Η διπλωματική κρίση μεταξύ Μαρόκου και Αλγερίας βρίσκεται στο ζενιθ, καθώς οι σχέσεις των δύο χωρών είναι δύσκολες εδώ και δεκαετίες, λόγω του ακανθώδους θέματος της Δυτικής Σαχάρας, της μοναδικής περιοχής της αφρικανικής ηπείρου καθώς το μετααποικιακό καθεστώς της, παραμένει σε εκκρεμότητα.
Η περιοχή διεκδικείται από το Μαρόκο ενώ η Αλγερία στηρίζει τους αυτονομιστές του Μετώπου Πολισάριο. Το Ραμπάτ, που ελέγχει περίπου το 80% του εδάφους της, προτείνει ένα σχέδιο αυτονομίας υπό τη δική του κυριαρχία.
Μόλις μία ημέρα αφότου το Μαρόκο ανακοίνωσε επίσημα την πλήρη κατάρρευση των σχέσεων μεταξύ του αλαβιτικού βασιλείου και της Αλγερίας, ο Αρχηγός του Επιτελείου του Εθνικού Λαϊκού Στρατού (ANP), Said Chengriha, κάλεσε τον αλγερινό πληθυσμό να κινητοποιηθεί με στόχο να αποτρέψει τον υποτιθέμενο «αόρατο ελιγμό» από το Μαρόκο.
Αυτό το κάλεσμα, προϋποθέτει την άμεση αντιπαράθεση της Αλγερίας με το Μαρόκο, η οποία τονίζει την ένταση μεταξύ των δύο χωρών σε μια περίοδο που η Βόρεια Αφρική βιώνει μια περίοδο πολιτικής αστάθειας.
Παράλληλα αυτή η έκκληση, η οποία επιτίθεται άμεσα στο Μαρόκο, επηρεάζει επίσης την «ασφάλεια στο Σαχέλ και τη Λιβύη» και παρακινεί «την επανέναρξη της ένοπλης δράσης από το Μέτωπο Πολισάριο».
Ο Αρχηγός του Επιτελείου, κατηγορείται ότι ήταν ένας από τους κύριους υπεύθυνους για την πρόκληση μιας από τις μεγαλύτερες διπλωματικές κρίσεις στη Βόρεια Αφρική και σε διάφορα μαροκινά μέσα ενημέρωσης, τον κατηγορούν ότι έχει «θυμωμένο μίσος» εναντίον του Ραμπάτ. Ομοίως, πολλοί αναλυτές επισημαίνουν, ότι αυτός ο στρατηγός θα επιδίωκε «να διεξαγάγει ανοιχτό πόλεμο εναντίον του Μαρόκου».
Εν τω μεταξύ, στην διένεξη των δύο κρατών πολλοί περιφερειακοί παίκτες έχουν αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Η Γερμανία για παράδειγμα χάρη στη δυναμική ανάπτυξή της, το Μαρόκο έχει γίνει ένας σημαντικός επενδυτικός προορισμός για τις γερμανικές εταιρείες στην Αφρική.
Η κρίση με τη Γερμανία, ξεκίνησε τον περασμένο Μάρτιο όταν το μαροκινό υπουργείο Εξωτερικών έστειλε επιστολή σε όλα τα μέλη της κυβέρνησης, με την οποία διέταξε την αναστολή οποιασδήποτε επαφής ή σχέσης με τη γερμανική πρεσβεία στο Ραμπάτ, αναφέροντας στη συνέχεια «βαθιές παρεξηγήσεις».
Ο Steinmeir, εξέφρασε «τη συνεχή και σταθερή υποστήριξη (της Γερμανίας) για την εντυπωσιακή ανάπτυξη του Μαρόκου», αναφέρει σε σημείωμά του στον βασιλιά του Μοχάμεντ ΣΤ του Μαρόκου την Τετάρτη, στο οποίο θεώρησε τη μαροκινή πρόταση για αυτονομία ως «καλή βάση» για την επίλυση της σύγκρουσης στη Δυτική Σαχάρα, σε μια νέα ένδειξη διπλωματικής ανάκαμψης μετά περισσότερο από οκτώ μήνες διμερούς κρίσης.
Το Μαρόκο και η Αλγερία, περνούν αυτή τη στιγμή μια από τις πιο περίπλοκες διπλωματικές κρίσεις τους. Τον περασμένο Αύγουστο, το Αλγέρι ανακοίνωσε τη μονομερή κατάρρευση των σχέσεων, ενώ υποστήριξε ότι η απόφασή του ανταποκρίθηκε σε «πλήθος περιστάσεων».
Έτσι, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Αλγερία και το Μαρόκο οδηγούν σε κούρσα εξοπλισμών, ως αποτέλεσμα της κλιμάκωσης της έντασης στην περιοχή.
Υπό αυτή την έννοια, και τα δύο έθνη συνεχίζουν να συγκρούονται για την εδαφική και πολιτική υπεροχή της Βόρειας Αφρικής. Από στρατιωτική πλευρά, το Μαρόκο έχει βελτιώσει τις διπλωματικές του σχέσεις με το Ισραήλ, από το οποίο έχει αποκτήσει τόσο στρατιωτικά drones όσο και το αμυντικό του σύστημα Iron Dome.
Προσπάθησε επίσης να εκσυγχρονίσει τις ναυτικές του δυνατότητες με τις πιο πρόσφατες προσθήκες του: δύο γαλλικές φρεγάτες και τρεις φρεγάτες κλάσης SIGMA, οι οποίες θα διαθέτουν υπερσύγχρονα οπλικά και ηλεκτρονικά συστήματα. Επιπλέον, λόγω των καλών διπλωματικών σχέσεων που διατηρεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Μαρόκο είναι η χώρα στην περιοχή που έχει αγοράσει τα περισσότερα όπλα.
Σύμφωνα με την jpost, το Μαρόκο ενδιαφέρεται για το αντιπυραυλικό αμυντικό σύστημα Barak 8 του Ισραήλ. Το σύστημα Barak-8 MR-SAM είναι σε θέση να καταρρίπτει εχθρικά αεροσκάφη σε εμβέλεια 50-70 χιλιομέτρων και έχει σχεδιαστεί για να υπερασπίζεται τα πλοία του πολεμικού ναυτικού, έναντι μυριάδων αεροπορικών απειλών μικρής έως μεγάλης εμβέλειας.
Το Μαρόκο είχε στενούς οικονομικούς, διπλωματικούς και στρατιωτικούς δεσμούς για χρόνια με το Ισραήλ και τον Δεκέμβριο ο υπουργός Άμυνας Benny Gantz, πραγματοποίησε την πρώτη του επίσημη επίσκεψη στη χώρα όπου υπέγραψε συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας.
Επιπλέον, στο πλαίσιο των προσπαθειών εκσυγχρονισμού του, το Ραμπάτ έχει ήδη λάβει τρία ισραηλινά αναγνωριστικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Heron, που κατασκευάστηκαν από την IAI σε μια συμφωνία αξίας περίπου 48 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η Γαλλία χρησιμοποιεί το Heron με το όνομα Harfang και σύμφωνα με αναφορές το 2014, τα drones που απέκτησε το Μαρόκο αποσύρθηκαν από τη γαλλική Πολεμική Αεροπορία μετά από αρκετά χρόνια υπηρεσίας στο Αφγανιστάν.
Παράλληλα, το Μαρόκο έχει δημιουργήσει μια τοποθεσία εναέριας άμυνας κοντά στην πρωτεύουσά του Ραμπάτ, υποδηλώνουν δορυφορικές φωτογραφίες, που οι ειδικοί ασφαλείας πιστεύουν ότι σύντομα θα φιλοξενήσει την ισραηλινή τεχνολογία.
Ο Διευθυντής του Προγράμματος Μη Διάδοσης της Ανατολικής Ασίας (EANP) Τζέφρι Λιούις, αναφέρει ότι η εγκατάσταση είναι σίγουρα μια βάση αεράμυνας.
"Αυτή η βάση θα λειτουργεί συστήματα αεράμυνας που προμηθεύονται από την Κίνα, πυραυλικά συστήματα Patriot 3 από τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και αμυντικά συστήματα από το Ισραήλ, μετά την πρόσφατη επίσκεψη του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας στο Μαρόκο και τις συμφωνίες που υπογράφηκαν σχετικά", δήλωσε ο Shkeir. είπε.
Να υπενθυμίσουμε, ότι το Μαρόκο αγόρασε αντιαεροπορική τεχνολογία από γαλλική εταιρεία το 2019 και 24 αντιαεροπορικούς πυραύλους από κινεζική εταιρεία στα τέλη του 2017.
Από την άλλη πλευρά, η Αλγερία έχει κάνει χρήση των καλών της σχέσεων με τη Ρωσία, για να καθιερωθεί ως ο τρίτος μεγαλύτερος εισαγωγέας ρωσικών όπλων στον κόσμο. Σε αυτές τις γραμμές, η αλγερινή χώρα έχει μια ισχυρή αεροπορία που θα βασιζόταν στη ρωσική τεχνολογία.
Έτσι, επί του παρόντος, η Αλγερία έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο ισχυρούς στρατούς στην Αφρική, όντας μόνο πίσω από την Αίγυπτο.
