Γερμανός αξιωματούχος του σκληροπυρηνικού μπλοκ στη χώρα του ζητά την επέμβαση της ΕΕ με στρατό στην Λιβύη για τα συμφέροντα της ένωσης. Ο επικεφαλής της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου Wolfgang Ischinger, δήλωσε ότι η ΕΕ πρέπει «να μιλήσει τη γλώσσα της εξουσίας» για να εκπροσωπήσει τα συμφέροντά της.
Ο ίδιος τόνισε ότι οι διπλωματικές εκκλήσεις της Γερμανίας αγνοήθηκαν λόγω έλλειψης στρατιωτικής επέμβασης.
“Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να απειλήσει με στρατιωτική επέμβαση στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης, εάν είναι απαραίτητο”, δήλωσε ο Wolfgang Ischinger, επικεφαλής της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου σε συνέντευξη του.
"Η Ευρώπη θα μπορούσε να ρίξει το στρατιωτικό της βάρος στην όλη κατάσταση για να επιτύχει την κατάπαυση του πυρός", δήλωσε ο ίδιος σε εφημερίδα.
"Η διπλωματία παραμένει συχνά απλή ρητορική εάν δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την απειλή της στρατιωτικής δράσης ως μοχλό σε διεθνείς συγκρούσεις", τόνισε ο ίδιος.
"Καθώς η Γερμανία ετοιμάζεται να αναλάβει την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ την 1η Ιουλίου, η ένωση πρέπει να μιλήσει «τη γλώσσα της εξουσίας» για να εκπροσωπήσει καλύτερα τα συμφέροντά της. "Αυτό απαιτεί επίσης από τη Γερμανία να μάθει τη γλώσσα της εξουσίας", είπε ο Γερμανός αξιωματούχος.
Αν και η γερμανική κυβέρνηση διοργάνωσε μια μεγάλη διεθνή διάσκεψη για τη Λιβύη στο Βερολίνο τον Ιανουάριο, «το αποτέλεσμα, δυστυχώς, είναι σχεδόν μέχρι στιγμής μηδενικό», είπε ο Γερμανός αναφερόμενος σε μια σύνοδο κορυφής για την ειρήνη, στην οποία το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ υπογράφηκε από πολλά κράτη και οργανισμούς. Ωστόσο, η ανακωχή παραβιάστηκε αμέσως από την Τουρκία.
Οι διπλωματικές εκκλήσεις της Γερμανίας αγνοήθηκαν σε μεγάλο βαθμό, διότι υπάρχουν χώρες που δρουν στη σύγκρουση, όπως η Ρωσία, η Τουρκία και η Αίγυπτος.
"Όποιος είναι υπεύθυνος για το στρατό πρέπει να ξέρει να τον χρησιμοποιεί”, δήλωσε ο Ischinger.
Η αλήθεια συμπυκνωμένη σε μερικές λέξεις, μας δίνει την δυνατότητα να αξιολογήσουμε τις νέες παραμέτρους στην Α.Μεσόγειο.
Η στρατιωτική ισχύς και η διπλωματία από την αρχαία εποχή ήταν κάτι που απασχολούσε τους ηγεμόνες διότι απαιτούσε την ιδιαίτερη χρήση της για την άσκηση αποτελεσματικής εξωτερική πολιτικής.
Ο στρατός δεν έχει μόνο καθήκον να διαφυλάττει τα σύνορα της κάθε χώρας αλλά και να διαδραματίζει ένα "διπλωματικό" ρόλο σε περίπτωση άσκησης υπεύθυνης και ορθής εξωτερικής πολιτικής, ειδικά με μερικούς ανήσυχους και προκλητικούς “γείτονες” (όπως τα Σκόπια, η Αλβανία) που απαιτούν και μας προκαλούν κατά διαστήματα χωρίς να σκέπτονται τις συνέπειες των πράξεων τους.
