Μια μακρά σιγοβράζουσα εδαφική διαμάχη στην περιοχή του Καυκάσου που επικράτησε τις τελευταίες ημέρες, με άρματα μάχης, ελικόπτερα και πεζικό, υποδηλώνει ότι οι δύο πλευρές - το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία - βρίσκονται αντιμέτωπες με μια εκτεταμένη σύγκρουση, εκτός των αψιμαχιών στα σύνορα, αναφέρουν οι New York Times.
Και αυτό που φαίνεται να είναι ένας τοπικός πόλεμος για μια ορεινή γη μικρής στρατηγικής αξίας αποκτά μεγαλύτερη σημασία λόγω της δυνατότητάς του να προσελκύσει μεγαλύτερες δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Τουρκία.
Η σύγκρουση για το Ναγκόρνο Καραμπάχ κλιμακώθηκε τη Δευτέρα, με αναφορές και στις δύο πλευρές για αυξανόμενο αριθμό τραυματιών και νεκρών.
Οι εντάσεις προέρχονται από τη σοβιετική κατάρρευση πριν από 30 χρόνια, όταν το Καραμπάχ, ένας κυρίως εθνοτικός θύλακας της Αρμενίας στο Αζερμπαϊτζάν, κήρυξε ανεξαρτησία. Το Αζερμπαϊτζάν εξακολουθεί να διεκδικεί το έδαφος και η Αρμενία υποστηρίζει τον θύλακα.
Η Ρωσία έχει μια συμφωνία αμοιβαίας άμυνας με την Αρμενία, η οποία θα τεθεί σε ισχύ εάν οι μάχες επεκταθούν στην Αρμενία, ενώ το Γερεβάν έχει ήδη αναφέρει βομβαρδισμούς στο έδαφος της χώρας.
Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, είναι σύμμαχος με το Αζερμπαϊτζάν. Τη Δευτέρα, ένας σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δημοσίευσε ανακοίνωση που καταδικάζει την Αρμενία.
"Πιστεύουμε ότι αυτή η σύγκρουση μπορεί να επιλυθεί μέσω ειρηνικών διαπραγματεύσεων, αλλά η Αρμενική πλευρά δεν έχει δείξει ενδιαφέρον μέχρι τώρα", ανέφερε η υποκριτική ανακοίνωση.
Προτρέποντας την Αρμενία να «σταματήσει να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο», προσθέτει: «Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τον λαό του Αζερμπαϊτζάν και την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν ενάντια σε κάθε είδους επιθετικότητα από την Αρμενία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα».
Με τα χρόνια, οι μεγάλες δυνάμεις - ιδίως η Ρωσία, η οποία προμηθεύει τους στρατιωτικούς αμφοτέρων των πλευρών και βοηθά στην καθοδήγηση μιας διεθνούς ειρηνευτικής προσπάθειας που ονομάζεται Διαδικασία του Μινσκ - παρενέβησαν με στόχο την αποκλιμάκωση.
Ωστόσο, αποσυντονισμένοι από άλλα ζητήματα όπως η πανδημία - και από μια λαϊκή εξέγερση στη Λευκορωσία, ένα άλλο πρώην σοβιετικό κράτος - διεθνείς διαμεσολαβητές έχασαν προειδοποιητικά σημάδια στη σύγκρουση του Καυκάσου, λένε αναλυτές. Οι ξένοι ηγέτες έχουν έκτοτε ζητήσει μια γρήγορη κατάπαυση του πυρός, αλλά και οι δύο πλευρές φαίνονται αποφασισμένες για ολική σύγκρουση.
Το διεθνές αεροδρόμιο στο Μπακού, η πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, ακύρωσε πτήσεις τη Δευτέρα, ενώ οι αρχές στην Αρμενία ανακοίνωσαν αντεπίθεση και δήλωσαν ότι οι μάχες έχουν ενταθεί.
Ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν εξέδωσε ανακοίνωση τη Δευτέρα λέγοντας ότι οι στόχοι του ήταν να μετατοπίσουν το status quo κατάσχοντας έδαφος από τον θύλακα. «Οι μονάδες του Αζερμπαϊτζάν πραγματοποιούν πολεμικές επιχειρήσεις για να καταστρέψουν τον εχθρό και να απελευθερώσουν τα κατεχόμενα εδάφη μας», ανέφερε η ανακοίνωση.
Ο Πρόεδρος Αλίεφ δήλωσε την Κυριακή ότι ο στρατός του σκόπευε να στοχεύσει μόνο τον θύλακα και όχι την Αρμενία.
Ο στρατηγός, Mayis Barkhudarovο, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων του Αζερμπαϊτζάν, ανέφερε, «Ο στρατός υπό την ηγεσία μου θα πολεμήσει μέχρι την τελευταία σταγόνα αίματος για να καταστρέψει εντελώς τον εχθρό και να κερδίσει».
Οι αρχές της κυβέρνησης του Καραμπάχ, οι οποίες δεν αναγνωρίζονται από άλλες χώρες, δήλωσαν τη Δευτέρα ότι είχαν ανακτήσει χαμένες θέσεις σε μάχες εν μία νυκτί.
Και οι δύο πλευρές έχουν προσφέρει υψηλές εκτιμήσεις για τα θύματα των άλλων, αν και αυτές είναι συνήθως υπερβολικές. Το Αζερμπαϊτζάν είπε ότι σκότωσε 500 Αρμένιους στρατιώτες, ενώ η Αρμενία είπε ότι σκότωσε 200 Αζέρους στρατιώτες. Ο στρατός του Καραμπάχ ανακοίνωσε έναν πιο αξιόπιστο αριθμό 16 νεκρών.
Μια προηγούμενη μάχη στην περιοχή το 2016 στοίχισε περίπου 200 στρατιώτες και στις δύο πλευρές, αλλά γρήγορα κατέληξε σε μια διευθέτηση με διαμεσολάβηση της Ρωσίας.
Οι περιφερειακοί αναλυτές έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με μια μικρή αλλά πραγματική πιθανότητα να εμπλακούν άλλες χώρες στη σύγκρουση. Ένας πόλεμος στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ που έληξε σε εκεχειρία το 1994 ήταν ένας από τους πιο φαύλους από τις πρώτες μετα-σοβιετικές συγκρούσεις. Τρία κράτη - η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία - συμφώνησαν να μεσολαβούν στην εκεχειρία σύμφωνα με τη Διαδικασία του Μινσκ.