Αναστολή πτήσεων προς 5 επαρχίες επιβλήθηκε στο Αφγανιστάν λόγω της αυξανόμενης βίας και των μαχών μεταξύ κυβερνητικών δυνάμεων και των Ταλιμπάν, αναβαθμίζοντας το επίπεδο ανασφάλειας σε αυτές.
Συγκεκριμένα το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας ανακοίνωσε ότι πραγματοποιήθηκε επίθεση με ρουκέτα στο αεροδρόμιο Κανταχάρ στα νότια της χώρας.
Στη δήλωση, η οποία ανέφερε ότι κανείς δεν τραυματίστηκε από την επίθεση, αναφέρθηκε ότι οι πτήσεις προς το αεροδρόμιο ακυρώθηκαν για αυτόν τον λόγο.
Από την άλλη πλευρά, στη δήλωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, σημειώθηκε ότι σταμάτησαν οι πτήσεις προς τις επαρχίες Badahshan, Kunduz, Faryab, Helmand και Kandahar.
Επιπλέον, οι πτήσεις από το αεροδρόμιο Χεράτ στα δυτικά της χώρας σταμάτησαν πριν από δύο ημέρες λόγω μαχών στην εν λόγω περιοχή.
Σημειωτέον ότι συγκρούσεις σημειώθηκαν σε 13 επαρχίες της χώρας το τελευταίο 24ωρο, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Άμυνας του Αφγανιστάν.
Αναφέρθηκε ότι 254 μαχητές σκοτώθηκαν και 97 μαχητές τραυματίστηκαν στις συγκρούσεις, ενώ καταστράφηκαν 13 βόμβες που ήταν έτοιμες να εκραγούν κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων.
Σε ανακοίνωση των Ταλιμπάν, αναφέρεται ότι η προέλαση των μαχητών στο κέντρο της επαρχίας Χελμάντ συνεχίζεται, με τη βία να συνεχίζεται στη χώρα
Η ειρηνευτική διαδικασία στο Αφγανιστάν παραμένει αβέβαιη για να μην πούμε ότι είναι θνησιγενής, αφού οι βίαιες συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και των Ταλιμπάν συνεχίζονται με αμείωτη ένταση.
Οι Ταλιμπάν κατέλαβαν σχεδόν όλες τις περιοχές στα σύνορα του Ουζμπεκιστάν και του Τατζικιστάν, μετά τις επιθέσεις που ξεκίνησαν την τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου.
Οι Ταλιμπάν, περικύκλωσαν την Συνοριακή Πύλη Χαϊρατάν, τον σημαντικότερο εμπορικό δρόμο προς το Ουζμπεκιστάν, από δύο κατευθύνσεις, συγκεντρώθηκαν στη συνέχεια στην επαρχία Γκάζνι στα νοτιοδυτικά.
Συνεχίζοντας τις επιθετικές τους ενέργειες στο Αφγανιστάν, οι Ταλιμπάν κατέλαβαν το Ισλαμικό Φρούριο στα Ιρανικά σύνορα της χώρας στις 8 Ιουλίου και τις συνοριακές πύλες Σπιν Μπολντάκ στα Πακιστανικά σύνορα στις 14 Ιουλίου.
Παράλληλα αύξησαν την πίεσή τους με βίαιες επιθέσεις στις επαρχίες Μπανταχσάν, Ταχάρ, Γκάζνι, Χεράτ, Κανταχάρ και Μπάντγκις.
Σύμφωνα με τις ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες από τις τοπικές αρχές, οι Ταλιμπάν κατέλαβαν περισσότερες από 150 από τις 407 επαρχίες , συμπεριλαμβανομένων των κέντρων τους.
Το σχέδιο των Ταλιμπάν
Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε δύο πολύ σημαντικές στρατιωτικές εξελίξεις.
Η πρώτη πολύ σημαντική εξέλιξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων, αφορά την κατάληψη από τους Ταλιμπάν των οδών επικοινωνίας της χώρας με Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Ιράν , Κίνα (είχε γίνει νωρίτερα) και Πακιστάν (ορμητήριο των Ταλιμπάν).
Απομένει συνεπώς να επιτευχθεί ο έλεγχος της συνοριακής επικοινωνίας με το Τουρμενιστάν από τους Ταλιμπάν, προκειμένου να ελέγχεται πλήρως η οδική επικοινωνία του Αφγανιστάν με τις όμορες χώρες του, από τους Ταλιμπάν.
Αυτό θα σημαίνει χερσαία αποκοπή των κυβερνητικών δυνάμεων από τις όμορες χώρες και κατά συνέπεια έλεγχο της επικοινωνίας με αυτές από τους Ταλιμπάν. Συνεπώς ο έλεγχος της οικονομίας και του εμπορίου του Αφγανιστάν περνάει στα χέρια των Ταλιμπάν.
Η δεύτερη σημαντική εξέλιξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων αφορά την σταδιακή αποκοπή της πρωτεύουσας Καμπούλ από τις περιφέρειες της. Αρχικά αεροπορικά όπως βλέπουμε και στη συνέχεια οδικά, όπως θα δούμε.
Αυτό θα συνεπάγεται ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις του Αφγανιστάν θα δίνουν ολοένα και ποιό άνισες μάχες με του Ταλιμπάν με αποτέλεσμα να βρεθούν τελικά να ελέγχουν μόνο την πρωτεύουσα της χώρας και το αεροδρόμιο της.
Την παραπάνω εξέλιξη την έχει προβλέψει ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, για αυτόν τον λόγο συζητούν με τους Τούρκους την ανάληψη του αεροδρομίου της Καμπούλ, από αυτούς.
Ευελπιστούν ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ότι κρατώντας την Καμπούλ και το αεροδρόμιο της υπό τον έλεγχο τους ότι θα ελέγχουν ως ένα βαθμό τη χώρα, διασφαλίζοντας την είσοδο και έξοδο διπλωματικών αποστολών στο Αφγανιστάν , και οι οποίες θα αναγνωρίζουν ως νόμιμη κυβέρνηση την υπάρχουσα και όχι τους Ταλιμπάν.
Ωστόσο θα μιλάμε ουσιαστικά για πόλη κράτος και όχι για πραγματικό κράτος στο Αφγανιστάν, γεγονός που θα οδηγήσει τελικά σε νέες υπαναχωρήσεις τους συμμάχους.
