Σαουδάραβες και Ιρανοί αξιωματούχοι συμφώνησαν να αναζητήσουν έναν πρακτικό μηχανισμό για εξεύρεση λύσης στην Υεμένη, ανέφερε χθες ο ιστότοπος Jadeh Iran.
Ο ιστότοπος επικαλέστηκε μια ανώνυμη αραβική διπλωματική πηγή που είπε ότι η συμφωνία ήρθε κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης που πραγματοποιήθηκε στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης μεταξύ Ιρανών και Σαουδαράβων αξιωματούχων στις 21 Σεπτεμβρίου.
Σύμφωνα με την πηγή, η οποία μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας, η πρόοδος που επιτεύχθηκε σε επίπεδο ανοιχτών συζητήσεων μεταξύ των δύο χωρών είναι πολύ μεγαλύτερη από την αναμενόμενη, σημειώνοντας ότι η διαδικασία λήψης λύσεων στην Υεμένη «βγήκε από το θεωρητικό πλαίσιο στην περιοχή πρακτικής εφαρμογής και τα ενδιαφερόμενα μέρη επί τόπου ενημερώνονται επί του παρόντος για τα επόμενα βήματά τους».
Η πηγή εξήγησε ότι οι δύο χώρες συμφώνησαν επίσης να συνεχίσουν τις διμερείς συνομιλίες κατά το επόμενο στάδιο.
Νωρίτερα την Κυριακή, ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών Φαϊσάλ Μπιν Φαρχάν Αλ Σαούντ επιβεβαίωσε ότι πραγματοποιήθηκε τέταρτος γύρος διαπραγματεύσεων μεταξύ της χώρας του και του Ιράν.
Αυτές ήταν οι πρώτες από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του ο Πρόεδρος Ιμπραήμ Ραΐσι.
Η πηγή ωστόσο δεν αποκάλυψε πού πραγματοποιήθηκε η συνάντηση ή ποιοι ήταν παρόντες.
Ιστορικά στοιχεία
Το 2015 ξέσπασε στην Υεμένη ένας από τους πιο αιματηρούς και δυνάμει επικίνδυνους εμφυλίους πολέμους των τελευταίων δεκαετιών που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Η Υεμένη, χώρα με περίπου 25 εκατομμύρια πληθυσμό, είναι σήμερα η φτωχότερη χώρα του Αραβικού κόσμου.
Αν και εθνολογικά ομοιογενής (99% του πληθυσμού της είναι Άραβες), είναι θρησκευτικά διαιρεμένη (το 65% των κατοίκων της είναι Σουνίτες και το 35% Σιίτες), ενώ οι φυλές διαδραματίζουν ακόμα καθοριστικό πολιτικό ρόλο.
Το ξέσπασμα του εμφυλίου ήταν αποτέλεσμα μιας μακράς περιόδου αναταραχής στη χώρα που αξίζει να εξηγηθεί για να κατανοηθεί η πολυπλοκότητα του ιδιαίτερου αυτού εμφυλίου που έχει ταυτόχρονα εσωτερικά και διεθνή αίτια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το δόγμα εθνικής ασφάλειας του Ισραήλ σε κίνδυνο: Αμφισβητείται η μονομερής στρατιωτική δράση κατά του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν
Η Υεμένη υπήρξε από την αποικιακή περίοδο μέχρι το τέλος του Ψυχρού Πολέμου διαιρεμένη: το νότιο τμήμα της, η παλαιά βρετανική αποικία και το προτεκτοράτο του Άντεν, είχε γίνει μετά την ανεξαρτησία της η Λαοκρατική Δημοκρατία της Υεμένης με ένα κομμουνιστικό καθεστώς, ενώ το βόρειο τμήμα της συμπορεύτηκε με τη Δύση.
Το 1990 τα δύο κράτη επανενώνονται.
Από το 1978 έως το 2011 πρόεδρος, της Βόρειας Υεμένης αρχικά και της ενωμένης Υεμένης μετέπειτα, υπήρξε ο Στρατηγός Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ, ο οποίος αν και δημοκρατικά εκλεγμένος στο ξεκίνημα, σταδιακά αποκτούσε ολοένα και πιο αυταρχικά χαρακτηριστικά, συγκεντρώνοντας όλες τις εξουσίες στα χέρια του.
Υπό το βάρος μαζικών διαδηλώσεων την εποχή της Αραβικής Άνοιξης και μετά από πιέσεις του Συμβουλίου Συνεργασίας των χωρών του Αραβικού Κόλπου (GulfCooperationCouncil-GCC) αναγκάσθηκε να παραιτηθεί αφού έλαβε βέβαια ασυλία για την καταπάτηση σωρείας ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Έτσι, το 2011 η εξουσία πέρασε στον Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Άμπντ αλ Ράμπ Μανσούρ αλ Χάντι. Ο αλ Χάντι ξεκίνησε, στο πλαίσιο του Συμβουλίου (GCC) και με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών, μια Διάσκεψη Εθνικού Διαλόγου (NationalDialogueConference-NDC) με στόχο την εκπόνηση νέου Συντάγματος. Ωστόσο η Διάσκεψη αυτή διαλύθηκε το 2013 λόγω διαφωνιών των μελών του για την κατανομή της εξουσίας.
Οι ταραχές ξεκίνησαν εκ νέου τον Ιούλιο του 2014, όταν η κυβέρνηση αλ Χάντι, υπό τις πιέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αύξησε την τιμή του πετρελαίου.
Η θρησκευτική ομάδα- κίνημα των Χούτι (πήρε το όνομα του ιδρυτή της και αδερφού του σημερινού ηγέτη της Χουσεΐν Μπαντρεντίν αλ Χούτι) που εκπροσωπεί τη Σιιτική μειονότητα οργάνωσε διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης.
Ταυτόχρονα, το Σουνιτικό Ισλαμικό κόμμα Islahδιοργάνωσε αντιδιαδηλώσεις κατά των Χούτι, οι οποίες σταδιακά εξελίχθηκαν σε ανοιχτές συγκρούσεις.
Εν μέσω των ταραχών, τα Ηνωμένα Έθνη προτείνουν μια ειρηνευτική συμφωνία που ωφελεί τους Χούτι, ώστε να σταματήσουν οι εχθροπραξίες χωρίς, ωστόσο, αποτέλεσμα.
Τον Δεκέμβρη του 2014 οι ένοπλες συγκρούσεις στην πρωτεύουσα Σαναά εντείνονται και εν τέλει αυτή καταλαμβάνεται από τους Χούτι τον Ιανουάριο του επόμενου έτους. Οι τελευταίοι ζητούν την παραίτηση του αλ Χάντι, ο οποίος εγκαταλείπει την εξουσία και καταφεύγει αρχικά στο Άντεν και κατόπιν στη Σαουδική Αραβία.
Οι δυνάμεις των Υποστηρικτών του Θεού ,"Ανσάρ Αλλάχ", όπως επίσης είναι γνωστοί οι Χούτι, συνεργάζονται με τον πρώην πρόεδρο της χώρας Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ ,τον οποίο πολεμούσαν κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, κυρίως λόγω των διασυνδέσεών του με ανώτατα στρατιωτικά στελέχη που προσχωρούν στους Χούτι.
Εκπονούν νέο Σύνταγμα, ορίζουν Ανώτατη Επαναστατική Επιτροπή, το εκτελεστικό όργανο της χώρας, αποτελούμενη από δέκα μέλη (5 Χούτι και 5 υποστηρικτές του προέδρου Αμπντουλάχ Σαλέχ και γρήγορα εξαπλώνονται σε όλο το βόρειο τμήμα της χώρας, όπου αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού.
Από την άλλη πλευρά, οι κυβερνητικές δυνάμεις, γνωστές και ως Λαϊκές Επιτροπές Αντίστασης, που υποστηρίζουν τον πρόεδρο αλ Χάντι, συγκεντρώνονται σε ένα θύλακα γύρω από το Άντεν στα νότια της χώρας.
Τον Μάρτιο του 2015 η Σαουδική Αραβία εξαπολύει με την υποστήριξη άλλων εννέα αραβικών χωρών αεροπορικές επιθέσεις με την ονομασία Αποφασιστική Καταιγίδα (DecisiveStorm) εναντίον θέσεων των Χούτι, κυρίως στα σύνορα μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Υεμένης.
Ταυτόχρονα επιβάλλει ναυτικό αποκλεισμό στα λιμάνια που ελέγχουν οι Σιίτες αντάρτες και στέλνει πολεμοφόδια στις κυβερνητικές δυνάμεις.
Οι Χούτι ενισχύονται από το Ιράν, το οποίο τους προσφέρει οικονομική, στρατιωτική και τεχνική βοήθεια τόσο λόγω της κοινής θρησκείας (Σιίτες), όσο και επειδή προσπαθεί να αναδειχθεί σε κυρίαρχη δύναμη στη Μέση Ανατολή, και προβαίνουν σε αντίποινα καταστρέφοντας συνοριακά φυλάκια και χωριά της Σαουδικής Αραβίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Επιβεβαίωση Πενταπόσταγμα - Η τουρκική επιθετικότητα στην Κύπρο ενεργοποιεί την πολεμική μηχανή του Ισραήλ!
Μέσα σε αυτό το χάος στη χώρα εμφανίζονται και θύλακες τρομοκρατίας.
Συγκεκριμένα, υπάρχει μακρόχρονη παρουσία της al-Qaeda, η οποία έχει μετεξελιχθεί σε παρακλάδι του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) και έχει επωφεληθεί σημαντικά από την κατάρρευση της χώρας.
Η κυβέρνηση των Η.Π.Α χαρακτηρίζει τον κλάδο της alQaedaστην Υεμένη ως ένα από τα πιο επικίνδυνα τρομοκρατικά παρακλάδια που έχει ενισχυθεί από το χάος που επικρατεί.
Έκτοτε οι εχθροπραξίες μεταξύ των εμπολέμων συνεχίζονται με θύματα από τις δύο παρατάξεις αλλά και πολλούς αμάχους.
Τα τελευταία χρόνια οι αντάρτες Χούτι κυρίως με drone τα οποία τους δόθηκαν από το Ιράν, έπληξαν πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στη Σαουδική Αραβία διακόπτοντας πρόσκαιρα την πετρελαϊκή ροή για περιορισμένο χρονικό διάστημα, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την αναστάτωση των Διεθνών χρηματαγορών.
Οι συνέπειες για την Ελλάδα
Η χώρα μας ως γνωστόν στα μέσα Σεπτεμβρίου απέστειλε στη Σαουδική Αραβία πυροβολαρχία αντιαεροπορικών πυραύλων Patriot με περίπου 100 αξιωματικούς, προκειμένου να ενισχύσει την αεράμυνα της φίλης και συμμάχου χώρας της Σ.Αραβίας για την αντιμετώπιση κυρίως των ιρανικών drone με τους οποίους οι αντάρτες Χούτι της Υεμένης, έπληταν πετρελαϊκές εγκαταστάσεις των Σαουδαράβων
Η συγκρότηση της Ελληνικής Δύναμης Σαουδικής Αραβίας και η διάθεση μιας Πυροβολαρχίας Κατευθυνομένων Βλήμάτων (ΠΚΒ) του αντιαεροπορικού συστήματος μεγάλου βεληνεκούς PATRIOT για την ενίσχυση της αεράμυνας και της αντιπυραυλικής προστασίας του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας εντάσσεται στο πλαίσιο υλοποίησης της διεθνούς πρωτοβουλίας «Integrated Air and Missile Defence Concept» (IAMD Concept).
H αποστολή της πυροβολαρχίας στη Σαουδική Αραβία αποτελεί το επιστέγασμα των άριστων σχέσεων που διατηρούν Ελλάδα και Σαουδική Αραβία και της οπτικής τους για τις διεθνείς και περιφερειακές εξελίξεις, συμβάλλοντας από κοινού στην προαγωγή της ασφάλειας και της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή.
Όπως αντιλαμβανόμαστε τυχόν επίτευξη ειρήνης στην Υεμένη θα έχει ως συνέπεια, τον μηδενισμό των πιθανοτήτων να έχουμε την παραμικρή απώλεια του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων μας που βρίσκεται στη Σαουδική Αραβία, την αναβάθμιση του συστήματος μας PATRIOT από τους Σαουδάραβες, όπως προέβλεπε η διμερής συμφωνία, τον επαναπατρισμό του προσωπικού και της αναβαθμισμένης πλέον αντιαεροπορικής πυροβολαρχίας μας και ενίσχυση της αεράμυνας της Πατρίδας, και τέλος την επαύξηση των πολύ καλών σχέσεων Σ.Αραβίας και Ελλάδας μετά την έμπρακτη συνδρομή της χώρας μας.
