Για τη νέα στρατιωτική βοήθεια που στέλνουν Γερμανία, Γαλλία και ΗΠΑ γράφουν οι New York Times, ενώ στέκονται ιδιαίτερα στη σημασία των αρμάτων μάχης που θα έχει στη διάθεσή της η Ουκρανία.
Σύντομα θα είναι καλυμμένα με λάσπη, γεμάτα από θραύσματα και θα δέχονται πυρά στα πεδία μάχης της χώρας. Αλλά οι τρεις νέοι τύποι τεθωρακισμένων οχημάτων που προσφέρθηκαν στην Ουκρανία αυτή την εβδομάδα σηματοδοτούν ότι οι δυτικοί σύμμαχοι ετοιμάζονται για ένα ακόμη αιματηρό έτος, καθώς ο πόλεμος εισέρχεται σε μια νέα φάση ουκρανικών επιθέσεων εναντίον των ρωσικών δυνάμεων, σημειώνουν οι αναλυτές των NYT, Στίβεν Ερλάνγκερ και Τόμας Γκίμπονς-Νεφ.
«Η εποχή των οπλικών ταμπού έχει περάσει»
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η ουκρανική κυβέρνηση είναι ενθουσιασμένη: «Η εποχή των οπλικών ταμπού έχει περάσει», ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών, Ντμίτρο Κουλέμπα, σε ανάρτησή του στο Facebook, καλωσορίζοντας τον νέο φονικό εξοπλισμό.
Η Ρωσία είναι έξαλλη. Τα νέα πολεμικά οχήματα είναι «ένα ακόμη βήμα προς την κλιμάκωση της ουκρανικής σύγκρουσης», κατήγγειλε σε ανακοίνωσή της η ρωσική πρεσβεία στο Βερολίνο.
Αλλαγή γραμμής;
Τα στρατεύματα της πρώτης γραμμής είναι κυνικά, παραπονούμενα συχνά ότι ενώ οι σύμμαχοι δεν τους αφήνουν να χάσουν, δεν τους αφήνουν ούτε να κερδίσουν.
Αλλά τα νέα όπλα φαίνεται να σηματοδοτούν μια αλλαγή πολιτικής στην Ουάσιγκτον, το Παρίσι και το Βερολίνο, δίνοντας πιο θανατηφόρα υποστήριξη στο ουκρανικό πεζικό, δείχνοντας λιγότερο άγχος για τη ρωσική κλιμάκωση και επιδιώκοντας πιο αποφασιστικές ουκρανικές νίκες το 2023.
Η τριμερής απόφαση «αποσαφηνίζει την υποστήριξη της Δύσης προς την Ουκρανία για μια πιθανή επίθεση τους επόμενους μήνες», δήλωσε ο Ούλριχ Σπεκ, Γερμανός αναλυτής εξωτερικής πολιτικής. «Και σηματοδοτεί στη Μόσχα ότι δεν είμαστε σε τροχιά ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων σύντομα», πρόσθεσε.
Η απόφαση αντανακλά επίσης «μια αλλαγή θερμοκρασίας» στις μεγάλες δυτικές πρωτεύουσες και μια «μείωση του παράγοντα φόβου, μια αίσθηση ότι μια αποδυναμωμένη Ρωσία είναι λιγότερο ικανή ή πρόθυμη να κλιμακώσει», δήλωσε ο Σπεκ.
Ο ρόλος των νέων αρμάτων
Τα γαλλικά AMX-10, τα γερμανικά Marders και τα αμερικανικά οχήματα μάχης M2 Bradley θα εισέλθουν στον πόλεμο μετά από δύο επιτυχημένες ουκρανικές επιθέσεις που απώθησαν τις ρωσικές δυνάμεις από τα βορειοανατολικά και τα νότια της χώρας.
Τα νέα οχήματα, γνωστά ως οχήματα πεζικού ή τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πρωτοστατήσουν σε κάθε μελλοντική προσπάθεια εκδίωξης των Ρώσων από την Ουκρανία.
«Οι Ουκρανοί σχεδιάζουν να κάνουν περισσότερες επιθετικές επιχειρήσεις κατά των ρωσικών θέσεων, οπότε η απόκτηση καλύτερων οχημάτων μάχης πεζικού για να πλησιάσουν τις αμυντικές θέσεις είναι σημαντική», δήλωσε ο Ρομπ Λι, στρατιωτικός αναλυτής στο Ινστιτούτο Έρευνας Εξωτερικής Πολιτικής.
Ο νέος εξοπλισμός θα φτάσει ακριβώς στην ώρα του. Μετά από περισσότερους από δέκα μήνες αιματηρών μαχών, τα οχήματα της Ουκρανίας της σοβιετικής εποχής που αντικατοπτρίζουν τις δυνατότητες των AMX, M2 και Marder έχουν καταστραφεί και υποστεί ζημιές σιγά-σιγά, σύμφωνα με τα ουκρανικά στρατεύματα και έναν Αμερικανό αξιωματούχο.
Το «αγκάθι» για την Ουκρανία
Αλλά αν δεν σταλούν σε μεγάλους αριθμούς, οι πρόσφατες τεθωρακισμένες προσθήκες πιθανότατα θα αλλάξουν ελάχιστα στο ευρύτερο πεδίο της μάχης και θα προσθέσουν στο αυξανόμενο βάρος της υλικοτεχνικής υποδομής της Ουκρανίας, καθώς οι Ουκρανοί μηχανικοί αγωνίζονται με έναν ποικιλόμορφο στόλο οχημάτων που το καθένα έχει τις δικές του απαιτήσεις σε ανταλλακτικά και πυρομαχικά.
Τα νέα οχήματα δεν είναι τα πρώτα τεθωρακισμένα που έστειλε η Δύση στην Ουκρανία. Ωστόσο, είναι αναμφισβήτητα τα πιο προηγμένα, καταλαμβάνοντας μια κατηγορία πολεμικών μηχανών που δεν είναι ακριβώς τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, αν και ορισμένα μπορούν να μεταφέρουν στρατιώτες, και όχι ακριβώς άρματα μάχης, περιγράφουν οι ΝΥΤ.
Η Ουκρανία πιέζει τακτικά τους δυτικούς συμμάχους της για πιο εξελιγμένο εξοπλισμό πεζικού, συμπεριλαμβανομένων τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης πεζικού και κορυφαίων δυτικών αρμάτων μάχης, όπως το αμερικανικό Abrams και το γερμανικό Leopard II.
Γιατί ήταν επιφυλακτικοί οι δυτικοί σύμμαχοι του Κιέβου
Ωστόσο, η Ουάσινγκτον, το Παρίσι και το Βερολίνο υπήρξαν επιφυλακτικοί, προσπαθώντας να παράσχουν τα όπλα που πραγματικά χρειάζεται η Ουκρανία και είναι σε θέση να διατηρήσει, ενώ παράλληλα παρακολουθούσαν προσεκτικά το βάθος των δικών τους, ενίοτε πενιχρών, αποθεμάτων, γράφουν οι New York Times.
Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν υποστηρίξει ότι η Ουκρανία διαθέτει αρκετά καλά άρματα μάχης T-72 της σοβιετικής εποχής, αν και τα πυρομαχικά για αυτά είναι σε έλλειψη. Οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί υποστηρίζουν ότι η εκπαίδευση των Ουκρανών να χειρίζονται τα σύγχρονα άρματα Leopard ή Abrams – και η συντήρησή τους στο πεδίο της μάχης – θα έπαιρνε πολλούς μήνες.
Η εφοδιαστική αλυσίδα που απαιτείται για ένα άρμα που καταβροχθίζει καύσιμα όπως το Abrams είναι επίσης εκτεταμένη, πρόσθεσε ένας Αμερικανός αξιωματούχος, ο οποίος μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας για να συζητήσει θέματα τακτικής.
Στη συνέχεια οι NYT αναφέρονται στο πώς οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Γερμανία έφτασαν στις αποφάσεις να παράσχουν στην Ουκρανία τα νέα τεθωρακισμένα.
«Βήμα προς τα εμπρός από τη Γερμανία»
Η Γερμανία ανακοίνωσε επίσης ότι θα προμηθεύσει μια συστοιχία πυραύλων Patriot στην Ουκρανία επιπλέον αυτής που προμήθευσε στην Πολωνία – και την οποία αρχικά είχε αρνηθεί να δώσει απευθείας στο Κίεβο. Αυτό το ταμπού, επίσης, έχει πλέον σπάσει, τονίζουν οι New York Times.
«Είναι ένα ακόμη βήμα προς τα εμπρός για τη Γερμανία, η οποία κάνει ένα βήμα τη φορά από τις 24 Φεβρουαρίου», δήλωσε η Ούλρικε Φράνκε, Γερμανίδα εμπειρογνώμονας σε θέματα άμυνας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων.
Η Ουκρανία ζητούσε αυτά τα όπλα από τον Απρίλιο, είπε, αλλά για τη Γερμανία «ήταν ένα αυτοεπιβαλλόμενο ταμπού». Στο Βερολίνο, «συνεχίζουμε να έχουμε αυτές τις ελαφρώς παράλογες συζητήσεις – επιθετική έναντι αμυντικής, ελαφριά έναντι βαριάς, σύγχρονη έναντι παλιάς – και μετά από λίγους μήνες αλλάζουμε πάλι τις γραμμές μας», είπε. Πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη, «κυρίως στη γερμανική φαντασία», τόνισε.
Αλλά είναι επίσης μια κακή εικόνα για τη γαλλογερμανική σχέση, είπε, καθώς φαίνεται είτε ότι το Βερολίνο χρειάζεται μια ώθηση από το Παρίσι είτε ότι οι δύο χώρες δεν μπορούν να συνεργαστούν καλά, με τον Μακρόν να προκαταλαμβάνει τα θέματα από μόνος του, κατέληξε.
