Βασικοί διεκδικητές της πρώτης θέσης στις σημερινές εκλογές στη Γαλλία είναι από τη μια μεριά η ακροδεξιά “Εθνική Συσπείρωση” και από την άλλη το αριστερό “Νέο Λαϊκό Μέτωπο”.
Πηγές του γερμανικού τύπου από τη Γαλλία αναφέρουν πως οι πολιτικές του Μακρόν έχουν βελτιώσει σημαντικά την ελκυστικότητα του Παρισιού ως τόπου εγκατάστασης και, μετά το Brexit, έχουν επίσης προσελκύσει πολλές τράπεζες και κεφάλαια από το Λονδίνο.
“Δεν υπάρχει πανικός”, λένε οι ίδιες πηγές, αλλά κανείς δεν περιμένει ότι θα υπάρξει μια νέα κυβέρνηση που θα συνεχίσει με συνέπεια αυτόν τον δρόμο”.
Μια δεξιά εθνικιστική κυβέρνηση με πρωθυπουργό από την Εθνική Συσπείρωση θα ήταν πολύ επιζήμια για την εικόνα της χώρας, λένε οι ίδιες πηγές.
Το αριστερό “Νέο Λαϊκό Μέτωπο”, από την άλλη πλευρά, θα τρόμαζαν τους επενδυτές με τις “ριζοσπαστικές φορολογικές τους προτάσεις”.
“Το καλύτερο σενάριο για το οποίο μπορούμε να ελπίζουμε επί του παρόντος είναι η διαχείριση του status quo”. Τα χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας του Μακρόν και η επικείμενη ήττα του κόμματός του καθιστούν σαφές ότι οι μεταρρυθμιστικές πολιτικές που εφάρμοσε τα τελευταία χρόνια δεν βρήκαν απήχηση στους ψηφοφόρους.
Ωστόσο, τα οικονομικά στοιχεία δείχνουν κάποιες επιτυχίες, η γαλλική οικονομία αναπτύχθηκε ταχύτερα από τη γερμανική και το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε αισθητά. Η αγοραστική δύναμη των Γάλλων βελτιώθηκε επίσης συνολικά, παρά τον πληθωρισμό.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι σύμβουλοι διαχείρισης EY έχουν ανακηρύξει τη Γαλλία ως την πιο δημοφιλή τοποθεσία για ξένες επενδύσεις στην Ευρώπη.
Ο Μακρόν έκανε προσωπικές προσπάθειες για να καταστήσει τη χώρα πιο ελκυστική: Μόλις τον Μάιο, φιλοξένησε κορυφαία στελέχη από όλο τον κόσμο στη σύνοδο κορυφής “Επιλέξτε τη Γαλλία” στο Παλάτι των Βερσαλλιών, όπου ο Μακρόν κατάφερε να ανακοινώσει ένα ποσό ρεκόρ επενδυτικών δεσμεύσεων συνολικού ύψους 15 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Δεν είναι σαφές αν εκδηλώσεις όπως το “Επιλέξτε τη Γαλλία” θα έχουν μέλλον αν η Εθνική Συσπείρωση ενταχθεί στην κυβέρνηση, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα.
Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις όπως η αναδιοργάνωση του συνταξιοδοτικού συστήματος θα μπορούσαν να ανατραπούν και νέα μεταρρυθμιστικά σχέδια να μην συνεχιστούν.
Ο πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ (Gabriel Attal), ο οποίος είναι πιστός στον Μακρόν και είναι απίθανο να κρατήσει τη θέση αυτή για πολύ περισσότερο, έχει ήδη ακυρώσει μια προγραμματισμένη μεταρρύθμιση του συστήματος ασφάλισης ανεργίας που θα μείωνε περαιτέρω τη διάρκεια των παροχών.
“Η φιλική προς τις επιχειρήσεις εποχή Μακρόν έχει τελειώσει”, λέει ένας καλά δικτυωμένος λομπίστας στη γαλλική επιχειρηματική κοινότητα.
Πριν από τον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών, υπάρχουν δύο βασικά πιθανά σενάρια: μια πιθανή κυβερνητική συμμαχία μεταξύ της ακροδεξιάς “Εθνικής Συσπείρωσης” και των συντηρητικών-αστικών Ρεπουμπλικάνων ή μια κυβέρνηση τεχνοκρατών.
“Καμία από τις δύο επιλογές δεν είναι ιδανική”, αναφέρουν οι ίδιες πηγές και δεν πιστεύουν στην επιλογή μιας συμμαχίας μεταξύ των Σοσιαλιστών, των Πρασίνων και του στρατοπέδου Μακρόν, η οποία έχει επίσης συζητηθεί: “Δεν υπάρχει κοινή πλατφόρμα μεταξύ των κομμάτων όσον αφορά το περιεχόμενο”.
Ένας σύμβουλος επικοινωνίας με έδρα το Παρίσι, ο οποίος γνωρίζει καλά τις αίθουσες συνεδριάσεων πολλών εισηγμένων εταιρειών, ακούγεται λίγο πιο αισιόδοξος.
“Στους Γάλλους αρέσει να παίζουν με τη φωτιά. Αλλά στο τέλος, παραμένουν λογικοί”, λέει. Μια έκφραση της λογικής θα μπορούσε να είναι μια κυβέρνηση ενότητας αποτελούμενη από εμπειρογνώμονες και μη κομματικές προσωπικότητες.
“Επικεφαλής της θα μπορούσε να είναι κάποια όπως η Κριστίν Λαγκάρντ ως πρωθυπουργός”, λέει. Πρόκειται για μια ιδέα που έχει επανειλημμένα συζητηθεί στους γαλλικούς οικονομικούς κύκλους – αν και δεν είναι γνωστό αν η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) θα ήταν καν διαθέσιμη για τη θέση αυτή.
Οι αγορές έχουν επίσης ανακτήσει κάποια ψυχραιμία τις τελευταίες ημέρες. Ο γαλλικός δείκτης αναφοράς CAC 40 ανέκτησε μέρος των απωλειών του μετά την ανακοίνωση των νέων εκλογών του Μακρόν.
Το ασφάλιστρο κινδύνου που ζητούν οι επενδυτές για τα γαλλικά κρατικά ομόλογα σε σύγκριση με τα γερμανικά κρατικά ομόλογα μειώθηκε και πάλι αισθητά. “Δεδομένου ότι ούτε το δεξιό ούτε το αριστερό περιθώριο θα έχουν πλειοψηφία για να εφαρμόσουν ακραία προγράμματα, το σενάριο για τις αγορές θα πρέπει να είναι θετικό στο εγγύς μέλλον”, λέει ο Μοχίτ Κουμάρ (Mohit Kumar), επικεφαλής οικονομολόγος για την Ευρώπη στην επενδυτική τράπεζα Jefferies.
H στάση έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η προοπτική συμμετοχής του RN στην κυβέρνηση έχει θορυβήσει ιδιαίτερα τη Γερμανία. Υπάρχουν μεγάλες ανησυχίες ότι η γερμανική κυβέρνηση θα μπορούσε ξαφνικά να χάσει τον δεύτερο σημαντικό σύμμαχό της παράλληλα με την απειλή της επανεκλογής του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ. Η Γερμανία και η Γαλλία έχουν ιδιαίτερη ευθύνη για μια ενωμένη Ευρώπη, εξήγησε η ομοσπονδιακή υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Αναλένα Μπέρμποκ (Annalena Baerbock). “Δεν μπορεί να αφήσει κανέναν αδιάφορο αν εμείς οι ίδιοι, για παράδειγμα στις ευρωεκλογές, ή ο στενότερος εταίρος και καλύτερος φίλος μας, προηγούνται κατά πολύ ενός κόμματος που βλέπει την Ευρώπη ως πρόβλημα και όχι ως λύση”.
Ο Μπαρντελά αντιμετώπισε πρόσφατα τους φόβους για μια ριζοσπαστική κυβέρνηση υπό την Εθνική Συσπείρωση με καθησυχαστικά μηνύματα: θέλει να κυβερνήσει “υπεύθυνα” και να οδηγήσει τη Γαλλία πίσω σε μια “λογική δημοσιονομική πολιτική”. Απαντώντας στις ανησυχίες στη Γερμανία, τις οποίες είχε εκφράσει και ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς, ο Μπαρντελά απάντησε: “Σέβομαι τις γαλλογερμανικές σχέσεις”.
Ωστόσο, στο παρελθόν, η Λεπέν και άλλοι πολιτικοί της Εθνικής Συσπείρωσης έχουν επανειλημμένα εκφράσει την αντίθεσή τους στη Γερμανία. Το ακροδεξιό κόμμα θέλει να μειώσει τις γαλλικές πληρωμές στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Αντιμετωπίζει κριτικά τα κοινά αμυντικά προγράμματα με τη Γερμανία και απορρίπτει τις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ. Παρόλο που η Εθνική Συσπείρωση υποχώρησε από την έκκλησή του να εγκαταλείψει την ΕΕ και την ευρωζώνη πριν από χρόνια, οι ιδέες του για μια “γαλλική τιμή ηλεκτρικής ενέργειας” ή μια “εθνική προτίμηση” για τις εγχώριες εταιρείες έρχονται σε αντίθεση με τους κανόνες της ενιαίας αγοράς.
Ο Τόμας Μιχάλσκι (Tomasz Michalski), καθηγητής στη σχολή επιχειρήσεων HEC στο Παρίσι, επισημαίνει τα περιορισμένα περιθώρια ελιγμών μιας πιθανής κυβέρνησης της Εθνικής Συσπείρωσης . Νόμοι που θα άλλαζαν δραστικά τον ρόλο της Γαλλίας στον χώρο Σένγκεν ή στην ενιαία αγορά θα έπρεπε να περάσουν όχι μόνο από την Εθνοσυνέλευση αλλά και από τη Γερουσία, την άνω βουλή του γαλλικού κοινοβουλίου. Και η Εθνική Συσπείρωση δεν διαθέτει πλειοψηφία εκεί. Επιπλέον, ο Μακρόν θα συνεχίσει να επηρεάζει την πορεία της χώρας ως πρόεδρος μέχρι το 2027, λέει.
Καθώς η Εθνική Συσπείρωση θα χρειαστεί πιθανότατα την υποστήριξη των κεντροδεξιών βουλευτών για μια πιθανή κυβέρνηση, θα πρέπει επίσης να “μετριάσει” τα αιτήματά του. Σύμφωνα με τον Michalski, ωστόσο, το κόμμα θα πρέπει να προσφέρει στους υποστηρικτές του κυρίως σε δύο σημεία: την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης με τη μείωση του φόρου προστιθέμενης αξίας και την αύξηση του αριθμού των ατόμων στην αγορά εργασίας.
Ο ξενοφοβικός πυρήνας του πρώην “Εθνικού Μετώπου” εξακολουθεί να λάμπει, ιδίως σε θέματα μετανάστευσης, παρά τη “δαιμονοποίηση” του κόμματος από τη Λεπέν.
Στο νοτιοδυτικό γαλλικό διαμέρισμα Ariège, η πολιτικός της Εθνικής Συσπείρωσης, Μισέλ Αλοζί Michèle Alozy, η οποία προκρίθηκε στον δεύτερο γύρο, μοιράστηκε το ακόλουθο μήνυμα στο Facebook: “Για μια καθαρή και ασφαλή Γαλλία – όλοι μαζί με τον Ζορντάν Μπαρντέλα”. Άλλοι υποψήφιοι τράβηξαν επίσης την προσοχή με ρατσιστικές ή αντισημιτικές δηλώσεις.
Αυτά τα ξεσπάσματα είναι ενοχλητικά για την ηγεσία του κόμματος, η οποία προσπαθεί να προβάλει μια μετριοπαθή εικόνα. Ο Μπαρντελά παραδέχτηκε ότι μπορεί να υπάρχουν κάποια “μαύρα πρόβατα” μεταξύ των υποψηφίων της Εθνικής Συσπείρωσης , εναντίον των οποίων θέλει φυσικά να λάβει μέτρα. Μετά τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, το κόμμα είχε κάνει “λάθη στη χύτευση” για τις νέες εκλογές μέσα στη βιασύνη.
