Σε ένα εκτενές δημοσίευμα στην ιστοσελίδα middleeastmonitor.com, η αρθρογράφος προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει τις κινήσεις του Ερντογάν όσον αφορά την Συρία και να καταλάβει ποιες είναι πραγματικές προθέσεις του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τουρκικά ΜΜΕ: Αμερικανοί κάνουν κρυφές εμπορικές συναλλαγές με τη Ρωσία μέσω Τουρκίας
Τουρκική τακτική ή διαπραγμάτευση;
Γράφει συγκεκριμένα: ''Προσπάθησα επανειλημμένως να καταλάβω τα κίνητρα της τουρκικής κυβέρνησης να εξομαλύνει τις σχέσεις με το εγκληματικό καθεστώς στη Συρία. Οι δηλώσεις του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ήταν ένας τρόπος διαπραγμάτευσης με τη Ρωσία, όπου η εξομάλυνση με τη Δαμασκό είναι σε αντάλλαγμα για την υποστήριξη του σχεδίου της Τουρκίας για τον έλεγχο της Μανμπίτζ και του Ταλ Ριφάατ; Ή ήταν απλώς μια τουρκική τακτική παρά μια στρατηγική που έχει ήδη υιοθετηθεί και εφαρμόζεται;''
Οι Τούρκοι είναι επιδέξιοι σε τακτικούς ελιγμούς, αρπάζοντας τις ευκαιρίες και αξιοποιώντας τις υπέρ τους
Και συνεχίζει: 'Πιστεύω ότι η τουρκική απόφαση έχει ήδη ληφθεί, αλλά η εφαρμογή της επί τόπου θα διαρκέσει πολύ και δεν θα οδηγήσει σε πλήρη ομαλοποίηση. Μάλλον θα είναι δύσκολος και επικίνδυνος δρόμος, οπότε θα δούμε σταδιακά βήματα, πολιτικά. Δεν υπάρχει εγγύηση επιτυχίας, αν και οι Τούρκοι είναι επιδέξιοι σε τακτικούς ελιγμούς, αρπάζοντας τις ευκαιρίες και αξιοποιώντας τις υπέρ τους. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι η Τουρκία δεν θα εγκαταλείψει τις σχέσεις της με τη συριακή αντιπολίτευση, τουλάχιστον προς το παρόν, καθώς αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά χαρτιά της στον συριακό φάκελο και τον ρόλο της διεθνώς και περιφερειακά''.
''Γνωρίζουμε ότι η Τουρκία παρείχε ένα ασφαλές καταφύγιο για τις περισσότερες φατρίες της συριακής αντιπολίτευσης, είτε πολιτικές, όπως το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο και η συριακή προσωρινή κυβέρνηση, είτε ένοπλες, όπως ο Συριακός Εθνικός Στρατός στις απελευθερωμένες περιοχές της Συρίας. Αυτό δημιούργησε ένα αίσθημα πίστης προς την Τουρκία και εργάζονται σύμφωνα με τις οδηγίες της Άγκυρας με τρόπο κατάλληλο για τις εξωτερικές σχέσεις της με τις χώρες που εμπλέκονται στη συριακή αρένα και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που μοιράζονται με αυτές τις χώρες''.
''Δυστυχώς, λοιπόν, αυτές οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Τουρκίας και απέχουν πολύ από τη λαϊκή διάθεση και τους στόχους της συριακής επανάστασης. Η βία που πέρασε η επανάσταση τα τελευταία 11 χρόνια αποδεικνύει ότι οι ηγεσίες αυτών των παρατάξεων έχουν χωρίσει από τους ανθρώπους στους δρόμους. Υπάρχει μεγάλο χάσμα μεταξύ τους λόγω του ότι δεν προέκυψαν από λαϊκή εντολή. Επιβλήθηκαν στις επαναστατικές δυνάμεις, όπως αποδείχθηκε στην καταστροφή του μονοπατιού της Αστάνα, την οποία η Τουρκία επέβαλε στις στρατιωτικές φατρίες και στο εθνικό συμβούλιο παρά την απόρριψη του λαού. Πιστεύουν ότι είναι ένας παραπλανητικός και κακόβουλος δρόμος που παρέκκλινε από τον δρόμο της επανάστασης και άλλαξε την πυξίδα της. Ο συριακός λαός δεν ξεσηκώθηκε ενάντια στον δολοφόνο Μπασάρ Αλ Άσαν''.
''Το παραπλανητικό μονοπάτι της Αστάνα εξόργισε και δίχασε την αντιπολίτευση. Όταν ζητήθηκε η πτώση του συμβουλίου, ένα μέλος απάντησε λέγοντας: «Οργανώστε διαδηλώσεις και ζητήστε την παραίτησή μας, κάντε ό,τι θέλετε. Διοριστήκαμε στις θέσεις μας με αποφάσεις από τα κράτη, όχι από εσάς»''.
Αστάνα- Διαβουλεύσεις για την Συρία
''Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι διαβουλεύσεις στην Αστάνα και η συνταγματική επιτροπή που σχηματίστηκε με απόφαση των συμμετεχόντων στη Διάσκεψη Εθνικού Διαλόγου της Συρίας στο Σότσι το 2018, με συνεισφορές της Τουρκίας, της Ρωσίας και του Ιράν, έχει ασπρίσει το βάναυσο καθεστώς και το έσωσε από τη διαπραγμάτευση των περισσότερων από τις διατάξεις της απόφασης 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η σημαντικότερη από τις οποίες είναι το μεταβατικό διοικητικό όργανο. Παρέκαμψε επίσης το θέμα των κρατουμένων και τα νόμιμα δικαιώματα του συριακού λαού που ορίζονται στο ψήφισμα. Αντίθετα, περιόρισε τη συζήτηση σε ένα επίμαχο μέρος, τη συνταγματική διαδικασία'', επισημαίνει η αρθρογράφος.
''Η συνάντηση στην Αστάνα δεν είναι πλέον χρήσιμη, αλλά ωφέλησε το καθεστώς. Τερμάτισε την παρουσία των δυνάμεων που απέρριψαν το καθεστώς σε ολόκληρη τη Συρία και, δεδομένης της παρακμής της αντιπολίτευσης σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, είναι παρόμοια με τις Συμφωνίες του Όσλο για τους Παλαιστίνιους, που έσωσαν την κατοχή και εξάλειψαν την PLO ως εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα''.
Ο ρόλος της Ρωσίας
''Παρά το γεγονός ότι η Ρωσία δεν είναι θετική για την προώθηση της συριακής συνταγματικής τροχιάς, καθώς είναι αυτή που τη διέκοψε με την αναστολή του ένατου γύρου, κατά καιρούς λαμβάνει μέτρα που υποδηλώνουν ότι υποστηρίζει τη συνταγματική τροχιά στη Συρία. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή κάνει ένα τόσο παραπλανητικό βήμα για να μετακινήσει την πορεία της Συνταγματικής Επιτροπής, σύμφωνα με την ατμόσφαιρα ομαλοποίησης που επικρατεί μεταξύ Τουρκίας και Δαμασκού, καθώς η Μόσχα θέλει να δείξει ότι είναι έτοιμη να υποστηρίξει τη συμφιλίωση μεταξύ του καθεστώτος και της η αντιπολίτευση να ενθαρρύνει την Τουρκία να προχωρήσει σε μια τέτοια επιλογή''
Τι έκανε η Turkiye από τότε που συμφώνησε με την είσοδο της Ρωσίας στο Χαλέπι το 2016, παρόλο που το Χαλέπι ήταν μια κόκκινη γραμμή και δεν του επετράπη να γίνει νέα Χάμα, και αφού ο Ερντογάν υπαναχώρησε από την πολιτική «θα προσευχηθούμε στο τζαμί των Ομαγιάντ [στη Δαμασκό]» και ακολούθησε το δρόμο της Αστάνα και της Συνταγματικής Επιτροπής και τις τέσσερις ζώνες αποκλιμάκωσης, η Τουρκία έφτασε στο σημείο να μιλάει για συμφιλίωση μεταξύ καθεστώτος και αντιπολίτευσης ή επιστροφή στον δρόμο της Γενεύης. Η Ρωσία θα το απορρίψει εντελώς και η Τουρκία δεν μπορεί να σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην ομαλοποίηση, εφόσον η Ρωσία δεν σκοπεύει να βρει μια σοβαρή λύση στο συριακό ζήτημα. Η λύση, εν τω μεταξύ, υπάρχει για να τη δουν όλοι οι λογικοί άνθρωποι: να αφαιρέσετε τον σφαγέα της Δαμασκού από την εξουσία και να ανατρέψετε το καθεστώς του σχηματίζοντας ένα μεταβατικό κυβερνητικό σώμα με πλήρεις εξουσίες'', καταλήγει η αρθρογράφος.
