Οι εξελίξεις στη Λιβύη τρέχουν καθημερινά, με απώτερο σκοπό από την συντριπτική πλειοψηφία χωρών και Διεθνών Οργανισμών, η πολύπαθη χώρα να κερδίσει το στοίχημα των εκλογών του Δεκεμβρίου.
Ωστόσο η ειρήνη δεν επικρατεί ακόμη από άκρη σε άκρη στη Λιβύη, γεγονός που αποδεικνύεται από τις πρόσφατες μάχες των πολιτοφυλακών του Χάφταρ και του «FACT»…
Συγκεκριμένα το Στρατιωτικό Τμήμα Πληροφοριών του Στρατάρχη Haftar δήλωσε ότι η ειδική ομάδα της ταξιαρχίας Tariq bin Ziyad διεξάγει επίγειες στρατιωτικές επιχειρήσεις, για να χτυπήσει τις περιοχές των «τρομοκρατικών ομάδων και της αντιπολίτευσης του Τσαντ» και να διαλύσει «τρομοκρατικους θύλακες » που υπάρχουν στα νότια της Λιβύης, σε συνδυασμό με αεροπορικές προσβολές που επιχείρησαν μαχητικά αεροσκάφη του Λύβυου Στρατάρχη
Από την άλλη πλευρά, το Accord Front for Change in Chad, "FACT" ανέφερε ότι απόκρουσε εν μέρει την επίθεση της ταξιαρχίας Tariq bin Ziyad, η οποία υποστηρίχθηκε από Σουδανούς μισθοφόρους και υπό την επίβλεψη των ειδικών δυνάμεων του γαλλικού στρατού, και σκότωσε 11 εξ αυτών, τραυματίζοντας δεκάδες άλλους,
Στο ίδιο πλαίσιο, ο στρατιωτικός αναλυτής, Adel Abdul Kafi, δήλωσε στον Arraed, ότι οι συγκρούσεις που σημειώθηκαν είναι φυσικό αποτέλεσμα.
Ο λόγος είναι επειδή τα βαριά όπλα που διαθέτει το FACT έχουν γίνει απειλή για την παρουσία των πολιτοφυλακών Haftar στη νότια περιοχή και την διασφάλιση της ειρήνης στη Λιβύη γενικότερα
Ο Αμπντούλ Καφί πρόσθεσε ότι το «FACT» συνεργαζόταν κάποτε με τις πολιτοφυλακές του Χάφταρ, καθώς τους χρηματοδοτούσε και τους όπλιζε, αλλά αφού τερματίστηκε ο εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη και η χώρα βαδίζει για τη διεξαγωγή εκλογών, οι άνδρες του FACT στράφηκαν εναντίον του Λίβυου Στρατάρχη
Χαφτάρ ο εγγυητής της ειρήνης
Ενώ ο αριθμός των ξένων μισθοφόρων πολλαπλασιάζεται κάθε μέρα και η επιρροή τους στο λιβυκό έδαφος αυξάνεται. Πολλοί το βλέπουν ως κίνδυνο και απειλή για την εθνική ασφάλεια της Λιβύης και θεωρούν υπεύθυνο το Προεδρικό Συμβούλιο και την κυβέρνηση και αμφισβητούν την ικανότητά τους να χειριστούν μια τέτοια ευθύνη.
Ωστόσο ο Στρατάρχης Χαφτάρ είναι εκείνος ο οποίος διατηρεί την ειρήνη στην επικράτεια της Λιβύης, διαλύοντας τους τρομοκρατικούς θύλακες στα νότια της χώρας.
Το γεγονός επίσης ότι χαίρει της υποστήριξης της Αιγύπτου, ενισχύει την επιρροή του περαιτέρω στα τεκτενόμενα στη Λιβύη.
Τουρκία-Ξένοι μισθοφόροι
Το πρόβλημα ωστόσο της παρουσίας των ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων εξακολουθεί να παραμένει το μεγάλο αγκάθι για την πορεία της Λιβύης προς τις εκλογές, αφού δεν υπάρχει ακόμη καμία στρατιωτική κίνηση από τη Διεθνή κοινότητα για αποστολή δυνάμεων στη χώρα, προκειμένου να αναγκαστούν σε φυγή ξένες στρατιωτικές δυνάμεις και μισθοφόροι.
Και μπορεί το Συνέδριο Βερολίνο ΙΙ να αποφάσισε υπέρ της αποχώρησης ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων, ωστόσο αυτή η απόφαση με υπαιτιότητα κυρίως της Τουρκίας, παραμένει ανεφάρμοστη.
Ο ρόλος των ΗΠΑ-ΕΕ
Οι ΗΠΑ από την άλλη τόσο με την φυγή τους από το Αφγανιστάν, πολλών αντιαεροπορικών συστημάτων τους από τη Σαουδική Αραβία και με την πρόσφατη ίδρυση της συμμαχίας AUKUS μαζί με την Μ. Βρετανία και Αυστραλία στον Ινδοειρηνικό, δείχνουν ξεκάθαρα ότι στόχος τους είναι η Κίνα και εκεί επικεντρώνονται.
Συνεπώς δεν αναμένουμε καμία ανάληψη στρατιωτικής πρωτοβουλίας από τις ΗΠΑ για εκδίωξη των ξένων μισθοφόρων και δυνάμεων από τη Λιβύη. Τι απομένει λοιπόν;
Μόνο η ΕΕ είναι εκείνη η οποία θα μπορούσε να επέμβει στρατιωτικά, αλλά αυτό θα προϋπόθετε την δημιουργία στρατιωτικής δύναμης που θα αποστελλόταν στη Λιβύη , με δυνάμεις και μέσα, θεσμοθετημένη και εξουσιοδοτούμενη να επέμβει δραστικά στην περίπτωση που ήθελε απαιτηθεί.
Είναι η ΕΕ έτοιμη για αυτό; Μάλλον όχι, προς το παρόν τουλάχιστον. Επιπλέον τα αποκλείνοντα συμφέροντα στη Λιβύη σημαντικών κρατών μελών της, κατατείνουν στην μη στρατιωτική επέμβαση της ΕΕ στην παρούσα φάση για εκδίωξη των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και μισθοφόρων.
Το μέλλον της Λιβύης
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι το σενάριο των εκλογών του Δεκεμβρίου στη Λιβύη είναι κυριολεκτικά στον αέρα και η επανάληψη του εμφυλίου πολέμου να είναι υπαρκτή, μηδέ αποκλειομένης της πιθανότητας τριχοτόμησης της χώρας , σε τρία κρατίδια, ανατολικό, δυτικό και νότιο, τα οποία να είναι ενωμένα σε ένα χαλαρό Ομοσπονδιακό κράτος, και το καθένα από αυτά θα έχει τους δικούς του οικονομικούς πόρους και φυσικά πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Ίσως τελικά μετά από περιπέτειες που εκτιμούμε ότι θα βιώσει η Λιβύη τους επόμενους μήνες, η τελική κατάληξη να είναι η τριχοτόμηση της χώρας
