Η Τουρκία, η οποία είναι η χώρα κλειδί για την άφιξη του αερίου του Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη, βρίσκεται καθ' οδόν να μετατραπεί σε έναν από τους κόμβους εμπορίου φυσικού αερίου, αναφέρει τουρκικό ΜΜΕ.
Δηλώνοντας ότι ο ρόλος της Τουρκίας δεν πρέπει να υποτιμηθεί στην απόφαση για το πόσο αέριο θα πάει στην Ευρώπη, ο γερμανικός Τύπος έγραψε ότι η παραίτηση από την Τουρκία από το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν θα εξαρτηθεί από το πόση ποσότητα φυσικού αερίου μπορεί να προμηθευτεί από το Πεδία Αερίου Sakarya στη Μαύρη Θάλασσα.
Η Ευρώπη στράφηκε σε εναλλακτικές πηγές μετά τη διακοπή του φυσικού αερίου από τη Ρωσία. Στον γερμανικό Τύπο διερευνάται το "πόσο μακριά μπορεί να φτάσει το αζερικό αέριο στην Ευρώπη".
Σύμφωνα με τη συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ Άγκυρας και Μπακού, το άρθρο αναφέρει ότι το πρώτο δικαίωμα χρήσης πρόσθετης χωρητικότητας στον αγωγό φυσικού αερίου Trans-Anatolian (TANAP) παραχωρείται στην Τουρκία.
Δηλώνοντας ότι ο ρόλος που θα διαδραματίσει η Τουρκία για να αποφασίσει πόσο φυσικό αέριο θα πάει στην Ευρώπη δεν πρέπει να υποτιμηθεί, η ανάλυση αναφέρει: «Ουσιαστικά, αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία θα έχει αρχικές μειώσεις στην πλεονάζουσα προμήθεια των Αζέρων και θα διατεθεί στην Ευρώπη μόνο όταν οι Τούρκοι αγοραστές το απορρίψουν. Το αν θα το κάνουν ή όχι θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες».
Πρώτον, θα εξαρτηθεί από το πόση ποσότητα φυσικού αερίου μπορεί να ληφθεί από το τουρκικό πεδίο φυσικού αερίου Sakarya στη Μαύρη Θάλασσα. Αυτή τη στιγμή η ανάπτυξη βρίσκεται σε εξέλιξη και η Άγκυρα λέει ότι η παραγωγή μπορεί να φτάσει τα 30 bcm ετησίως έως το 2026. Δεύτερον, υπάρχει η εμφάνιση του ρωσικού φυσικού αερίου. Με την απότομη πτώση της ρωσικής προσφοράς, θα υπάρχει υπεραρκετή προσφορά για την τουρκική αγορά.
Η ανακάλυψη 320 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου και ο στόχος παραγωγής αυτού του φυσικού αερίου έως το 2023 βάζει την Τουρκία σε ισχυρή θέση στις μακροπρόθεσμες διαπραγματεύσεις εισαγωγής φυσικού αερίου των 30 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων, η σύμβαση της οποίας λήγει τα επόμενα 5 χρόνια.
Σύμφωνα με τις παραγράφους 8 και 9 του 7ου άρθρου της διακυβερνητικής συμφωνίας που υπεγράφη μεταξύ Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν στις 26 Ιουνίου 2012, θα δοθεί προτεραιότητα στην Τουρκία στις εργασίες επέκτασης δυναμικότητας και αύξησης της προμήθειας που σχετίζονται με το TANAP.
Στις προαναφερθείσες παραγράφους, «τα κράτη συμφωνούν ότι όλο το φυσικό αέριο που ανήκει στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν, το οποίο σχεδιάζεται να μεταφερθεί μέσω του συστήματος TANAP, με αρχικό όγκο άνω των δεκαέξι (16) δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως, θα προσφέρεται κατά κύριο λόγο σε αγοραστές εντός της Δημοκρατίας της Τουρκίας Το σύστημα TANAP είναι τριάντα δύο (32) ετών Η επέκταση πέραν της αρχικής χωρητικότητας των δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων θα υπόκειται σε αμοιβαία συμφωνία των κρατών».
Αντίστοιχα, για το επιπλέον φυσικό αέριο που θέλει να αγοράσει η Ευρώπη και τη χωρητικότητα από την οποία θέλει να επωφεληθεί, πρέπει πρώτα να συμφωνηθεί με την Τουρκία και η Άγκυρα να το εγκρίνει. Απαιτούνται πρόσθετες επενδύσεις για την αύξηση του φυσικού αερίου που αποστέλλεται στην Ευρώπη από το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο διαθέτει 1,3 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου.
Η ετήσια δυναμικότητα του TAP, του ευρωπαϊκού σκέλους του TANAP, που κατασκευάζεται στο πλαίσιο του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου, υπολογίζεται σε 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Η χωρητικότητα αυτού του αγωγού σχεδιάζεται να διπλασιαστεί.
Εάν η Ευρώπη, η οποία αγοράζει περίπου 155 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως από τη Ρωσία, αγοράζει «πολύ περισσότερο» αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, μπορεί να υπάρξει σημαντική υποκατάσταση.
Η Ευρώπη επιθυμεί αύξηση της χωρητικότητας στον Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου και σε αυτό το πλαίσιο, φαίνεται τεχνικά εφικτή η αύξηση της χωρητικότητας του TAP από 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα σε 20 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Η αύξηση της δυναμικότητας του TANAP από τα 16 δισ. κυβικά μέτρα στα 24 δισ. κυβικά μέτρα και στη συνέχεια στα 31 δισ. κυβικά μέτρα θεωρείται ως στόχος που μπορεί να επιτευχθεί με επενδύσεις. Δεν φαίνεται εφικτό να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι πριν από 5 χρόνια, γιατί παρόλο που γίνονται επενδύσεις για αύξηση της χωρητικότητας, απαιτούνται πρόσθετα πρωτόκολλα και συμφωνίες.
