Η ουκρανική επιθυμία να αποκτήσει τα πολωνικά MiG-29 είναι περίεργη για διάφορους λόγους. Κάποιοι αναρωτιούνται, εάν τα αεριωθούμενα αεροσκάφη είναι αρκετά ικανά να ανταποκριθούν στις πιο προηγμένες δυνατότητες ρωσικής αεράμυνας και εάν μια μεταφορά σε τόσο μικρό αριθμό (οι Πολωνοί θέλουν να μεταφέρουν και τα 28 αεροσκάφη του στόλου τους), μπορεί να μετατοπίσει την ισορροπία της αεροπορικής δύναμης όπου η ουκρανική αεροπορία θα είναι σε θέση να αποτρέψει με επιτυχία την ισχυρότερη ρωσική αεροπορία.
Από την άλλη πλευρά, βοηθά μόνο την Πολωνία να ενισχύσει τις δικές της δυνατότητες, ενώ κερδίζει διεθνή έπαινο για τη Βαρσοβία για μια υποτιθέμενη ανιδιοτελή απόφαση.
Ιστορικό: Το MiG-29
Το MiG-29 σχεδιάστηκε για να ανταποκρίνεται στις δυνατότητες και τις απαιτήσεις αεράμυνας της Σοβιετικής Ένωσης και, κατά συνέπεια, ήταν ένα αεροσκάφος γρήγορης αντίδρασης που μπορούσε να εκτοξεύσει πυραύλους στον αντίπαλο, με τον ίδιο τρόπο όπως έκανε ο διακεκριμένος προκάτοχός του, το MiG-21 Fishbed.
Μετά την επανένωση, η γερμανική Luftwaffe απέκτησε 20 εκπαιδευτικά MiG-29A και 4 MiG-29B από την πρώην Ανατολικογερμανική αεροπορία. Το MiG-29A είχε διαφημιστεί ως το αντίθετο των αμερικανικών μαχητικών F-15 και F-16, καθώς το σοβιετικό αεροσκάφος ήταν γρήγορο και ευέλικτο και ικανό να πραγματοποιήσει άγνωστους μέχρι τότε ελιγμούς, όπως το tail-slide.
Όπως έγραψε ο αναλυτής αεροπορίας Τζάστιν Μπρονκ, «Η εξαιρετική αναλογία ώθησης προς βάρος του αεροσκάφους, η ευελιξία και το πρώτο λειτουργικό σύστημα παρακολούθησης με κράνος για τον κατευθυνόμενο πύραυλο R-73 (υπέρυθρες), το έκαναν σχεδόν ασυναγώνιστο σε μία εμπλοκή εντός οπτικής εμβέλειας», καθιστώντας το ικανό αντίπαλο του F-16C. Αλλά αυτό έγινε στη δεκαετία του 1980 και με τον καιρό, τα δυτικά μαχητικά ξεπέρασαν τις δυνατότητες των MiG-29 πρώιμης γενιάς.
Ακόμη χειρότερα, το αεροπλάνο είχε αδυναμίες που ήταν δύσκολο να ξεπεραστούν που σημαίνει για παράδειγμα, ότι ήταν μικρής εμβέλειας που - αν και ήταν καλό για την άμυνα σημείων πάνω από ρωσικές πόλεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις - δεν το καθιστούσε ικανό αεροσκάφος για αποστολές κρούσης ή για εμπλοκή εχθρικών αεροσκαφών σε απόσταση. Το αεροπλάνο είχε επίσης, ένα κατώτερο ραντάρ και «καπνιστούς» κινητήρες που έκαναν το αεροσκάφος ορατό από μίλια μακριά.
Τα αεροπλάνα είχαν χαμηλό ποσοστό αξιοπιστίας και δαπανηρό ιστορικό συντήρησης και οι κινητήρες ήταν γνωστό, ότι ρουφούσαν υπολείμματα ξένων αντικειμένων( FOD). Ήταν τόσο μικρές οι ικανότητες του MiG-29 και τόσο υψηλό το κόστος συντήρησής του, που η Luftwaffe αντί να δει το αεροπλάνο ως δωρεάν που θα μείωνε το δημοσιονομικό κόστος, απλώς έδωσε 22 MiG-29 με συμβολικό κόστος 1 ευρώ ανά Fulcrum στην πολωνική Πολεμική Αεροπορία!
Το αεροπλάνο είχε νόημα στην αεροπορική φιλοσοφία της Σοβιετικής Ένωσης, που μπορούσε να αντέξει μεγάλο αριθμό αεροσκαφών με περιορισμένη ικανότητα και όπου οι κινητήρες αφαιρούνταν από τα αεροπλάνα μετά από λίγες ώρες χρήσης.
Για μια σύγχρονη αεροπορία, ωστόσο, το αεροπλάνο είναι ακριβό στη συντήρηση και πτήση, καθώς και απαρχαιωμένο ως προς τις μαχητικές του δυνατότητες. Είναι αυτό το αεροπλάνο, που προσφέρουν τώρα απλόχερα οι Πολωνοί στους Ουκρανούς και το Κίεβο ζητά απεγνωσμένα από τις ΗΠΑ, να εγκρίνουν τη μεταφορά του αεροπλάνου.
Τα MiG-29 δεν μπορούν να ταιριάξουν με προηγμένα ρωσικά αεροσκάφη
Στην πραγματικότητα, το αεροπλάνο δεν θα αλλάξει την ισορροπία της αεροπορικής δύναμης στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, καθώς πρόκειται για αεροσκάφη πρώιμου μοντέλου MiG-29A και B, ενώ οι πιο σύγχρονες εκδόσεις είναι τα MiG-29M της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας ενώ χώρες όπως η Ινδία και το Περού έχουν αναβαθμίσει το Fulcrums στο πρότυπο UPG.
Μπορούμε επίσης να υποθέσουμε, πόσο αποτελεσματικά θα ήταν αυτά τα Fulcrum πρώιμης γενιάς στην αεροπορική μάχη ενάντια στην πιο ικανή σειρά αεροσκαφών Su27/30/35, μερικά από τα οποία εκτελούνται από τη Ρωσική Πολεμική Αεροπορία;
Το πλεονέκτημα του MiG-29 στη μάχη αέρος-αέρος κοντινής εμβέλειας, θα αναιρούνταν από τα πιο ισχυρά ραντάρ και τους πυραύλους μεγαλύτερου βεληνεκούς στα Sukhois που θα απέκλειαν την ανάγκη εμπλοκής των MiG σε κοντινή απόσταση.
Πρέπει επίσης, να αμφισβητηθεί η συντήρηση και οι επιχειρησιακές δυνατότητες της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας, το προσωπικό της οποίας διατήρησε τον στόλο Fulcrum της χώρας. Τα αεροσκάφη που καταλήφθηκαν από τις αυτονομιστικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κριμαίας, ήταν σε κακή κατάσταση και, ως εκ τούτου, αναρωτιέται κανείς εάν οι Ουκρανοί θα μπορέσουν να κρατήσουν αποτελεσματικά το αεροπλάνο στον αέρα, ειδικά επειδή είναι απίθανο να έχουν μια άνετη προμήθεια ανταλλακτικών.
Οι πύραυλοι πρώιμης γενιάς που θα φέρουν ενδέχεται, πιθανότατα, να εκτραπούν από ρωσικά αερομεταφερόμενα ηλεκτρονικά αντίμετρα.
Γιατί η Πολωνία πίεζε για συμφωνία για το MiG-29
Ωστόσο, ο νικητής από αυτή τη συμφωνία, εάν επιτραπεί, είναι πιθανό να είναι οι Πολωνοί. Προσφέροντας το αεροπλάνο δωρεάν στους Ουκρανούς, η πολωνική κυβέρνηση λαμβάνει πολύ καλή δημοσιότητα στον διεθνή Τύπο, αλλά το γεγονός είναι, ότι οι Πολωνοί προσπαθούν να συνάψουν μια πολύ πιο συμφέρουσα συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι Πολωνοί θα ήθελαν οι ΗΠΑ να τους μεταφέρουν μεταχειρισμένα, αλλά πιο ικανά και λιγότερο δαπανηρά στη συντήρηση, μαχητικά F-16.
Οποιαδήποτε τέτοια μεταφορά, θα αναβάθμιζε τις δυνατότητες της Πολωνίας που πετά αυτήν τη στιγμή το παλαιότερο F16 C/D. Ενώ η Πολωνία μπορεί να θέλει πιο σύγχρονα F16, το F-16 C/D θα ήταν μια βελτίωση σε σχέση με το Fulcrum, ειδικά εάν οι ΗΠΑ αποχωρίζονταν με πιο πρόσφατες εκδόσεις του αεροπλάνου από το δικό τους απόθεμα άνω των 1000 τέτοιων αεροσκαφών.
Συνοψίζοντας, η προτεινόμενη μεταφορά είναι «δώρο – άδωρο», καθώς δεν θα βελτιώσει σημαντικά τις δυνατότητες αεράμυνας της ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας. Από την άλλη πλευρά, μπορεί κάλλιστα να επιτρέψει μια αναβάθμιση ( χαμηλού κόστους ) για την πολωνική Πολεμική Αεροπορία. Καλύτερα για τη Δύση να μεταφέρει ικανούς αντιαεροπορικούς πυραύλους όπως οι φορητοί από άνθρωπο Stingers στις ουκρανικές δυνάμεις.
