Η επεκτατική πολιτική του ΝΑΤΟ σε βάρος των ανησυχιών της Ρωσίας για την ασφάλεια έχει υποστεί μεγάλη οπισθοδρόμηση. Τώρα το Αμερικανικό ΥΠΕΞ υποστηρίζει πως η Μόσχα ψεύδεται για την απόσυρση δυνάμεων.
Η Ρωσία κινητοποίησε τα στρατεύματά της ως απάντηση, καθόρισε σαφείς κόκκινες γραμμές που θα πυροδοτούσαν μια επέμβαση και κατέστησε σαφές, ότι οι περαιτέρω δυτικές κυρώσεις απλώς θα ενίσχυαν την οικονομική αποσύνδεση της Ρωσίας από την Ευρώπη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γεω-οικονομικός “Αρμαγγεδών” Ρωσίας-Κίνας: Πετρελαϊκό Deal 80 δις-Πώς μπαίνουν στην θέση του οδηγού
Λοιπόν, ποιο ήταν το αποτέλεσμα της εξισορρόπησης του επεκτατισμού του ΝΑΤΟ;
Ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν, κέρδισε με την τακτική του τρείς νίκες επί της Δύσης σε αυτό το στάδιο των διαπραγματεύσεων για την ουκρανική κρίση, ξεκινώντας μια συζήτηση για την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας στην οποία η Ρωσία έχει κεντρικό ρόλο.
Τα δυτικά κράτη συζητούν επιτέλους την πανευρωπαϊκή ασφάλεια, τους περιορισμούς ή τη μη ανάπτυξη επιθετικών οπλικών συστημάτων και το πιο ταμπού θέμα των τελευταίων 30 ετών – αναγνωρίζοντας ότι η Ρωσία έχει νόμιμα συμφέροντα ασφαλείας. Τα think tanks συζητούν εάν ο επεκτατισμός του ΝΑΤΟ, έχει φτάσει στα όριά του και το ενδεχόμενο ενός ουδέτερου καθεστώτος για την Ουκρανία, παρόμοιο με το μοντέλο της Φινλανδίας ή της Αυστρίας.
«Είναι πολύ νωρίς για να δώσουμε τελικές εκτιμήσεις. Αλλά μπορούμε να πούμε ότι ο Πούτιν κέρδισε με την τακτική του τριπλά. Εξασφάλισε ότι η Ρωσία ανέκτησε έναν ρόλο που έπρεπε να υπολογίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, ξεκίνησε ρωσοαμερικανικές συνομιλίες για τα παγκόσμια στρατηγικά όπλα και η ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας και η αποσταθεροποίηση της Ουκρανίας έχουν διασφαλίσει ότι η χώρα δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Αυτός (ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν) επιβεβαίωσε την αρχή ότι η Ρωσία είναι μια μεγάλη δύναμη», δήλωσε ο Lucio Caracciolo, διευθυντής του ιταλικού γεωπολιτικού μηνιαίου περιοδικού Limes μιλώντας στην La Stampa.Υπενθύμισε επίσης, τον ρόλο της Μόσχας στην ανάκτηση του ελέγχου της κατάστασης στο Καζακστάν και την αυξανόμενη ρωσική επιρροή στην Αφρική.
Σύμφωνα με το tass, ο ειδικός πιστεύει ότι η Ρωσία δεν είχε καμία πρόθεση να εισβάλει στην Ουκρανία. «Δεν μπορεί να αποκλειστεί τελείως, αλλά θα ήταν μια αποτυχία για την πολιτική γραμμή. Ο Πούτιν θα αντιμετώπιζε τη διαφωνία των ίδιων των Ρώσων, θα είχε πάει ενάντια στη διαβεβαιωμένη θέση της αδελφότητας Ρώσων και Ουκρανών. Διατηρώντας την ένταση, πέτυχε όλους τους στόχους του, ξεκινώντας από τη συζήτηση για την παγκόσμια ασφάλεια» αναφέρει ο πολιτικός επιστήμονας.
Ο Καρατσιόλο, παραδέχτηκε ότι δεν είδε λογική στην αντίδραση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν σε αυτή την κρίση. Πιστεύει επίσης, ότι τα θέματα προμήθειας φυσικού αερίου δεν έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις του γερμανού καγκελαρίου Όλαφ Σολτς στη Μόσχα. "Δεν νομίζω ότι πρόκειται για πόλεμο για το φυσικό αέριο. Αυτό είναι ένα στρατηγικό και γεωπολιτικό παιχνίδι. Ακόμη και οι Αμερικανοί δεν ενδιαφέρονται να καταργηθεί πλήρως η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία", είπε ο πολιτικός επιστήμονας.
Τα επιτεύγματα της Ρωσίας στην τρέχουσα αντιπαράθεση, είναι περιορισμένα αλλά σημαντικά. Δεν έχει επιτευχθεί μια αμοιβαία αποδεκτή διευθέτηση μετά τον Ψυχρό Πόλεμο στην Ευρώπη, αλλά το άνοιγμα των συζητήσεων για την πανευρωπαϊκή ασφάλεια συνεπάγεται, ότι μπορούμε επιτέλους να ελπίζουμε σε μια τελική συμφωνία.
Ακόμη και οι Ευρωπαίοι, φαίνεται να έχουν εξαντληθεί από την συγκρουσιακή προσέγγιση και την πολεμική αφήγηση της Ουάσιγκτον. Η τρέχουσα αντιπαράθεση έχει προκαλέσει μια διάσπαση στη Δύση. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο επεκτατισμός του ΝΑΤΟ έχει φτάσει στα όριά του και απαιτείται μια νέα μορφή για την πανευρωπαϊκή ασφάλεια. Άλλοι, προτείνουν ότι υπάρχει περισσότερη ανάγκη για ένα ισχυρό ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση της «ρωσικής επιθετικότητας».
Είναι σύνηθες να αντιπαραβάλλουμε τη διπλωματία με τη στρατιωτική δύναμη. Στην πραγματικότητα, η διπλωματία πρέπει συχνά να υποστηρίζεται από την εξουσία. Ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε το 1989 μέσω διαπραγματεύσεων και συμβιβασμού μεταξύ δύο ίσων, αν και όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση το 1991, δεν υπήρχε πλέον καμία ανάγκη για τις ΗΠΑ να φιλοξενήσουν μια σοβαρά αποδυναμωμένη Ρωσία στην Ευρώπη.
Εάν ο στόχος του Πούτιν είναι να δει τι μπορεί να πάρει, τότε μπορεί κάλλιστα να πάρει τους καρπούς μιας διευρυμένης στρατηγικής ατζέντας σταθερότητας, να κερδίσει τη νίκη και να κλείσει αυτό το παιχνίδι. Οι Ευρωπαίοι θα ανάσαναν με ανακούφιση και οι σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας θα παραπαίουν μέχρι την επόμενη κρίση.
Νέο χρονοδιάγραμμα εισβολής από τo Politico
Το Politico, το οποίο προηγουμένως έγραφε για τη «ρωσική εισβολή» στις 16 Φεβρουαρίου , μιλάει τώρα τα νέα «χρονοδιαγράμματα που πραγματικά αξίζει να παρακολουθούμε». Αυτό είναι μετά τις 20 Φεβρουαρίου.
Αυτό συζητήθηκε σε άρθρο του Politico με ημερομηνία 16 Φεβρουαρίου.
«Σημαντικά, ανώτεροι συνεργάτες του Μπάιντεν δεν δήλωσαν ποτέ δημόσια ότι η 16η Φεβρουαρίου θα ήταν η καθορισμένη ημερομηνία για την εισβολή — μόνο ότι η συσσώρευση στρατευμάτων του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν σήμαινε ότι μια επίθεση θα μπορούσε να συμβεί «ανά πάσα στιγμή» και πιθανώς πριν από το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων. », διαβεβαιώνει το Politico.
Το δημοσίευμα, αναφερόμενο σε «αναλυτές», γράφει ότι «η εμμονή με την 16η Φεβρουαρίου απέσυρε την προσοχή από τις πραγματικές βασικές ημερομηνίες».
"Ο χρόνος μετά τις 20 Φεβρουαρίου ήταν πάντα πιο σημαντικός. Θα δούμε τι θα κάνουν τότε οι ρωσικές δυνάμεις", δήλωσε ο Μάικλ Κόφμαν, ειδικός στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, σύμφωνα με το Κέντρο Ναυτικής Ανάλυσης.
Τότε είναι που θα πρέπει να τελειώσουν οι μεγαλύτερες στρατιωτικές ασκήσεις, μετά τις οποίες οι ηγέτες στη Μόσχα και το Μινσκ υποσχέθηκαν ότι τα ρωσικά στρατεύματα θα πήγαιναν στα σπίτια τους, γράφει το Politico.
Ο Κόφμαν είπε ότι οι ενέργειες των ρωσικών στρατευμάτων μετά τις 20 Φεβρουαρίου θα βοηθήσουν στην κατανόηση των πραγματικών προθέσεων του Πούτιν.
«Υπάρχει ένας άλλος λόγος για τον οποίο η 20η Φεβρουαρίου έχει μεγάλη σημασία: αυτή την ημέρα τελειώνει η Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου», γράφει η εφημερίδα.
Επιπλέον, η 20η Φεβρουαρίου είναι επίσης η τελευταία ημέρα των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, η οποία, σύμφωνα με το Politico, «υποδεικνύει σε ορισμένους ότι ο Πούτιν δεν θα εξαπολύσει εισβολή πριν από την τελετή λήξης για να κάνει ευτυχισμένο τον Κινέζο ηγέτη Σι Τζινπίνγκ».
