Το riff των Black Sabbath με το οποίο «ανοίγει» το εμβληματικό τραγούδι «Paranoid» είναι αφενός ένας ήχος που αποδείχθηκε καθοριστικός για την πορεία του συγκροτήματος και αφετέρου είναι ένας ήχος καθοριστικός για το ίδιο το heavy metal! Δεν μπορεί να μιλήσει κάποιος για τους Sabbs ή το metal γενικότερα χωρίς να του «σκάσει» στο μυαλό το συγκεκριμένο riff! Είναι κάτι σαν σήμα κατατεθέν.
Ο ομώνυμος δίσκος κυκλοφόρησε (ένα χρόνο μετά το αξεπέραστο ντεμπούτο της μπάντας που γέννησε ένα μουσικό είδος) τον Σεπτέμβριο του 1970 στην Ευρώπη και μερικούς μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 1971, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αρχικά ο δίσκος ήταν να πάρει το όνομα War Pigs. Κάπως έτσι προέκυψε και το εξώφυλλο που δείχνει έναν μανιασμένο πολεμιστή να κραδαίνει ένα σπαθί.
Όλα είχαν αποφασιστεί αλλά ξαφνικά προέκυψε ένα ζήτημα. Δεν υπήρχαν αρκετά τραγούδια για να γεμίσει ο δίσκος και αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να αλλάξει γρήγορα. Η μπάντα βρισκόταν σε δαιμονιώδη φόρμα και το θαύμα δεν άργησε να γίνει. Κάπου ανάμεσα στις ηχογραφήσεις των κομματιών ο Tony Iommi έπιασε την κιθάρα του και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. «Δεν είχαμε αρκετά τραγούδια για να γεμίσουμε το δίσκο και ο Tony απλά πήρε την κιθάρα του και άρχισε να παίζει… Δεν του πήρε πάνω από 20-25 λεπτά να βγάλει το τραγούδι» είχε πει ο ντραμίστας των Sabbath, Bill Ward.
«Είχαμε έλλειψη υλικού εκείνη την περίοδο, μέχρι που ο Tony Iommi έπαιξε το γνωστό riff επί τόπου. Εγώ και ο Ozzy σκεφτήκαμε ότι ακουγόταν παρόμοιο με το ''Communication Breakdown'' των Led Zeppelin. Πάντα αγαπούσαμε τους Led Zeppelin, καθόμασταν στο πάτωμα όλοι μαζί, καπνίζαμε και ακούγαμε τον πρώτο δίσκο τους. Με το που έπαιξε το riff του ''Paranoid'' ο Iommi, ο Οzzy και εγώ αναφωνήσαμε αμέσως ότι δεν γίνεται να το βγάλουμε. Καταλήξαμε να έχουμε διαφωνίες πάνω σε αυτό το θέμα, μαντέψτε όμως ποιος έκανε λάθος. Το κομμάτι έκανε μεγάλη επιτυχία και είναι ίσως το πιο γνωστό τραγούδι μας, αυτό τα λέει όλα», είχε πει από την πλευρά του ο μπασίστας του γκρούπ Geezer Butler.
Ενδεικτικό του πόσο γρήγορα έγιναν όλα είναι πως μέσα στο τραγούδι η λέξη «Paranoid» δεν υπάρχει, ενώ όταν τα στελέχη της δισκογραφικής Warner Bros το άκουσαν επέμεναν να ονομαστεί έτσι ολόκληρος ο δίσκος.
«Αυτό το τραγούδι ήρθε από το πουθενά. Ήταν ένα δώρο για όλους μας. Προσωπικά για εμένα είναι ένας ύμνος. Ο ύμνος μου. Ακόμα παίζω αυτό το τραγούδι ζωντανά στη σκηνή, τελειώνω τις συναυλίες μου με αυτό» είχε πει ο μοναδικός και αξεπέραστος Ozzy Osbourne.
Κλεμμένο riff ή «διαβολική» σύμπτωση;
Πολλοί, ωστόσο, αμφισβήτησαν το κατά πόσο αυτό το τραγούδι ήρθε από το... πουθενά ή ήταν μια στιγμιαία έμπνευση του Iommi. Ο λόγος; Το riff των Black Sabbath μοιάζει αδιανόητα με το opening riff του τραγουδιού «Get Down», το οποίο ανήκει σε μία τετραμελή μπάντα από το Michigan των Ηνωμένων Πολιτειών, με το όνομα «Half Life». Τα μέλη της είχαν πει παλαιότερα πως χρειάστηκαν μόνο λίγα λεπτά και μόλις μία ηχογράφηση γι’ αυτό.
Αναμφίβολα, οι ομοιότητες μεταξύ των δυο riff είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρες και ήταν αυτές που έκαναν να πουν πως οι Sabbs το έκλεψαν δεδομένου πως «Half Life» είχαν ηχογραφήσει το συγκεκριμένο κομμάτι περίπου ένα χρόνο νωρίτερα από το Paranoid.
Η αλήθεια, ωστόσο, είναι πως ο Iommi δεν έκλεψε κανέναν και τίποτα. Πέρα από το ότι ήταν μάλλον απίθανο έστω να είχε ακούσει για την ύπαρξη μιας εντελώς άσημης μπάντας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το «Get Down» μπορεί να ηχογραφήθηκε νωρίτερα αλλά... κυκλοφόρησε αργότερα αφού οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί στους οποίους το συγκρότημα πήγαινε το τραγούδι για να το παίξουν στον αέρα δεν το έκαναν επειδή θεωρούσαν πως δε θα κάνει κάποια... ιδιαίτερη επιτυχία! Παράλληλα, και το ίδιο το συγκρότημα ουδέποτε σκέφτηκε να κάνει μήνυση στους Sabbath προκειμένου να διεκδικήσει την «πατρότητα».
«Διαβολική» σύμπτωση, λοιπόν, από αυτές που σπάνια γίνονται. Δύο συγκροτήματα, σε δυο διαφορετικά μέρη του πλανήτη, σχεδόν ταυτόχρονα να γράφουν σχεδόν ίδια μουσική για ένα τραγούδι. Όσο απίθανο και αν ακούγεται είναι η απόδειξη πως οι νότες είναι συγκεκριμένες και είναι τελικά εύκολο αν τα μουσικά δομικά στοιχεία ενωθούν με τον ίδιο τρόπο να οδηγηθούμε σε... παρεξηγήσεις.
