Ο αραβόφωνος Ισραηλινός ειδικός Ehud Yaari σε μια τηλεδιάσκεψη με αρκετούς Ευρωπαίους δημοσιογράφους, που συγκλήθηκε μέσω της Ένωσης Τύπου Ευρώπης-Ισραήλ (EIPA), ανέφερε «Η εκπληκτικά κακή απόδοση του ρωσικού στρατού και των οπλικών συστημάτων του στην Ουκρανία, έχει επιπτώσεις σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, συνέπεια των οποίων είναι μια προσπάθεια να βρεθεί μια νέα ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή».
Μέλος του Ινστιτούτου της Ουάσιγκτον, συγγραφέας πολυάριθμων βιβλίων και άρθρων και ένας από τους πιο γνωστούς αναλυτές στο Channel 12 του Ισραήλ, ο Ehud Yaari απαντά συνοπτικά και δυναμικά σε περισσότερες από τριάντα ερωτήσεις, σχετικά με τον πόλεμο που εξαπέλυσε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία. Ακολουθεί μια περίληψη των απαντήσεών του:
- «Ενώ πολλά από τα αραβικά κράτη ήταν απρόθυμα να καταγγείλουν ανοιχτά την εισβολή στην Ουκρανία, σχεδόν ολόκληρη η περιοχή της Μέσης Ανατολής έχει αμφιβολίες για τη Ρωσία. Το κύρος της έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα, το οποίο δεν νομίζω ότι θα ανακτήσει».
- «Η Ρωσία έχει δοκιμάσει τουλάχιστον 320 νέα οπλικά συστήματα στη Συρία, συμπεριλαμβανομένου του νέου της τανκ μάχης, των καλύτερων ελικοπτέρων και των πυραύλων κρουζ που εκτόξευσε από την Κασπία Θάλασσα... Οι άνθρωποι στην περιοχή πιστεύουν ότι, η Συρία ήταν πολύ εύκολη για αυτούς, σε σχετικούς όρους, επειδή ο ρωσικός στρατός δεν αντιμετώπισε πραγματικά κανένα μεγάλο αντίπαλο. Αντιμετώπιζαν μόνο διαφορετικά είδη ανταρτών, που δεν έχουν βαρέα όπλα. Οι Ρώσοι είναι πολύ πιθανό, να πληρώνουν πολύ ακριβό τίμημα στην Ουκρανία τώρα για να βασίζονται σχετικά με τα λεγόμενα στρατιωτικά μαθήματα που αντλήθηκαν στη Συρία».
- «Υπάρχει πεποίθηση στις αραβικές χώρες ότι, οι Ρώσοι πληρώνουν επίσης για τις υπερβολές που διέπραξαν στη Συρία, σε σημείο που αποστασιοποιούνται από τον Πούτιν, ακόμη κι αν δεν τολμούν να πάρουν μια σαφή, φιλοδυτική θέση».
- «Μία από τις άμεσες επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία, είναι η στασιμότητα των πυρηνικών διαπραγματεύσεων στη Βιέννη. Οι Ρώσοι είπαν στους Αμερικανούς: αν θέλετε αυτή τη συμφωνία, έχουμε το δικό μας τίμημα: θέλουμε η Russatom να μπορέσει να ολοκληρώσει ένα ποσό 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε έργο αντιδραστήρα με το Ιράν. Και θέλουμε επίσης, να είμαστε σε θέση να πουλάμε πυραύλους στο Ιράν, σύμφωνα με το αρχικό JCPOA. Όμως, την ίδια στιγμή, υπάρχει μια έντονη συζήτηση στην Τεχεράνη, όπου υπάρχει ισχυρός διχασμός μεταξύ των ριζοσπαστών, οι σκληροπυρηνικοί, που υποστηρίζουν τη Ρωσία, και εκείνοι που χαρακτηρίζονται «μεταρρυθμιστές», που εκφράζουν ολοένα και πιο έντονη κριτική στη Μόσχα. Νομίζω ότι το συμπέρασμα όλων αυτών είναι ότι, τόσο στο Ιράν όσο και στις αραβικές χώρες, οι αμφιβολίες για την αξιοπιστία της Ρωσίας θα αυξηθούν», ανέφερε.
Ο ρόλος της Τουρκίας και η νέα αναδυόμενη ισορροπία
Όσον αφορά την Τουρκία, τη μόνη χώρα στην περιοχή που είναι κατά πλειοψηφία μουσουλμανικό μέλος του ΝΑΤΟ, ο Ehud Yaari σημειώνει ότι ο ανταγωνισμός με το Ιράν, τις δύο μουσουλμανικές αλλά μη αραβικές δυνάμεις στην περιοχή, αυξάνεται.
Αυτός ο ανταγωνισμός εκδηλώνεται σε πολλά μέτωπα, από το νότιο Καύκασο έως το βορειοδυτικό Ιράκ, τη Συρία και τον Λίβανο, που θα διεξαγάγουν γενικές εκλογές τον Μάιο. Στο Λίβανο, οι Τούρκοι προσπαθούν να βοηθήσουν τους Σουνίτες να ανασυνταχθούν στις εκλογές, ενώ το Ιράν και η Χεζμπολάχ προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη σουνιτική πολιτική κατάρρευση. «Εάν οι Ευρωπαίοι δεν επέμβουν στον Λίβανο, η Χεζμπολάχ θα μπορούσε να κερδίσει την πλειοψηφία στο λιβανέζικο κοινοβούλιο, κάτι που θα σήμαινε έναν νέο Λίβανο που θα ελέγχεται εξ ολοκλήρου από το Ιράν», αναφέρει.
«Ναι, είναι αλήθεια ότι υπάρχει αυξανόμενη ένταση μεταξύ του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν και των Ρώσων σχετικά με την Ουκρανία, η οποία ώθησε τον πρώτο να αναζητήσει νέες συνεργασίες και σχέδια συνεργασίας, εξαλείφοντας παλιές διαμάχες, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ», λέει.
Από αυτή την άποψη, ο Ερντογάν , μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις σε πολλές ισραηλινές πόλεις, τις έχει καταδικάσει έντονα. Το έκανε ενώ φιλοξενούσε ακόμη, ηγέτες και επιχειρησιακά γραφεία της Χαμάς στην Κωνσταντινούπολη. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να βελτιώσει τις σχέσεις με την Αίγυπτο, το έχει ήδη κάνει με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) και έχει επίσης κάνει τεράστιες παραχωρήσεις στους Σαουδάραβες, συμφωνώντας να μεταφέρει τη δίκη των υπόπτων για τη δολοφονία του Τζαμάλ Κασόγκι, στη Σαουδική Αραβία.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη φύγει, όπως ήλπιζαν ορισμένοι
Αναδύεται μια νέα ισορροπία δυνάμεων. Υπάρχουν πολλοί ηγέτες που έχουν επίγνωση της σχετικής αδυναμίας της Ρωσίας, οι οποίοι εντυπωσιάστηκαν επίσης από τον τρόπο που οι ΗΠΑ χειρίζονται την κρίση της Ουκρανίας και την αποτελεσματικότητα του συστήματος κυρώσεων. Ίσως, είναι επειδή οι ΗΠΑ δεν έχουν αποσυρθεί ακόμη από τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη, όπως ορισμένοι θεωρούν δεδομένο.
Υπάρχουν δύο πυλώνες αυτού του αναδυόμενου νέου συστήματος ισορροπιών, και οι δύο με έδρα το Κάιρο. Ο πρώτος είναι ο οργανισμός East Med, που περιλαμβάνει το Ισραήλ, την Παλαιστινιακή Αρχή, την Αίγυπτο, την Κύπρο, την Ελλάδα, την Ιταλία και τις ΗΠΑ, η οποία έχει ήδη αποκτήσει στρατιωτικό διάσταση με τις πρώτες κοινές ασκήσεις. Ο δεύτερος πυλώνας είναι το Συμβούλιο της Ερυθράς Θάλασσας με πρωτοβουλία της Σαουδικής Αραβίας, το οποίο αποκτά επίσης αντίστοιχη στρατιωτική διάσταση. «Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ δεν είναι ακόμη μέρος του, αλλά πιστεύω ότι δεν θα αργήσει να υπάρξει να είναι ένα σήμα για να ενταχθούν», δηλώνει ο Ehud Yaari.
Τέλος, ο Ehud Yaari πιστεύει ότι η Κίνα δεν θα έρθει στην περιοχή με άλλες προθέσεις, από το να είναι ένας ισχυρός και προνομιακός εμπορικός και επενδυτικός εταίρος. «Όταν όμως χώρες όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, πρέπει να αποφασίσουν για την προμήθεια μεγάλων οπλικών συστημάτων, είμαι σίγουρος ότι θα ρίξουν μια ματιά στο τι μπορούν να προσφέρουν οι Κινέζοι, ειδικά όταν πρόκειται για μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς». Αυτό σημαίνει, οτι εάν στη συνέχεια ολοκληρωθεί μια μεγάλη συμφωνία όπλων, η Κίνα θα γίνει αντιληπτή διαφορετικά.