Μετρήσεις όπως το ΑΕΠ χρησιμοποιούνται συνήθως για την κατανόηση του συνολικού πλούτου και του μεγέθους της οικονομίας. Ωστόσο, όπως αναλύει παρακάτω ο Nick Routley του Visual Capitalist, ενώ η εξέταση της οικονομικής παραγωγής σε ετήσια βάση είναι χρήσιμη, υπάρχουν και άλλες μετρήσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την αξιολόγηση του πλούτου ενός έθνους.
Οι στατιστικές για τον πλούτο των νοικοκυριών αποκαλύπτουν ποιοι πολίτες μιας χώρας συγκεντρώνουν το υψηλότερο επίπεδο χρημάτων και περιουσιακών στοιχείων παγκοσμίως.
Αυτό το οπτικό υλικό χρησιμοποιεί δεδομένα από την ετήσια έκθεση Global Wealth Report της Credit Suisse για να αναλύσει τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις για τον πλούτο των νοικοκυριών ανά χώρα.
Πλούτος των νοικοκυριών, ανά χώρα
Δείτε πώς κατανέμεται ο πλούτος των νοικοκυριών παγκοσμίως ύψους 463 τρισεκατομμυρίων δολαρίων:
Όπως δείχνει ο παραπάνω πίνακας, ο παγκόσμιος πλούτος των νοικοκυριών απέχει πολύ από το να κατανέμεται ισομερώς.
Συγκέντρωση πλούτου σε επίπεδο χώρας
Μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πλούτου είναι συγκεντρωμένο στις μεγαλύτερες οικονομίες, με τα νοικοκυριά της Κίνας και των ΗΠΑ να αποτελούν μαζί το ήμισυ του συνολικού προσωπικού πλούτου στον κόσμο. Αυτό διαφέρει ελαφρώς από τη χρήση του ΑΕΠ ως μέτρο, όπου οι ΗΠΑ και η Κίνα αποτελούν το 24% και το 19% της παγκόσμιας οικονομίας σε ονομαστικούς όρους, αντίστοιχα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αυτό είναι το σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής για το Υδρογόνο
Σήμερα, μόλις 10 χώρες αντιπροσωπεύουν το 75% του συνολικού πλούτου των νοικοκυριών.
Μία από τις μεγαλύτερες αλλαγές τα τελευταία χρόνια είναι η άνοδος του πλούτου στην Κίνα. Πριν από μια δεκαετία, οι πολίτες της Κίνας υπολογιζόταν ότι κατείχαν μόλις το 9% του παγκόσμιου πλούτου. Το ποσοστό αυτό έχει πλέον υπερδιπλασιαστεί, ενώ ο μέσος πλούτος στη χώρα έχει εκτοξευθεί από 3.111 δολάρια σε 26.752 δολάρια μεταξύ 2000 και 2021.
Μια περιφερειακή ματιά στον πλούτο των νοικοκυριών
Από περιφερειακή άποψη, ο πλούτος κατανέμεται εξίσου με τρεις τρόπους, μεταξύ της Βόρειας Αμερικής, της Ασίας και παντού αλλού.
Μέσα σε μία μόλις δεκαετία, το μερίδιο της Ευρώπης στον πλούτο των νοικοκυριών μειώθηκε κατά οκτώ ποσοστιαίες μονάδες, γεγονός που οφείλεται, εν μέρει, στην οικονομική δυναμική της Κίνας.
Παραδόξως, οι περιοχές της Αφρικής, της Νότιας Αμερικής, της Ωκεανίας και της Μέσης Ανατολής συγκεντρώνουν μόνο το 11% περίπου του συνολικού πλούτου των νοικοκυριών παγκοσμίως.
