Το περιβάλλον ασφαλείας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας αλλάζει ραγδαία. Αυτή περιλαμβάνει τη Βουλγαρία, τη Γεωργία, τη Ρουμανία, τη Ρωσία, την Τουρκία, την Ουκρανία και μια περιοχή της ενδοχώρας, συμπεριλαμβανομένου του Νότιου Καυκάσου και της Μολδαβίας.
Η ρωσική στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία, την Αρμενία, τις αποσχισμένες περιοχές της Γεωργίας, την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία, και στη χερσόνησο της Κριμαίας έχει τροφοδοτήσει τους τουρκικούς φόβους περί περικύκλωσης.
Τα τελευταία χρόνια, τόσο στη Γερμανία όσο και στη Γεωργία, εκπρόσωποι της τουρκικής διασποράς έχουν γίνει ιδιαίτερα ενεργοί στην πολιτική ζωή των «νέων πατρίδων» τους, ενώ προωθούν τα μάλλον ιδιοτελή γεωπολιτικά συμφέροντα της Άγκυρας.
Η Τουρκία, που φιλοδοξεί να γίνει παγκόσμια δύναμη, ειδικά σε δογματικό επίπεδο, χρησιμοποιεί σκόπιμα «ήπια δύναμη» σε σχέση με το Βερολίνο και την Τιφλίδα. Επιπλέον, εάν ο διορισμός Τούρκων σε υψηλόβαθμες θέσεις στη Γερμανία έχει ήδη γίνει κανόνας (ο Γερμανός ομοσπονδιακός υπουργός Τροφίμων και Γεωργίας - γιος Τούρκων μεταναστών - Cem Özdemir, η αντιπρόεδρος της γερμανικής Bundestag - Aydan Özoğuz γυναίκα τουρκικής καταγωγής-), στη Γεωργία οι τουρκικές αρχές ασκούν ενεργά, μια πολιτική θρησκευτικού επεκτατισμού σε σχέση με τους Αζερμπαϊτζάνους που ζουν στις ανατολικές περιοχές της Γεωργίας.
Στις 25 Ιανουαρίου, ο Γερμανός πρεσβευτής στη Γεωργία, Hubert Knirsch, συναντήθηκε με τον δήμαρχο της πόλης, Kenan Omarov, και επισκέφθηκε επίσης το Γεωργιανό Κέντρο για την Ένταξη των Αζερμπαϊτζάνων στο Μαρνεούλι.
Συνάντησε εκπροσώπους περιφερειακών ενώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων (τα πιο πιεστικά ζητήματα που σχετίζονται με τους Αζερμπαϊτζάνους που ζουν στη Γεωργία), συμπεριλαμβανομένου του ζητήματος της δημιουργίας ευνοϊκών συνθηκών για την περαιτέρω ενσωμάτωσή τους στη γεωργιανή κοινωνία.
Σύμφωνα με το atalayar, τον Μάιο-Αύγουστο του 2021, ειδικοί από το Γεωργιανό Ίδρυμα Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (το Ίδρυμα Rondeli) ανέλυσαν την ομολογιακή κατάσταση στην κοινότητα του Αζερμπαϊτζάν στο Kvemo Kartli (ένα ανεπίσημο κέντρο του σιιτικού Ισλάμ στη Γεωργία με περίπου 115.000 οπαδούς αυτής της πίστης , το 65% του συνολικού πληθυσμού της περιοχής).
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν την αύξηση του αριθμού των μουσουλμάνων από το Αζερμπαϊτζάν, που ασκούν το σουνιτικό Ισλάμ στην περιοχή.
Σύμφωνα με ειδικούς, αυτή η διαδικασία σχετίζεται με τη δραστηριότητα σουνιτικών φιλανθρωπικών οργανώσεων, που εργάζονται σε συνεργασία με την τουρκική πλευρά, ιδίως με τη βοήθεια της Τουρκικής Υπηρεσίας Συνεργασίας και Συντονισμού (TIKA) και της Προεδρίας Θρησκευτικών Υποθέσεων (Diyanet) πρόεδρός του, ο Δρ. Ali Erbash.
Οι περισσότεροι σουνίτες ιμάμηδες της Γεωργίας, λαμβάνουν οικονομικές επιδοτήσεις από την Άγκυρα και είναι διάδοχοι της ιδεολογίας των Τούρκων θρησκευτικών ιεροκήρυκων Osman Nuri Topbaş και Ahmet Mahmut Ünlü.
Ειδικότερα, κατόπιν αιτήματος της Diyanet το 2021, η τουρκική ηγεσία διέθεσε περίπου 3 εκατομμύρια δολάρια για το άνοιγμα νέων θρησκευτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στις περιοχές και ορισμένους οικισμούς της Γεωργίας, καθώς και για το μισθό των σουνιτών ιεροκηρύκων.
Σύμφωνα με το Ίδρυμα Rondeli, αυτός ο παράγοντας ανησυχεί σοβαρά τις τρεις πιο σημαίνουσες σιιτικές οργανώσεις στη Γεωργία, για το λόγο αυτό, συγκρούσεις μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών υποστηρικτών ξεσπούν κατά καιρούς στην κοινότητα του Αζερμπαϊτζάν στο Kvemo Kartli.
Από αυτή την άποψη, παρατηρείται μια σταδιακή ριζοσπαστικοποίηση της κοινότητας του Αζερμπαϊτζάν και υπάρχουν κίνδυνοι στρατολόγησης των μελών της, από ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις σε σχέση με τη διανομή στην περιοχή Kvemo Kartli μιας σαλαφικής ιδεολογίας, ενώ παρατηρείται υψηλή συγκέντρωση οπαδών του σε Περιφέρειες της Γεωργίας.
Εκπρόσωποί του προσπαθούν να λάβουν έγκριση από τις αρχές της Γεωργίας, για να χτίσουν τα δικά τους τζαμιά με επίκεντρο τους Σαλαφιστές και θεωρούν επίσης απαραίτητο, να διοριστούν άτομα που έχουν σπουδάσει στην Τουρκία ή τη Μέση Ανατολή σε θέσεις ιμάμηδων σε όλη τη χώρα.
Σύμφωνα με ειδικούς, ο αριθμός των μελών της σαλαφικής ομάδας στη Γεωργία έχει αυξηθεί κατά 70.000 άτομα από το 2005 και σήμερα υπάρχουν 470.000 οπαδοί του Σαλαφισμού (13% του πληθυσμού της χώρας έναντι 9% το 2005). Η προώθηση του τουρκικού σουνιτικού Ισλάμ στις γεωργιανές περιοχές συμπαγούς φιλοξενίας μουσουλμάνων, καθώς και το άνοιγμα νέων αντικειμένων λατρείας και ισλαμικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με οικονομική και άλλη υποστήριξη που παρέχεται από την Τουρκία, είναι ο κύριος λόγος για τέτοιες διαδικασίες.
Ως αποτέλεσμα, η χρήση θρησκευτικού παράγοντα από την Τουρκία σε σχέση με την κοινότητα του Αζερμπαϊτζάν στη Γεωργία, οδηγεί στην όξυνση των αντιθέσεων μεταξύ των ντόπιων Σιιτών και Σουνιτών κληρικών και δημιουργεί επίσης κινδύνους ενίσχυσης του ισλαμικού ριζοσπαστισμού στο έδαφος των δημοκρατιών.