτερη ανταμοιβή, αλλά θα μπορούσε να έχει θανάσιμες συνέπειες εάν οι επιχειρήσεις πάνε άσχημα. Εναπόκειται στους συμμαχικούς στρατούς,  να σχεδιάσουν δυνάμεις, τακτικές και επιχειρήσεις για να διασφαλίσουν ότι οι επιχειρήσεις του PLA θα πήγαιναν άσχημα και να πείσουν το Πεκίνο ότι, θα πήγαιναν άσχημα. Οι σύμμαχοι μπορούν να ξεκινήσουν ασκώντας προνοητικότητα και κοιτάζοντας το πρόβλημα μέσα από τα κινεζικά μάτια.

 

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ