Μέχρι το 2050, το 70 % του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε πόλεις, από 54 % το 2020, σύμφωνα με νέα έκθεση του Institute for Economics & Peace. Η αύξηση αυτή οφείλεται τόσο στην αύξηση του πληθυσμού όσο και στη συνεχιζόμενη στροφή προς την αστικοποίηση, ιδίως προς τις λεγόμενες "μεγαλουπόλεις" - μητροπόλεις με πληθυσμό 10 εκατομμυρίων και άνω.
Η αστικοποίηση λαμβάνει χώρα λόγω παραγόντων ώθησης και έλξης. Ο ΙΕΑ περιγράφει πώς στην πρωτεύουσα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, την Κινσάσα, οι παράγοντες που ωθούν τους ανθρώπους μακριά από τις αγροτικές περιοχές περιλαμβάνουν ζητήματα βίας και γενικής έλλειψης ασφάλειας, την παρουσία εγκληματικών ομάδων, την έλλειψη αστυνόμευσης, την οικολογική υποβάθμιση και το γεγονός ότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι για τη διαθέσιμη γεωργική γη. Εν τω μεταξύ, ένας παράγοντας έλξης θα μπορούσε να είναι η έλξη της αύξησης του βιοτικού επιπέδου.
Σήμερα υπάρχουν 33 μεγαλουπόλεις παγκοσμίως. Το Τόκιο (37,3 εκατομμύρια), το Δελχί (32,3 εκατομμύρια), η Σαγκάη (28,7 εκατομμύρια), η Ντάκα (22,6 εκατομμύρια), το Σάο Πάολο (22,5 εκατομμύρια) και η Πόλη του Μεξικού (22,1 εκατομμύρια) είναι οι πολυπληθέστερες από αυτές. Μέχρι το 2050, άλλες 14 πόλεις θα προστεθούν στις τάξεις τους, με συνολικό αυξημένο πληθυσμό περίπου 213 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η νέα τάξη πραγμάτων θα είναι τότε το Δελχί (49,6 εκατομμύρια), η Ντάκα (34,6 εκατομμύρια), το Τόκιο (32,6 εκατομμύρια), το Κάιρο (32,6 εκατομμύρια) και η Βομβάη (32,4 εκατομμύρια).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αυτές είναι οι 10 χώρες με τους υψηλότερους μισθούς στον κόσμο
Εκτός από την αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που ζουν σε αυτές τις πόλεις, οι ίδιες οι χώρες θα σημειώσουν πιθανότατα και οικονομική ανάπτυξη. Σύμφωνα με την AXA, η Μανίλα στις Φιλιππίνες και η Μπανγκαλόρ στην Ινδία αναμένεται να σημειώσουν αύξηση του ΑΕΠ κοντά στο 150% μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Η Αφρική είναι η μόνη παγκόσμια περιοχή που αναμένεται να εξακολουθεί να βλέπει ισχυρή αύξηση του πληθυσμού μέχρι το τέλος του αιώνα, σύμφωνα με το Pew Research Center, ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης όλων των άλλων περιοχών θα αρχίσουν να μειώνονται. Αυτό αντικατοπτρίζεται στο γράφημά μας, καθώς είναι κυρίως οι αφρικανικές μεγαλουπόλεις που θα δουν τη μεγαλύτερη αύξηση του ρυθμού αύξησης του πληθυσμού. Εν τω μεταξύ, μόνο τρεις μεγαλουπόλεις θα δουν μείωση του πληθυσμιακού τους μεγέθους: η ρωσική πρωτεύουσα Μόσχα (-3%) και οι ιαπωνικές Οσάκα (-12%) και Τόκιο (-12%). Παρά τη συρρίκνωση του Τόκιο, η οποία προκαλείται από τη γήρανση του πληθυσμού και τη μείωση των γεννήσεων, η πρωτεύουσα θα εξακολουθεί να κατατάσσεται ως η τέταρτη πολυπληθέστερη μεγαλούπολη στον κόσμο το 2050.
Οι 33 πόλεις που έχουν ήδη φθάσει στο καθεστώς της μεγαλούπολης είναι οι ακόλουθες: Δελχί, Ντάκα, Κάιρο, Τόκιο, Βομβάη, Σαγκάη, Κινσάσα, Λάγος, Καράτσι, Πόλη του Μεξικού, Σάο Πάολο, Πεκίνο, Καλκούτα, Νέα Υόρκη, Μανίλα, Λαχόρη, Μπανγκαλόρε, Τσονγκίνγκ, Μπουένος Άιρες, Οσάκα, Χαϊντεραμπάντ, Τιαντζίν, Γκουανγκζού, Λος Άντζελες, Ρίο ντε Τζανέιρο, Μπανγκόκ, Τζακάρτα, Σενζέν, Λίμα, Παρίσι και Μόσχα.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί εδώ ότι διαφορετικές πηγές αναφέρουν διαφορετικά στατιστικά στοιχεία και ότι ειδικά με τις προβλέψεις, οι καταστάσεις μπορεί να αλλάξουν. Για παράδειγμα, εκεί που τα Ηνωμένα Έθνη προέβλεπαν αρχικά ότι η Ινδία θα ξεπερνούσε την Κίνα ως η μεγαλύτερη χώρα το 2027, τώρα αναμένεται να συμβεί τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους. Όσον αφορά την ιδιότητα της μεγαλούπολης, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ από το 2018, αρκετές επιπλέον πόλεις, όπως η Κουάλα Λουμπούρ στη Μαλαισία και η Γουχάν στην Κίνα, θα κάνουν τον γύρο του κόσμου ακόμη και μέχρι το 2035.
