Ο Διοικητής της Κοινής Επιχείρησης της Δυτικής Στρατιωτικής Ζώνης της Λιβύης, Στρατηγός Οσάμα Χουαουέλι, δήλωσε χθες ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο «να ξεσπάσει ξανά πόλεμος στη χώρα».
Ο Juwaili απέρριψε την επιστολή της 5+5 Joint Military Commission (JMC) προς το Προεδρικό Συμβούλιο, την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) και την Αποστολή Υποστήριξης του ΟΗΕ (UNSMIL), στην οποία η JMC απαιτούσε στρατιωτικές συμφωνίες και υπομνήματα συμφωνιών που είχαν υπογραφεί από την προηγούμενη νόμιμη Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) να παγώσουν.
"Με βάση συμφωνία με την Τουρκία ζητήθηκε από το νόμιμο GNA να βοηθήσει στην απόκρουση της επίθεσης στην Τρίπολη, ενώ η Ρωσία και άλλες χώρες που έχουν στρατεύματα στη Λιβύη δεν έχουν νόμιμες συμφωνίες με την κυβέρνηση", ανέφερε ο Στρατηγός Juwaili σε ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε στο Twitter.
Το Σάββατο, η JMC κάλεσε το Προεδρικό Συμβούλιο της Λιβύης να παγώσει τις διεθνείς συμφωνίες και τα Μνημόνια Μνημονίου που συνήφθησαν με οποιαδήποτε χώρα.
Την Κυριακή, το Ύπατο Συμβούλιο της Επικρατείας της Λιβύης ζήτησε από το JMC να «αποστασιοποιηθεί» από τις πολιτικές υποθέσεις και τις διεθνείς συμφωνίες στη χώρα.
Φέτος, η Λιβύη έγινε μάρτυρας μιας πολιτικής εξέλιξης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, σύμφωνα με την οποία στις 16 Μαρτίου, μια εκλεγμένη μεταβατική αρχή, αποτελούμενη από κυβέρνηση ενότητας και προεδρικό συμβούλιο, ανέλαβε τα καθήκοντά της, προκειμένου να οδηγήσουν τη χώρα στις κοινοβουλευτικές και προεδρικές εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για τις 24 Δεκεμβρίου.
Ο εν λόγω Λίβυος Στρατηγός εκτιμούμε ότι θα μας απασχολήσει εκτενώς τους προσεχείς μήνες, αφού φαίνεται ότι αποτελεί τον άνθρωπο της Τουρκίας στη χώρα.
Η σθεναρή αντίσταση και η απόρριψη της επιστολής της 5+5 Joint Military Commission (JMC) με την οποία απαιτείτο το πάγωμα της συμφωνίας Τουρκίας με την κυβέρνηση Σάρατζ , από τον υπόψη Στρατηγό, αποτελεί σαφέστατη ένδειξη των τουρκικών προθέσεων στη Λιβύη, όπου πλέον εκτός των πολιτικών εξαπτέρυγων της ενεργοποιεί και τους φίλα προσκείμενους σε αυτήν ανώτατους Αξιωματικούς της χώρας.
Σε προγενέστερο άρθρο μας είχαμε αναφερθεί εκτενώς στις διεθνείς πιέσεις που πρόκειται να ασκηθούν στην Τουρκία μετά το Συνέδριο "Βερολίνο ΙΙ" προκειμένου να αποσύρει το στρατιωτικό της προσωπικό και τους Σύριους μισθοφόρους της από τη Λιβύη.
Σύμφωνα με συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που υπεγράφη τον Οκτώβριο απαιτείται η απόσυρση όλων των ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων από τη χώρα.
Η Τουρκία αναφέρει ότι δεν έχει καμία νομική ή ηθική υποχρέωση να εγκαταλείψει τη Λιβύη, επικαλούμενη το σύμφωνο άμυνας, παρόλο που η σημερινή υπουργός Εξωτερικών έχει επανειλημμένα καλέσει όλες τις ξένες δυνάμεις να εγκαταλείψουν τη χώρα.
«Η Άγκυρα πιθανότατα θα αποδεχθεί τουλάχιστον εν μέρει να πράξει κάτι τέτοιο», καθώς η Τουρκία προσπαθεί να βελτιώσει τις σχέσεις της με τους δυτικούς συμμάχους της, δήλωσε ο Σεράχ Γκούντντς, καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Kadir Has της Κωνσταντινούπολης.
Οι Σύριοι μαχητές συγκαταλέγονται στις πιο αποσταθεροποιητικές δυνάμεις της χώρας, των οποίων η συμπεριφορά τους στη Λιβύη, μοιάζει πολύ με τις ενέργειές τους στη βορειοανατολική Συρία, όπου έχουν διαπράξει λεηλασίες, σεξουαλικές επιθέσεις και άλλες βίαιες πράξεις.
Η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο έδαφος της Λιβύης είναι ιδιαίτερα σημαντική από στρατηγικής άποψης, για τη διατήρηση του αποτυπώματός της στην Αφρική, δήλωσε ο Γκιβέντς.
«Η αεροπορική βάση στο al Watiya στη Λιβύη προσφέρει τεράστιες ευκαιρίες στην Τουρκία από αυτή την άποψη. Έτσι, πιθανώς, η Τουρκία θα διαπραγματευτεί πολύ σκληρά για να διατηρήσει αυτή τη βάση», είπε.
Εκτίμησή μας είναι ότι το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας δεν θα αποχωρήσει από τη Λιβύη. Αναφορικά με τους Σύριους μισθοφόρους η Τουρκία θα συνηγορήσει στην σταδιακή αποχώρησή τους αν και τηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις για την ορθή εφαρμογή αυτής.
Ο λόγος είναι ότι η Τουρκία προσπαθεί να διεισδύσει οικονομικά στη Λιβύη, πράγμα που θα πετύχει, μέσω της ανοικοδόμησης της χώρας στην οποία θα συμμετέχει ενεργά με εταιρείες τουρκικές, αλλά και Λιβυκές στις οποίες θα εξασφαλίσει το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών.
Στην πορεία των παραπάνω έργων ανοικοδόμησης δεν θα μας προκαλέσει έκπληξη αν η Τουρκία όντως αποσύρει τους Σύριους μαχητές της από τη Λιβύη, αντικαθιστώντας τους με άλλους τους οποίους θα "βαφτίσει" ως άτομα που θα ανήκουν σε ιδιωτικές εταιρείες παροχής ασφάλειας, σε έργα κοινής ωφελείας, όπως αγωγοί πετρελαίου, εργοστάσια που κατασκευάζονται κλπ
Ένα πράγμα θεωρούμε σίγουρο ότι η Τουρκία θα προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την αεροπορική βάση στο al Watiya στη Λιβύη και αυτό όχι μόνο ως στρατηγική πύλη εισόδου της στην Βόρεια και Κεντρική Αφρική, αλλά για την υλοποίηση του οράματος της "Γαλάζιας Πατρίδας" στη ΝΑ Μεσόγειο, η οποία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο.
Τυχόν πλήρης στρατιωτική αποχώρηση των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας, από τη Λιβύη, θα ισοδυναμούσε με τεράστια αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, αφού ουσιαστικά η Τουρκία δεν θα μπορούσε να ασκήσει στρατιωτική πίεση στην νέα κυβέρνηση της Λιβύης για αποδοχή και νομιμοποίηση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου για την ΑΟΖ που υπέγραψε ο Ερντογάν με τον Σάρατζ.
