Οι υπηρεσίες πληροφοριών αναφέρουν ότι η Ρωσία μπορεί σύντομα να εισβάλει στην Ουκρανία καθώς η Μόσχα συνεχίζει τη στρατιωτική συγκέντρωση δυνάμεων κατά μήκος των ουκρανικών συνόρων.
Παρούσα κατάσταση
Υπολογίζεται ότι 100.000 Ρώσοι στρατιώτες εξοπλισμένοι με προηγμένα όπλα περιμένουν στα σύνορα για να εισβάλουν στη χώρα.
Αυτό συμβαίνει επειδή ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρεί την πιθανή ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ως κόκκινη γραμμή, υποστηρίζοντας ότι η κίνηση αυτή απειλεί την εθνική ασφάλεια της χώρας του, ενώ δεν είναι μυστικό ότι οι δυτικές δυνάμεις υποστήριξαν την Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας κατά τη διάρκεια και μετά τις διαδηλώσεις του 2014.
Ωστόσο, η πιθανότητα της Ουκρανίας να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ διακυβεύεται, καθώς άλλα μέλη δεν επιθυμούν να δεχτούν τη χώρα στη συμμαχία. Από την άλλη πλευρά, η έκκληση του Πούτιν προς το ΝΑΤΟ να αποσύρει τα όπλα του από την Ανατολική Ευρώπη θα είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή καθώς θα κλονίσει την εμπιστοσύνη των κρατών μελών στην περιοχή.
Παράλληλα η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας έχει μετουσιωθεί σε δοκιμασία της δέσμευσης των μελών της Συμμαχίας στο Άρθρο 5 της ιδρυτικής συνθήκης του ΝΑΤΟ, περί συλλογικής άμυνας.
Την τελευταία δεκαετία, όλα τα φώτα της δημοσιότητας ήταν στραμμένα στην Τουρκία όσον αφορά κατά πόσο είναι πιστή στο ΝΑΤΟ ή όχι. Η τουρκική κυβέρνηση κατηγορήθηκε ότι αποστασιοποιήθηκε από τη συμμαχία και πλησίασε περισσότερο τη Ρωσία, ιδιαίτερα μετά την αγορά των πυραύλων S-400. Εκτός από τις κατηγορίες, η τουρκική αμυντική βιομηχανία αντιμετώπισε επισήμως και ανεπισήμως εμπάργκο από τους συμμάχους της.
Η καιροσκοπική στάση της Τουρκίας
Η τουρκική πλευρά εξέφρασε την άποψη ότι η αρνητική στάση των συμμάχων της, ήταν εκείνη που την ανάγκασε να αγοράσει συστήματα αεράμυνας ρωσικής κατασκευής, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση της διαμαρτυρόταν συνεχώς για την μη πώληση από τις ΗΠΑ πυραύλων Patriot, μη επανδρωμένων αεροσκαφών, πυρομαχικών, ακόμη και όπλων.
Επιπλέον, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ έφτασαν στο ιστορικό χαμηλό όταν η αμερικανική κυβέρνηση κήρυξε σύμμαχο τους SDF, μια οργάνωση που είναι σύμφωνα με την Τουρκία το συριακό παρακλάδι της τρομοκρατικής οργάνωσης PKK, YPG.
Βλέποντας την εν λόγω οργάνωση να αναφέρεται ως "Σύμμαχος των ΗΠΑ SDF (YPG)" στα μέσα ενημέρωσης ,η Τουρκία αποστασιοποιήθηκε ακόμη περισσότερο από τις ΗΠΑ
Τώρα η Τουρκική κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη την κρίση μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσίας στην Ουκρανία, προσπαθεί να ανακτήσει το χαμένο έδαφος και να πείσει ότι πάντα ήταν σταθερός σύμμαχος και εταίρος στο ΝΑΤΟ
Βέβαια η σύνοδος της Αστάνα και η συμφωνία της Τουρκίας με τη Ρωσία και το Ιράν για τη Συρία, η σύμπλευση και συνύπαρξη με τη Ρωσία σε Συρία-Λιβύη , η συνδυαλλαγή με Ερντογάν- Πούτιν για το Ναγκόρνο Καραμπάχ και η εγκατάλειψη της Αρμενίας από τη Ρωσία την ώρα του πολέμου με τους Αζέρους , δείχνουν ότι η Τουρκία είχε γυρίσει την πλάτη για τα καλά σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ συνεργαζόμενη ευρέως με Μόσχα και Τεχεράνη, που είναι εχθροί της Δύσης.
Τώρα η Τουρκία βλέποντας ότι κινδυνεύει άμεσα από έναν πόλεμο στην Ουκρανία, ξαναθυμήθηκε το ΝΑΤΟ και επιχειρεί να διαδραματίσει βασικό ρόλο στην επίλυση του ρήγματος μεταξύ Ρωσίας και Συμμαχίας.
Η στάση κρατών μελών του ΝΑΤΟ σε σχέση με τη Ρωσία
Οι αντιφατικές συμπεριφορές ορισμένων μελών του ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα της Γερμανίας, προκάλεσαν ερωτηματικά στο ΝΑΤΟ.
Πολλοί άνθρωποι σοκαρίστηκαν όταν άκουσαν ότι η Γερμανία δεν θα παρείχε όπλα στην Ουκρανία καθώς και από τα λόγια του αρχηγού του γερμανικού ναυτικού, ο οποίος είπε: "Ενδιαφέρεται πραγματικά η Ρωσία να έχει μια μικροσκοπική λωρίδα εδάφους της Ουκρανίας; Όχι. Ή να την ενσωματώσει στη χώρα; Όχι , αυτό είναι ανοησία. Ο Πούτιν μάλλον ασκεί πίεση γιατί ξέρει ότι μπορεί να το κάνει και ξέρει ότι διχάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση... Αυτό που πραγματικά θέλει ο Πούτιν είναι ο σεβασμός στη Ρωσία".
Αφού είδε κανείς την πολιτική της Γερμανίας για τη Ρωσία, αναπόφευκτα θυμάται ότι οι Γερμανοί ήταν στο αντίπαλο μέτωπο κατά της Δύσης κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων, αν και όχι δίπλα στη Ρωσία.
Μπορεί να υπάρξει απόκλιση μεταξύ της υπόλοιπης Δύσης και της Γερμανίας;
Μάλλον όχι. Εκτός από τη Γερμανία και τη Γαλλία, η Κροατία ανακοίνωσε επίσης ότι θα αποσύρει όλα τα στρατεύματα από το ΝΑΤΟ σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Γνωρίζουμε επίσης ότι η απάντηση των ΗΠΑ σε μια πιθανή εισβολή δεν θα είναι κάτι περισσότερο από οικονομικές κυρώσεις, οι οποίες δεν θα έχουν μεγάλη επιρροή.
Το "Ενας για όλους όλοι για έναν" δεν ισχύει
Φαίνεται ότι η ρωσική απειλή δεν έχει ενώσει τα μέλη του ΝΑΤΟ όπως αναμενόταν.
Υπενθυμίζεται ωστόσο ότι η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Παρόλα αυτά, δηλώσεις ορισμένων κρατών μελών της Συμμαχίας δείχνουν ότι το σύνθημα «ένας για όλους, όλοι για έναν» δεν φαίνεται να μπαίνει στο παιχνίδι εκτός εάν ένας εχθρός επιτεθεί σε πολλά μέλη του ΝΑΤΟ ή σε όλα μαζί
Με άλλα λόγια, οι μικρές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης θα πρέπει πράγματι να ανησυχούν για τη στάση των λίγων κρατών μελών που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Η καιροσκοπική Τουρκία πάλι προσπαθεί να εκμεταλλευτεί καταστάσεις, αφού τώρα που κινδυνεύει να ξεσπάσει πόλεμος στη γειτονιά της , προσπαθεί να φορέσει το μανδύα της Νατοϊκής χώρας, διασφαλίζοντας την από την Ρωσική επιθετικότητα και απειλή.
Προσπαθεί μάλιστα να υπερτονίσει τις δικαιολογημένες επιφυλακτικές προσεγγίσεις Γερμανίας-Γαλλίας και Κροατίας απέναντι στην κρίση ΝΑΤΟ-ΗΠΑ και Ρωσίας.
Οι επιφυλάξεις των τριών αυτών κρατών , αλλά και άλλων χωρών της ΕΕ είναι απόλυτα δικαιολογημένες, αφού εάν υιοθετηθεί σκληρή γραμμή έναντι της Ρωσίας για την Ουκρανία, η Μόσχα θα επιβάλλει δικά της αντίποινα που ακόμη και αν περιοριστούν στον οικονομικό και ενεργειακό τομέα, αποδέκτης θα είναι η ΕΕ της οποίας οι χώρες θα παγώσουν από την έλλειψη ενέργειας, ενώ ο πληθωρισμός θα καλπάσει σε αυτές.
Η δόλια Τουρκία επιχειρεί στην παρούσα φάση να πείσει την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τα άλλα μέλη του ΝΑΤΟ, ότι θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις πολιτικές τους κατά της Τουρκίας και να στηρίξουν την τουρκική κυβέρνηση στην περιοχή. Μπορούν να ξεκινήσουν με την άρση των εμπάργκο στην τουρκική αμυντική βιομηχανία.
Εάν επιμείνουν στη διατήρηση των ίδιων πολιτικών, τότε εμμέσως πλην σαφώς οι Τούρκοι απειλούν ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, ότι θα χάσουν ολοκληρωτικά την Τουρκία.
Ωστόσο η τουρκική απειλή αυτή κατά την εκτίμησή μας στερείται βάσης, αφού όποια συνδυαλλαγή έκανε μέχρι τώρα ο Ερντογάν με τον Πούτιν , είχε ως υπόβαθρο ότι η Τουρκία ανήκε στο ΝΑΤΟ.
Αν η Τουρκία- υποθετικά λέμε-στραφεί ολοκληρωτικά στη Ρωσία και φύγει από το ΝΑΤΟ, τότε φαντάζεται κανείς ότι ο Πούτιν θα συνδιαλλάσσεται με τον Ερντογάν επί ίσης βάσης.
Όχι βέβαια. Χωρίς την ομπρέλα του ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ, η Τουρκία θα είναι έρμαιο στις διαθέσεις του Πούτιν που έχει την Τουρκία για πρόγευμα, κάτι που το ξέρει πολύ καλά ο Ερντογάν και οι Τούρκοι.
Η ώρα της κρίσεως πλησιάζει για την Τουρκία, αφού πραγματικά βρίσκεται σε πολύ δυσμενή θέση. Είναι αυτό που λέει ο σοφός λαός μας, "μπρος βαθύ και πίσω ρέμα".
