Το χειρόγραφο σημειωματάριο ενός Βρετανού στρατιώτη για το πως απέδρασε από τις φυλακές των Ναζί κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου δημοσιεύτηκε, αφού ανακαλύφθηκε σε δημοπρασία.
Ο Pte Ray Bailey, από το Dunstable στο Bedfordshire, ήταν μεταξύ των συμμαχικών στρατευμάτων που συνελήφθησαν από τους Γερμανούς το 1940 μετά την παράδοση των γαλλικών δυνάμεων στο St Valery-en-Caux.
Ο 21χρονος κατάφερε να ξεφύγει από την αιχμαλωσία και να ταξιδέψει 2.000 μίλια, μέσω της κατεχόμενης από τους Ναζί Ευρώπης, στην Ισπανία, όπου στη συνέχεια μεταφέρθηκε πίσω στο σπίτι των γονιών του στην Αγγλία.
Η αφήγηση του 80.000 λέξεων για την εμπειρία του βρέθηκε σε διαδικτυακή δημοπρασία που κέρδισε ο ερασιτέχνης κοινωνικός ιστορικός Ντέιβιντ Γουίλκινς, ο οποίος τη δημοσίευσε τώρα με τον τίτλο Blighty or Bust.
Ο 69χρονος, από το Πόρτλαντ του Ντόρσετ, πλειοδότησε για το κουτί με τα αναμνηστικά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου χωρίς να ξέρει ακριβώς ποιο θα ήταν το περιεχόμενο.
Μέσα, ο συλλέκτης ημερολογίων βρήκε φωτογραφίες, ξένο νόμισμα και αρκετά σημειωματάρια που έγραψε ο Πτε Μπέιλι κατά την επιστροφή του στην Αγγλία το 1940.
Δήλωσε τα εξής:
«Όταν έφτασε, δεν μπορούσα να πιστέψω την ποιότητά του. Τα περισσότερα δημοσιευμένα απομνημονεύματα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου γράφτηκαν πολύ αργότερα στη ζωή των ανθρώπων, αλλά εκείνος έγραφε με τέτοιο τρόπο σαν να αφηγούταν τις διακοπές που έκανε πριν 18 μήνες. Δεν νομίζω ότι έχει βρεθεί κάτι παρόμοιο, που να έχει γραφτεί τόσο κοντά στα γεγονότα του πολέμου»
Ποιος ήταν ο συγγραφέας-δραπέτης
Γνωστός στην οικογένεια του ως Ray, ο Pte Bailey γεννήθηκε το 1919 στο Chester-le-Street, στην κομητεία Durham. Η οικογένεια μετακόμισε κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας στο Dunstable, όπου η οικογένεια βρήκε δουλειά στο Vauxhall Motor Works στο κοντινό Luton.
Τον Μάιο του 1940, ήταν μέρος του Τάγματος του Κένσινγκτον που αναπτύχθηκε στη Γαλλία για να ενισχύσει τον γαλλικό στρατό.
Τα συμμαχικά στρατεύματα αναγκάστηκαν να παραδοθούν στους Γερμανούς στις 12 Ιουνίου 1940 και οι 270 άνδρες του Συντάγματος του Κένσινγκτον μεταφέρθηκαν στα στρατόπεδα αιχμαλώτων πολέμου όπου παρέμειναν μέχρι τον Μάιο του 1945.
Ο Pte Bailey, ο οποίος είχε καταφέρει να δραπετεύσει καθώς τον μετέφεραν στον καταυλισμό μπαίνοντας σε ένα χωράφι με καλαμπόκια, ήταν σπίτι στο Ντάνσταμπλ τον Δεκέμβριο του 1940.
Τα επόμενα χρόνια, έγραψε μια πλήρη περιγραφή της απόδρασής του, των ημερών που έμεινε χωρίς φαγητό και των ανθρώπων που τον βοήθησαν να κρυφτεί ή να προχωρήσει περαιτέρω στην ήπειρο.
Μια πραγματικά μοναδική ιστορία
Ο κ. Γουίλκινς θέλει οι αναγνώστες να ανακαλύψουν τι συνέβη στον Pte Bailey κατά τη διάρκεια του υπόλοιπου πολέμου διαβάζοντας το βιβλίο. Και πρόσθεσε:
«Νομίζω ότι όποιος κοίταξε το αρχικό χειρόγραφο θα πίστευε ότι "οι άνθρωποι πρέπει να το διαβάσουν αυτό. Μας λέει κάτι για τον πόλεμο." Ο μπαμπάς μου πολέμησε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ποτέ δεν ξέραμε τίποτα για το τι έκανε γιατί δεν μιλούσε γι' αυτό. Γι' αυτό είναι τόσο ενδιαφέρον - και να σκεφτεί κανείς ότι το έγραψε αυτό το παλικάρι που είχε φύγει από το σχολείο στα 14. Είχε προφανώς ένα χάρισμα».
Ο Raymond Tattle, ιστορικός αξιωματικός της πριγκίπισσας Louise Kensington Regimental Association, περιέγραψε την ιστορία ως «μοναδική».
Είπε: «Αυτός είναι κάποιος που εργάστηκε ως μαθητευόμενος στα αυτοκίνητα Vauxhall, πιθανότατα δεν έχει ξαναπάει στο εξωτερικό. Η επιμονή, η πρωτοβουλία, η πονηριά και το θάρρος του τον βοήθησαν να δραπετεύσει. Έχουμε ένα σύνθημα του τάγματος: Quid nobis ardui - που σημαίνει ότι τίποτα δεν είναι πολύ δύσκολο για εμάς. Ο Raymond Bailey έδειξε ένα αληθινό πνεύμα Kensington. Το γεγονός ότι ο Ντέιβιντ κατάφερε να ανακαλύψει αυτά τα έγγραφα είναι πολύ μοναδικό».