Ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ ανέφερε ότι η υποστήριξη προς την Ουκρανία είναι προς το συμφέρον όλων των κρατών μελών, ενώ αποκάλυψε σχέδιο περικύκλωσης του δυτικού τμήματος της Ρωσίας.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι η συμμαχία πρόκειται να επεκτείνει την παρουσία της σε όλη την Ανατολική Ευρώπη, από τον Εύξεινο Πόντο έως την Βαλτική, με στόχο να στείλει ένα «σαφές μήνυμα» στην Ρωσία, καθώς οι μάχες συνεχίζονται αμείωτες στην Ουκρανία.
Ο Στόλτενμπεργκ μίλησε στην Ρουμανία πριν από τη διήμερη σύνοδο του ΝΑΤΟ, και τόνισε στους δημοσιογράφους ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει την «μεγαλύτερη κρίση ασφαλείας που αφορά μια ολόκληρη γενιά», τονίζοντας την ανάγκη ενίσχυσης περιοχών «στρατηγικής σημασίας» ως αντίποινα για τη συνεχιζόμενη επιθετική πολιτική της Μόσχας.
«Σε απάντηση στην επιθετικότητα της Ρωσίας, το ΝΑΤΟ ενισχύει την παρουσία του από τη Βαλτική μέχρι τον Εύξεινο Πόντο. Δημιουργήσαμε νέες ομάδες μάχης, συμπεριλαμβανομένης της γαλλικής εδώ στη Ρουμανία.
Καναδικά μαχητικά αεροσκάφη βοηθούν επίσης να διατηρήσετε τον εναέριο χώρο σας ασφαλή και οι αμερικανικοί πύραυλοι Patriot ενισχύουν την άμυνά σας. Αυτό στέλνει ένα σαφές μήνυμα ότι το ΝΑΤΟ είναι εδώ. Θα κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο για να προστατεύσουμε και να υπερασπιστούμε όλους τους συμμάχους», τόνισε ο ίδιος.
Ερωτηθείς πότε η Σουηδία και η Φινλανδία θα γίνουν δεκτές στη συμμαχία, ο Στόλτενμπεργκ είπε ότι είναι «σίγουρο» ότι τα 30 μέλη του μπλοκ θα εγκρίνουν τελικά τις αιτήσεις τους, αλλά δεν μπορούσε να πει πότε θα συμβεί αυτό, καθώς η Τουρκία και η Ουγγαρία δεν έχουν ακόμη επικυρώσει το. απόφαση.
Ωστόσο, σημείωσε ότι τα δύο σκανδιναβικά κράτη θα βοηθήσουν «στην ενίσχυση της ανατολικής πλευράς, ειδικά της Βαλτικής», δεδομένων των «καλά εκπαιδευμένων και καλά εξοπλισμένων προηγμένων στρατιωτικών δυνατοτήτων τους».
Η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ που έγινε στο Βουκουρέστι, είχε ως αποτέλεσμα τα μέλη να «εξετάσουν τρόπους για να αυξήσουν την υποστήριξή στην Ουκρανία».
Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ ανέφερε την «σημαντική στρατιωτική βοήθεια» της Ρουμανίας προς το Κίεβο και ισχυρίστηκε ότι ήταν «προς το δικό συμφέρον ασφαλείας να υποστηρίξουμε τις ουκρανικές δυνάμεις”, ενώ επέμεινε: «Δεν μπορούμε να αφήσουμε τον [Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ] Πούτιν να κερδίσει».
Αποφασίστηκε η παροχή στην Ουκρανία νέων συστημάτων αεράμυνας, εκπαίδευσης στρατιωτών για τον τρόπο χρήσης τους, καθώς και τον ανεφοδιασμό ανταλλακτικών και πυρομαχικών για όπλα ήδη στο πεδίο της μάχης.
Το Κίεβο θα λάβει περισσότερα από 19 δισεκατομμύρια δολάρια σε άμεση στρατιωτική βοήθεια από τα τέλη Φεβρουαρίου, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων πυραυλικών συστημάτων πυροβολικού μεγάλου βεληνεκούς (HIMARS), περισσότερα από 46.000 αντι-αρματικών και σχεδόν 200 πυροβόλα.
Η Ουάσιγκτον και οι εταίροι της έχουν δεσμευτεί να συνεχίσουν αυτή τη βοήθεια, παρά τις αναφορές ότι η πλειοψηφία των κρατών του ΝΑΤΟ έχουν εξαντλήσει σοβαρά τα αποθέματά τους όπλων και πυρομαχικών μετά από αμέτρητες μεταφορές όπλων στην Ουκρανία.
Η Μόσχα θα αντιδράσει ανοίγοντας νέο μέτωπο στα Βαλκάνια
Πολλοί ειδικοί αναλυτές εκτιμούν εδώ και καιρό ότι σε κάθε σενάριο περικύκλωσης της Ρωσίας, το Κρεμλίνο θα αντιδράσει στα Βαλκάνια, τα οποία θεωρεί ως ανάχωμα στο ΝΑΤΟ.
Όταν λέμε Βαλκάνια για την Ρωσία, εννοούμε Σερβία και δημοκρατία των Σέρβων της Βοσνίας.
Η Μόσχα επιδιώκει εδώ και καιρό να παίξει έναν εξισορροπητικό ρόλο υποστηρίζοντας τους Σέρβους συμμάχους της.
Είναι ένας στόχος που χρονολογείται από αιώνες, καθώς η Ρωσική Αυτοκρατορία ανέπτυξε στενούς πολιτιστικούς, πολιτικούς και θρησκευτικούς δεσμούς με τα Βαλκάνια.
Έχοντας τον έλεγχο της περιοχής που αμφισβητείται από τις Καθολικές Δυτικές δυνάμεις και την Ισλαμική Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Ρωσία τοποθετήθηκε ως σύμμαχος και προστάτης των Ορθοδόξων Χριστιανών Σλάβων, ειδικά στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τη Σερβία.
Στη σύγχρονη εποχή, η Ρωσία είδε τις δυτικές επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία,ειδικά τον βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ το 1999 στο Κοσσυφοπέδιο, το οποίο ήταν τότε μια αποσχισθείσα επαρχία της Σερβίας, ως ένδειξη της φθίνουσας επιρροής της.
Για τον Πούτιν, ο οποίος ανέλαβε την εξουσία λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, η σύγκρουση στο Κοσσυφοπέδιο ήταν ένα θεμελιώδες επιχείρημα κατά των δυτικών δυνάμεων.
Ο Ρώσος πρόεδρος είδε τα πλήγματα του ΝΑΤΟ στις σερβικές δυνάμεις ως δήλωση πρόθεσης ότι τα ρωσικά συμφέροντα δεν θα λαμβάνονταν πλέον σοβαρά υπόψη στη διεθνή λήψη αποφάσεων.
Η κυβέρνησή του θα συνεχίσει να στηρίζει το Βελιγράδι και την Μπάνια Λούκα, ενώ το σενάριο που θα μετέβαλε την κατάσταση θα ήταν η παρουσία ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων σε μία από τις δύο χώρες.
Το βαθύτερο σχέδιο άλλωστε της Ρωσίας είναι η δημιουργία βάσεις πυραυλικών συστημάτων Iskander στην περιοχή αυτή με στόχο τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη.
Ένα τέτοιο σενάριο όμως θα τίναζε τα Βαλκάνια στον αέρα, προκαλώντας ένα πόλεμο που ενέπλεκε και τοπικά εθνοτικά ζητήματα καθώς και την Τουρκία στην περιοχή, με το κίνδυνο πρόκλησης παγκόσμιας σύγκρουσης.
