Υποστηρίζοντας το πραξικόπημα στον Νίγηρα, η Ρωσία αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι για αυτήν ο αγώνας κατά της Δύσης είναι ένας παγκόσμιος πόλεμος που παραμένει, προς το παρόν, αδήλωτος,όπως γράφει το Bloomberg .
Ένα ντροπιαστικό περιστατικό που έπιασε τις ΗΠΑ και την Ευρώπη εντελώς απροσδόκητα θα μπορούσε τώρα να γίνει ένα αποκαλυπτικό σενάριο που μας φέρνει ακόμα πιο κοντά στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η συνεχιζόμενη καταστροφή στον Νίγηρα μπορεί να περιγραφεί με τέσσερις τρόπους: ντροπιαστική έως απειλητική, καταστροφική και αποκαλυπτική.
Ντροπιαστική, γιατί το πραξικόπημα της 26ης Ιουλίου είναι συνέπεια μιας απροετοίμαστης Δύσης: ούτε η δύσμοιρη πρώην αποικιακή δύναμη, η Γαλλία, ούτε η ξεπεσμένη υπερδύναμη, οι ΗΠΑ, προέβλεψαν αυτό το επεισόδιο. Είναι μια απειλή γιατί το κενό που αφήνει η φθίνουσα επιρροή της Δύσης στην περιοχή και στον υπόλοιπο κόσμο είναι θεϊκό δώρο για τη Ρωσία και την Κίνα, που πάντα προσπαθούν να επωφεληθούν από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα δυτικά κράτη.
Δυνητικά καταστροφική, διότι μια νέα σύγκρουση στην περιοχή αντιπροσωπεύει ένα άλλο εμπόδιο στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας των τζιχαντιστών και της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης. Και θα μπορούσε να γίνει ακόμη και ένα αποκαλυπτικό σενάριο αν μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά σε έναν μελλοντικό παγκόσμιο πόλεμο. Όλα αυτά συνέβησαν επειδή ένας στρατηγός άκουσε ότι μπορεί να απολυθεί και αποφάσισε να απομακρύνει από την εξουσία τον αρχηγό που υποτίθεται ότι προστάτευε.
Αυτός είναι ο άμεσος λόγος για το πραξικόπημα στον Νίγηρα, το πέμπτο από το 1960, όταν το κράτος απέκτησε την ανεξαρτησία του από τη Γαλλία, και δεν έχει καμία σχέση με τη γεωπολιτική, την επισιτιστική κρίση ή οποιοδήποτε άλλο σημαντικό ζήτημα.
Έτσι, υπήρξαν 8 πραξικοπήματα στην περιοχή από το 2020 μέχρι τώρα: δύο στο Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο το καθένα και ένα πραξικόπημα για τη Γουινέα, το Σουδάν και το Τσαντ.
Μια καθυστερημένη στρατιωτική επέμβαση
Προς το παρόν, η χούντα στον Νίγηρα φαίνεται να κερδίζει στη σύγκρουση με τους Δυτικοαφρικανούς γείτονές της και τη Δύση, γράφει η Washington Post . Η προθεσμία που έθεσε το περιφερειακό μπλοκ ECOWAS (Οικονομική Κοινότητα Κρατών της Δυτικής Αφρικής) στους στρατηγούς των ανταρτών να παραιτηθούν και να επαναφέρουν στην εξουσία τον δημοκρατικά εκλεγμένο Πρόεδρο Μοχάμεντ Μπαζούμ είχε παρέλθει: ήταν Κυριακή.
Αντίθετα, σε μια δραματική χειρονομία περιφρόνησης, οι ηγέτες της χούντας πραγματοποίησαν μια τεράστια συγκέντρωση σε ένα στάδιο της πρωτεύουσας Νιαμέι, όπου ένας από τους στρατηγούς απηύθυνε απειλές εναντίον οποιουδήποτε αντιτάχθηκε στην «πορεία του Νίγηρα προς τα εμπρός», ενώ εκατοντάδες άνθρωποι στις κερκίδες κυμάτιζαν σημαίες. του Νίγηρα, αλλά και της Ρωσίας , και φώναξαν συνθήματα κατά της Γαλλίας.
Οι πραξικοπηματίες με επικεφαλής τον στρατηγό Abdourahmane Tchiani, επικεφαλής της προεδρικής φρουράς του Νίγηρα, ανέτρεψαν τον Bazoum στις 26 Ιουλίου, ανέστειλαν το σύνταγμα της χώρας και συνέλαβαν εκατοντάδες πιθανούς πολιτικούς αντιπάλους.
Σε απάντηση, η ECOWAS επέβαλε αυστηρές κυρώσεις κατά του Νίγηρα, έκλεισε τα σύνορα, διέκοψε τις εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας και μπλόκαρε τις οικονομικές συναλλαγές. Παρά όλα τα μέτρα, το νέο καθεστώς στον Νίγηρα φαίνεται αμετακίνητο. Οι ηγέτες του συναντήθηκαν με αντιπροσώπους από το γειτονικό Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο, δύο χώρες που ελέγχονται από πρόσφατα εγκατεστημένες χούντες που έχουν καλές σχέσεις με τη Ρωσία και φάνηκε να απορρίπτουν τις εκκλήσεις της Δύσης να αποσυρθούν από την εξουσία. Δεν πρόσφερε πολλούς λόγους χαράς και η επίσκεψη στον Νίγηρα της Βικτόρια Νούλαντ , υπηρεσιακής υφυπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών. Είπε ότι οι συνομιλίες ήταν "αρκετά δύσκολες" και ότι οι ιδέες των πραξικοπηματιών δεν ήταν σύμφωνες με το "σύνταγμα" της χώρας.
Τα γεγονότα στη Μπουρκίνα Φάσο και στο Μάλι θα μπορούσαν τώρα να επαναληφθούν στον Νίγηρα
Αν τα πραξικοπήματα στη Μπουρκίνα Φάσο και στο Μάλι μπορούν να ληφθούν ως παράδειγμα, ιδού τι θα συμβεί στη συνέχεια: οι στρατηγοί του Νίγηρα διώχνουν τα γαλλικά και αμερικανικά στρατεύματα που βρίσκονται στη χώρα τους και ρίχνονται στην αγκαλιά του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και του ηγέτη του Όμιλου της Wagner Γιεβγκένι Πριγκόζιν.
Ακόμη και όταν συνεχιζόταν η εξέγερση στον Νίγηρα, ο Πούτιν συναντιόταν στην Αγία Πετρούπολη με άλλους Αφρικανούς ηγέτες με τους οποίους οι Ρώσοι έχουν καλές σχέσεις, σε μια προσπάθεια να κερδίσει την υποστήριξή τους για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ή τουλάχιστον να τους πείσει να μην φέρουν αντίθεση.
Ο Πριγκόζιν δεν έχασε την ευκαιρία να ποζάρει με τους Αφρικανούς ηγέτες στην Αγία Πετρούπολη . Φαίνεται περίεργο, δεδομένου ότι το αφεντικό της Βάγκνερ υποτίθεται ότι έχει εξοριστεί στη Λευκορωσία ως τιμωρία για τη βραχύβια εξέγερση που ξέσπασε τον Ιούνιο. Τα συμφέροντα του Πούτιν στο Σαχέλ φαίνεται ότι ήταν πολύ πιο σημαντικά, σε αυτή την περίπτωση, από τις ανησυχίες του για τον Πριγκόζιν.
Για πολλά χρόνια, ο όμιλος Wagner πολέμησε στο πλευρό ορισμένων από τους πιο διαβόητους ανθρώπους της Αφρικής με αντάλλαγμα το δικαίωμα εκμετάλλευσης του πλούτου αυτών των χωρών, ειδικά των διαμαντιών. Ο Πούτιν υποστηρίζει τις επιχειρήσεις και τις φρικαλεότητες της Βάγκνερ στην Αφρική γιατί θα έκανε τα πάντα για να απομακρύνει όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες από την επιρροή της Αμερικής. Με αυτόν τον τρόπο, ο Πούτιν, όπως και ο Κινέζος ομόλογός του, Σι Τζινπίνγκ, βλέπει την περιοχή του Σαχέλ ως μια άλλη πρώτη γραμμή στη σύγκρουση των πολιτισμών που διεξάγει ενάντια στη Δύση.
Άλλα πεδία μάχης βρίσκονται στην Ουκρανία, φυσικά, αλλά και στην Ασία και την Αρκτική – την περασμένη εβδομάδα ένας ρωσο-κινεζικός στολίσκος έφτασε απειλητικά κοντά στην Αλάσκα.
Πώς θα εκμεταλλευτεί ο Πούτιν την κρίση στον Νίγηρα
Ο Πούτιν ελκύεται ιδιαίτερα από την περιοχή του Σαχέλ επειδή έχει μεγάλες δυνατότητες να αποσταθεροποιήσει τη Δύση – έχει γίνει το παγκόσμιο επίκεντρο της τρομοκρατίας καθώς ομάδες όπως η Μπόκο Χαράμ και άλλες τοπικές παραλλαγές του Ισλαμικού Κράτους παραμονεύουν στη σκιά για να καλύψουν οποιοδήποτε κενό εξουσίας στον απόηχο των πραξικοπημάτων, των εθνοτικών ταραχών, του εγκλήματος εκτός ελέγχου και των επιχειρήσεων υπό την ηγεσία των μισθοφόρων Βάγκνερ.
Για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, οι δυτικές χώρες, ιδίως η Γαλλία και οι ΗΠΑ, έχουν κρατήσει στρατεύματα στα λίγα μέρη της περιοχής που εξακολουθούν να είναι πρόθυμα να συνεργαστούν. Ο Νίγηρας ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς, με αμερικανική στρατιωτική βάση drone εδώ. Χωρίς αυτά τα στρατεύματα, τίποτα δεν θα σταματήσει τους τρομοκράτες. Και ο Πούτιν θέλει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Ο κυνισμός από την πλευρά του Πούτιν και του Πριγκόζιν είναι εκπληκτικός.
Ενώ αφήνει τους πληθυσμούς των αφρικανικών χωρών να πεθαίνουν από την πείνα βομβαρδίζοντας αποθήκες σιτηρών στην Ουκρανία, ο Πούτιν υπόσχεται σε όσους ήρθαν στην Αγία Πετρούπολη ρωσικά σιτηρά «δωρεάν», αλλά σε ποσότητες που ακόμη και ο ΟΗΕ θεωρεί ανεπαρκείς.
Ο Πριγκόζιν επαίνεσε τη χούντα του Νίγηρα στο Telegram για τον «δίκαιο αγώνα» που διεξάγουν ενάντια στους «αποικιστές» της χώρας τους, αναφερόμενος εδώ στους Γάλλους και τους Αμερικανούς. Αφού η Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι ανακοίνωσαν ότι θα έρχονταν να βοηθήσουν τη χούντα του Νίγηρα εάν τα κράτη της ECOWAS επέμβουν στρατιωτικά και με τους Ρώσους στη μια πλευρά του οδοφράγματος και τους Αμερικανούς από την άλλη, το ξέσπασμα ανοιχτού πολέμου στην περιοχή θα μας έφερνε ένα βήμα πιο κοντά στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Προς το παρόν, η Νιγηρία και οι άλλες συμμαχικές χώρες φαίνεται να πιστεύουν ότι ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος και γι' αυτό δεν έχουν στείλει τους στρατιώτες τους πέρα από τα σύνορα. Οι ΗΠΑ και η Γαλλία φαίνονται επίσης απρόθυμες να πολεμήσουν για το Μπαζούμ από φόβο ότι ο Νίγηρας θα γίνει το επόμενο Ιράκ ή Αφγανιστάν - ή, χειρότερα, θα μπορούσαν να καταλήξουν να πυροβολήσουν τους Ρώσους και να πυροδοτήσουν μια παγκόσμια σύγκρουση.
Σύμφωνα με το όραμα του Πούτιν και του Σι, βρισκόμαστε ήδη στη μέση ενός νέου παγκόσμιου πολέμου, ακόμα κι αν κανείς δεν τον έχει κηρύξει ακόμη και οι αντίπαλοι δεν έχουν αρχίσει να πυροβολούν απευθείας ο ένας εναντίον του άλλου.
