Η είδηση ότι ισραηλινά F-16 κατάφεραν να μην γίνουν αντιληπτά από τα ραντάρ των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 και S-300 στη Συρία, θα μπορούσε να θεωρηθεί από κάποιους ως ψευδής ή ακόμη και ως προπαγάνδα της Δύσης, όχι όμως όταν αυτή μεταδίδεται από έγκριτο ρωσικό site όπως το aviapro , το οποίο είναι γνωστό ότι έχει στενές σχέσεις και ενημέρωση από το Ρωσικό ΥΠΑΜ.
Αναφέρει λοιπόν το Ρωσικό site:
"Αφού η ρωσική πλευρά προμήθευσε στη Συρία αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα S-300 και τα ενσωμάτωσε με ρωσικά συστήματα αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος αεράμυνας S-400, έγινε γνωστό ότι ισραηλινά μαχητικά έμαθαν να εξαπατούν ένα από τα πιο μεγάλης εμβέλειας και προηγμένα συστήματα αεράμυνας στον κόσμο.
Μέχρι σήμερα, είναι γνωστό ότι τα συριακά συστήματα αεράμυνας μπορούν να ανιχνεύσουν και να βάλλουν εναντίον των ισραηλινών μαχητικών εάν τα τελευταία εμφανιστούν στον συριακό εναέριο χώρο
Παρ 'όλα αυτά, τουλάχιστον 8 περιπτώσεις είναι γνωστές όπου ισραηλινά μαχητικά εισέβαλαν στον εναέριο χώρο της Αραβικής Δημοκρατίας, χτύπησαν και διέφυγαν με επιτυχία από τη συριακή αεράμυνα , χωρίς να γίνουν ορατά από τα ραντάρ των αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 και S-300.
Όπως έγινε γνωστό, αυτό είναι πραγματικά δυνατό, αλλά μόνο σε ειδικές περιοχές της Συρίας, όπου τα ραντάρ του ρωσικού S-400 και ακόμη περισσότερο τα ραντάρ του συριακού S-300, απλά δεν βλέπουν τον στόχο.
Όπως προκύπτει από τις παρεχόμενες πληροφορίες, ισραηλινά F-16 και, πιθανότατα, μαχητικά F-35, εισέρχονται σκόπιμα από τα νότια και ανατολικά της Συρίας στον Συριακό εναέριο χώρο, και στη συνέχεια πραγματοποιούν τις επιθέσεις τους
Λόγω της ειδικής θέσης των συριακών και ρωσικών συστημάτων αεράμυνας, είναι δυνατός ο εντοπισμός αεροδυναμικών στόχων προς αυτές τις κατευθύνσεις μόνο εάν οι τελευταίοι βρίσκονται σε υψόμετρο άνω των 800 μέτρων, ωστόσο, εάν τα ισραηλινά μαχητικά κινούνται σε υψόμετρο μικρότερο από 100 μέτρα, και τέτοιες επιθέσεις είχαν καταγραφεί προηγουμένως, τότε το πραγματικό βεληνεκές καταστροφής τους τόσο για τους S-300 όσο και για τους S-400 μειώνεται από 40 έως 100 χιλιόμετρα, το οποίο είναι πολύ μικρότερο από το εύρος καταστροφής των ισραηλινών πυραύλων κρουζ.
«Οι πτήσεις των αμερικανικών και ισραηλινών αεροσκαφών επέτρεψαν την κατάρτιση ενός είδους χάρτη των πληγέντων περιοχών των ρωσικών συστημάτων αεράμυνας, τον οποίο χρησιμοποιούν ενεργά οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ αυτήν τη στιγμή.
Όπως φαίνεται από την εικόνα που παρουσιάζεται, με το βεληνεκές του, τα συστήματα αεράμυνας S-300 και S-400 απλά δεν καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της Συρίας, υπό την προϋπόθεση ότι οι στόχοι βρίσκονται σε υψόμετρο χαμηλότερο από ένα χιλιόμετρο. ", - σημειώνει ο ειδικός.
Από τα παραπάνω προκύπτει η απλή διαπίστωση ότι τα πολυδιαφημισμένα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα S-400 και S-300, ακόμη και αν ενεργούν ταυτόχρονα δεν είναι απροσπέλαστα για την Ισραηλινή αεροπορία, η οποία χρησιμοποιώντας ανάλογα την διαμόρφωση του εδάφους μπορεί να περάσει κυριολεκτικά "κάτω από τη μύτη τους" προσβάλλοντας στόχους στη Συρία.
Αυτό αποδεικνύει εκείνα που γνωρίζουν μόνο οι στρατιωτικοί και κανείς άλλος. Ποιό είναι αυτό;
Απλά η αντιαεροπορική άμυνα ενός κράτους για να παρέχει πλήρη προστασία θα πρέπει να είναι "ενοποιημένη", εννοώντας ότι θα πρέπει να διαθέτει ένα σύνολο αντιαεροπορικών συστημάτων τα οποία να προσφέρουν προστασία σε χαμηλό, μεσαίο και μεγάλο ύψος αντίστοιχα, το οποίο να επικουρείται και να υποστηρίζεται από φίλια μαχητικά αεροσκάφη και drone.
Συνεπώς το δημοσίευμα του ρωσικού site φανερώνει κάτι πολύ σημαντικότερο, το οποίο είναι η μή επιτυχής δημιουργία ενοποιημένου αντιαεροπορικού συστήματος στη Συρία , από την Ρωσία.
Διότι ναι η διαμόρφωση του εδάφους επιτρέπει την είσοδο των Ισραηλινών μαχητικών από τις προαναφερθείσες κατευθύνσεις, αυτό όμως το γνωρίζουν οι Ρώσοι και Σύριοι αντιαεροπόροι, όπως επίσης γνωρίζουν ότι όταν το μαχητικό αεροσκάφος πετάει σε πολύ χαμηλό ύψος είναι δύσκολα ανιχνεύσιμα από τα ραντάρ τους.
Έτσι θα έπρεπε η Ρωσική αεράμυνα γνωρίζοντας τις "νεκρές γωνίες" να τοποθετήσουν εσωτερικότερα άλλα αντιαεροπορικά συστήματα, δημιουργώντας ένα νέο πλέγμα αεράμυνας, επικουρούμενα με drone τα οποία να επιτηρούν συνεχώς τις υπόψιν περιοχές, καθώς και με εναέριες περιπολίες μαχητικών.
Άλλωστε μέσω δορυφόρων τους οι Ρώσοι είναι σε θέση να κατοπτεύουν τον Ισραηλινό εναέριο χώρο, γνωρίζοντας σε πραγματικό χρόνο τα Ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη που βρίσκονται στον αέρα.
Εάν τα παραπάνω τα εξετάσουμε στο κεφάλαιο ελληνοτουρκικά, θα λέγαμε ότι ναι τα S-400 που πήρε η Τουρκία αυξάνουν σημαντικά την αντιαεροπορική της άμυνα, αλλά δεν την κάνουν αδιαπέραστη για τα ελληνικά μαχητικά F-16 Viper και τα Rafale, τα οποία επιχειρώντας ανάλογα μπορούν να πλήξουν αθέατα στόχους στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Κλείνω λέγοντας ότι ακόμη και η ποιό ισχυρή αντιαεροπορική άμυνα θα λυγίσει τελικά μετά από συνεχείς αεροπορικές επιθέσεις, ακόμη και αν αυτές έχουν κάποιο κόστος για τον επιτιθέμενο.
Συνεπώς το καλύτερο αντιαεροπορικό μέσο είναι μαχητικό αεροσκάφος και όσο η Ελλάδα εξασφαλίζει αεροπορική υπεροχή σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο, η Τουρκία θα προσπαθεί απλά με αντιαεροπορικά μέσα να καλύψει μέρος του κενού ισχύος της
