Η Λιβύη διανύει μια μεταβατική περίοδο, προκειμένου να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν εκλογές στο τέλος του χρόνου. Ωστόσο ο δρόμος είναι ανηφορικός και δύσκολος, γεμάτος με παγίδες, αφού οι Διεθνείς δρώντες μερικοί εκ των οποίων διατηρούν στρατεύματα στη χώρα, έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα
Ποια σενάρια για τους επόμενους μήνες;
Η αισιόδοξη επιλογή
Σύμφωνα με αυτήν, οι εκλογές θα διεξαχθούν στις 24 Δεκεμβρίου 2021 και τα αποτελέσματα θα γίνουν αποδεκτά από όλους.
Η νέα κυβέρνηση θα ολοκληρώσει την ενοποίηση των θεσμών, θα κατανείμει αρμονικά την άσκηση της εξουσίας μεταξύ των διαφόρων περιοχών, πόλεων και κοινοτήτων.
Η Λιβύη θα ανοικοδομηθεί εξισορροπώντας τις εξωτερικές της σχέσεις, ελέγχοντας τα σύνορά της και εντοπίζοντας διακινητές και τρομοκράτες που αναζητούν καταφύγιο στο έδαφος της. Αυτή είναι αναμφίβολα η επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας των Λιβύων. Είναι εφικτό; Η απάντηση έρχεται στην αναζήτηση του ατόμου ή των ατόμων που είναι ικανά να ενώσουν τους Λιβύους.
Η απαισιόδοξη επιλογή
Δυστυχώς, δεν μπορεί να αποκλειστεί η επανάληψη εχθροπραξιών, η αποτυχία ή η βραδύτητα της πολιτικής διαδικασίας, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα για έναρξη στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Αυτό θα μπορούσε να προκύψει από την απογοήτευση ορισμένων να χάσουν τα πάντα, με πρώτον τον στρατάρχη Haftar, ο οποίος θα πρέπει να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις.
Ήταν ήδη αντιμέτωπος με τη δυσαρέσκεια των υποστηρικτών του Madkhalist Salafist, πρόσφυγες στην Κυρηναϊκή από την απέλαση τους από τα δυτικά της Τριπολιτανίας, ιδίως από τις πόλεις Sorman, Sabratha και Tarhouna, κατά τη διάρκεια της επίθεσης GEN σε αυτήν την περιοχή. περιοχή την άνοιξη του 2020.
Αυτοί οι μαχητές είναι τώρα πρόθυμοι να επιστρέψουν στην περιοχή καταγωγής τους και δεν θα είναι υπάκουοι πρός τον Χαφτάρ
Επιπλέον, ο Abdul Hamid Dbeibah δέχεται πιέσεις από τους Αμερικανούς να επιτύχουν το άνοιγμα του παραλιακού δρόμου ανατολικά του Sirte, καθώς και του δρόμου Misrata-Joufra.
Επιπλέον, ο Abdul Hamid Dbeibah δέχεται πιέσεις από τους Αμερικανούς να επιτύχουν το άνοιγμα του παραλιακού δρόμου ανατολικά του Sirte, καθώς και του δρόμου Misrata-Joufra.
Ωστόσο, αυτή η περιοχή που περιλαμβάνει την ημισέληνο πετρελαίου ελέγχεται από τον Στρατάρχη Haftar.
Επομένως, ο τελευταίος αντιμετωπίζει το δίλημμα ότι πρέπει να παραχωρήσει τα πάντα χωρίς όφελος ή να αντισταθεί στην κατάληψη του εδάφους που ελέγχει
Αυτή η υπόθεση θα εκτροχιάσει τη διαδικασία διαλόγου που ξεκίνησε η UNSMIL για μήνες. Θα μπορούσε να δώσει στην Τουρκία ένα πρόσχημα για να επιδιώξει να καταλάβει την ημισέληνο πετρελαίου που οδηγεί στη Σύρτη και θα οδηγούσε σε στρατιωτική αντιπαράθεση τουρκόφιλων και ρώσων μισθοφόρων
Τρίτη επιλογή- Πορεία με πολλές δυσκολίες
Το εκλογικό χρονοδιάγραμμα εξελίσσεται καθυστερημένα λόγω της τοπικής αντίστασης που ενσαρκώνεται από πολιτικές, φυλετικές ή πολιτοφυλακές προσωπικότητες.
Οι ντόπιοι βαρόνοι ευνοούν τα προσωπικά, τοπικά και κοινοτικά συμφέροντά τους και δεν τα συνδυάζουν με τα συμφέροντα της χώρας.
Η παρουσία ξένων μαχητών παρατείνεται μετά από αίτημα των διαφόρων τοπικών παραγόντων και η εκτελεστική εξουσία αντιμετωπίζει θύλακες αντίστασης και φάσεις αστάθειας.
Η εμπορία συνεχίζεται κυρίως από το Σαχέλ και καταλήγει στη Μεσόγειο, έχοντας προμηθεύσει πολλούς παίκτες της Λιβύης στο δρόμο.
Οι οικονομικές ευκαιρίες υπάρχουν αλλά παραμένουν περίπλοκες και αδιαφανείς και κατώτερες των προσδοκιών.
Ο διακανονισμός των θεμάτων συνεχίζεται και δεν αποτελεί αντικείμενο νομικών διαδικασιών.
Συνολικά, η ζωή συνεχίζει μια πορεία «βιώσιμη στη Λιβύη».
Την Τουρκία τη συμφέρει η "απαισιόδοξη επιλογή", αφού με αυτόν τον τρόπο ευελπιστεί να καταλάβει τη Σύρτη και μέσω αυτής να προσποριστεί το πετρέλαιο της Λιβύης, ενώ θα επιδιώξει να εφαρμοστεί το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Ωστόσο οι ΗΠΑ του Μπάϊντεν, η ΕΕ, η Ρωσία, η Αίγυπτος και τα ΗΑΕ είναι οι υπόλοιποι δρώντες στη Λιβύη και φαντάζει απίθανο να επιτρέψουν στην αδύναμη Τουρκία να επιβάλλει τετελεσμένα στη χώρα.
