Αυτή η κρίση φυσικού αερίου στην ΕΕ δίνει νέα πνοή σε κάθε είδους σχέδια αγωγών φυσικού αερίου. Μεταξύ αυτών, ο αγωγός MidCat, τον οποίον έχουμε αναλύσει σε προηγούμενο άρθρο, ο δικός μας East Med και ο διακασπιακός αγωγός.
Σε μια σημαντική συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στην Αμπούτζα, οι υπουργοί Ενέργειας της Αλγερίας, της Νιγηρίας και του Νίγηρα συμφώνησαν να επιταχύνουν τις εργασίες για τον Διασαχάριο αγωγό φυσικού αερίου (TSGP), ο οποίος θα μεταφέρει εξαγωγές 30bcm/έτος στην Ευρώπη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Ευρώπη κινδυνεύει να ξεμείνει από φυσικό αέριο τον χειμώνα – Το σενάριο για ενέργεια με δελτίο
Θεωρείται ως μια ευκαιρία για τη διαφοροποίηση του εφοδιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης με φυσικό αέριο. Οπότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως με τα νέα δεδομένα και την επιχείρηση απεξάρτησης από τις ρωσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές κερδίζει πόντους.
Ο υπουργός της Αλγερίας, Μοχάμεντ Αρκάμπ, φέρεται να επανέλαβε την κατασκευή του αγωγού με τη Νιγηρία, την ώρα που το Ραμπάτ και η Αμπούτζα έχουν δώσει το πράσινο φως για τον αγωγό φυσικού αερίου Νιγηρίας-Μαρόκου
Alba Sanz.
Το ενεργειακό...μπιλιάρδο καλά κρατεί.
Οι υπουργοί Ενέργειας της Αλγερίας, της Νιγηρίας και του Νίγηρα συμφώνησαν για την κατασκευή ενός νέου υπερσαχάριου αγωγού φυσικού αερίου (TSGP), η οποία θα πρέπει να ξεκινήσει "το συντομότερο δυνατό". Με τη δημιουργία αυτής της περιφερειακής υποδομής, η οποία θα έχει διεθνή εμβέλεια, ο αγωγός θα επιτρέψει τον εφοδιασμό της Ευρώπης με φυσικό αέριο, καθώς και την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη των τριών αυτών αφρικανικών χωρών, σύμφωνα με το επίσημο πρακτορείο APS.
Ήταν η δεύτερη φορά που οι τρεις αυτοί υπουργοί συναντώνται σε αυτή την κλίμακα. Ο Αλγερινός Μοχάμεντ Αρκάμπ, μαζί με τους ομολόγους του Τιμιπρέ Σιλβά και Μαχαμάνε Σάνι Μαχαμαντού, φέρεται να εξέφρασαν την πρόθεσή τους να συνεχίσουν την ομαλοποίηση του έργου αυτού, καθώς και να "συνεχίσουν τις διαβουλεύσεις μέσω της τεχνικής ομάδας που σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης".
Ο Arkab ανέφερε ότι "η επανενεργοποίηση του έργου TSGP λαμβάνει χώρα σε ένα γεωπολιτικό και ενεργειακό πλαίσιο, ειδικότερα, που χαρακτηρίζεται από την έντονη ζήτηση για φυσικό αέριο και πετρέλαιο, αφενός, και από τη στασιμότητα της προσφοράς λόγω της μείωσης των επενδύσεων, ιδίως στην προμήθεια πετρελαίου και φυσικού αερίου από το 2015". Υπογράμμισε ακόμη ότι ο αγωγός αυτός θα αποτελέσει "μια νέα πηγή εφοδιασμού για τις αγορές, των οποίων η ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται".
Αρχικά, ο αγωγός θα διασχίσει αυτές τις τρεις χώρες και θα μπορούσε να διασυνδέσει και άλλα κράτη, όπως το Τσαντ και το Μάλι. Ο Αλγερινός υπουργός τόνισε επίσης ότι ο αγωγός θα μπορούσε να "συμβάλει" στην ανάδυση μιας αφρικανικής αγοράς ενέργειας και να τονώσει την ανάπτυξη μιας ανεξάρτητης αφρικανικής βιομηχανίας.
Σύμφωνα με τις οικονομικές εκτιμήσεις που έγιναν όταν ξεκίνησε αρχικά το έργο το 2009, ο αγωγός θα κοστίσει 10 δισεκατομμύρια ευρώ και θα έχει μήκος 4.128 χιλιομέτρων που θα μπορούσε να ολοκληρωθεί μέσα σε τρία χρόνια. Επιπλέον, ο TSGP θα μπορεί να μεταφέρει 20 έως 30 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέα αποθέματα φυσικού αερίου.
Ωστόσο, μέσα ενημέρωσης, όπως το Al-Arab, επισημαίνουν ότι η κατασκευή αυτή εγείρει αμφιβολίες ως προς το κατά πόσον η Νιγηρία θα διακινδύνευε πραγματικά την επέκταση ενός αγωγού σε μια χώρα όπως η Αλγερία, καθώς η χώρα αυτή δεν έχει δείξει κανένα δισταγμό στο κλείσιμο αγωγών για πολιτικούς λόγους. Υποστηρίζουν επίσης ότι η διαδρομή αυτού του αγωγού θα περάσει αναγκαστικά μέσα από τη Σαχάρα προς την Αλγερία, όπου κατοικοεδρεύει σήμερα σημαντική απειλή από τζιχαντιστικές και ριζοσπαστικές ομάδες.
Αγώνας γόνιμος ή αγώνας άγονος για το φυσικό αέριο;
Η συνάντηση των τριών υπουργών Ενέργειας πραγματοποιήθηκε μετά την ανακοίνωση της Νιγηρίας και του Μαρόκου για την κατασκευή ενός μελλοντικού "μεγαλεπήβολου έργου" θαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου που θα συνδεθεί με την Ισπανία. Αυτός θα είναι ο μακρύτερος θαλάσσιος αγωγός στον κόσμο και θα έχει τη δυνατότητα να εξάγει φυσικό αέριο σε άλλες αφρικανικές χώρες και στην Ευρώπη, με τη σύνδεσή του μέσω της Ιβηρικής Χερσονήσου.
Η αυστραλιανή εταιρεία Worley θα αναλάβει την υλοποίηση της σκοπιμότητας του έργου, το οποίο θα καλύπτει μια απόσταση άνω των 7.000 χιλιομέτρων μεταξύ Νιγηρίας και Μαρόκου, διασχίζοντας τα χωρικά ύδατα περισσότερων από 13 χωρών.
Το έργο, γνωστό ως αγωγός φυσικού αερίου Νιγηρίας-Μαρόκου (NMGP), θα ανακούφιζε την έλλειψη φυσικού αερίου του Μαρόκου μετά την απόφαση της Αλγερίας να κλείσει τον αγωγό φυσικού αερίου Μαγκρέμπ-Ευρώπης ως αποτέλεσμα της διπλωματικής ρήξης μεταξύ των δύο.
Αν και το μαροκινο-νιγηριανό έργο βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο, το δικαστικό εκτελεστικό συμβούλιο της Νιγηρίας φέρεται να έχει ήδη δώσει το πράσινο φως για την κατασκευή του νέου αγωγού, μαζί με την Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Νιγηρίας (NNPC) και την Οικονομική Κοινότητα των Κρατών της Δυτικής Αφρικής (ECOWAS).
Παράλληλα, το έργο προτάθηκε το 2016 κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων μιας συμφωνίας που επιτεύχθηκε μεταξύ της Νιγηριανής Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου (NNPC) και της Εθνικής Υπηρεσίας Υδρογονανθράκων και Ορυχείων του Μαρόκου (ONHYM).
Δύο χρόνια αργότερα, το 2018, σε δελτίο τύπου, η εταιρεία Worley ανέφερε ότι ο NMGP "θα είναι ο μακρύτερος υπεράκτιος αγωγός φυσικού αερίου στον κόσμο" και θα συμβάλει στην "τόνωση των τοπικών βιομηχανιών και οικονομιών με την παροχή αξιόπιστης και βιώσιμης πηγής ενέργειας", καθώς και στη "βιομηχανική ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων ευκαιριών απασχόλησης".
Τώρα, σε μια εποχή αυξημένων εντάσεων μεταξύ των δύο χωρών του Μαγκρέμπ, το ζήτημα του φυσικού αερίου, καθώς και η κατασκευή ενός μελλοντικού αγωγού, αποτελεί μέρος ενός νέου γεωπολιτικού στοιχήματος για τον πόρο αυτό.
Το περιουσιακό αυτό στοιχείο τοποθετείται ως ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα όταν πρόκειται για την επέκταση - και τη διατήρηση - της περιφερειακής επιρροής τόσο στην υπόλοιπη Αφρική όσο και με την Ευρώπη, κάτι που το Μαρόκο και η Αλγερία γνωρίζουν και δεν θέλουν να σπαταλήσουν, ιδίως ενόψει της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
