Γραμμένα σε κώδικα και γεμάτα με αινιγματικά σκίτσα, τα σημειωματάρια του Λεονάρντο ντα Βίντσι είναι γεμάτα με βασανιστικά μυστήρια.
Αλλά τώρα, οι επιστήμονες αποκάλυψαν την αλήθεια πίσω από ένα από τα πιο περίεργα σχέδια του μεγάλου καλλιτέχνη.
Κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς γιατί αυτά τα μυστικά περάσματα χτίστηκαν κάτω από το κάστρο του 13ου αιώνα, αλλά οι ειδικοί λένε ότι μπορεί να υπάρχουν ακόμη περισσότερα που πρέπει να βρεθούν.
Το κρυφό δίκτυο σηράγγων ανακαλύφθηκε από ερευνητές του Πολυτεχνείου του Μιλάνου μαζί με τις αρχές του κάστρου και την εταιρεία μηχανικών Codevintec Italiana.
Μαζί, η ομάδα αυτή δημιούργησε μια νέα μέθοδο για την ψηφιακή σάρωση και καταγραφή ολόκληρης της δομής του κάστρου - συμπεριλαμβανομένων τμημάτων που ήταν κρυμμένα για πάνω από 500 χρόνια.
Χρησιμοποιώντας σάρωση με λέιζερ, GPS και έρευνες με ραντάρ διείσδυσης στο έδαφος, οι ερευνητές αποκάλυψαν σήραγγες που αντιστοιχούσαν σχεδόν ακριβώς στα πρωτότυπα σχέδια του ντα Βίντσι.
Η επικεφαλής ερευνήτρια Francesca Biolo, ερευνήτρια στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου, δήλωσε στη MailOnline: «Το κάστρο Sforza σήμερα είναι πολύ μικρότερο από ό,τι ήταν κάποτε, αυτό σημαίνει ότι πολλά άλλα λείψανα μπορεί να είναι κρυμμένα κάτω από την πόλη».
Η κατασκευή του κάστρου Sforza ξεκίνησε το 1358, αλλά το φρούριο έχει έκτοτε καταστραφεί, ανακαινιστεί και ξαναχτιστεί τόσες φορές που μόνο το ένα έκτο της αρχικής δομής έχει απομείνει.
Μετά την καταστροφή του αρχικού στη δεκαετία του 1400, ο δούκας του Μιλάνου, Φραντσέσκο Σφόρτσα, διέταξε να κατασκευαστεί ένα νέο κάστρο στα ερείπια.
Όταν ο Francesco πέθανε το 1466, ο γιος του Ludovico Sforza ανέλαβε το έργο και κάλεσε κορυφαίους καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένου του Leonardo da Vinci, να διακοσμήσουν το εσωτερικό.
Το έργο του Ντα Βίντσι μπορεί ακόμη να το δει κανείς στη Sala delle Asse του κάστρου, ή αλλιώς στο «Δωμάτιο των ξύλινων σανίδων», αλλά η σημαντικότερη συμβολή του ίσως να ήταν κρυμμένη στο προσωπικό του βιβλίο σκίτσων.
Ενώ εργαζόταν στο κάστρο, ο ντα Βίντσι έκανε αρκετά σκίτσα αμυντικών οχυρώσεων που έφεραν μεγάλη ομοιότητα με εκείνες του κάστρου Σφόρτσα.
Η μόνη λεπτομέρεια που μπέρδεψε τους ιστορικούς ήταν ότι ο ντα Βίντσι, που συνήθως φημίζεται για την ακρίβειά του, είχε συμπεριλάβει μια σειρά από σήραγγες που δεν υπήρχαν πουθενά στο κάστρο.
Ωστόσο, αυτή η νέα μελέτη δείχνει ότι ο ντα Βίντσι μπορεί να είχε καταγράψει με ακρίβεια κρυμμένα χαρακτηριστικά μέσα στο κάστρο του Μιλάνου.
Σε ανακοίνωσή του, το Πολυτεχνείο του Μιλάνου αναφέρει: «Το πέρασμα αυτό, που απαθανατίστηκε στα σχέδια του Λεονάρντο, αποτελεί εδώ και καιρό αντικείμενο θρύλων και εικασιών.
«Τώρα, χάρη στην τεχνολογία, φαίνεται ότι η ύπαρξή του μπορεί να επιβεβαιωθεί. Αλλά υπάρχουν πολυάριθμοι μυστικοί διάδρομοι.
Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό τεχνικών, οι ερευνητές αποκάλυψαν δωμάτια σε ένα δεύτερο υπόγειο επίπεδο και έναν επιπλέον διάδρομο που εκτείνεται παράλληλα με τον γνωστό.
Η κ. Biolo λέει: «Οι δομές που παρουσιάζονται είναι αμυντικές, οπότε η εσωτερική υποδομή, και κατά συνέπεια οι χώροι και οι διάδρομοι, έπρεπε να εξυπηρετούν τους στρατιώτες στις τακτικές δραστηριότητές τους για την παρακολούθηση και την υπεράσπιση του κάστρου.
'Ορισμένοι από αυτούς τους χώρους θα μπορούσαν επίσης να είναι πιο μυστικοί από άλλους και επομένως χρήσιμοι σε περίπτωση πολιορκίας για την απώθηση των εχθρών'.
Όμως, σύμφωνα με τα ιστορικά αρχεία, τουλάχιστον ένα από τα κρυφά περάσματα του κάστρου θα μπορούσε να έχει μια πιο προσωπική πινελιά.
Για παράδειγμα, μία από τις σήραγγες συνδέει το κάστρο με την κοντινή Βασιλική της Santa Maria delle Grazie, μια εκκλησία που χτίστηκε από την οικογένεια Sforza, όπου θάφτηκε η σύζυγος του Ludovico, Beatrice d'Este.
Αυτό μπορεί να χτίστηκε για να επιτρέψει στην οικογένεια που θρηνούσε να επισκεφθεί τους αγαπημένους της με ηρεμία και ασφάλεια.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι διάδρομοι αυτοί είναι πολύ πιθανό να συγκαταλέγονται μεταξύ εκείνων που σχεδίασε ο ντα Βίντσι το 1495, αλλά δεν είναι σαφές αν έβαλε το χέρι του στον σχεδιασμό τους.
Η κ. Biolo λέει: «Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ειδικός στη στρατιωτική αρχιτεκτονική, είναι βέβαιο ότι εντάχθηκε στην αυλή των Σφόρτσα, αλλά είναι λιγότερο βέβαιο ποια ήταν η συμβολή του όσον αφορά την κατασκευή και την εξέλιξη των αμυντικών κατασκευών του κάστρου Σφόρτσα στο Μιλάνο.
'Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα που απεικονίζεται είναι παρόμοιο με αυτό που υπήρχε στο Μιλάνο εκείνη την εποχή, αλλά δεν είναι δυνατόν να ισχυριστεί κανείς ότι επρόκειτο για ένα συγκεκριμένο σχέδιο για το Κάστρο του Μιλάνου'.
Σήμερα, αντί να είναι ένα σημαντικό στρατιωτικό προπύργιο, το κάστρο είναι ένα τουριστικό αξιοθέατο που φιλοξενεί τρία μουσεία.
Αν και οι κρυφές αυτές σήραγγες παραμένουν απρόσιτες, οι ερευνητές ελπίζουν ότι η ανακάλυψή τους θα βοηθήσει να χυθεί νέο φως στην ιστορική δομή.
Ο Franco Guzzetti, καθηγητής γεωματικής στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου, λέει: «Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ένας ψηφιακός δίδυμος του κάστρου Sforza, ένα ψηφιακό μοντέλο που όχι μόνο αναπαριστά τις σημερινές του εμφανίσεις αλλά και επιτρέπει την εξερεύνηση του παρελθόντος, ανακτώντας ιστορικά στοιχεία που δεν είναι πλέον ορατά».
Στο μέλλον, οι σαρώσεις που συλλέχθηκαν στο πλαίσιο αυτής της μελέτης θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία μιας εμπειρίας επαυξημένης ή εικονικής πραγματικότητας για τους επισκέπτες, επιτρέποντάς τους να δουν τις σήραγγες που σήμερα είναι ορατές μόνο στα σημειωματάρια του ντα Βίντσι.
