Από τις κύριες οδούς επίθεσής του στην Ουκρανία, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο με τρεις στρατηγικούς στόχους.
Έστειλε έναν στρατό νότια από τη Λευκορωσία για να καταλάβει την πρωτεύουσα της Ουκρανίας, το Κίεβο , και να αντικαταστήσει την κυβέρνηση.
Έστειλε δυνάμεις στη βορειοανατολική Ουκρανία για να καταλάβει τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της, το Χάρκοβο , με 1,4 εκατομμύρια ανθρώπους.
Και τρίτον επέκτεινε τον θύλακα του Ντονέτσκ προς τα δυτικά, για να δημιουργήσει μια χερσαία γέφυρα προς την Κριμαία και να δώσει στη Ρωσία τον πλήρη έλεγχο της Αζοφικής Θάλασσας και του μεγαλύτερου μέρους της ουκρανικής ακτής κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας.
Ο τελευταίος στόχος έχει σχεδόν επιτευχθεί
Ωστόσο, από το βράδυ της Δευτέρας, πέντε ημέρες μετά τον πόλεμο, ούτε το Κίεβο ούτε το Χάρκοβο είχαν πέσει, αν και η Ρωσία είχε δεσμεύσει τα περισσότερα από τα στρατεύματα που είχε συγκεντρώσει για την εισβολή. Ο Πούτιν πρέπει να τελειώσει αυτόν τον πόλεμο, γιατί ο χρόνος δεν είναι με το μέρος του ή με το μέρος της Ρωσίας.
Σε μια εβδομάδα, έγινε μια παγκοσμίως καταδικασμένη και απομονωμένη προσωπικότητα και η χώρα του, έγινε στόχος κυρώσεων από ολόκληρη σχεδόν τη Δύση. Παρουσιάζεται ως επιτιθέμενος, ακόμη και εγκληματίας πολέμου, ο οποίος ασκεί βαναυσότητα σε έναν μικρότερο γείτονα, ο οποίος, στη σκληρή και γενναία αντίστασή του, έχει πάρει την όψη ενός ηρωικού έθνους.
Ο κόσμος συσπειρώνεται προς την Ουκρανία
Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, του οποίου η Ρωσία προεδρεύει, μόνο η Ρωσία ψήφισε για να ασκήσει βέτο σε ψήφισμα που την καταγγέλλει για επιθετικότητα. Η Ινδία, η Κίνα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα απείχαν.
Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, έχουν υποσχεθεί περισσότερους πυραύλους Javelin για να καταστρέψουν ρωσικά άρματα μάχης και τεθωρακισμένα, καθώς και αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger του τύπου που έπληξαν βαριά ρωσικά ελικόπτερα στον πόλεμο του Αφγανιστάν της δεκαετίας του 1980.
Να αναφέρουμε, ότι οι οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία κατέρριψαν το ρούβλι, προκάλεσαν κατάρρευση του χρηματιστηρίου και περιόρισαν σοβαρά την ικανότητα της Μόσχας να διαχειριστεί το χρέος της.
Οι μονάδες του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία, μπορεί να επαρκούν για να καταλάβουν το Χάρκοβο και το Κίεβο, αλλά αυτός ο στρατός είναι ανεπαρκής για τον έλεγχο και τη διαχείριση μιας χώρας στο μέγεθος του Τέξας, με πληθυσμό 44 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Εξάλλου, οι Ρώσοι θα έπρεπε να βρουν χιλιάδες συνεργάτες για να βοηθήσουν στη διαχείριση της χώρας. Πού θα τους έβρισκε ο Πούτιν, ανάμεσα σε έναν λαό που τον απεχθάνεται τόσο πολύ σήμερα;
Όσο περισσότερο συνεχίζεται αυτός ο πόλεμος, τόσο μεγαλύτερη είναι η βεβαιότητα ότι αιμορραγεί τον στρατό εισβολής, σε επίπεδα αφόρητα για τη μητέρα Ρωσία, κάτι που συνέβη τελικά στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980.
Εάν αυτός ο πόλεμος δεν τελειώσει σύντομα, ο Πούτιν είναι πιθανό να τον χάσει και να αποτύχει στον στόχο του να τραβήξει την Ουκρανία από το δυτικό στρατόπεδο και να επιστρέψει στην τροχιά της Μητέρας Ρωσίας.
Η ενδεχόμενη ήττα γίνεται ορατή
Ο Πούτιν πιθανότατα δεν μπορεί να επιβιώσει πολιτικά από μια τέτοια ήττα. Καθώς το κίνητρό του είναι να κρατήσει την εξουσία και να τη χρησιμοποιήσει, για να χαράξει μια θέση στην ιστορία δίπλα στους μεγαλύτερους Ρώσους ηγεμόνες του παρελθόντος που διεύρυναν το έθνος ή την αυτοκρατορία, ο Πούτιν μάλλον δεν πρόκειται να αποδεχτεί την ήττα και να πάει ήσυχα.
Το zerohedge αναφέρει : «Ούτε ήταν ένδειξη παραίτησης το γεγονός ότι ο Πούτιν, την Κυριακή, διέταξε τις πυρηνικές δυνάμεις της Ρωσίας να τεθούν σε υψηλό συναγερμό. Ανώτατοι αξιωματούχοι σε κορυφαίες χώρες του ΝΑΤΟ επέτρεψαν στους εαυτούς τους να κάνουν επιθετικά σχόλια για τη χώρα μας (Ρωσία)».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πούτιν εισήγαγε την ιδέα χρήσης πυρηνικού όπλου. Να υπενθυμίσουμε ότι στις 19 Φεβρουαρίου, ημέρες πριν από την έναρξη της εισβολής, ο Πούτιν διέταξε ασκήσεις βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων κρουζ, βομβαρδιστικών και πολεμικών πλοίων με ικανότητα πυρηνικής ενέργειας.
Στην ομιλία του ανακοινώνοντας τη στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία, ο Πούτιν προειδοποίησε ότι οι χώρες που παρεμβαίνουν στις ενέργειες της Ρωσίας, θα αντιμετωπίσουν «συνέπειες που δεν έχετε δει ποτέ».
Θα ασκούσε ο Πούτιν αυτό που ονομάστηκε «Επιλογή Σαμψών»
Αυτό που προτείνει ο Πούτιν είναι ότι, σε τελευταία ανάλυση, εάν η στρατιωτική ήττα σημαδέψει τη Ρωσία και ακολουθήσει η δική του αφαίρεση της εξουσίας και ο πολιτικός αν όχι πραγματικός θάνατος, μπορεί να χρησιμοποιήσει το απόλυτο όπλο στο οπλοστάσιο της Ρωσίας για να την αποτρέψει.
Στο Πενταπόσταγμα αναφέραμε σε άρθρο μας : Παγκόσμια αγωνία από τα πυρηνικά του Πούτιν: Τι θα μπορούσε να πάει στραβά στο Τσερνομπίλ.
Το Τσερνόμπιλ είναι τώρα εμπόλεμη ζώνη- Το χειρότερο σενάριο των εθνών με πυρηνική ενέργεια σε πόλεμο, θα περιλάμβανε ισοδύναμους αντιπάλους που θα πολεμούσαν για ένα μακρύ διάστημα.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία θέτει αρκετές πυρηνικές απειλές, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας εσκεμμένων ή ακούσιων στρατιωτικών επιθέσεων ή κυβερνοεπιθέσεων σε πυρηνικές εγκαταστάσεις.
Εξάλλου, η διαταγή του προέδρου της Ρωσίας Πούτιν, να θέσει σε συναγερμό τις ρωσικές πυρηνικές δυνάμεις, ίσως αποτελεί μέρος ενός μοτίβου των κατασκευασμένων απειλών της Μόσχας προκειμένου να δικαιολογήσει την επιθετικότητά της.
Ποια πρέπει να είναι η πολιτική των ΗΠΑ;
Σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές πρέπει :
-Να αποφύγει τη διεύρυνση του πολέμου, αποτρέποντας οποιαδήποτε κλιμάκωση σε πυρηνικά όπλα.
-Να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία της Ουκρανίας.
-Να επιφέρει αποτέλεσμα, στην απομάκρυνση των ρωσικών στρατευμάτων από το ουκρανικό έδαφος.
Εάν αυτό απαιτεί από την Ουκρανία να εγκαταλείψει κάθε φιλοδοξία να γίνει έθνος του ΝΑΤΟ, δεδηλωμένος σκοπός του Πούτιν στην έναρξη του πολέμου, ας γίνει. «Θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει αυτόν τον πόλεμο αν το είχαμε κάνει πριν ξεκινήσει», αναφέρει.
Το θερμόμετρο ανεβαίνει καθώς Φινλανδία και Σουηδία, λέγεται τώρα, θα πρέπει να προσκληθούν στο ΝΑΤΟ. Αν συνέβαινε αυτό, οι ΗΠΑ θα ήταν υποχρεωμένες να βοηθήσουν στην υπεράσπιση των 830 μιλίων των φινλανδικών συνόρων με τη Ρωσία.
