Η Πολωνία προσφέρθηκε να προμηθεύσει την Ουκρανία με MiG-29 σε αντάλλαγμα για αμερικανικά F-16, αλλά η Ουάσιγκτον λέει ότι η συμφωνία είναι «αβάσιμη».
Ο πόλεμος της Ουκρανίας έχει γίνει σε κάποιο βαθμό μια σύγκρουση αντιπροσώπων μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
«Παράθυρο» ελπίδας για διπλωματική λύση: Νέος γύρος διαπραγματεύσεων Ρωσίας - Ουκρανίας στις 10:30
Η στάση των ΗΠΑ
Ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν υποστηριζόμενος από άλλους ηγέτες του ΝΑΤΟ, κατέστησε σαφές ακόμη και πριν από την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν προτίθενται να εμπλακούν στη σύγκρουση στρατιωτικά.
Αντίθετα, ο Μπάιντεν προσπάθησε να αποτρέψει τη Ρωσία με την απειλή αυστηρών οικονομικών κυρώσεων.
Αλλά καθώς η εισβολή και η κατοχή της Ουκρανίας συνεχίζεται, το ΝΑΤΟ έχει συρθεί όλο και πιο βαθιά στη σύγκρουση με την παροχή θανατηφόρου στρατιωτικού υλικού που επιτρέπει στην Ουκρανία να αναπτύξει μια σοβαρή άμυνα και να προκαλέσει σημαντικές απώλειες στις ρωσικές δυνάμεις.
Αμερικανοί αξιωματούχοι υπολόγισαν ότι έως και 6.000 Ρώσοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων Ανώτατων Διοικητών.
Οι απώλειες εξοπλισμού είναι δύσκολο να επαληθευτούν, αλλά ο ιστότοπος Oryx, ο οποίος επιδιώκει να παρακολουθεί τις λεπτομέρειες των στρατιωτικών επιχειρήσεων, ισχυρίζεται ότι η Ρωσία έχει χάσει 1.055 ρωσικά μαχητικά οχήματα (άρματα μάχης, ΤΟΜΑ, ΤΟΜΠ) μέχρι στιγμής , με κάποια από αυτά να καταστράφηκαν, μερικά να έχουν περιέλθει σε Ουκρανικά χέρια και ορισμένα να καθίστανται μη λειτουργικά.
Η στρατιωτική βοήθεια της Δύσης στην Ουκρανία και η προσφορά της Πολωνίας με Mig-29
Τα όπλα που παρέχονται από τις χώρες του ΝΑΤΟ περιλαμβάνουν πολυβόλα, πιστόλια, πυρομαχικά τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή , φορητά αντιαρματικά και αντιαεροπορικά . Το ΝΑΤΟ παρέχει επίσης στις ουκρανικές αμυντικές δυνάμεις προστατευτικό εξοπλισμό.
Τα πιο σημαντικά στοιχεία της πλημμύρας όπλων στην Ουκρανία είναι οι πύραυλοι εδάφους-αέρος FGM-148 Javelin και Stinger που τώρα συμπληρώνονται από πυραύλους αεράμυνας Starstreak του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο εξοπλισμός αποθηκεύεται στα πολωνικά σύνορα και μεταφέρεται στην Ουκρανία.
Όλες οι άλλες διαδρομές θεωρούνται πλέον μη βιώσιμες.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν στοιχεία για αποφασιστική προσπάθεια της Ρωσίας να κόψει τις διαδρομές ανεφοδιασμού προς την Ουκρανία. Οι λόγοι είναι ασαφείς, αλλά μπορεί να οφείλεται στο ότι η Ρωσία αγωνίζεται να επιτύχει τους τακτικούς της στόχους ή ότι η Ρωσία διστάζει να εμπλακεί σε στρατιωτικές ενέργειες που ενδέχεται να εμπλέκουν άμεσα τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ.
Η συζήτηση για μια «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» έδειξε τα όρια της δυτικής στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία. Η επιβολή μιας τέτοιας ζώνης θα απαιτούσε από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ να εμπλακούν με ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη και δυνάμεις αεράμυνας τόσο εντός όσο και εκτός Ουκρανίας. Αυτό θα ήταν ένα βήμα κλιμάκωσης που θα παραβίαζε τα όρια της σύγκρουσης όπως τα έχει ορίσει το ΝΑΤΟ, προς το παρόν.
Μια τολμηρή πολωνική πρόταση ήταν να παρασχεθούν στην Ουκρανία 29 μαχητικά αεροσκάφη MiG-29. Οι Ουκρανοί πιλότοι θα μπορούν να χειρίζονται τέτοια αεροπλάνα, δεδομένης της εκπαίδευσής τους σε αεροσκάφη ρωσικής κατασκευής. Η Πολωνία προσέγγισε τις ΗΠΑ, προτείνοντας τα MiG-29 να μεταφερθούν στην αμερικανική αεροπορική βάση Ramstein στη Γερμανία για να προετοιμαστούν για μάχη εντός της Ουκρανίας.
Πώς θα λειτουργούσε η συμφωνία;
Το πρώτο ερώτημα είναι προφανώς για την επιμελητεία μιας τέτοιας μεταφοράς.
Για παράδειγμα, τα μαχητικά αεροσκάφη θα μπορούσαν να είναι έτοιμα στο Ramstein (συμπεριλαμβανομένης της βαφής σε ουκρανικά χρώματα) και να πετάξουν σε μια χώρα που δεν είναι μέλος ούτε του ΝΑΤΟ ούτε της ΕΕ, όπου οι Ουκρανοί πιλότοι θα τα επάνδρωναν και θα τα πετούσαν στην Ουκρανία.
Η Πολωνία δήλωσε ότι θα ήθελε να λάβει F-16 αμερικανικής κατασκευής ως αποζημίωση. Οι ΗΠΑ χαρακτήρισαν αυτή τη συμφωνία ως «αβάσιμη».
Ακόμη και αν μια τέτοια επιχείρηση ήταν δυνατή, θα παρέμενε εμπόδιο από τις δυσκολίες της Ουκρανίας να παράσχει μια αεροπορική βάση, αφού οι ρωσικές δυνάμεις έχουν στοχοποιήσει συστηματικά αεροδρόμια της Ουκρανίας.
Συγκεκριμένα, το αεροδρόμιο της Βυννίτσιας που ήταν εγκατάσταση διπλής χρήσης για τη στρατιωτική και πολιτική αεροπορία καταστράφηκε την 11η ημέρα του πολέμου. Η στρατιωτική αεροπορική βάση της Ουκρανίας Starokostiantyniv στη δυτική Ουκρανία έχει επίσης καταστραφεί από όπλα υψηλής ακρίβειας μεγάλης εμβέλειας.
Καθώς τα ουκρανικά αεροδρόμια στοχοποιούνται συστηματικά, η ουκρανική αεροπορία δυσκολεύεται να λειτουργήσει , παρόλο που ουκρανικά αεροπλάνα εξακολουθούν να πετούν και μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (drones) πραγματοποιούν επιθέσεις εναντίον ρωσικών σχηματισμών.
Αλλά η εύρεση μιας βάσης για πρόσθετα αεροσκάφη μπορεί να είναι μια πρόκληση, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να πρέπει να εδρεύουν και να εξυπηρετούνται εκτός Ουκρανίας.
Η στρατιωτική χρησιμότητα της προμήθειας MiG-29 έχει επίσης αμφισβητηθεί.
Η ρωσική αεροπορία έχει αναπτυχθεί μάλλον με φειδώ πάνω από την Ουκρανία μέχρι στιγμής, αλλά τα αεροπλάνα της είναι πιο σύγχρονα από τα πολωνικά MiG.
Οι επιθέσεις στο αεροδρόμιο Vinnytsia πραγματοποιήθηκαν από στρατηγικά βομβαρδιστικά, τα πυρηνικά ικανά Tu-95 και Tu-160, εκτοξεύοντας πυραύλους X-101 με βεληνεκές 5.500 χιλιομέτρων ενώ ήταν τοποθετημένοι πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα. Αυτό δείχνει ότι η Ρωσία μπορεί να εξαπολύσει επιθέσεις αέρος-εδάφους κατά της Ουκρανίας χωρίς καν να εισέλθει στον ουκρανικό εναέριο χώρο.
Έτσι, τα οφέλη από την ανάπτυξη σχετικά μικρού αριθμού πρόσθετων MiG-29 θα ήταν εξαιρετικά περιορισμένα. Τα πιο ισχυρά όπλα που μπορεί να χρησιμοποιήσει η Ουκρανία ενάντια στα ρωσικά αεροσκάφη είναι τα επίγεια συστήματα αεράμυνας και όχι τα μαχητικά αεροσκάφη.
Κίνδυνος περαιτέρω κλιμάκωσης
Οι Αμερικανοί φοβούνται επίσης ότι ακόμη και αν το MiG-29 πετούσαν Ουκρανοί πιλότοι, η παροχή τέτοιων αεροσκαφών θα θεωρούνταν απαράδεκτη κλιμάκωση του ΝΑΤΟ που θα μπορούσε να επισπεύσει τη διεύρυνση της σύγκρουσης.
Αλλά η λογική αυτού του επιχειρήματος είναι ανοιχτή σε αμφισβήτηση, αφού τα όρια της κλιμάκωσης είναι αρκετά αυθαίρετα. Γεγονός είναι ότι το ΝΑΤΟ έχει ήδη εμπλακεί πολύ βαθιά στη σύγκρουση. Το προσωπικό του ΝΑΤΟ εμπλέκεται έμμεσα με την παροχή σημαντικών ποσοτήτων εξοπλισμού καθώς και πληροφοριών και αναγνώρισης.
Οι ΗΠΑ έχουν επίσης παράσχει εννέα περιπολικά σκάφη κλάσης Island καθώς και πέντε μεταγωγικά ελικόπτερα Mi-17 , με αποτέλεσμα αναφορικά με τα όρια του τι μπορεί να είναι «επιτρεπτό» και τι όχι να τεντώνονται καθημερινά.
Επίλογος
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η παροχή στρατιωτικής υποστήριξης στην Ουκρανία ήταν μια σημαντική συμβολή στο να μπορέσει η Ουκρανία να επιβραδύνει την προέλαση των ρωσικών δυνάμεων και να εκτροχιάσει θεμελιωδώς τη ρωσική στρατηγική.
Αλλά δεν είναι σαφές ότι αυτό είναι αρκετό για να αποτρέψει την κατοχή των ουκρανικών πόλεων από τη Ρωσία και την απομάκρυνση της ουκρανικής κυβέρνησης, αν και αυτό φαίνεται ότι θα διαρκέσει πολύ περισσότερο από ό,τι είχε αρχικά προγραμματιστεί.
Μόλις η Ρωσία καταφέρει να κόψει όλες τις οδούς πρόσβασης στην Ουκρανία, δεν θα είναι πλέον δυνατός ο ανεφοδιασμός των ουκρανικών δυνάμεων.
Έτσι, το ερώτημα αν θα αποδεχθούν το ΝΑΤΟ και η Δύση την ολοένα και πιο ωμή επιθετικότητα της Ρωσίας ή θα ενισχύσουν με επιπλέον στρατιωτική βοήθεια την Ουκρανία, πολλαπλασιάζοντας τον κίνδυνο περαιτέρω κλιμάκωσης, γίνεται όλο και πιο καυτό μέρα με τη μέρα.
