Η Σύνοδος του Βερολίνου που θα πραγματοποιηθεί στις 23 Ιουνίου έχει σημάνει διπλωματικό πυρετό σε πολλές χώρες, μεταξύ αυτών και στην Τουρκία.
Έτσι χθές, η υπουργός Εξωτερικών της Λιβύης Najla Al-Mangoush συναντήθηκε με τον Τούρκο ομόλογό της Mevlut Cavusoglu στην Τουρκία.
Κατά τη διάρκεια πρωινού εργασίας, εξέτασαν κοινά διμερή θέματα, τα οποία είχαν αντιμετωπιστεί σε προηγούμενες συναντήσεις, προκειμένου να βρεθούν οι απαραίτητες λύσεις.
Οι δύο πλευρές συζήτησαν τις προετοιμασίες για τη δεύτερη διάσκεψη του Βερολίνου που θα πραγματοποιηθεί τις επόμενες εβδομάδες, καθώς και τρόπους ενοποίησης των προσπαθειών για την εφαρμογή του πολιτικού χάρτη πορείας και την επίτευξη σταθερότητας.
Ο Cavusoglu επανέλαβε την πλήρη υποστήριξή του στη Λιβύη και στις προσπάθειες της κυβέρνησης της Εθνικής Ενότητας (GNU) για επίτευξη σταθερότητας σε ολόκληρη τη χώρα.
Οι δύο ΥΠΕΞ συμφώνησαν επίσης να συνεχίσουν τον κοινό συντονισμό πριν από τη διάσκεψη. Ο Cavusoglu επιβεβαίωσε ότι θα επισκεφθεί τη Λιβύη την επόμενη εβδομάδα, για να ολοκληρώσει τις διαβουλεύσεις με τρόπο που να πετύχουν Λιβύη και Τουρκία την επίτευξη των επιθυμητών στόχων τους στο Βερολίνο II.
Την Τρίτη, ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών, Μιχαήλ Μπογκντάνοφ, πραγματοποίησε τριμερή συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του, Σεντάτ Ονάλ, και τον Ειδικό Απεσταλμένο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στη Λιβύη Γιαν Κούμπις, στη Μόσχα για να συζητήσουν τις τελευταίες εξελίξεις αναφορικά με τη Λιβύη.
Σε δήλωση που εξέδωσε το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών, οι τρεις αξιωματούχοι αντάλλαξαν απόψεις για την πολιτική διαδικασία της Λιβύης και τόνισαν την ανάγκη ενοποίησης των διεθνών προσπαθειών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Αυτό γίνεται για να διευκολυνθεί η διεξαγωγή εκλογών στη Λιβύη, που έχουν προγραμματιστεί για τις 24 Δεκεμβρίου 2021.
Τα τρία μέρη επιβεβαίωσαν επίσης τη δέσμευσή τους για την κυριαρχία, την ενότητα και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας της Βόρειας Αφρικής. επαινώντας την πρόοδο που επιτεύχθηκε σε πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, οι τρεις αξιωματούχοι επανέλαβαν την ακλόνητη υποστήριξή τους στην προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης, η οποία είναι επιφορτισμένη με την ενοποίηση κρατικών, οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, ενώ ανοίγει επίσης το δρόμο για τις επικείμενες προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές.
Από τα παραπάνω διαπιστώνεται η έντονη τουρκική και ρωσική προετοιμασία ενόψει της διάσκεψης του Βερολίνου ΙΙ
Τόσο η Ρωσία, όσο και η Τουρκία διατηρούν μισθοφορικά στρατεύματα στη Λιβύη, τα οποία οφείλουν να αποχωρήσουν βάσει των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ η Τουρκία διατηρεί επίσης τμήματα των Ενόπλων της Δυνάμεων στη χώρα.
Οι τουρκικές προθέσεις είναι γνωστές για τη Λιβύη από το περασμένο έτος , με την δημιουργία βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στην Αλ Ουατίγια, η οποία βομβαρδίστηκε από μαχητικά Rafale και καταστράφηκε, καθώς οι προετοιμασίες για τη δημιουργία ναυτικής βάσης στην πόλη Αλ Κουμς.
Σύμφωνα με λιβυκές, τουρκικές και ιταλικές πηγές, ήδη από τις 10 – 12 Αυγούστου 2020 στο λιμάνι της Αλ Κουμς (βρίσκεται 120 χιλιόμετρα από την Τρίπολη, κοντά στην αρχαία πόλη Leptis Magna), είχαν αρχίσει οι εργασίες υποδομής για να διασφαλίσουν τη μακροπρόθεσμη παρουσία ξένων δυνάμεων.
Εκτός από την εκ νέου δημιουργία λιμενικών εγκαταστάσεων για τον ελλιμενισμό πολεμικών πλοίων, συμπεριλαμβανομένων και φρεγατών, οι Τούρκοι σχεδίασαν στην Αλ Κούμς την παρουσία ειδικών δυνάμεων καθώς και μονάδες υποβρύχιων καταστροφών του τουρκικού ναυτικού, που θα παρέχουν προστασία της βάσης από την ξηρά και τον αέρα.
Μελλοντικά, μια τέτοια βάση θα είναι σε θέση να εγγυηθεί μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των δράσεων των τουρκικών πολεμικών πλοίων στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης, τα οποία θα επιχειρούν στον Κόλπο της Σύρτης και δεν θα εξαρτώνται τόσο πολύ από ζητήματα αναπλήρωσης προμηθειών και ανεφοδιασμού στη θάλασσα, δεδομένου ότι θα έχουν την ευκαιρία να προσεγγίσουν στην αλ Κουμς ακόμη και όταν υπάρχει ανάγκη γρήγορης μετάβασης σε πιθανή πολεμική ζώνη στα ανοικτά των ακτών της χώρας.
Σε γενικές γραμμές, η Αγκυρα συνεχίζει να αποδεικνύει ότι έχει μεταβεί στη Λιβύη για να μείνει και σκοπεύει να εδραιώσει τους καρπούς των επιτυχημένων επιχειρήσεων της άνοιξης του 2020 κοντά στην Τρίπολη σε όλα τα πιθανά επίπεδα, συμπεριλαμβανομένου του πλαισίου μακροχρόνιας στρατιωτικής παρουσίας, δημιουργώντας πλήρεις εναέριες και ναυτικές βάσεις.
Η παρουσία των τελευταίων μετατοπίζει την ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο υπέρ της Τουρκίας και αυξάνει τις ικανότητές της στον αγώνα για τον επεκτατικό ορισμό των θαλάσσιων συνόρων και των υπεράκτιων εκμεταλλεύσεων.
Η εμφάνιση της ναυτικής βάσης της Αγκυρας στην επικράτεια του κράτους της Βόρειας Αφρικής θα επηρεάσει όχι μόνο τις τουρκικές επιχειρήσεις στις ακτές της Τρίπολης και της Κυρηναϊκής, αλλά και τον αγώνα υλοποίησης του οράματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» καθώς και τις έρευνες νότια της Κύπρου και της Κρήτης.
Συνεπώς εκτίμηση είναι ότι η Τουρκία θα δεχθεί την απομάκρυνση των μισθοφόρων της από τη Λιβύη, όχι όμως και των στρατιωτικών τακτικών δυνάμεών της, τις οποίες θα "βαφτίσει" στρατιωτικούς συμβούλους που βρίσκονται στη χώρα στα πλαίσια υπογραφείσης στρατιωτικής συμφωνίας με την κυβέρνηση Σάρατζ, εμμένοντας στο γεγονός ότι αυτό είναι κάτι απολύτως νόμιμο, αφού η συγκεκριμένη κυβέρνηση ήταν αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία εκπαίδευσε στο έδαφός τους Λίβυους αξιωματικούς στα πλαίσια της στρατιωτικής συμφωνίας συνεργασίας των δύο χωρών, οπότε δεν αποκλείεται να προσπαθήσει να αναγορευθεί ως εκείνη που θα εκπαιδεύσει το νέο Λιβυκό τακτικό στρατό μετά τις εκλογές, εδραιώνοντας τη στρατιωτική της παρουσία στη χώρα.
Αυτό βέβαια θα πρέπει να τύχει της Γαλλικής και Αμερικανικής συναίνεσης, αφού θεωρώ βέβαιο ότι με τη Ρωσία θα εύρισκε κοινό τόπο συνεννόησης, όπως έχει γίνει στο παρελθόν με τη Συρία.
Ουσιαστικά εκεί αποσκοπούσε και η πρόσφατη επίσκεψη Τσαβούσογλου στη Γαλλία, προκειμένου να βρεί, ανεπιτυχώς ωστόσο, πλαίσιο συνεργασίας.
Γενικά το δόγμα των Τούρκων στην εξωτερική πολιτική είναι, μηδενικός σεβασμός στο Διεθνές Δίκαιο εάν αυτό αντιστρατεύεται το περιβόητο win-win μεταξύ αυτής και άλλης χώρας, σε βάρος τρίτης θιγόμενης χώρας.
Αυτό θέλει να εφαρμόσει αναφορικά με τη Λιβύη και το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο σε βάρος της Ελλάδας.
Στην περίπτωση που τελικά η Τουρκία παραμείνει στρατιωτικά στη Λιβύη, τότε θα έχει πετύχει ένα πολύ σημαντικό βήμα στην υποστήριξη της υλοποίησης της "Γαλάζιας Πατρίδας", , ενώ παράλληλα θα απειλεί την Ελλάδα και από την κατεύθυνση της Λιβύης, όπου θα τηρεί βάσεις της.
Κλείνω λέγοντας ότι το ελληνικό ΓΕΕΘΑ θα πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψιν την υπόθεση τυχόν πώλησης-εγκατάστασης τουρκικών drone Bayraktar στην Αλβανία, κάτι το οποίο θα σήμαινε μια σημαντική απειλή από ΒΔ κατεύθυνση αυτή τη φορά για τη χώρα μας.
