Ο τερματισμός του πολέμου με βάση μια ουδέτερη Ουκρανία χωρίς ρητές εγγυήσεις ασφαλείας από το ΝΑΤΟ θα ήταν σαφώς μια δυσάρεστη έκβαση για τους ηγέτες του Κιέβου, αλλά είναι ένας βιώσιμος δρόμος μέσω του οποίου η Ουκρανία θα μπορούσε να τερματίσει γρήγορα τον πόλεμο.
Η ένοπλη ουδετερότητα – Όχι η ένταξη στο ΝΑΤΟ – Είναι ο καλύτερος τρόπος για να τερματιστεί ο πόλεμος και να διαφυλαχθεί η ασφάλεια των ΗΠΑ – Εν όψει της ετήσιας διάσκεψης του ΝΑΤΟ τον επόμενο μήνα, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε την Τετάρτη: « Νομίζω ότι πρέπει να μιλήσουμε για συγκεκριμένες εγγυήσεις ασφαλείας» για Ουκρανία μετά από οποιαδήποτε διευθέτηση στο τέλος του πολέμου. Ήρθε τώρα η ώρα για τη Δύση γενικά – και τις ΗΠΑ ειδικότερα – να αντιμετωπίσουν μια κρύα, σκληρή αλήθεια: να περιφρουρήσουμε τις μελλοντικές μας εγγυήσεις ασφάλειας σε ένα ασταθές έθνος που έχει έναν διαρκή ανταγωνισμό με τον πυρηνικά οπλισμένο γείτονά του, παίζει με την ασφάλεια των ΗΠΑ και θα πρέπει να απορριφθεί χωρίς έλεγχο.
όπως γράφει ο Daniel Davis για το 19fortyfive.com
Ένταξη στο ΝΑΤΟ για την Ουκρανία;
Στην πραγματικότητα, για ορισμένους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Μακρόν δεν πάει αρκετά μακριά. Σε μια συνέντευξη στις 3 Μαΐου με την Christiane Amanpour του CNN, ο πρώην Αναπληρωτής Ανώτατος Διοικητής του ΝΑΤΟ, Richard Sherriff, υποστήριξε αυστηρά ότι στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους τον επόμενο μήνα, αναμένει «να δει ξεκάθαρα μηνύματα από το ΝΑΤΟ ότι η Ουκρανία θα γίνει πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ». Αυτή είναι η μόνη μακροπρόθεσμη λύση για την ασφάλεια της Ουκρανίας», είπε, προσθέτοντας ότι «θα προσθέσει επίσης τη Γεωργία και τη Μολδαβία σε αυτό».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Για κάθε Ουκρανό στρατιώτη που σκοτώθηκε στο Μπαχμούτ, πέθαναν 7 Ρώσοι! Πόσους στρατιώτες έχασε η Μόσχα σε αυτή την πόλη μετά από 9 μήνες μάχης;
Στο ευρωπαϊκό φόρουμ ασφάλειας GLOBSEC που ολοκληρώθηκε στις 31 Μαΐου, ο Σέριφ πρόσθεσε ότι εάν τα στρατεύματα του Ζελένσκι αποτύχουν να διώξουν τη Ρωσία από την Ουκρανία μόνα τους, « εμείς στο ΝΑΤΟ πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τη χειρότερη περίπτωση, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί πρέπει να επέμβουμε». Στο ίδιο συνέδριο, ο Εσθονός υπουργός Άμυνας Hanno Pevkur είπε ότι θα ήθελε να δει το ΝΑΤΟ να παρέχει «ένα ξεκάθαρο οδικό χάρτη» για την ένταξη στη συμμαχία για το Κίεβο.
Εγγενής σε τέτοιες ανησυχητικές προειδοποιήσεις είναι ο ισχυρισμός ότι η κατάκτηση της Ουκρανίας απλώς θα αυξήσει την όρεξη του Πούτιν για περισσότερα. Στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου νωρίτερα αυτό το έτος, ο Πολωνός πρωθυπουργός Mateusz Morawiecki είπε ότι φοβάται ότι εάν η Ρωσία νικήσει την Ουκρανία, ο Πούτιν μπορεί να κινηθεί στη συνέχεια εναντίον « των χωρών της Βαλτικής, ή της Φινλανδίας, ή της Πολωνίας, ή της Ρουμανίας ή της Μολδαβίας, σε οποιαδήποτε άλλη χώρα». Ενώ ο φόβος και η εχθρότητα των κρατών της Ανατολικής Ευρώπης εναντίον της Ρωσίας είναι απολύτως κατανοητοί, υπάρχουν δύο κύριοι λόγοι για τους οποίους οι φόβοι για οποιαδήποτε ρωσική συμβατική επίθεση πέρα από την Ουκρανία είναι αβάσιμοι.
Πρώτον, ο Πούτιν ήταν ξεκάθαρος στις προειδοποιήσεις του 15 χρόνια πριν από το ξέσπασμα του πολέμου ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ στη Γεωργία και την Ουκρανία ήταν πραγματικές κόκκινες γραμμές για τις οποίες η Ρωσία θα χρησιμοποιούσε στρατιωτική δύναμη για να αποτρέψει. Πριν από αυτόν τον πόλεμο, ο Πούτιν δεν είχε ποτέ εδαφικές διεκδικήσεις έναντι οποιουδήποτε άλλου ευρωπαϊκού κράτους και δεν είχε εγείρει ούτε τον υποθετικό ισχυρισμό ότι οποιοδήποτε άλλο έδαφος ανήκε στη Μόσχα.
Δεύτερον, και ίσως το πιο σημαντικό, αυτός ο πόλεμος έχει αποκαλύψει τη γραφική πραγματικότητα ότι η συμβατική στρατιωτική ικανότητα της Ρωσίας ήταν ένα απλό κέλυφος αυτού που φοβόταν η Δύση και δεν έχει την ικανότητα να απειλήσει καμία άλλη χώρα, ακόμα κι αν ο Πούτιν είχε μυστικές αυτοκρατορικές φιλοδοξίες. Μετά από 15 μήνες πολέμου πλήρους κλίμακας, σχεδόν συνολική εργατική δύναμη και βιομηχανική κινητοποίηση, ο στρατός του Πούτιν δυσκολεύτηκε να κρατήσει μόνο το 17% της ουκρανικής επικράτειας – έναν εχθρό με μια ελάχιστα λειτουργική αεροπορία, ναυτικό ή πυραυλική δύναμη.
Η ένοπλη ουδετερότητα – Όχι η ένταξη στο ΝΑΤΟ – Είναι ο καλύτερος τρόπος για να τερματιστεί ο πόλεμος και να διαφυλαχθεί η ασφάλεια των ΗΠΑ – Εν όψει της ετήσιας διάσκεψης του ΝΑΤΟ τον επόμενο μήνα, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε την Τετάρτη: « Νομίζω ότι πρέπει να μιλήσουμε για συγκεκριμένες και απτές εγγυήσεις ασφαλείας» για Ουκρανία μετά από οποιαδήποτε διευθέτηση στο τέλος του πολέμου. Ήρθε τώρα η ώρα για τη Δύση γενικά – και τις ΗΠΑ ειδικότερα – να αντιμετωπίσουν μια κρύα, σκληρή αλήθεια: να χτυπήσουμε τις μελλοντικές μας εγγυήσεις ασφάλειας σε ένα ασταθές έθνος που έχει έναν διαρκή ανταγωνισμό με τον πυρηνικά οπλισμένο γείτονά του, παίζει με την ασφάλεια των ΗΠΑ και θα πρέπει να απορριφθεί χωρίς έλεγχο.
Ένταξη στο ΝΑΤΟ για την Ουκρανία;
Στην πραγματικότητα, για ορισμένους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Μακρόν δεν πάει αρκετά μακριά. Σε μια συνέντευξη στις 3 Μαΐου με την Christiane Amanpour του CNN, ο πρώην Αναπληρωτής Ανώτατος Διοικητής του ΝΑΤΟ, Richard Sherriff, υποστήριξε αυστηρά ότι στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους τον επόμενο μήνα, αναμένει «να δει ξεκάθαρα μηνύματα από το ΝΑΤΟ ότι η Ουκρανία θα γίνει πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ». Αυτή είναι η μόνη μακροπρόθεσμη λύση για την ασφάλεια της Ουκρανίας», είπε, προσθέτοντας ότι «θα προσθέσει επίσης τη Γεωργία και τη Μολδαβία σε αυτό».
Στο ευρωπαϊκό φόρουμ ασφάλειας GLOBSEC που ολοκληρώθηκε στις 31 Μαΐου, ο Σέριφ πρόσθεσε ότι είναι επείγουσα ανάγκη προτείνοντας ότι εάν τα στρατεύματα του Ζελένσκι αποτύχουν να διώξουν τη Ρωσία από την Ουκρανία μόνα τους, « εμείς στο ΝΑΤΟ πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τη χειρότερη περίπτωση, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί πρέπει να επέμβουν». Στο ίδιο συνέδριο, ο Εσθονός υπουργός Άμυνας Hanno Pevkur είπε ότι θα ήθελε να δει το ΝΑΤΟ να παρέχει «ένα ξεκάθαρο οδικό χάρτη» για την ένταξη στη συμμαχία για το Κίεβο.
Οκτώ χρόνια πολέμου μεταξύ 2014 και 2022 δεν έλυσαν τα προβλήματα και τα γεγονότα από τότε θα διασφαλίσουν ότι το μίσος μεταξύ των δύο θα διαρκέσει για μια γενιά ή περισσότερο στο μέλλον. Θα ήταν το αποκορύφωμα της ανοησίας να επεκταθεί μια εγγύηση ασφάλειας σε μια χώρα που θα συνεχίσει να έχει ανταγωνιστική σχέση με τον πυρηνικά οπλισμένο γείτονά της στο άμεσο μέλλον. Αντί να συνδέσουν τη μελλοντική ασφάλεια ολόκληρης της συμμαχίας του ΝΑΤΟ με την ελπίδα ότι μια ασταθής σχέση μεταξύ δύο σκληρών αντιπάλων δεν θα ξανά υπάρξει σε ανοιχτή σύγκρουση, οι ΗΠΑ θα πρέπει να επιδιώξουν βιώσιμες επιλογές που έχουν την ευκαιρία να διατηρήσουν την ευρωπαϊκή και αμερικανική εθνική ασφάλεια μακροπρόθεσμα.
Ειλικρινά, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι μόλις τελειώσει αυτή η σύγκρουση, με οποιοδήποτε μέσο, δεν θα ξεσπάσει ξανά πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Δεδομένου ότι αυτό θα παραμείνει ένα διαρκές δυναμικό, είναι ζωτικής σημασίας οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη να διασφαλίσουν ότι το έδαφός μας παραμένει απαλλαγμένο από πόλεμο και η Ρωσία παραμένει αποτρεπτική από το να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλειά μας. Ο πρώτος δρόμος για να δώσει στο Κίεβο την καλύτερη ευκαιρία να αποφύγει τον μελλοντικό πόλεμο είναι η υποστήριξη της ένοπλης ουδετερότητας .
Η Ουκρανία μπορεί να δηλώσει ότι είναι στρατιωτικά σύμμαχος χωρίς έθνος – κάτι το οποίο η Ουκρανία παρουσίασε για πρώτη φορά ως πιθανότητα τον Μάρτιο του 2022 κατά τις τελικά αποτυχημένες ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία – ωστόσο εξακολουθεί να διατηρεί την πλήρη ικανότητα να οικοδομήσει τις δυνάμεις εθνικής ασφάλειας με υλική βοήθεια από οποιοδήποτε έθνος, συμπεριλαμβανομένων των μελών του ΝΑΤΟ . Το Κίεβο θα ήταν επίσης ελεύθερο να συμμετέχει σε οποιεσδήποτε διπλωματικές και οικονομικές δραστηριότητες με οποιοδήποτε έθνος επιλέξει.
Ένα καλύτερο μονοπάτι
Ο τερματισμός του πολέμου με βάση μια ουδέτερη Ουκρανία χωρίς ρητές εγγυήσεις ασφαλείας από το ΝΑΤΟ θα ήταν σαφώς μια δυσάρεστη έκβαση για τους ηγέτες του Κιέβου, αλλά είναι ένας βιώσιμος δρόμος μέσω του οποίου η Ουκρανία θα μπορούσε να τερματίσει γρήγορα τον πόλεμο – σταματώντας τον καθημερινό θάνατο και την καταστροφή των ανθρώπων και των πόλεων της . Αυτό μπορεί τελικά να είναι ο καλύτερος εγγυητής για τη διασφάλιση της δικής του ασφάλειας.
Τέλος, η ψυχρή πραγματικότητα της κατάστασης θα πρέπει να είναι ήδη ξεκάθαρη: η Ουάσιγκτον έχει ήδη αποδείξει νηφάλια από την αρχή ότι δεν θα στείλει τα στρατεύματά της για να πολεμήσουν και να πεθάνουν για την Ουκρανία και δεν θα διακινδυνεύσει να παρασυρθεί σε άμεση αντιπαράθεση με τη Μόσχα που διαθέτει πυρηνικά. Αυτή η θέση δεν πρέπει και δεν πρόκειται να αλλάξει στο μέλλον. Συνεχίζοντας να διατηρούμε την ελπίδα ότι οι ΗΠΑ δεν θα είναι ποτέ πρόθυμες να διακινδυνεύσουν πυρηνικό πόλεμο με τη Ρωσία για την Ουκρανία δίνει ψεύτικες ελπίδες στο Κίεβο, προκαλώντας ηθικό κίνδυνο και την πιθανότητα ενός μεγαλύτερου πολέμου. Είναι καιρός να είμαστε ειλικρινείς τόσο με τους εαυτούς μας όσο και με τους ηγέτες της Ουκρανίας και επικεντρωθείτε σε αποτελεσματικούς τρόπους για να τερματιστεί αυτός ο πόλεμος διατηρώντας την αμερικανική εθνική ασφάλεια επ' αόριστον.
