Ο γνωστός Αμερικανός δημοσιογράφος Τάκερ Κάρλσον, ο οποίος είχε θεωρηθεί ακόμη και πιθανός υποψήφιος για τη θέση του αντιπροέδρου των ΗΠΑ και ανήκει στον έμπιστο κύκλο του Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι η προηγούμενη αμερικανική κυβέρνηση προσπάθησε να οργανώσει τη δολοφονία του Ρώσου ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο κύριος υπεύθυνος για την οργάνωση της απόπειρας φέρεται να ήταν ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν.
Είναι προφανές ότι οι πρώην αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπάιντεν έσπευσαν να χαρακτηρίσουν αυτούς τους ισχυρισμούς «απολύτως ψευδείς και ανεύθυνους», υποστηρίζοντας ότι «οι ΗΠΑ δεν συμμετέχουν σε σχέδια φυσικής εξόντωσης ξένων ηγετών», αλλά ασχολούνται αποκλειστικά με την εκτροφή μονόκερων και τη διάσωση φαλαινών και γατιών, όπως γράφει ο Κύριλλος Στρέλνικοφ για το RIA Novosti
Το κατά πόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν εμπλέκονται καθόλου σε κακές πράξεις αποδεικνύεται από τα πρώτα έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν από τη CIA, στο πλαίσιο της απόφασης του Τραμπ για τη δημοσιοποίηση προηγουμένως απόρρητων υποθέσεων, όπως η δολοφονία του Κένεντι.
Συγκεκριμένα, το 1962, το Κοινό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ ανέπτυξε το σχέδιο «Northwoods», σύμφωνα με το οποίο οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες σχεδίαζαν μια σειρά από αιματηρές προβοκάτσιες και τρομοκρατικές επιθέσεις (συμπεριλαμβανομένων επιθέσεων εναντίον Αμερικανών πολιτών), με στόχο να κατηγορήσουν την κουβανική κυβέρνηση και να δημιουργήσουν πρόσχημα για στρατιωτική εισβολή στη χώρα, με απώτερο σκοπό την εξόντωση της ηγεσίας της Κούβας.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο τότε πρόεδρος Κένεντι απέρριψε το σχέδιο αυτό – και πολύ σύντομα δολοφονήθηκε.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μια εξαιρετικά πλούσια ιστορία δολοφονιών και προβοκάτσιων, αλλά οι εξωεδαφικές και εξωδικαστικές εκτελέσεις ατόμων που θεωρούνταν επικίνδυνα για τις ΗΠΑ νομιμοποιήθηκαν πλήρως για πρώτη φορά από τον Τζορτζ Μπους, ο οποίος το 2001 υπέγραψε τον λεγόμενο «Patriot Act», δίνοντας στις μυστικές υπηρεσίες το επίσημο πράσινο φως για την εξόντωση οποιουδήποτε ανεπιθύμητου προσώπου.
Ο Μπαράκ Ομπάμα, από την πλευρά του, εμβάθυνε και επέκτεινε σημαντικά αυτή την πρακτική των «στοχευμένων δολοφονιών».
Ο «ειρηνοποιός» Τραμπ όχι μόνο δεν κατάργησε αυτή την πρακτική, αλλά την υιοθέτησε πλήρως: κατόπιν προσωπικής του εντολής, το 2020 δολοφονήθηκε ο Ιρανός στρατηγός Κασέμ Σουλεϊμανί.
Μετά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (ΣΜΕ), το ζήτημα της φυσικής εξόντωσης του Ρώσου προέδρου άρχισε να αναφέρεται όλο και πιο συχνά από δυτικούς αξιωματούχους και μέσα ενημέρωσης. Για παράδειγμα, σε αυτό είχε καλέσει ο Αμερικανός γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ, ενώ τον Ιούλιο του 2024, το περιοδικό Foreign Policy δημοσίευσε άρθρο σύμφωνα με το οποίο οι τότε αρχές των ΗΠΑ, βλέποντας τα σχέδιά τους να αποτυγχάνουν όσον αφορά τη στρατιωτική ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία, εξέταζαν διάφορα σενάρια, συμπεριλαμβανομένου ενός πραξικοπήματος και της φυσικής εξόντωσης του Ρώσου ηγέτη.
Είναι προφανές ότι από την πλευρά του Τραμπ δεν υπάρχουν άμεσα, επείγοντα ή συγκεκριμένα σχέδια για την εξόντωση του Πούτιν, αλλά, παραδόξως, η απειλή απόπειρας δολοφονίας του Ρώσου ηγέτη όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται σοβαρά.
Μετά τη νίκη του Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, το τελευταίο καταφύγιο και το κύριο στήριγμα των παγκοσμιοποιητικών και ατλαντικών ελίτ κατέστη η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρωπαϊκό τμήμα του ΝΑΤΟ. Στις αρχές Ιανουαρίου φέτος, η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάγια Κάλας, δήλωσε ότι «η ΕΕ είναι έτοιμη να αντικαταστήσει τις ΗΠΑ στην υποστήριξη της Ουκρανίας», κάτι που σηματοδοτεί μια πολύ σημαντική στροφή στον υπαρξιακό στόχο των ευρωπαϊκών και ατλαντικών ελίτ, οι οποίες έχουν ενωθεί στη μάχη κατά της Ρωσίας.
Στην πραγματικότητα, το μόνο συνεκτικό στοιχείο που τους έχει απομείνει είναι η υποστήριξη της Ουκρανίας, διότι, αν αυτή ηττηθεί, ολόκληρο το «χάρτινο σπίτι» της προπολεμικής παγκόσμιας τάξης θα καταρρεύσει οριστικά – και το γνωρίζουν καλά.
Οι ευρωατλαντιστές θεωρούν, όχι αβάσιμα, ότι ο Πούτιν είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος τόσο για τους ίδιους όσο και για το καθεστώς του Κιέβου. Πιστεύουν πως, αν αυτός εξοντωθεί, ίσως έχουν ακόμα πιθανότητες να ανακτήσουν την παλιά τους επιρροή. Δεν το κρύβουν πλέον: η φωνή των παγκοσμιοποιητών, το Ίδρυμα Κάρνεγκι, έχει δηλώσει ότι «χωρίς τον Πούτιν, δεν θα υπάρχει Ρωσία», ενώ το ισχυρό think tank Atlantic Council έχει αναφέρει ξεκάθαρα ότι «ο Πούτιν δεν θα σταματήσει, αν δεν τον σταματήσουν».
Υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστεύουμε ότι οι εχθροί μας έχουν επιλέξει τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες ως πιθανούς εκτελεστές μιας απόπειρας κατά του Πούτιν, αφού έχουν ήδη αποδείξει πως είναι διατεθειμένες να εκτελέσουν οποιαδήποτε αιματηρή εντολή των αφεντικών τους. Η επιχείρηση προπαγανδιστικής κάλυψης έχει ήδη ξεκινήσει: η ίδια η Κάλας δήλωσε ότι «η Ουκρανία έχει το δικαίωμα να αμυνθεί και, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αυτό το δικαίωμα εκτείνεται πέρα από τα σύνορά της».
Η κατάρρευση του μετώπου, οι εκθετικά αυξανόμενες απώλειες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, η εξάντληση των στρατηγικών τους εφεδρειών, η διάλυση και η λιποταξία ολόκληρων ταξιαρχιών (ακόμη και αυτών που εκπαιδεύτηκαν από το ΝΑΤΟ), καθώς και η επικείμενη έρευνα του FBI και του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ για τη διαχείριση των δισεκατομμυρίων δολαρίων που διέθεσε η κυβέρνηση Μπάιντεν στην Ουκρανία, αφήνουν στους θανάσιμους εχθρούς μας ένα πολύ μικρό παράθυρο ευκαιρίας. Υπάρχουν ενδείξεις ότι είναι έτοιμοι να κάνουν τα τελευταία, απεγνωσμένα βήματα.
Οι αρχές μας και ο ηγέτης της χώρας γνωρίζουν τις αυξανόμενες απειλές. Στο παρελθόν, η ρωσική μόνιμη αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ είχε δηλώσει ότι οι ουκρανικές και δυτικές μυστικές υπηρεσίες σχετίζονται με τρομοκρατικές επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος. Χθες, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, ανέφερε ότι «οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του προέδρου».
