Στην ιστορία πέρασε από το απόγευμα του Σαββάτου, 6/5/2023 η τελετή στέψης του βασιλιά Καρόλου Γ' και της βασίλισσας Καμίλα στο Αβαείο του Γουέστμινστερ παρουσία περίπου 2.200 προσκεκλημένων.
Βασιλιάς Κάρολος: 1937 - 2023, 86 χρόνια μετά τη στέψη του πατέρα της βασίλισσας Ελισάβετ και παππού του σημερινού μονάρχη οι εικόνες θυμίζουν την εποχή εκείνη παρά το γεγονός ότι ο Κάρολος επιχειρεί να εκμοντερνίσει τον θεσμό
Ανατρέχοντας σε φωτογραφικά ντοκουμέντα από παλαιότερες στέψης μπορεί να αντιληφθεί κανείς ότι ο νέος βασιλιάς χρησιμοποίησε ξανά τα ρούχα και το στέμμα που είχε φορέσει στη στέψη του ο παππούς του βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ, το 1937.
Την ιστορική τελετή με παραδόσεις που χάνονται στα βάθη των αιώνων παρακολούθησαν, σύμφωνα με εκτιμήσεις, πάνω από 300.000.000 τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο.
Η Πολιτειακή Άμαξα του Αδαμάντινου Ιωβηλαίου κατασκευάστηκε στην Αυστραλία για τη βασίλισσα Ελισάβετ, για την 60ή επέτειο από την άνοδό της στο θρόνο, και πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε το 2014 για τα εγκαίνια της κοινοβουλευτικής περιόδου. Είναι θερμαινόμενη, έχει κλιματισμό, ηλεκτρικά παράθυρα αλλά και υδραυλικές αναρτήσεις. Εσωτερικά είναι επενδυμένη με κίτρινο μετάξι. Ζυγίζει τρεις τόνους και έχει μήκος 5,5 μέτρα. Παρά το βάρος της, προσφέρει την άνεση ενός αυτοκινήτου.
Στη 1.00 η ώρα ξεκίνησε η θρησκευτική τελετή, χοροστατούντος του προκαθημένου της Αγγλικανικής Εκκλησίας Αρχιεπισκόπου του Καντερμπέρι Τζάστιν Γουέλμπι. Η τελετή γεμάτη συμβολισμούς και παραδόσεις διήρκησε δύο ώρες. Σε αυτήν αρχικά ο νέος βασιλιάς παρουσιάστηκε στο εκκλησίασμα και στη συνέχεια έδωσε όρκο σεβασμού του νόμου και προστασίας της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Στη συνέχεια έλαβε το χρίσμα και στο τέλος έγινε η στέψη με το Στέμμα του Αγίου Εδουάρδου που χρονολογείται από το 1661 και ζυγίζει 2,21 κιλά.
Την ολοκλήρωση της τελετής ακολούθησε η λεγόμενη «Πομπή της Στέψης» όπου το βασιλικό ζεύγος με τη συνοδεία 4.000 στρατιωτικών μετέβη από το Αβαείο του Γουέστμινστερ στα Ανάκτορα, αυτή τη φορά με τη Χρυσή Πολιτειακή 'Αμαξα. Πρόκειται για μια άμαξα που κατασκευάστηκε το 1762.
To τελετουργικό ολοκληρώθηκε όταν ο βασιλιάς Κάρολος και η βασίλισσα Καμίλα εμφανίστηκαν στο μπαλκόνι των Ανακτόρων του Μπάκιγχαμ για να χαιρετίσουν το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί έξω από τα ανάκτορα. Μαζί τους βρίσκονταν ανώτερα μέλη της βασιλικής οικογένειας, συμπεριλαμβανομένου του πρίγκιπα και της πριγκίπισσας της Ουαλίας και των παιδιών τους. Απουσίαζε ο πρίγκιπας Χάρι, ο οποίος αν και παρακολούθησε τη στέψη στο Αβαείο του Γουέστμινστερ, δεν προσκλήθηκε να εμφανιστεί στο μπαλκόνι καθώς πλέον δεν αποτελεί εργαζόμενο μέλος της βασιλικής οικογένειας.
Ιερός χιτώνας στέψης του Βασιλιά
Το Supertunica είναι το ένδυμα που φοριέται κάτω από τον Αυτοκρατορικό μανδύα. Το Supertunica, όπως και τα άλλα άμφια της στέψης, σχετίζεται με ιερατικά άμφια και παρόλο που αυτό το συγκεκριμένο ένδυμα χρονολογείται από τον εικοστό αιώνα, η μορφή του έχει αλλάξει ελάχιστα από τις μεσαιωνικές στέψεις. Αυτή η σύνδεση με τα ιερατικά άμφια ήταν μια υπενθύμιση της θεϊκής φύσης της βασιλείας. Ο κυρίαρχος επενδύεται με το Supertunica μετά την τελετή του χρίσματος.
Το στέμμα του Αγίου Εδουάρδου
Το στέμμα του Αγίου Εδουάρδου είναι αυτό που χρησιμοποιείται τη στιγμή της στέψης. Κατασκευάστηκε για τον Κάρολο Β’ το 1661, ως αντικατάσταση του μεσαιωνικού στέμματος που είχε λιώσει το 1649. Το πρωτότυπο πιστεύεται ότι χρονολογείται από τον βασιλικό άγιο του ενδέκατου αιώνα, τον Εδουάρδο τον Ομολογητή – τον τελευταίο Αγγλοσάξονα βασιλιά της Αγγλία.
Η Σφαίρα του Κυρίαρχου
Το Orb είναι μια αναπαράσταση της εξουσίας του κυρίαρχου. Συμβολίζει τον χριστιανικό κόσμο με τον σταυρό του τοποθετημένο σε μια σφαίρα και οι ζώνες κοσμημάτων που τον χωρίζουν σε τρία τμήματα αντιπροσωπεύουν τις τρεις ηπείρους που ήταν γνωστές στους μεσαιωνικούς χρόνους.
Το στέμμα του μονάρχη
Το Imperial State Crown, ή Crown of State, είναι το στέμμα που ο μονάρχης ανταλλάσσει με το Στέμμα του Αγίου Εδουάρδου, στο τέλος της τελετής στέψης. Πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο το αρχαίο στέμμα της στέψης φυλασσόταν πάντα στο Αβαείο του Ουέστμινστερ και ο μονάρχης χρειαζόταν άλλο στέμμα για να φορέσει όταν έφευγε από το Αβαείο.
Αυτό το στέμμα κατασκευάστηκε για τη στέψη του βασιλιά Γεωργίου VI το 1937.
Το σκήπτρο του Κυρίαρχου με Σταυρό
Το σκήπτρο αντιπροσωπεύει τη χρονική δύναμη του κυρίαρχου και συνδέεται με τη χρηστή διακυβέρνηση. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της στέψης, ο νέος ηγεμόνας αλείφεται πρώτα με ιερό λάδι, στη συνέχεια ντύνεται με στολές στέψης και στη συνέχεια επενδύεται με μια σειρά από στολίδια που συμβολίζουν την ιπποτική φύση της βασιλείας.
Το σκήπτρο του Κυρίαρχου με το Περιστέρι
Αυτό το σκήπτρο αντιπροσωπεύει τον πνευματικό ρόλο του κυρίαρχου, με το περιστέρι να συμβολίζει το Άγιο Πνεύμα. Παραδοσιακά ήταν γνωστό ως «ο Ράβδος της Ισότητας και του Ελέους».
Το κεφάλι του αετού
Το χρυσό σκεύος χρησιμοποιείται για να κρατήσει το αφιερωμένο λάδι με το οποίο χρίζεται ένας κυρίαρχος κατά τη διάρκεια της τελετής στέψης. Το σκεύος έχει την μορφή αετού με ανοιχτά φτερά. Το κεφάλι του αετού είναι αφαιρούμενο και υπάρχει ένα άνοιγμα στο ράμφος για την έκχυση του λαδιού.
Δαχτυλίδι στέψης
Το δαχτυλίδι αποτελείται από ένα οκτάγωνο ζαφείρι μεικτής κοπής σε χρυσό σκηνικό που επικαλύπτεται με τέσσερα ρουμπίνια σε ορθογώνια κοπή και ένα τετράγωνο κομμένο ρουμπίνι, που συνδέονται μεταξύ τους σε μια χρυσή λωρίδα για να σχηματίσουν έναν σταυρό, με περίγραμμα από δεκατέσσερα διαμάντια σε σχήμα μαξιλαριού και ένα διαμάντι σε κάθε ώμο, με ένα χρυσό τσέρκι. Κατά την τελετή της στέψης το δαχτυλίδι τοποθετείται στο τέταρτο δάχτυλο του ηγεμόνα από τον αρχιεπίσκοπο, ως σύμβολο «βασιλικής αξιοπρέπειας».
Τα χρυσά βραχιόλια
Τα Armills ή τα οβάλ χρυσά βραχιόλια είναι διακοσμημένα με σμάλτο champlevé και basse-taille με τα εθνικά εμβλήματα (τριαντάφυλλα, γαϊδουράγκαθο, fleurs-de-lis και άρπες) και σκούρο μπλε και κόκκινα σφαιρίδια ανάμεσα σε ανοιχτό μπλε σμάλτο. Είναι επενδεδυμένα με κόκκινο βελούδο. Αυτά τα Armills κατασκευάστηκαν το 1661 για να αντικαταστήσουν αυτά που χάθηκαν κατά την περίοδο της Κοινοπολιτείας (τα οποία ήταν κοσμήματα).
Χρυσά σπιρούνια
Τα Σπερς ή τα χρυσά σπιρούνια συμπεριλήφθηκαν για πρώτη φορά στα αγγλικά στολίδια στέψης το 1189, στη στέψη του Ριχάρδου Α’ (ο Λεοντόκαρδος). Συμβόλιζαν τον ιππότη και η χρήση τους στο τελετουργικό της στέψης προέρχεται απευθείας από την τελετή δημιουργίας ενός ιππότη. Αυτά τα σπιρούνια κατασκευάστηκαν το 1661 για τον Κάρολο Β’ αλλά τροποποιήθηκαν το 1820 για τον Γεώργιο Δ’, όταν νέα υφάσματα αντικατέστησαν τις προηγούμενες πόρπες και ιμάντες.
