Ο Riccardo Gullo σκέφτηκε την ιδέα μετά από μια πρόσφατη απογραφή που υπολόγισε ότι ο αριθμός των κατσικιών στο νησί Αλικούντι των πέντε τετραγωνικών χιλιομέτρων, το μικρότερο από το αρχιπέλαγος των Αιολίδων της Σικελίας, ήταν εξαπλάσιος του πληθυσμού του νησιού, που ήταν 100 όλο το χρόνο. Τα ζώα, έμπειρα στην πλοήγηση στους απότομους βράχους του νησιού, ζούσαν κάποτε αρμονικά δίπλα στους ανθρώπους και έγιναν τουριστικό αξιοθέατο, όσο και το ηφαίστειο της περιοχής που κοιμάται.
Όμως ο αριθμός τους έχει αυξηθεί τόσο γρήγορα τα τελευταία χρόνια που άρχισαν να ξεφεύγουν από τη συνηθισμένη τους κατοικία στην κορυφή του νησιού προς την κατοικημένη περιοχή, καταστρέφοντας την καταπράσινη βλάστηση, προκαλώντας όλεθρο σε κήπους και χωράφια, γκρεμίζοντας τμήματα πέτρινων τοίχων και μπαίνοντας ακόμη και στα σπίτια των ανθρώπων, προκαλώντας αιτήματα για λύση.
Το Aλικούντι, το οποίο απέχει δύο έως τρεις ώρες με το πλοίο από την ηπειρωτική Σικελία, υπάγεται στη διοίκηση του μεγαλύτερου νησιού Λίπαρι. Η πρωτοβουλία «υιοθετήστε μια κατσίκα» θεωρήθηκε ότι ήταν ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης του ζητήματος με τον πιο συμπονετικό τρόπο.
«Δεν θέλουμε να σκεφτούμε καν τη σφαγή των ζώων, επομένως ενθαρρύνουμε την ιδέα να τα χαρίσουμε», είπε ο Gullo. «Ο καθένας μπορεί να υποβάλει αίτημα για μια κατσίκα, δεν χρειάζεται να είναι αγρότης και δεν υπάρχουν περιορισμοί στους αριθμούς».
Ο κόσμος έχει προθεσμία έως τις 10 Απριλίου για να υποβάλει το αίτημά του. «Δεχτήκαμε ήδη πολλά τηλεφωνήματα, μεταξύ άλλων από έναν αγρότη στο νησί Vulcano που θα ήθελε να πάρει αρκετές κατσίκες, καθώς παράγει το τυρί ρικότα που εκτιμάται πολύ», πρόσθεσε ο Gullo. «Αν κάποιος έχει την ικανότητα να εξημερώσει μια κατσίκα, θα μπορούσε να είναι ένας όμορφος και πιο ανθρώπινος τρόπος για να ελέγξεις το θέμα».
Οι κατσίκες μεταφέρθηκαν για πρώτη φορά στο Aλικούντι πριν από 20 χρόνια από κατοίκους που ήθελαν να εκμεταλλευθούν εμπορικά τα ζώα. Όμως το σχέδιο «πάγωσε» και οι κατσίκες αφέθηκαν στην τύχη τους. Τα προβλήματα που προκαλούνται από τον αυξανόμενο πληθυσμό τους επισημάνθηκαν για πρώτη φορά από τον Paolo Lo Cascio, πρώην δημοτικό σύμβουλο, το 2008.
«Πρέπει να βρεθεί μια λύση καθώς η απειλή για τη βλάστηση του νησιού είναι σοβαρή», είπε ο Lo Cascio, ο οποίος υπολογίζει τον πληθυσμό των κατσικιών σε 800 και όχι 600. «Αλλά το Aλικούντι είναι ένα πολύ περίπλοκο νησί, πρώτα πρέπει να αποκτήσεις πρόσβαση και μετά να προσπαθήσεις να αιχμαλωτίσεις όλες τις κατσίκες. Θα έπρεπε να είχε γίνει παρέμβαση πριν από 10 χρόνια».
Η Gloria, η οποία είναι ιδιοκτήτρια του Golden Cafe Noir στο λιμάνι του νησιού, είπε ότι τα ζώα δεν είναι πλέον διαχειρίσιμα «Κυκλοφορούν σε αγέλες και προκαλούν ζημιές, είναι πάρα πολλά». Τα ζώα κάθονταν ακόμη και σε τραπέζι στο μπαρ της. «Ήταν αξιοθέατο στην αρχή, αλλά μετά ανησυχούσες μήπως δαγκώσει κάποιον». Ενώ χαιρέτισε την πρωτοβουλία, αμφισβήτησε τη σκοπιμότητά της. Για να φτάσετε στην κορυφή του Αλικούντι, όπου βρίσκεται το χωριό, απαιτείται απότομη ανάβαση. «Πώς θα φέρουν πίσω τις κατσίκες; Ίσως θα χρειάζονταν ένα ελικόπτερο για να μεταφέρουν δύο ή τρία τη φορά. Είναι μια ωραία πρόταση, αλλά δεν υπάρχει ακόμη υλικοτεχνική λύση».