Η δυναμική που φαίνεται να έχει αναπτύξει ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου φαίνεται να απασχολεί τους αναλυτές και αρθρογράφους στην γειτονική χώρα υπό το πρίσμα της προσπάθειας τους να αμφισβητήσουν επί της ουσίας αυτή την πορεία καθώς πρέπει να «υπηρετήσουν» το καθεστώς Ερντογάν.
Είναι χαρακτηριστική η ανάλυση που κάνει ο Μπουρχανεντίν Ντουράν στην Daily Sabah. Γράφει συγκεκριμένα:
«Στην ανάλυσή μου για την ετυμηγορία ενός τουρκικού δικαστηρίου για τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, είχα σημειώσει ότι κάθε πολιτικός γράφει την ιστορία του υπό διαφορετικές συνθήκες. Μια γρήγορη ματιά στη συνεχιζόμενη συζήτηση σχετικά με την «πολιτική μηχανική» και τις «θεωρίες συνωμοσίας» αρκεί για να συμπεράνουμε ότι ο Ιμάμογλου θα δυσκολευτεί πολύ να γράψει αυτή την ιστορία. Είναι σίγουρα ενδιαφέρον ότι οι περισσότερες από αυτές τις συζητήσεις γίνονται μεταξύ της αντιπολίτευσης. Οι διοργανωτές των συγκεντρώσεων της περασμένης εβδομάδας στο Σαρατσχάνε της Κωνσταντινούπολης ήλπιζαν να παρουσιάσουν τον Ιμάμογλου ως θλιμμένο πρόσωπο, σε μια προσπάθεια να του δώσουν τη δυναμική που απαιτείται για να εξασφαλίσει την υποστήριξη του αντιπολιτευόμενου μπλοκ ως κοινού προεδρικού υποψηφίου τους. Με άλλα λόγια, αξιοποίησαν τις προηγούμενες εμπειρίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσής του από την πολιτική το 1998 και τον αγώνα που ακολούθησε, για να γράψουν «την ιστορία Ιμάμογλου».
Κατά ειρωνικό τρόπο, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) φαίνεται να εμποδίζει τη συγγραφή αυτής της ιστορίας. Ο πρόεδρος Κεμάλ Κιλιτσντζαρογλου είπε αμέσως ότι «η ετυμηγορία δεν θα έχει αντίκτυπο στη διαδικασία επιλογής» και πρόσθεσε ότι ο Ιμάμογλου θα συνεχίσει να υπηρετεί ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης. Σε μια δήλωση στον Τύπο τη Δευτέρα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπενθύμισε ότι έμαθε για το κάλεσμα του Ιμάμογλου (για συγκέντρωση στην Κωνσταντινούπολη) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προτού εκδώσει μια σαφή προειδοποίηση προς τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης και την Πρόεδρο του Καλού Κόμματος (IP) Μεράλ Αξενέρ: «Κανένα κόμμα δεν πρέπει να ανακατεύεται στις εσωτερικές υποθέσεις κάποιου άλλου». Προφανώς, ο Κεμάλ Κιλιτσντζαρογλου δεν ξέχασε να τονίσει ότι σίγουρα θα είναι υποψήφιος πρόεδρος «αν οι έξι ηγέτες συγκεντρωθούν και συμφωνήσουν» ότι θα πρέπει να διεκδικήσει τις εκλογές του επόμενου έτους.
Ο εκπρόσωπος του CHP, Φαϊκ Οζτράκ, απάντησε πολύ πιο ξεκάθαρα στις πιο πρόσφατες εξελίξεις υποστηρίζοντας ότι η δικαστική ετυμηγορία ήταν «μια απόπειρα πολιτικής μηχανικής» με στόχο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η μεγάλη χαρά, που εξέφρασαν οι Αξενέρ και Ιμάμογλου, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις δηλώσεις των Κεμάλ Κιλιτσντζαρογλου και Οζτράκ.
Περιττό να πούμε ότι η ηγεσία του CHP δεν αντέδρασε τόσο σκληρά μόνο και μόνο επειδή η Αξενέρ κατάφερε να κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας από τον Κεμάλ Κιλιτσντζαρογλου– κάτι που θα μπορούσε να είναι λογικό, καθώς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το Καλό Κόμμα ανταγωνίζονται για κοσμικούς ψηφοφόρους. Το πραγματικό ζήτημα είναι ότι το CHP φαίνεται να θεωρεί ότι η δικαστική ετυμηγορία χαλάει μια ολοκληρωμένη συμφωνία.
Φυσικά, ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι η Αξενέρ που προσπαθεί να υπαγορεύσει την υποψηφιότητα του Ιμάμογλου στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στο «τραπέζι για τους έξι» - υποθέτοντας ότι υπάρχει μια άλλη ολοκληρωμένη συμφωνία. Με άλλα λόγια, οι αντιδράσεις του CHP δείχνουν ότι δεν έβλεπαν τον Ιμάμογλου ως βιώσιμο υποψήφιο (ακόμα και πριν από την απόφαση του δικαστηρίου) και η θέση τους δεν άλλαξε. Είναι σίγουρα περίεργο ότι η αντιπολίτευση έσπασε την «ορμή» του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης τόσο γρήγορα που σχεδόν κανείς δεν μιλά πια για την ίδια την ετυμηγορία.
Η ορμή του Ιμάμογλου
Σε αυτό το σημείο, χρειάζονται απάντηση τα ακόλουθα ερωτήματα: Ποιος ακριβώς έσπασε την ορμή του Ιμάμογλου; Ήταν η Μεράλ Αξενέρ, που τον αγκάλιασε υπερβολικά ως «υποψήφιο της συμμαχίας» και τον επέβαλε στο CHP; Ήταν ο Ιμάμογλου που επισκίασε τον Κεμάλ Κιλιτσντζαρογλου πλησιάζοντας πολύ την Αξενέρ και υιοθετώντας μια θέση πάνω από τα πολιτικά κόμματα; Ήταν το CHP ή ο Κεμάλ Κιλιτσντζαρογλου που αρνήθηκαν να προτείνουν τον Ιμάμογλου; Ή είναι όλοι υπεύθυνοι για τη διαχείριση αυτής της διαδικασίας πολύ κακώς;
Από σήμερα, η τελευταία προσπάθεια της Μεράλ Αξενέρ να επιβάλει έναν υποψήφιο στο μπλοκ της αντιπολίτευσης φαίνεται να απέτυχε. Ταυτόχρονα, το «τραπέζι των έξι» αναγκάζεται να επιλέξει κοινό υποψήφιο για την προεδρία νωρίτερα από το προγραμματισμένο. Παρ' όλα αυτά, το CHP επιμένει να επιδιώκει την υποστήριξη του Κεμάλ Κιλιτσντζαρογλου.
Είναι αυτονόητο ότι η αντιπολίτευση θα χρησιμοποιήσει την απόφαση του δικαστηρίου ως «πολιτικό κεφάλαιο». Εφόσον η «ορμή των Σαρατσάνες» έσπασε αρκετά γρήγορα, ωστόσο, ένα κρίσιμο ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Σε ποιανού ιστορία θα ενσωματώσει η αντιπολίτευση την ιδέα της «παραπονίας»; Θα είναι ο Ιμάμογλου, ο Κεμάλ Κιλιτσντζαρογλου ή κάποιος άλλος υποψήφιος;
Ο Κεμάλ Κιλιτσντζαρογλου και ο Ιμάμογλου αντιστοιχούν σε δύο αντίθετα είδη υποψηφίων. Έχοντας σχηματίσει το μπλοκ της αντιπολίτευσης, ο πρώτος δίνει προτεραιότητα «το σύστημα έναντι του υποψηφίου» για να τοποθετηθεί ως «συντονιστής-πρόεδρος» – όλοι οι ηγέτες της αντιπολίτευσης, εκτός από την Αξενέρ, είναι δεκτικοί σε αυτό το μήνυμα. Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, με τη σειρά του, θεωρείται δυνητικός προεδρικός υποψήφιος τόσο φιλόδοξος που τρίβει το CHP και το μπλοκ της αντιπολίτευσης με λάθος τρόπο.
Φαίνεται απίθανο ο Ιμάμογλου να μπορέσει να γράψει την ιστορία του μέσα στο στρατόπεδο της αντιπολίτευσης όπου υπάρχουν τόσοι πολλοί φιλόδοξοι πολιτικοί παίκτες».
