Μπήκε στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες αφού τον περασμένο Μάιο γιόρτασε τα 31α γενέθλιά του.
Ο κηδεμόνας του μάλιστα, ο κύριος Leonel Costa, διοργάνωσε ένα παραδοσιακό πορτογαλικό πάρτι για να το γιορτάσουν, στο οποίο παρευρέθησαν 100 άτομα, σύμφωνα με το topetmou.gr.
Ποια είναι όμως η ιστορία του Bobi; Πώς εξηγεί ο Leonel ότι κατάφερε ο σκύλος του να φτάσει σε τόσο μεγάλη ηλικία;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ο Bobi είναι ένας καθαρόαιμος Rafeiro do Alentejo (πορτογαλική φυλή) και μένει όλη του τη ζωή με τον κηδεμόνα του στο Conqueiros, ένα χωριό της Πορτογαλίας.
Δεν έχει φύγει ποτέ από το χωριό του και ζει ανέμελος και χαρούμενος με την οικογένειά του.
Η ημερομηνία γέννησής του έχει επιβεβαιωθεί από την Κτηνιατρική Υπηρεσία του Δήμου Leiria, η οποία καταχώρησε την γέννησή του, το 1992.
Ο κηδεμόνας του, ο Leonel προέρχεται από μια φτωχή οικογένεια, που όμως πάντα είχε ζώα.
Όταν ο Bobi γεννήθηκε, ο Leonel ήταν μόλις 8 χρονών και δεν είχε πολύ μεγάλη εμπειρία από ζωάκια και σίγουρα δεν φανταζόταν ότι ο σκύλος του θα ζήσει τόσο πολύ που θα κατακτούσε και παγκόσμιο ρεκόρ.
Δυστυχώς, ο Leonel ήρθε αντιμέτωπος με μια σκληρή αλήθεια, αφού ανακάλυψε ότι ο πατέρας του δεν κρατούσε τα νεογέννητα κουτάβια γιατί δεν μπορούσε να τα ταΐσει λόγω κακής οικονομικής κατάστασης. Όμως όταν γεννήθηκε ο Bobi, τον έκρυψε για να μην το βρει ο πατέρας του και έτσι τελικά κατάφερε να επιβιώσει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Χανιά: Σοκ με κακοποίηση σκύλου – Του έριξαν καυστικό υγρό
Από εκείνη την στιγμή και ύστερα, αυτοί οι δύο είναι αχώριστοι. Αν και πολύ έλεγαν ότι δεν θα τα καταφέρει, ο Bobi όχι μόνο κατάφερε να ζήσει αλλά και να μπει στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, σπάζοντας μάλιστα το προηγούμενο ρεκόρ του γηραιότερου σκύλου στον κόσμο, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 29 ετών και 5 μηνών.
Ο Leonel θεωρεί ότι ο Bobi έχει μεγαλώσει και είναι χαρούμενος και υγιής γιατί μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον χωρίς άγχος, δεν έχει βάλει ποτέ του λουρί, κυκλοφορεί ελεύθερος, τρώει μόνο ανθρώπινο φαγητό και είναι πάντα περιτριγυρισμένος από κόσμο. Δεν έχει βιώσει ποτέ την μοναξιά και την εγκατάλειψη παρά μόνο αγάπη και φροντίδα.
Φυσικά λόγω ηλικίας, αυτός ο χαριτωμένος σκυλάκος έχει κάποια προβλήματα υγείας. Δυσκολεύεται στο περπάτημα, η όρασή του δεν είναι πλέον τόσο καλή και συχνά πέφτει σε διάφορα πράγματα όταν περπατάει. Ακριβώς όπως και οι άνθρωποι τρίτης ηλικίας, έτσι και αυτός προτιμάει να αράζει στο σπίτι ή την αυλή και να κοιμάται αμέσως μετά το φαγητό του. Όταν κάνει κρύο του αρέσει να κάθεται δίπλα στη φωτιά.
Ο κηδεμόνας του ελπίζει να ζήσει πολλά πολλά χρόνια ακόμα κι ας κοντεύει πλέον τα 32 του χρόνια.
Δήλωσε μάλιστα ότι κοιτάζοντας τον Bobi είναι να να βλέπει και να θυμάται όλους εκείνους τους ανθρώπους που πέρασαν και έφυγαν από τη ζωή του, όπως είναι ο παππούς του, ο πατέρας του και ο αδερφός του.
