Κατά τη διάρκεια εργασιών ανακαίνισης στο σερβικό ορθόδοξο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου του 15ου αιώνα στο Ραμάν της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης ανακαλύφθηκαν λείψανα πολλών μαρτύρων.
Τα ιερά λείψανα "τοποθετήθηκαν κυριολεκτικά στα θεμέλια της ιεράς μονής και τη διατήρησαν σε δύσκολους και ταραγμένους καιρούς", σύμφωνα με τη σερβική επισκοπή της Μπίχατς-Πετροβίτσα.
Μεταξύ των λειψάνων που ανακαλύφθηκαν είναι τα οστά δέκα μοναχών, ιερέων και εργατών, συμπεριλαμβανομένων των λειψάνων του διάσημου μάρτυρα του 19ου αιώνα Cvijo Zoric, ενός χήρου ιερέα που ήταν σεβαστός από τους πιστούς για την ενάρετη ζωή του. Πέθανε εξαντλημένος από τη σκληρή εργασία στα χέρια του τοπικού άρχοντα, η κτηνωδία του οποίου απέναντι στους Ορθόδοξους καταγράφεται στα απομνημονεύματα του Βρετανού αρχαιολόγου Τζον Άρθουρ Έβανς.
Στις 5 Απριλίου, ο επίσκοπος του Μπίχατς και του Πέτροβατς Σέργιος τοποθέτησε τα λείψανα σε ειδικά διαμορφωμένο προσκυνητάρι. Αναφέρεται ότι τα λείψανα αυτά θα παραμείνουν στο ναό για να λατρεύονται από τους πιστούς.
Η επισκοπή θεωρεί ότι είναι θεόσταλτο το γεγονός ότι τα λείψανα των αγίων βρέθηκαν τώρα που η περιοχή βιώνει μια αναγέννηση της Ορθοδοξίας.
Το μοναστήρι στο Ραμάν χτίστηκε το 1443 και από τότε αποτελεί το πνευματικό κέντρο των τοπικών ορθόδοξων Σέρβων. Για περισσότερο από έναν αιώνα ήταν η έδρα του διοικητικού κέντρου της τοπικής επισκοπής.
Το μοναστήρι ισοπεδώθηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της οθωμανικής περιόδου. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου καταστράφηκε από τους Ναζί - το 1944 βομβαρδίστηκε ολοσχερώς. Τη δεκαετία του 1980, το μοναστήρι ανοικοδομήθηκε με μεγάλη δυσκολία, αλλά καταστράφηκε και υπέστη σοβαρές ζημιές από τον κροατικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου το 1995. Το μοναστήρι της ξαναχτίστηκε και εγκαινιάστηκε το 2001. Ανακηρύχθηκε εθνικό μνημείο της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης το 2007.