Η πιθανότητα ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας, θα είχε τεράστιες συνέπειες για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Ίσως ακόμη πιο ανησυχητικό, θα ήταν μια ρωσική επίθεση εναντίον ενός μέλους του ΝΑΤΟ. Η Μόσχα μπορεί να θέλει να υπονομεύσει την ασφάλεια στα κράτη της Βαλτικής ή στην Πολωνία, για παράδειγμα, αλλά θα μπορούσε η ρωσική κυβέρνηση να πραγματοποιήσει με επιτυχία μια μεγάλης κλίμακας εισβολή σε αυτές τις χώρες;
Σε μια αρχική επίθεση - ανάλογα με τις μάχες που εμπλέκονται - οι ρωσικές δυνάμεις μπορεί να φτάσουν σε πρώιμους στόχους, αλλά η επιμελητεία θα επέβαλλε απαιτήσεις για επιχειρησιακές παύσεις. Ως αποτέλεσμα, μια μεγάλη αρπαγή γης δεν είναι ρεαλιστική ως τετελεσμένο γεγονός . Ο ρωσικός στρατός, έχει τη μαχητική ισχύ για να συλλάβει τους στόχους που οραματίζονται σε ένα τετελεσμένο γεγονός σενάριο, αλλά δεν έχει τις υλικοτεχνικές δυνάμεις για να το κάνει με μία μόνο ώθηση χωρίς υλικοτεχνική παύση για την επαναφορά της υποδομής διατήρησής του. Οι Ρωσικές Αεροπορικές Δυνάμεις (με ένα αρκετά μεγάλο τακτικό βομβαρδιστικό και επιθετικό αεροσκάφος) και τα επιθετικά ελικόπτερα μπορούν επίσης, να λάβουν υποστήριξη πυρός για να μειώσουν την κατανάλωση πυρομαχικών πυροβολικού.
Οι σχεδιαστές του ΝΑΤΟ, θα πρέπει να αναπτύξουν σχέδια που θα επικεντρώνονται στην εκμετάλλευση των ρωσικών υλικοτεχνικών προκλήσεων, αντί να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τη διαφορά στη μαχητική ισχύ. Αυτό περιλαμβάνει, την έλξη του ρωσικού στρατού βαθιά στο έδαφος του ΝΑΤΟ και την επέκταση των ρωσικών γραμμών ανεφοδιασμού στο μέγιστο, ενώ θα στοχεύει την επιμελητεία και τις υποδομές μεταφορών, όπως φορτηγά, σιδηροδρομικές γέφυρες και αγωγούς.
Οι ρωσικοί σχηματισμοί έχουν μόνο τα τρία τέταρτα του αριθμού των οχημάτων μάχης από τους ομολόγους τους στις ΗΠΑ, αλλά σχεδόν τριπλάσιο πυροβολικό. Στα χαρτιά (δεν έχουν όλες οι ταξιαρχίες πλήρη αριθμό ταγμάτων), οι ρωσικές ταξιαρχίες έχουν δύο τάγματα πυροβολικού, ένα τάγμα πυραύλων και δύο τάγματα αεράμυνας ανά ταξιαρχία, σε αντίθεση με ένα τάγμα πυροβολικού και μια συνδεδεμένη ομάδα αεράμυνας ανά ταξιαρχία των ΗΠΑ. Ως αποτέλεσμα των επιπλέον ταγμάτων πυροβολικού και αεράμυνας, οι ρωσικές απαιτήσεις υλικοτεχνικής υποστήριξης είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες των ΗΠΑ.
Κανένα άλλο ευρωπαϊκό έθνος, δεν χρησιμοποιεί σιδηροδρόμους στο βαθμό που κάνει ο ρωσικός στρατός. Μέρος του λόγου είναι ότι η Ρωσία είναι τόσο τεράστια, πάνω από 6.000 μίλια από το ένα άκρο στο άλλο.
Η Πολωνία διαθέτει μόνο μία σιδηροδρομική γραμμή μεγάλου εύρους, που εκτείνεται από την περιοχή της Κρακοβίας μέχρι την Ουκρανία και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τις ρωσικές δυνάμεις, χωρίς να καταληφθεί πρώτα η Ουκρανία. Δεν υπάρχουν ευρείες γραμμές από τη Λευκορωσία στη Βαρσοβία.
Αυτό σημαίνει ότι η ικανότητα διατήρησης των σιδηροδρομικών γραμμών του ρωσικού στρατού, τελειώνει στα σύνορα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Η προσπάθεια ανεφοδιασμού του ρωσικού στρατού πέρα από το ρωσικό σιδηροδρομικό δίκτυο εύρους, θα τους ανάγκαζε να βασίζονται κυρίως στη δύναμη φορτηγών τους, έως ότου τα σιδηροδρομικά στρατεύματα μπορέσουν να αναδιαμορφώσουν/επισκευάσουν τον σιδηρόδρομο ή να κατασκευάσουν έναν νέο.
Ο ρωσικός στρατός δεν έχει αρκετά φορτηγά για να καλύψει τις ανάγκες του σε υλικοτεχνική υποστήριξη, περισσότερο από 90 μίλια πέρα από τις χωματερές. Για να φτάσει σε εμβέλεια 180 μιλίων, ο ρωσικός στρατός θα έπρεπε να διπλασιάσει την κατανομή φορτηγών σε 400 φορτηγά, για κάθε μια από τις ταξιαρχίες υλικοτεχνικής υποστήριξης.
Ένα σενάριο στη Βαλτική
Υπάρχουν σοβαρές υλικοτεχνικές προκλήσεις, με μεγάλες επιχειρήσεις τετελεσμένων γεγονότων στη Βαλτική.
Το τετελεσμένο γεγονός απαιτεί από τις ρωσικές δυνάμεις, να ξεπεράσουν τα κράτη της Βαλτικής και να εξαλείψουν κάθε αντίσταση σε λιγότερο από 96 ώρες, προτού η Ειδική Ομάδα Πολύ Υψηλής Ετοιμότητας του ΝΑΤΟ μπορέσει να ενισχύσει τους υπερασπιστές.
Τα logistics είναι το βασικό εμπόδιο στο χρονοδιάγραμμα τετελεσμένων γεγονότων . Ο σιδηρόδρομος έχει μεγάλο εύρος και μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αλλά το χρονοδιάγραμμα είναι πολύ σύντομο για να τεθούν εκ νέου σε λειτουργία οι καταστραμμένες σιδηροδρομικές γραμμές. Δώδεκα πύραυλοι κρουζ του ΝΑΤΟ, που θα εκτοξευτούν πάνω από τη Γερμανία, μπορούν να καταστρέψουν βασικές σιδηροδρομικές γέφυρες στο Narva, το Pskov και το Velikie Lugi, διακόπτοντας τη σιδηροδρομική κυκλοφορία στη Βαλτική για μέρες μέχρι να επισκευαστούν αυτές οι γέφυρες.
Ακόμη και σε ένα σενάριο της Βαλτικής, οι Ρώσοι σχεδιαστές πρέπει να εξετάσουν τον κίνδυνο η Πολωνία, η οποία μπορεί να συγκεντρώσει τέσσερις μεραρχίες, να ξεκινήσει μια άμεση αντεπίθεση, προσπαθώντας να πιάσει τον ρωσικό στρατό εκτός ισορροπίας.
Εδώ βρίσκεται το δίλημμα. Οι συντριπτικές τοπικές δυνάμεις στη Βαλτική πριν φτάσουν τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ, δεν δίνουν στη Ρωσία χρόνο να δημιουργήσει σιδηροδρομικό πολεμικό δίκτυο , αναγκάζοντας την εξάρτηση από φορτηγά.
Ο ρωσικός στρατός έχει άφθονη μαχητική δύναμη για να καταλάβει τα κράτη της Βαλτικής, αλλά δεν θα είναι ένα γρήγορο τετελεσμένο γεγονός, εκτός εάν η ρωσική κυβέρνηση μειώσει το μέγεθος της επικράτειας που επιθυμεί να καταλάβει.
Από την άλλη πλευρά, το αποφασιστικό τετελεσμένο, όπως η κατάκτηση ενός πλήρους κράτους μέλους, μπορεί να επιτύχει τον στόχο της συντριβής της ενότητας του ΝΑΤΟ, αλλά δεν μπορεί να υποστηριχθεί υλικοτεχνικά από τον ρωσικό στρατό.
Πολωνικό σενάριο
Οι υλικοτεχνικές προκλήσεις του ρωσικού στρατού, είναι διαφορετικές σε ένα πολωνικό σενάριο. Υπάρχουν λιγότεροι χρονικοί περιορισμοί, αλλά μεγαλύτερες δυσκολίες λόγω των σχετικών αποστάσεων και της έλλειψης σιδηροδρόμων μεγάλου εύρους, που καταλήγουν στα σύνορα της Λευκορωσίας.
Το Καλίνινγκραντ θα μπορούσε να θεωρηθεί ως άλλη επιλογή, αλλά δεν είναι πρακτική, καθώς είναι κλειστό από τα μέλη του ΝΑΤΟ. Ο συνδυασμός της αεροπορικής δύναμης του ΝΑΤΟ, των ναυτικών δυνάμεων και των πολωνικών πυραύλων ξηράς κατά των πλοίων καθιστά απίθανο τον ανεφοδιασμό από τη θάλασσα.
Ο ρωσικός στρατός θα είναι σε θέση να φτάσει στη Βαρσοβία, αλλά δεν μπορεί να την καταλάβει χωρίς μια υλικοτεχνική παύση για να σταματήσει, να αναδιαμορφώσει/επισκευάσει τον σιδηρόδρομο και να κατασκευάσει τακτικούς αγωγούς και αποθήκες πρώτης γραμμής. Αντί για παύση για μερικές ημέρες όπως στο σενάριο της Βαλτικής, η παύση στο πολωνικό σενάριο μπορεί να διαρκέσει έως και μερικές εβδομάδες. Αυτό δίνει στο ΝΑΤΟ χώρο ανάσα για να οικοδομήσει μαχητική ισχύ.
Τα logistics είναι επίσης χρήσιμα, για την αξιολόγηση μιας ουκρανικής σύγκρουσης καθώς οι ρωσικές δυνάμεις συγκεντρώνονται ξανά στα σύνορα. Το καλύτερο μέσο για την ερμηνεία της σοβαρότητας των ρωσικών προθέσεων, είναι η παρακολούθηση της συσσώρευσης δυνάμεων επιμελητείας και των χωματερών ανεφοδιασμού αντί να μετρηθούν τακτικές ομάδες τάγματος που έχουν μετακινηθεί στα σύνορα. Το μέγεθος και η κλίμακα της υλικοτεχνικής προετοιμασίας, μας λέει ακριβώς πόσο μακριά και βαθιά σχεδιάζει να φτάσει ο ρωσικός στρατός.
Ρωσικά Στρατηγικά Αποθέματα
Η Ρωσία θα μπορούσε να ενισχύσει τη Δυτική Κοινή Στρατηγική Διοίκηση της (Δυτική Στρατιωτική Περιοχή) από άλλα μέρη της χώρας, για να αυξήσει την υλικοτεχνική ισχύ, αλλά όχι πολύ.
Ως αποτέλεσμα, η Κεντρική Διοίκηση της Ρωσίας και τμήματα της Ανατολικής Διοίκησης, είναι οι μόνες κοινές διοικήσεις που δεν αντιμετωπίζουν εξωτερική απειλή και είναι σε θέση να ενισχύσουν τη Δυτική Διοίκηση.
Ένα από τα δυνατά σημεία του ρωσικού στρατού σε έναν πόλεμο στη Βαλτική ή την Πολωνία, θα ήταν η ικανότητά του να κινητοποιεί εφέδρους και πολιτικά φορτηγά. Η Ρωσία εξακολουθεί να έχει μια τεράστια ικανότητα κινητοποίησης, ενσωματωμένη στην εθνική της οικονομία, μια κληρονομιά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και του Ψυχρού Πολέμου. Ωστόσο, η κινητοποίηση αμάχων για τη διεξαγωγή ενός πολέμου έχει σημαντικό οικονομικό και πολιτικό κόστος.
Η Ρωσία και το τετελεσμένο
Ο ρωσικός στρατός θα πιεστεί σκληρά για να πραγματοποιήσει μια χερσαία επίθεση, πάνω από 90 μίλια πέρα από τα σύνορα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, χωρίς παύση υλικοτεχνικής υποστήριξης. Για το ΝΑΤΟ, σημαίνει ότι μπορεί να ανησυχεί λιγότερο για μια μεγάλη ρωσική εισβολή στις χώρες της Βαλτικής ή στην Πολωνία και μεγαλύτερη εστίαση στην εκμετάλλευση των ρωσικών προκλήσεων υλικοτεχνικής υποστήριξης, απομακρύνοντας τις ρωσικές δυνάμεις από τις αποθήκες ανεφοδιασμού τους και στοχεύοντας στα σημεία της ρωσικής υλικοτεχνικής υποδομής και υλικοτεχνικής δύναμης.
Η ρωσική κυβέρνηση έχει κατασκευάσει ένοπλες δυνάμεις, πολύ ικανές να πολεμούν στο εσωτερικό της ή κοντά στα σύνορά της και να χτυπούν βαθιά με πυρά μεγάλης εμβέλειας. Ωστόσο, δεν είναι ικανά για μια συνεχή χερσαία επίθεση πολύ πέρα από τους ρωσικούς σιδηροδρόμους, χωρίς σημαντική υλικοτεχνική διακοπή ή μαζική κινητοποίηση εφεδρειών.
Η αποκρυπτογράφηση των προθέσεων της Ρωσίας αυτή τη στιγμή είναι όλο και πιο δύσκολη. Η στρατιωτική της συσσώρευση στα σύνορα με την Ουκρανία, θα μπορούσε να είναι προετοιμασία για εισβολή ή θα μπορούσε να είναι ένας ακόμη γύρος καταναγκαστικής διπλωματίας. Παρόλα αυτά, η σκέψη των δυνατοτήτων στρατιωτικής επιμελητείας της Ρωσίας, θα μπορούσε να δώσει στο ΝΑΤΟ κάποιες γνώσεις για το τι θα μπορούσε να κάνει η Μόσχα στη συνέχεια και τι θα μπορούσε να κάνει η δυτική συμμαχία για να προστατεύσει τα συμφέροντά της.