Αν γνωρίζετε κάποιον που δηλώνει οπαδός της διδασκαλίας του Ινδού μύστη, Μεχέρ Μπάμπα, μην του μιλήσετε σήμερα καθώς δε θα σας απαντήσει, όπως όλοι οι οπαδοί του Μπάμπα, σε όλο τον κόσμο.
Κάθε χρόνο την 10η Ιουλίου και για ένα ολόκληρο 24ωρο παραμένουν σιωπηλοί προκειμένου να τιμήσουν με τον τρόπο αυτό τον Ινδό μύστη ο οποίος μια ημέρα σαν σήμερα στις 10 Ιουλίου 1925 και προκειμένου να στείλει το δικό του μήνυμα αποφάσισε να μείνει σιωπηλός για πάντα. Και σύμφωνα με τους οπαδούς του το κατάφερε αφού η σιωπή του κράτησε 44 ολόκληρα χρόνια.
Ποιος ήταν ο Μέχερ Μπάμπα
Στις 25 Φεβρουαρίου 1894 στο Πουνέ της Ινδίας γεννήθηκε ο Μεργουάν Σεριάρ Ιρανί. Η οικογένειά του ήταν περσικής καταγωγής και ασπάζονταν τη θρησκεία του Ζωροαστρισμού. Λέγεται πως ως παιδί και ως έφηβος ήταν καλός και ήρεμος χαρακτήρας. Δε δημιουργούσε προβλήματα και εντάσεις.
Η ζωή του άλλαξε ριζικά όταν το 1931 συνάντησε τη Χαζράτ Μπαμπατζάν, μία Μουσουλμάνα αγία. Για τους οπαδούς του Ινδού μύστη η Χαζράτ Μπαμπατζάν διαδραμάτισε στη ζωή του Μεργουάν Σεριάρ Ιρανί τον ίδιο ρόλο «που διαδραμάτισε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, στη ζωή του Ιησού Χριστού».
Ο Μεργουάν Σεριάρ Ιρανί αφυπνίστηκε πνευματικά δίπλα στη Χαζράτ Μπαμπατζάν και έμεινε στο πλευρό της για περίπου επτά χρόνια. Στη διάρκεια αυτών των χρόνων συνάντησε και άλλους πνευματικούς δασκάλους.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 ο Μεργουάν Σεριάρ Ιρανί είχε αποκτήσει ήδη φήμη και έτσι άρχισαν να συσπειρώνονται γύρω του πολλοί μαθητές (απόστολοι, όπως αποκαλούνται σήμερα). Ήταν αυτοί που του έδωσαν του όνομα Μέχερ Μπάμπα που σημαίνει «συμπονετικός πατέρας».
Με μια ομάδα από τους αποστόλους του, ο Μέχερ Μπάμπα πήγε στη Βομβάη της Ινδίας προκειμένου, όπως ο ίδιος έλεγε, να τους εισάγει στην αυστηρή εκπαίδευση της πνευματικής υπηρεσίας.
Στη συνέχεια ξεκίνησε τη δική του διδασκαλία στον κόσμο. Ταξίδεψε στο Ιράν, τη Μασσαλία και το Λονδίνο. Πήγε επίσης στην Ιταλία, την Ελβετία, την Ισπανία αλλά και τις ΗΠΑ. «Σκοπεύω να φέρω από κοινού όλες τις θρησκείες, σαν χάντρες σε ένα νήμα, και να τις αναζωογονήσω για ατομικές και συλλογικές ανάγκες» έλεγε ο ίδιος για τη διδασκαλία του.
Σε συνέντευξή του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press περιέγραψε το ταξίδι του σαν μία «νέα σταυροφορία, που σκοπό έχει να κατεδαφίσει τα τείχη μεταξύ των θρησκειών, να καταστρέψει τον υλισμό της Αμερικής και να ενοποιήσει όλα τα πιστεύω στο κοινό στοιχείο της αγάπης».
Ο Μέχερ Μπάμπα επεδίωκε να αλλάξει τον κόσμο μέσα από την αγάπη. «Ήρθα να σπείρω τον σπόρο της αγάπης στις καρδιές σας, έτσι ώστε παρά την επιφανειακή ποικιλομορφία που βιώνετε και υπομένετε στη ζωή των ψευδαισθήσεων, η αίσθηση της ενότητας μέσω της αγάπης να αφυπνιστεί ανάμεσα σε όλα τα έθνη, θρησκείες, αιρέσεις και κάστες του κόσμου» έλεγε.
Κάθε φορά που ταξίδευε κάπου το έκανε χωρίς να ανακοινώνει την ταυτότητά του, προκειμένου η ομάδα που τον ακολουθούσε να επαιτεί για τροφή και στέγη, βασιζόμενη στη γενναιοφροσύνη των άλλων!
Ο Μέχερ Μπάμπα θεωρούσε τον εαυτό του το «avatar του Θεού», δηλαδή ο Μεσσίας του οποίου οι «προηγούμενες ελεύσεις» περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τον Βούδα, τον Ιησού Χριστό και τον Μωάμεθ!
Ήδη από το 1923 (και για όσο καιρό δεν ταξίδευε και παρέμενε στην Ινδία) μετακόμισε με τους αποστόλους του σε μια ακατοίκητη περιοχή της κεντρικής Ινδίας. Εκεί δημιούργησε το δικό του άσραμ (ερημητήρια Ινδουιστών σοφών στην αρχαία Ινδία, οι οποίοι κατέφευγαν εκεί για να βρουν γαλήνη, με στόχο την περισυλλογή αλλά ταυτόχρονα λειτουργούσαν και σαν σχολεία και χώροι δουλειάς).
Ο Μέχερ Μπάμπα ονόμασε το άσραμ Μεχεραμπάντ. Λίγο καιρό μετά, εκεί (εκτός από τους αποστόλους) εντάχθηκε και μια επίλεκτικη ομάδα γυναικών. Ανάμεσα σε αυτές τις γυναίκες υπήρχε και η Μεχέρα Ιράνι την οποία ο Μπάμπα είχε περιγράψει ως «αγνότερη ψυχή στο σύμπαν».
Μετά από δύο σοβαρούς τραυματισμούς του σε αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, στις ΗΠΑ το 1952 και την Ινδία το 1956, παρέμεινε σχεδόν ανάπηρος.
Η σιωπή του Μέχερ Μπάμπα
«Έχετε χορτάσει από λόγια, έχω χορτάσει από λόγια. Δεν είναι με τα λόγια που δίνω αυτό που έχω να δώσω», είπε ο Μέχερ Μπάμπα όταν το βράδυ της 9ης Ιουλίου 1925 μπήκε σε μια καλύβα στην Μεχεραμπάντ. Αρχικά είχε πει πως θα μείνει σιωπηλός για έναν χρόνο αλλά τελικά αυτή η σιωπή κράτησε 44 ολόκληρα χρόνια.
Στην πραγματικότητα, οι οπαδοί του Μέχερ Μπάμπα, λένε πως ο «συμπονετικός πατέρας» δε μίλησε ποτέ ξανά στη ζωή του. «Ποτέ δε σιωπώ. Μιλάω αιώνια. Η φωνή που ακούγεται βαθειά μέσα στην ψυχή είναι η δική μου φωνή - η φωνή της έμπνευσης, της διαίσθησης, της καθοδήγησης» έλεγε.
Αρχικά, ο Μέχερ Μπάμπα, επικοινωνούσε γράφοντας σε έναν μικρό πίνακα ή/και σε χαρτιά. Μετά από πολλούς μήνες σιωπής άρχισε να χρησιμοποιεί έναν ειδικά σχεδιασμένο πίνακα και μετακινούσε με ταχύτητα τα δάχτυλά του πάνω στα γράμματα σχηματίζοντας λέξεις.
Από το 1954 και έπειτα ο Μέχερ Μπάμπα, χρησιμοποιούσε εκφράσεις των χεριών και του προσώπου για να επικοινωνεί με τους ανθρώπους. Είχε πάντα μαζί του έναν απόστολο (mandali όπως τους αποκαλούσαν) προκειμένου να βοηθάει τους ανθρώπους να καταλαβαίνουν αυτά που ήθελε να πει ο Μέχερ Μπάμπα.
«Η ανικανότητα του ανθρώπου να ζήσει με τα λόγια του Θεού κάνει τη διδασκαλία των εκπροσώπων του μια παρωδία. Αντί να ασκεί τη συμπόνια, ο άνθρωπος έχει εξαπολύσει πολέμους στο όνομα του Θεού. Αντί να ζει με την ταπεινότητα, την καθαρότητα και αλήθεια των λόγων Του, ο άνθρωπος έχει δώσει τη θέση της στο μίσος, την απληστία και τη βία. Επειδή ο άνθρωπος κωφεύει στις αρχές και τους κανόνες που ορίζονται από τον Θεό, επιλέγω την σιωπή» έλεγε και συνήθισε να «αναπληρώνει» τα ταξίδια του στη Δύση με μεγάλες περιόδους απομόνωσης και νηστείας στην Ινδία.
Όταν ο Μέχερ Μπάμπα πέθανε το 1969, οι mandali στην Ινδία έστειλαν το ίδιο τηλεγράφημα όπου υπήρχαν πιστοί του «συμπονετικού πατέρα». «Ο Αβατάρ Μέχερ Μπάμπα άφησε το σώμα του στις 12 το μεσημέρι της 31ης Ιανουαρίου στη Μεχεραζάντ για να ζήσει αιώνια στις καρδιές όλων των εραστών του».
Ο Μέχερ Μπάμπα είναι θαμμένος στο Σαμάντι (τάφο - ναό) στην Μεχεραμπάντ, η οποία είναι πλέον τόπος προσκυνήματος για ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Σήμερα, πλέον, οι οπαδοί του λένε πως ο Μέχερ Μπάμπα θα σπάσει τη σιωπή του στο μέλλον και αυτό είναι κάτι που θα γίνει αντιληπτό σε παγκόσμια κλίμακα, εννοώντας πως σύντομα ένας άλλος «Μεσσίας» θα έρθει στη Γη για να συνεχίσει τη διδασκαλία της αγάπης.
Αξίζει να σημειωθεί πως το τραγούδι των Who «Baba O’ Riley» είναι εμπνευσμένο από την προσωπικότητα του Μέχερ Μπάμπα, τα πιστεύω του οποίου ασπαζόταν ο συνθέτης του τραγουδιού και ηγέτης του συγκροτήματος Πιτ Τάουνσεντ.
