Βλέποντας τον πόλεμο στην Ουκρανία να βρίσκεται σε εξέλιξη διαπιστώνει κανείς εύκολα το πόσο πολύ στις στρατιωτικές επιχειρήσεις απέχει η θεωρία από την πράξη
Η αποτυχία της αρχικής Ρωσικής σχεδίασης
Ο αρχικός στόχος της Ρωσίας για έναν κεραυνοβόλο σύντομο πόλεμο κατά της Ουκρανίας, όπου σύμφωνα με εκτιμήσεις των υπηρεσιών πληροφοριών της Μόσχας η αντίσταση των Ουκρανών θα ήταν μικρή ενώ παράλληλα πολλοί Ουκρανοί θα έβλεπαν τον Ρωσικό στρατό ως απελευθερωτή, αποδεικνύεται παντελώς εσφαλμένη προσέγγιση.
Η Ρωσία που κατακτά όλη την Ουκρανία και δημιουργεί μια φιλορωσική κυβέρνηση μαριονέτα στο Κίεβο φαίνεται να ήταν ο ρωσικός στόχος στην αρχή της σύγκρουσης, καθώς η Ρωσία δήλωσε την πρόθεσή της να δει την ουκρανική κυβέρνηση να απομακρύνεται.
Ωστόσο, βλέποντας τη σκληρή ουκρανική αντίσταση, αυτό το σενάριο φαίνεται ολοένα και πιο απρόσιτο καθώς η κατοχή της δυτικής Ουκρανίας μπορεί να μην είναι καν δυνατή, και ακόμη κι αν επιτευχθεί με κάποιο τρόπο, μπορεί να αναμένεται ένας παρατεταμένος και άγριος ανταρτοπόλεμος στο δυτικό μισό της χώρας, με προμήθειες όπλων από γειτονικά κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα την Πολωνία και τη Ρουμανία.
Το Κρεμλίνο πιθανώς να γνωρίζει αυτούς τους παράγοντες , γεγονός που καθιστά αυτό το σενάριο όλο και πιο απίθανο.
Εάν οι ρωσικές απώλειες παραμείνουν τόσο υψηλές και η ουκρανική αντίσταση παραμείνει τόσο σκληρή όσο μέχρι τώρα, η επιδίωξη αυτού του στόχου και η άρνηση κάποιου είδους συμβιβασμού θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο δρόμος που θα οδηγήσει τη Ρωσία σε έναν παρατεταμένο πόλεμο φθοράς που θα είναι απίθανο θα μπορέσει να κερδίσει και θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει ακόμη και σε ήττα για τη Μόσχα.
Ο ρόλος των αντιαρματικών και ελαφρών αντιαεροπορικών συστημάτων στην Ουκρανική άμυνα
Για να συνεχίσει την προέλαση της η Ρωσία, χρειάζεται πολύπλοκα και ακριβά όπλα, όπως τανκς και ελικόπτερα.
Για να επιβραδύνει την Ρωσική προχώρηση και να την καταστήσει δαπανηρή ή για να κάνει μια κατοχή δαπανηρή και προβληματική με αποτελεσματικό ανταρτοπόλεμο, ο Ουκρανικός στρατός χρειάζεται αντιαρματικούς πύραυλους Javelin και αντιαεροπορικούς πυραύλουε Stinger
Και τα δύο αυτά οπλικά συστήματα έχουν την ικανότητα να χτυπούν άρματα μάχης και ελικόπτερα, είναι μια κατάλληλη επιλογή ,είναι πολύ φθηνότερα από τα τανκ και ελικόπτερα και οι χώρες του ΝΑΤΟ φαίνεται να είναι πρόθυμες να παράσχουν στην Ουκρανία μια ουσιαστικά πολύ μεγάλη προμήθεια αυτών
Έτσι, ο ανταγωνισμός είναι μεταξύ του ρυθμού που το ΝΑΤΟ μπορεί να παραδώσει πυραύλους Javelin και Stinger στην Ουκρανία για να αντικαταστήσει αυτούς που έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί, και στον ρυθμό που η Ρωσία μπορεί να κατασκευάσει άρματα μάχης για να αντικαταστήσει αυτά που έχουν ήδη καταστραφεί.
Οι φαινομενικά απροσδόκητες δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ρωσία στην προέλασή της είναι πολύ λιγότερο εκπληκτικές αν εξετάσουμε τις λεπτομέρειες, και όχι μόνο λόγω της μεγάλης ποσότητας πυραύλων Javelin και Stinger που προμήθευσαν στην Ουκρανία τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ.
Η ορθή Ουκρανική σχεδίαση
Το Ουκρανικό Υπουργείο άμυνας και οι Ουκρανοί Στρατηγοί ορθώς εκτίμησαν ότι σε περίπτωση πολέμου με τη Ρωσία, εκτός του Ανατολικού μετώπου από την περιοχή του Ντονέτσκ και του Ντομπάς, θα είχαν να αντιμετωπίσουν επίθεση από την κατεύθυνση της Ρωσικής πλέον Κριμαίας αλλά και επίθεση από την κατεύθυνση της φίλης της Ρωσίας , Λευκορωσίας
Έτσι θα αναγκαζόταν να διασπείρουν τις κατώτερες σε μαχητική ισχύ και όγκο δυνάμεις τους σε σχέση με τις Ρωσικές σε τρία μέτωπα.
Συνεπώς οποιαδήποτε ένοπλη αντιπαράθεση -μάχη διεξαγόταν στην ύπαιθρο με τους Ρώσους, θα είχε ως κατάληξη την γρήγορη ήττα και καταστροφή των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Προ αυτού του κινδύνου ορθότατα το Ουκρανικό ΥΠΑΜ ενίσχυσε με όπλα -δυνάμεις και πυρομαχικά τις Ουκρανικές δυνάμεις, ανά τομέα, με αποστολή να καθυστερήσουν όσο μπορούν τους Ρώσους να φθάσουν στα περίχωρα των μεγάλων πόλεών τους, όπου θα αντέτασαν πείσμονα αντίσταση μέσα σε αυτές
Ο πόλεμος σε αστικό περιβάλλον
Mέσα στο αστικό περιβάλλον τα οπλικά συστήματα χάνουν την αξία τους και άλλα αποκτούν νέα δυναμική, ενώ το σημαντικότερο που θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι οι μηχανοκίνητες και τεθωρακισμένες δυνάμεις είναι ιδιαίτερα ευάλωτες, χάνοντας πολλές από τις κύριες δυνατότητες τους.
Στην πολεμική τέχνη και επιστήμη κυριαρχεί το αξίωμα πως η ισχύς κάθε οπλικού συστήματος δεν είναι απόλυτη αλλά σχετική και λαμβάνει υπόψη το γεωγραφικό περιβάλλον που θα κληθεί να χρησιμοποιηθεί.
Στο σημερινό κόσμο λοιπόν αναπτύσσεται μία νέα γεωγραφική πραγματικότητα. Αυτή των τεράστιων αστικών και ημιαστικών συγκροτημάτων που πολλές φορές ενοποιούνται μεταξύ τους, δημιουργώντας απέραντους χώρους οι οποίοι μπορούν να δημιουργήσουν πολλά προβλήματα και απώλειες στον επιτιθέμενο.
Έτσι σε αντίθεση με τα μεγάλα θέατρα των συνοριακών ή περιφερειακών μαχών, το αστικό περιβάλλον είναι ένας λαβύρινθος με πολλές διαστάσεις, όπως τους υπόγειους χώρους σταθμοί μετρό, αποθήκες, υπόνομοι, χώροι στάθμευσης, υπόγεια δίκτυα, τους δρόμους, τις πλατείες, τα αδιέξοδα, καθώς και τα κτήρια με ορόφους σε κάθε πιθανή μορφή (ιστορικά κέντρα, εμπορικοί δρόμοι, ζώνες κατοικιών, εργατικές πολυκατοικίες, εμπορικά κέντρα, πολυώροφες κατασκευές).
Ο δαίδαλος αυτός προσφέρει στον εμπόλεμο, ιδιαίτερα εάν διαθέτει την υποστήριξη σημαντικού τμήματος του πληθυσμού , στοιχείο που υφίσταται στις σημερινές «ασύμμετρες» συγκρούσεις ,μια «προστατευτική κάλυψη» που επιτρέπει σε ένα φαινομενικά ασθενέστερο αντίπαλο να αποκτήσει τακτικό πλεονέκτημα στη στρατιωτική αναμέτρηση.
Στη νέα προσέγγιση του πεδίου μάχης, η παρουσία του άμαχου πληθυσμού αποτελεί κομβικό σημείο. Οι κάτοικοι γίνονται συνήθως θύματα, ορισμένες φορές όμως συμμετέχουν στις συγκρούσεις εκ περιτροπής, ξεχωριστά ή ταυτόχρονα».
Μέσα στην πόλη, η απειλή έρχεται από παντού. Κάθε δρόμος, κάθε γειτονιά μπορεί να γίνει ένα μικρό θέατρο επιχειρήσεων. Οι μονάδες είναι συνήθως διασκορπισμένες, αποκομμένες. Βρίσκεστε διαρκώς σε συνθήκες «μονομαχίας», όποια όπλα κι αν χρησιμοποιούνται.
Πρέπει να προσπαθήσετε να εντοπίσετε ποιοι από τους κατοίκους είναι εμπλεκόμενοι, ενεργοί, επικίνδυνοι και ποιοί όχι πράγμα δύσκολο. Και ενεργείτε πάντοτε κάτω από το βλέμμα των μέσων ενημέρωσης.
Η μάχη σε κατοικημένες περιοχές είναι αναμφίβολα από τις πιο δύσκολες, γιατί δεν μπορεί να επικεντρωθεί στην εξόντωση του αντιπάλου.
Η ανάγκη άσκησης λελογισμένης βίας, από τον επιτιθέμενο είναι αποστολή περίπλοκη, πόσο μάλλον όταν μέσα στο ίδιο πλήθος , τα κίνητρα, οι πραγματικές ενέργειες και τα μέσα που χρησιμοποιούνται διαφέρουν.
Η ίδια η κατάσταση εξελίσσεται γρήγορα, τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο. Τέτοιες συνθήκες επιβάλλουν μεγάλη ψυχραιμία, τέλεια ανοχή, ακλόνητη εμπιστοσύνη από πλευράς στρατιωτών.
Η αντίσταση μέσα σε πόλεις (ή αστικού τύπου ιστούς) γίνεται ευνοϊκότερη για τον αμυνόμενο, ιδίως όταν έχει στο πλευρό του και εξεγερμένο πλήθος που εύκολα μετατρέπεται σε «αντάρτικο πόλεων» που έχει φυσικό σύμμαχο τους δρόμους, τα λαγούμια, τα υπόγεια, τα πάρκα, τους υπονόμους, τα κτήρια, τις ταράτσες κ.ο.κ.
Επιπροσθέτως, το νέο περιβάλλον έχει επιβάλει στους «υπερασπιστές» πόλεων νέα όπλα, όπως αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, νέου τύπου αντιαρματικά και ρουκέτες σε νέες εφαρμογές , IED (αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς)
Τέλος στον αγώνα μέσα στις Ουκρανικές πόλεις δεν θα παίξει ρόλο τόσο σημαντικό ούτε η υπεροπλία του Ρωσικού στρατού σε άρματα και μηχανοκίνητα μέσα, σε πυροβολικό και μαχητικά αεροσκάφη έναντι των Ουκρανών, αλλά η ψυχή και το σθένος του μαχητή καθώς και τό γεγονός ότι ο άμαχος πληθυσμός διάκειται εχθρικά προς τους Ρώσους.
Ο πνεύμονας του αντάρτικου πόλεων είναι ο τοπικός πληθυσμός
Ο πληθυσμός της Ουκρανίας των 41 εκατομμυρίων είναι περισσότερο από το ένα τέταρτο των 146 εκατομμυρίων της Ρωσίας και το ενεργό στρατιωτικό προσωπικό της Ουκρανίας σε καιρό ειρήνης με 200.000 είναι περισσότερο από το ένα πέμπτο του ενεργού στρατιωτικού προσωπικού της Ρωσίας σε καιρό ειρήνης με 900.000.
Δυτικά του Δνείπερου ο Ουκρανικός πληθυσμός διάκειται στο σύνολό τους εχθρικά προς τη Ρωσία και έχει φιλοδυτική προσέγγιση
Αυτό είναι εξόχως σημαντικό τόσο για την πορεία των στρατιωτικών επιχειρήσεων εκεί, όσο και για τις εξελίξεις μετά το πέρας αυτών και εξηγώ:
Στην περίπτωση που η Ρωσία συνέχιζε σε όλη την επικράτεια της Ουκρανίας και τελικά κατόρθωνε να καταλάβει όλες τις πόλεις της χώρας, θα προέκυπτε το τεράστιο πρόβλημα του αντάρτικου των πόλεων από την Ουκρανική αντίσταση.
Οι ΗΠΑ , φίλοι και σύμμαχοι των Ουκρανών, γνωρίζουν το αντικείμενο του αντάρτικου των πόλεων πάρα πολύ καλά αφου το αντιμετώπισαν στις Ιρακινές πόλεις όταν τις κατέλαβαν, με τον Ανερικανικό στρατό να ματώνει σε καθημερινή βάση.
Θεωρείται βέβαιο ότι ήδη από τους Ουκρανούς επιτελείς του Στρατού με τη βοήθεια των ΗΠΑ και των Δυτικών συμμάχων ότι υπάρχει λεπτομερέστατη σχεδίαση για την οργάνωση και επιμελητεία αντάρτικου σε κάθε μεγάλη πόλη της Ουκρανίας, σε περίπτωση κατάληψής τους από τους Ρώσους.
Συνεπώς, η Ρωσία θα εισέλθει σε έναν πόλεμο τριβής μέσα στις Ουκρανικές πόλεις ακόμη και αν καταφέρει να τις καταλάβει.
Η δαμόκλειος σπάθη ενός νέου Αφγανιστάν για τον Πούτιν και τα στρατεύματά του κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους, ακόμη και αν τελικά καταλάβει όλες τις Ουκρανικές πόλεις.
Εκτίμηση μας είναι ότι τελικά ο Πούτιν θα πρέπει να αρκεστεί στην κατάληψη της Ουκρανίας Ανατολικά του Δνείπερου, όπου υπάρχουν αρκετοί φιλορώσοι και στη συνέχεια να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων , έχοντας ήδη καταλάβει Χάρκοβο και Κίεβο, με την ελπίδα ότι η Ουκρανικός ανταρτοπόλεμος δεν θα είναι ισχυρός εντός των πόλεων.
Αν κάνει το λάθος και καταλάβει τις Ουκρανικές πόλεις Δυτικά του Δνείπερου ο Πούτιν θα έχει μπεί σε έναν συνεχή πόλεμο φθοράς με απώλειες σε καθημερινή βάση που θα τον οδηγήσουν σε ήττα.
