Η κατάσταση στη Συρία περιπλέκεται επικίνδυνα για τον Ερντογάν το τελευταίο χρονικό διάστημα, με αφετηρία την συνάντηση Πούτιν-Άσσαντ η οποία φαίνεται ότι ήταν καταλυτική και δρομολογεί εξελίξεις δυσάρεστες για την Τουρκία.
Αναζωπύρωση των εχθροπραξιών
Όλα αυτά διαδραματίζονται στη Συρία η οποία παίρνει ξανά “φωτιά” λόγω των τουρκικών επιδιώξεων, τις οποίες αναδείξαμε και αναλύσαμε πρόσφατα
Σε άλλο άρθρο μας είχαμε επισημάνει το γεγονός ότι ο Ερντογάν τα βρίσκει "σκούρα" με τον Πούτιν σε επίπεδο συνεννόησης μεταξύ τους και πως διαπιστώνει ότι η σύμπλευση-συμμαχία με τη Ρωσία ούτε ήταν όπως ανέμενε, αφού υπάρχει πολύ μεγάλη διάσταση απόψεων για Συρία, Λιβύη, Ναγκόρνο Καραμπάχ, Κριμαία και Ουκρανία, αλλά ούτε και μπορεί να υποκαταστήσει τη συμμαχία της Τουρκίας με τη Δύση.
Επίσης αναφορικά με τα διαδραματιζόμενα στην Συριακή επαρχία του Ιντλίμπ είχαμε επισημάνει ότι υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να προετοιμάζει ο Πούτιν το έδαφος για μεγάλης κλίμακας επίθεση στην εν λόγω περιοχή, κάτι το οποίο θα δημιουργούσε ραγδαία επιδείνωση των ρωσοτουρκικών σχέσεων.
Ο Πούτιν επιθυμεί να τελειώνει με το κεφάλαιο εχθροπραξίες στη Συρία, προκειμένου η χώρα να οδηγηθεί στην ειρήνευση και την πορεία προς την αποκατάσταση των ζημιών και την ανοικοδόμηση της.
Εκτός αυτού ο παράγοντας χρόνος πιέζει τον Ρώσο Πρόεδρο, αφού η διατήρηση τόσων πολλών δυνάμεων και μέσων της Ρωσίας στη Συρία, κοστίζει καθημερινά ακριβά, χωρίς να έχει έχει επιτευχθεί κάποια ουσιαστική θεσμοθετημένη κατάληξη για τη χώρα.
Επίσης αναμένουμε να δούμε την πορεία των συζητήσεων Πούτιν-Ερντογάν στο Σότσι για απόκτηση ή όχι δεύτερης παρτίδας αντιαεροπορικών συστημάτων S-400, καθώς και την αμερικανική αντίδραση, θέματα τα οποία αφορούν άμεσα την Ελλάδα.
Το τελεσίγραφο Άσσαντ προς την Τουρκία
Ωστόσο είχαμε μια πάρα πολύ σημαντική εξέλιξη που προϊδεάζει για το κλίμα αναφορικά με τη Συρία που θα έχει να αντιμετωπίσει ο Ερντογάν στη συνάντηση του με τον Πούτιν.
Αυτή ήταν η απαίτηση της Δαμασκού προς την Άγκυρα να αποσύρει αμέσως τα τουρκικά στρατεύματα από το έδαφος της Αραβικής Δημοκρατίας, η οποία φυσικότατα έγινε με τις ευλογίες Πούτιν.
Μετά από αυτό διαφαίνεται ότι μειώνονται δραματικά οι πιθανότητες του Ερντογάν για επιτυχημένες διαπραγματεύσεις στο Σότσι αναφορικά με την διατήρηση της τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στη Συρία.
Συγκεντρώσεις δυνάμεων εκατέρωθεν
Τα παραπάνω διαδραματίζονται την ώρα που σύμφωνα με πληροφορίες του συριακού στρατού την επόμενη εβδομάδα ο συριακός στρατός, οι φιλοϊρανικοί σχηματισμοί και τα ρωσικά στρατεύματα σχεδιάζουν να εξαπολύσουν επίθεση μεγάλης κλίμακας στα νότια της συριακής επαρχίας Ιντλίμπ.
Η κατεύθυνση επίθεσης γενικά θα είναι από νότο προς βορρά σε σχέση με τον τεράστιας στρατηγικής σημασίας αυτοκινητόδρομο Μ4 με αντικειμενικό σκοπό την απόκτηση και τον έλεγχο της ίδιας της εθνικής οδού, η οποία συνδέει τα δυτικά και βόρεια τμήματα της Αραβικής Δημοκρατίας.
Η Τουρκία, με τη σειρά της, υποστηρίζοντας τους μισθοφόρους της , προσπαθεί να παρέμβει στη στρατιωτική επιχείρηση στέλνοντας αρκετές εκατοντάδες στρατιωτικά και θωρακισμένα οχήματα στο Ιντλίμπ, ωστόσο, κάτω από τις συνεχείς προσβολές της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας , ο τουρκικός στρατός απέτυχε να εισέλθει στο έδαφος του νότιου Ιντλίμπ.
Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η Τουρκία όχι μόνο άρχισε να ασκεί επιθετική πολιτική εναντίον της Ρωσίας, αλλά στην πραγματικότητα κλιμάκωσε στη Συρία, χωρίς ωστόσο να εκπληρώσει ούτε ένα σημείο της συμφωνίας με τη Ρωσία, για τον Ερντογάν, οι διαπραγματεύσεις του Τούρκου Προέδρου με τον Πούτιν και τον Ράισι, μάλλον θα είναι στενάχωρες.
Τέλος πέραν των ανωτέρω ο Πούτιν "φρόντισε" να δείξει την δυσαρέσκειά του προς την Τουρκία εκτός από το Ιντλίμπ, και σε πολλά άλλα "μέτωπα" , όπου υπάρχει διάσταση απόψεων με τον "φίλο του" Ερντογάν.
Αυτά είναι:
Oι σχέσεις Ουκρανίας-Τουρκίας , όπου το αίτημα της Ουκρανίας για υποστήριξη από την Τουρκία στο ΝΑΤΟ αντιμετωπίστηκε θετικά από τον Ερντογάν, σε συγκερασμό με τη στάση της Ουκρανίας απέναντι στην κατάληψη της Κριμαίας, και την ταυτόσημη άποψη της Τουρκίας για κατάληψη της Κριμαίας από τη Ρωσία, εξόργισαν τον Πούτιν
Παρόμοιες σχέσεις της Τουρκίας με τη Γεωργία, καθώς επίσης και η γειτνίαση της Τουρκίας με το Αζερμπαϊτζάν, μετά τον πόλεμο στο Ναγόρνο Καραμπάχ.
Η εναντίωση της Τουρκίας στον Χάφταρ που στηρίζει η Ρωσία στη Λιβύη και το γεγονός ότι η Ρωσία διαβάζει τη νέα εξίσωση που δημιουργήθηκε από την αποχώρηση των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν ως απειλή και ότι η Τουρκία και όχι η Ρωσία, κυριαρχεί στις εξελίξεις.
Όλα αυτά κάνουν τους Ρώσους επιθετικούς απέναντι στην Τουρκία.
Κάθε φορά που ο Πούτιν αισθάνεται άσχημα για την Τουρκία, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να ξεσηκώσει το Ιντλίμπ. Το έκανε και αυτό το διάστημα, ενώ την τελευταία φορά που ο Πούτιν το δοκίμασε αυτό, 34 Τούρκοι στρατιώτες μας σκοτώθηκαν εκεί.
Θα επαναληφθεί ξανά κάτι τέτοιο, θα υπαναχωρήσει ο Ερντογάν, ή θα προσπαθήσει να διαπραγματευθεί σε νέα βάση με τον Πούτιν στη Συρία προβαίνοντας ταυτόχρονα σε αγορά νέας συστοιχίας S-400 από τη Ρωσία, προσπαθώντας να εξευμενίσει έτσι τη Μόσχα;