Η συμφωνία του Πούτιν για τερματισμό του πολέμου του Καραμπάχ φέρνει την Τουρκία στην αυλή της Ρωσίας και στο “σβέρκο” του Πούτιν, αφού οι κινήσεις της από εδώ και στο εξής θα είναι απρόβλεπτες.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μεσολάβησε για μια κατάπτυστη συμφωνία για τον τερματισμό ενός πολέμου 44 ημερών για την επίμαχη περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, αφού οι Αρμένιοι αντιμετώπιζαν το φάσμα της ήττας από το στρατό του Αζερμπαϊτζάν, μετά την ρωσική στάση.
Στην περιοχή θα αναπτυχθούν περίπου 2.000 Ρώσοι στρατιώτες ως ειρηνευτική δύναμη από σήμερα Τρίτη, σύμφωνα με τη συμφωνία που συνάφθηκε με τον Πρωθυπουργό της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν και τον Πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ.
“Η συμφωνία αποτελεί επίσης στρατηγικό θρίαμβο για τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος στήριξε παντοιοτρόπως το Αζερμπαϊτζάν στις μάχες αυτές, εισερχόμενος ο ίδιος στην αυλή του Ρωσικού Καυκάσου.
Ο Αλίεφ δήλωσε ότι τα τουρκικά στρατεύματα θα ενταχθούν στη ρωσική ειρηνευτική αποστολή σε τηλεοπτική ομιλία προς τους Αζέρους, αλλά το ρωσικό ΥΠΕΞ διέψευσε αυτό το σενάριο”, αναφέρουν ρωσικές δημοσιογραφικές πηγές.
Η ειρηνευτική συμφωνία δίνει στον Ερντογάν όμως την πρόσβαση στο έδαφος της νότιας Αρμενίας και στο Αζερμπαϊτζάν, αλλά και στις πλούσιες σε υδρογονάνθρακες τουρκογενείς δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας για πρώτη φορά, και αυτό η Ρωσία θα το πληρώσει στο μέλλον πολύ ακριβά.
Το σύμφωνο παρακάμπτει τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, επιτρέποντας στον Πούτιν και τον Ερντογάν να τα βρουν μεταξύ τους στις συνομιλίες σχετικά με όρους μελλοντικής διευθέτησης του εδάφους μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν.
Ρωσία, Γαλλία και ΗΠΑ προσπάθησαν και απέτυχαν για δεκαετίες ως διεθνείς διαμεσολαβητές να πείσουν τις δύο πλευρές να καταλήξουν σε ειρηνευτική συμφωνία.
«Συνθηκολόγηση» «Πήραμε αυτό που θέλαμε», είπε ο Αλίγιεφ σε τηλεοπτικό του διάγγελμα με το οποίο χλεύαζε τον Αρμένιο πρωθυπουργό Ν. Πασινιάν για αποδοχή της «συνθηκολόγησης». «Τους εξαναγκάσαμε» σε ειρήνη”, είπε ο ίδιος χαμογελαστός.
«Για τον Πούτιν είναι η καλύτερη συμφωνία υπό αυτές τις συνθήκες, δεδομένης της απροθυμίας και της αδυναμίας μας να συμμετάσχουμε στον πόλεμο με την πλευρά της Αρμενίας», δήλωσε ο Βλαντιμίρ Φρόλοφ, πρώην Ρώσος διπλωμάτης που είναι τώρα αναλυτής εξωτερικής πολιτικής στη Μόσχα.
"Ο Πούτιν διατηρεί μια καλή σχέση με τον Ερντογάν, αποφεύγοντας παράλληλα έναν μεγάλο πόλεμο προς το παρόν”, τόνισε ο ίδιος.
Το σύμφωνο προβλέπει ότι οι Αρμένιοι στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ θα έχουν ασφαλή πρόσβαση στην Αρμενία μέσω ενός χερσαίου διαδρόμου του εδάφους του Αζερμπαϊτζάν, το οποίο όμως θα ελέγχουν οι ρωσικές δυνάμεις.
Επιτρέπει επίσης στους Αζέρους να κινούνται στο Ναχιτσεβάν, το οποίο συνορεύει με την Τουρκία, και πάλι κάτω από ρωσική ασφάλεια.
“Ήταν «μια εξαιρετικά δύσκολη απόφαση» να αποδεχτούμε τη συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου”, δήλωσε ο Pashinyan σε ανάρτηση στο Facebook.
«Πήρα αυτήν την απόφαση ως αποτέλεσμα μιας βαθιάς ανάλυσης της στρατιωτικής κατάστασης», είπε ο Πασινιάν αφού οι Αρμένιοι αξιωματούχοι αναγνώρισαν ότι είχαν χάσει τον έλεγχο μιας βασικής πόλης μόλις 10 χιλιόμετρα (6 μίλια) από την πρωτεύουσα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, Στεπανάκερτ.
Το άρθρο 27 της συμφωνίας καθορίζει ένα σαφές χρονοδιάγραμμα για την απόσυρση των Αρμενίων από τις κατεχόμενες περιοχές του Αζερμπαϊτζάν σταδιακά έως τον Δεκέμβριο.
Προβλέπει επίσης την ανταλλαγή κρατουμένων και την επιστροφή των προσφύγων, ενώ δεν λέει τίποτα για το τελικό καθεστώς του αμφισβητούμενου θύλακα, και αυτό ακριβώς είναι το τεράστιο λάθος που αφήνει τον σπόρο μιας μελλοντικής τουρκικής επίθεσης για την κατάληψη ολόκληρου του θύλακα.
Οι δύο πλευρές πολεμούν για περισσότερο από έξι εβδομάδες για τον θύλακα και τις γύρω περιοχές που είχαν καταληφθεί από τους Αρμένιους τη δεκαετία του 1990.
Περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν στην τελευταία σύγκρουση, σύμφωνα με Ρώσους αξιωματούχους. Η Αρμενία ανακοίνωσε ότι υπερασπίζεται το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ αφού η πλειοψηφία των Αρμενίων ψήφισε για αυτό.
Η ουσία όμως παραμένει αφού ο Ερντογάν ανακηρύχθηκε με την συμφωνία αυτή από τον Πούτιν ως “διεθνής παράγοντας”, ενώ η Τουρκία θα “αλωνίζει” στο νότο της Ρωσίας παρέα με χιλιάδες Τζιχαντιστές. Το λογαριασμό όμως θα τον πληρώσει η Ρωσία αργότερα, αλλά τότε θα είναι πλέον πολύ αργά.