Παρότι οι γαλλικές προεδρικές εκλογές της 10ης Απριλίου μοιάζουν να οδεύουν σε μια επανάληψη των εκλογών του 2017, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς ίδια.
Αποτελούν ορόσημο και για την πορεία της Ευρώπης
Ο Λευκός Οίκος έχει αρχίσει να φοβάται πολύ για τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Και οι ανησυχίες του δεν περιορίζονται στα όσα δραματικά συμβαίνουν στην Ουκρανία, αλλά φτάνουν έως το Παρίσι.
Σύμφωνα με το Politico η κυβέρνηση Μπάιντεν παρακολουθεί με έντονη ανησυχία τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι έχει κλείσει επικίνδυνα η ψαλίδα ανάμεσα στον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν, και την υποψήφια της ακροδεξιάς, Μαρίν Λε Πέν. Μία πιθανή νίκη της Λε Πέν, που θεωρείται "οπαδός" του Πούτιν, θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει τη δυτική συμμαχία έναντι της Μόσχας, ανατρέποντας τον ρόλο της Γαλλίας ως ηγετικής ευρωπαϊκής δύναμης, ανέφεραν στο Politico κυβερνητικοί αξιωματούχοι υπό καθεστώς ανωνυμίας.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις Μακρόν και Λε Πεν θα αναμετρηθούν στον δεύτερο γύρο της 24ης Απριλίου και το τελικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι οριακό.
Όσα δεν ξέρετε για τους 12 υποψηφίους
Εμανουέλ Μακρόν
Ο Εμανουέλ Μακρόν είναι 44 ετών, απόφοιτος της γαλλικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, Επιθεωρητής οικονομικών στο Δημόσιο και υπήρξε φίλα προσκείμενος στον Σοσιαλιστή πολιτικό Ζαν Πιερ Σεβενεμάν. Επί Σαρκοζί, υπήρξε εισηγητής μιας έκθεσης για την «απελευθέρωση της ανάπτυξης», ενώ στη συνέχεια άφησε το Δημόσιο και υπήρξε επενδυτικός σύμβουλος στην τράπεζα Rothschild & Co.
Το 2012 έγινε Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του Σοσιαλιστή Προέδρου Φρανσουά Ολάντ και το 2014 διορίστηκε υπουργός Οικονομίας. Στη συνέχεια ίδρυσε το δικό του κίνημα, το «En Marche!» και εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας το 2017.
Προτείνει:
Αύξηση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65
Αύξηση των μισθών των εκπαιδευτικών,
Αύξηση του μπόνους αγοραστικής δύναμης έως 6.000 ευρώ
Καθιέρωση αναλογικής για τις βουλευτικές εκλογές
Αυστηρότερη πρόσβαση σε άδειες διαμονής
Μειώσεις στον φόρο κληρονομιάς
Κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών
Κατάργηση του τέλους άδειας οπτικοακουστικών μέσων
Μαρίν Λεπέν
53 ετών – Υποστηρίζεται από το Εθνικό Μέτωπο (RN)
Μετά από μια σύντομη καριέρα ως δικηγόρος, η Μαρίν Λεπέν εισήλθε στο νομικό τμήμα του Εθνικού Μετώπου το 1998, τη χρονιά που έκλεισε τα 30, με επικεφαλής τότε τον πατέρα της, Ζαν-Μαρί. Στη συνέχεια ξεκίνησε την πολιτική της άνοδο στη σκιά του, μέχρι να αναλάβει τα ηνία του κόμματος στις αρχές του 2011.
Το 2022 σηματοδοτεί την τρίτη της προεδρική εκστρατεία. Τρίτη στον πρώτο γύρο με 17,9% των ψήφων το 2012, η Μαρίν Λεπέν κατάφερε να προκριθεί στον δεύτερο γύρο το 2017, με 21,3% των ψήφων.
Η Μαρίν Λεπέν βρίσκεται ακόμη υπό έρευνα για την υπόθεση των βοηθών του κοινοβουλίου για «παραβίαση εμπιστοσύνης» και «υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος» . Σε αυτή την υπόθεση, η οποία επηρεάζει επίσης σε διάφορους βαθμούς τη La France insoumise και το MoDem, η RN κατηγορείται ότι είχε προσλάβει εικονικά κοινοβουλευτικούς βοηθούς για λογαριασμό των βουλευτών της.
Θέσεις
- Βουλευτής Pas-de-Calais (από το 2017)
- Πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου στη συνέχεια της Εθνικής Συσπείρωσης (από το 2011 έως το 2021)
- Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (από το 2004 έως το 2017)
Οι πρώτοι μήνες της εκστρατείας της Μαρίν Λεπέν κλονίστηκαν τον Ερίκ Ζέμουρ, ο οποίος διεκδίκησε πολλά στελέχη της RN: τον Gilbert Collard, τον Nicolas Bay και ακόμη και τη Marion Maréchal, την ανιψιά της .
Το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία έχει αναδείξει τις εφησυχαστικές θέσεις της Μαρίν Λεπέν έναντι του Βλαντιμίρ Πούτιν τα τελευταία χρόνια. Όμως η υποψήφια του RN εκμεταλλεύτηκε παραδόξως αυτή την κατάσταση ξεχωρίζοντας από τον ακροδεξιό αντίπαλό της Eric Zemmour για την υποδοχή των Ουκρανών προσφύγων και επιμένοντας στην κοινωνική πτυχή του έργου της.
Οι κύριες προτεραιότητες του προγράμματός της
- Διοργάνωση δημοψηφίσματος για τη μετανάστευση
- Μείωση ΦΠΑ στα ενεργειακά προϊόντα από 20% σε 5,5%
- Απαλλάσσονται από εισφορές μισθοί μέχρι τριπλάσιου του κατώτατου μισθού
- Απαλλαγή ατόμων κάτω των 30 ετών από φόρο εισοδήματος ή εταιρικού φόρου
- Επανεθνικοποίηση των αυτοκινητοδρόμων και ιδιωτικοποίηση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης
- Εισαγωγή του δημοψηφίσματος πολιτών
- Καθιέρωση αναλογικής εκπροσώπησης στις βουλευτικές εκλογές
- Σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την υγεία 20 δισεκατομμυρίων ευρώ
Φαμπιέν Ρουσέλ
52 ετών – Υποστηρίζεται από το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (PCF), το Ρεπουμπλικανικό Κίνημα και το Κίνημα Πολιτών, τους Αριστερούς Ριζοσπάστες και τη Σοσιαλιστική Νέα Αριστερά
Μετά από μια αρχική καριέρα ως δημοσιογράφος, ο Fabien Roussel ασχολήθηκε με την πολιτική στο PCF. Κέρδισε την πρώτη του θητεία το 2014, ως δημοτικός σύμβουλος του Saint-Amand-les-Eaux (Βορράς).
Θέσεις
- Βουλευτής (από το 2017)
- Γενικός Γραμματέας του PCF (από το 2018)
Το PCF υποστήριξε τον Jean-Luc Mélenchon το 2012 και το 2017, η τελευταία κομμουνιστική υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές χρονολογείται από το 2007, όταν η Marie-George Buffet είχε συγκεντρώσει το 1,9% των ψήφων. Μία από τις προκλήσεις της εκστρατείας του Fabien Roussel ήταν επομένως να πείσει ότι το κόμμα του έφερε μια διαφορετική φωνή στη δημόσια συζήτηση. Ο κομμουνιστής υποψήφιος έκανε μια αμφιλεγόμενη ομιλία, καταγγέλλοντας μια περιβαλλοντική αριστερά που θεωρείται αστική και αποκομμένη από τη ζωή των εργατικών τάξεων, υιοθέτησε έναν σκληρό διάλογο για την ασφάλεια και υπερασπιζόταν τις γαλλικές «παραδόσεις» όπως οι μπριζόλες και το κυνήγι.
Η εικόνα του υποψηφίου αμαυρώθηκε από την έναρξη έρευνας για πλασματική απασχόληση σχετικά με τη δραστηριότητά του ως κοινοβουλευτικός βοηθός ενός κομμουνιστή βουλευτή, του Ζαν Ζακ Καντελιέ, μεταξύ 2009 και 2014.
Οι κύριες προτεραιότητες του προγράμματός του
- Αύξηση μισθών και συντάξεων: κατώτατος μισθός στα 1.500 ευρώ καθαρά, καμία σύνταξη κάτω από 1.200 ευρώ
- Δημιουργία καθολικού δικαιώματος στην απασχόληση
- Συνταξιοδότηση στα 60
- Μείωση των λογαριασμών ενέργειας κατά 30% και χαμηλότεροι φόροι στα καύσιμα
- Φοιτητικό εισόδημα 850 ευρώ το μήνα
- Δημιουργία 500.000 θέσεων εργασίας στις δημόσιες υπηρεσίες
Γιανίκ Τζάντοτ
54 ετών -Υποστηρίζεται από Europe Ecologie-Les Verts (EELV), Generation Ecology, Generation s, Progressives Movement και New Democrats
ΟYannick Jadot ξεκίνησε την καριέρα του ως ακτιβιστής, στο κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης, στη συνέχεια στην περιβαλλοντική ΜΚΟ Greenpeace. Εντάχθηκε στο κόμμα Les Verts το 1999, αλλά δεν δεσμεύτηκε πλήρως στην πολιτική μέχρι το 2008. Εκλέχθηκε ευρωβουλευτής με τα χρώματα της EELV την επόμενη χρονιά.
Το 2016 κέρδισε τις προκριματικές για τις προεδρικές εκλογές, αλλά τελικά εγκατέλειψε την υποψηφιότητά του και στήριξε τον σοσιαλιστή Benoît Hamon.
Θέσεις
- Ευρωβουλευτής (από το 2009)
Αφού αποπειράθηκε ανεπιτυχώς μια προσέγγιση με τους άλλους αριστερούς υποψηφίους, ανακοίνωση την υποψηφιότητά του το καλοκαίρι του 2021. Διορίστηκε υποψήφιος της EELV μετά από μια οριακή νίκη στις προκριματικές εκλογές το φθινόπωρο.
Η έναρξη της εκστρατείας του σημαδεύτηκε από εντάσεις με τη Sandrine Rousseau, την φιναλίστ των προκριματικών, η οποία μετάνιωσε που οι ιδέες της και τα στρατεύματά της δεν ελήφθησαν περισσότερο υπόψη.
Ο Yannick Jadot συγκεντρώνει μέρος των δυνάμεών του στην επίθεση κατά του οικολογικού προγράμματος του Emmanuel Macron, ο οποίος σύμφωνα με τον ίδιο δεν έχει «κάνει τίποτα».
Ο πόλεμος στην Ουκρανία τονίζει τις διαφορές του με τον Jean-Luc Mélenchon, τον εφησυχασμό του οποίου επικρίνει όσον αφορά το καθεστώς του Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά και τις θέσεις του για την Κίνα ή την Ευρώπη.
Οι κύριες προτεραιότητες του προγράμματός του
- Σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας και επίτευξη 100% ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έως το 2050
- Απαγόρευση της πώλησης νέων θερμικών οχημάτων το 2030 και επένδυση σε ποδήλατα και τρένα
- Μετάβαση σε μη ανανεώσιμη επταετή θητεία και εισαγωγή αναλογικής ψηφοφορίας στις βουλευτικές εκλογές
- Τερματισμός της εργοστασιακής γεωργίας σε δέκα χρόνια
- Καθιέρωση φόρου αλληλεγγύης στον κλιματικό πλούτο
- Αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 10%
- Νομιμοποίηση της κάνναβης
Ναταλί Αρτώ
52 ετών – Υποστηρίζεται από την Lutte Ouvrière (LO)
Δεσμευμένη στο LO στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η Nathalie Arthaud διαδέχθηκε την Arlette Laguiller ως ηγέτιδα του κινήματος το 2008. Επαγγελματικά, είναι δασκάλα, κάτοχος διδακτορικού στα οικονομικά και τη διαχείριση.
Θέσεις
- Δημοτικός Σύμβουλος Vaulx-en-Velin (από το 2008 έως το 2014)
Η ενδιαφερόμενη συνοψίζει τον σκοπό της υποψηφιότητάς της στην ιστοσελίδα της: «Το λέω ευθέως, δεν στοχεύω στα Ηλύσια. Δεν τρέχω με κυβερνητικό πρόγραμμα γιατί δεν θέλω να είμαι διαχειριστής αυτού του συστήματος που λειτουργεί μόνο για τους πλούσιους, παλεύω να το ανατρέψω! »
Οι κύριες προτεραιότητες του προγράμματός της
- Ορίστε τη σύνταξη στα 60 έτη
- Καθορίστε τους μισθούς, τις συντάξεις και τις συντάξεις τουλάχιστον στα 2.000 ευρώ καθαρά
- Επιτρέψτε στους μετανάστες να εγκατασταθούν ελεύθερα στη Γαλλία
Βαλερί Πεκρές
54 ετών – Υποστηρίζεται από τους Ρεπουμπλικάνους, την Ένωση Δημοκρατών και Ανεξάρτητων και τους Κεντρώους
ΗValérie Pécresse ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα ως σύμβουλος του Jacques Chirac το 1998. Αρκετές φορές υπουργός επί Nicolas Sarkozy, ανέλαβε την προεδρία της περιοχής Ile-de-France το 2015.
Σε διαφωνία με τη γραμμή που θεωρείται υπερβολικά δεξιά της LR υπό την προεδρία του Laurent Wauquiez, αποχώρησε από το κόμμα για να ξεκινήσει το δικό της κίνημα, Libertés!, το 2019.
Θέσεις
- Πρόεδρος της περιφέρειας Ile-de-France (από το 2015)
- Υπουργός Ανώτατης Εκπαίδευσης (2007-2011)
- Υπουργός Προϋπολογισμού και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος (2011-2012)
Το φθινόπωρο του 2021, η Valérie Pécresse συμμετέχει στις προκριματικές εκλογές που διοργανώνει το κόμμα των Ρεπουμπλικανών. Αψηφά τις προβλέψεις και κερδίζει την υποψηφιότητα μετά από μια στενή μονομαχία με τον Eric Ciotti.
Ωστόσο, η ψηφοφορία αμαυρώνεται από υποψίες χειραγώγησης. Μεταξύ των νέων μελών της LR που ψήφισαν, η Liberation ανακάλυψε πολλούς πλασματικούς ή νεκρούς, ακόμη και έναν σκύλο. Το Mediapart είπε επίσης πώς ένας συγγενής της κας Pécresse ενθάρρυνε ξένους ψηφοφόρους, κινεζικής καταγωγής, να εγγραφούν για να ψηφίσουν υπέρ της στις προκριματικές εκλογές.
Οι εβδομάδες που ακολούθησαν την ανάδειξη της υποψήφιας ήταν μάλλον ευνοϊκές γι’ αυτήν, αλλά οι τελευταίοι μήνες ήταν πιο ευαίσθητοι. Η κ. Pécresse αναζήτησε ένα σημείο ισορροπίας μεταξύ μιας κεντρώας θέσης, κοντά στον Emmanuel Macron, και πιο δεξιών προτάσεων, υπό την πίεση του Eric Zemmour και του Eric Ciotti, που στάθμισαν στην εκστρατεία της μετά την πολύ καλή επίδοσή της στις προκριμματικές. Τον Φεβρουάριο, επικρίθηκε έντονα επειδή υιοθέτησε το λεξικό της ακροδεξιάς .
Οι κύριες προτεραιότητες του προγράμματός της
- Αύξηση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65
- Εισόδημα αλληλεγγύης (RSA)
- Κατάργηση του αυτόματου ius soli και εισαγωγή ποσοστώσεων μετανάστευσης
- Αύξηση μικρών μισθών κατά 10%
- Φορολογική απαλλαγή κληρονομιών έως 200.000 ευρώ
- Κατάργηση 200.000 θέσεων δημοσίων υπαλλήλων, αλλά δημιουργία 50.000 σε τομείς προτεραιότητας (όπως η υγεία)
- Κατασκευή έξι νέων πυρηνικών αντιδραστήρων τύπου EPR
- Κατάργηση του τέλους άδειας οπτικοακουστικών μέσων
Αν Ινταλγκό
62 ετών – Υποστηρίζεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS)
Anne Hidalgo είναι αρχικά επιθεωρητής εργασίας. Μέλος του PS από τη δεκαετία του 1990, εργάστηκε σε πολλά υπουργικά γραφεία της κυβέρνησης Jospin. Εξελέγη δημοτική σύμβουλος στο Παρίσι για πρώτη φορά το 2001, διαδέχθηκε τον σοσιαλιστή Bertrand Delanoë ως δήμαρχος του Παρισιού το 2014, προτού επανεκλεγεί το 2020.
Αφού ωρίμασε την ιδέα της υποψηφιότητας σε όλη την πενταετή θητεία του Μακρόν, η Αν Ινταλγκό προχώρησε σε ανακοινώσεις τον Σεπτέμβριο του 2021. Υποστηριζόμενη από την ηγεσία του PS, έλαβε την υποψηφιότητα του κόμματος μετά από εσωτερική ψηφοφορία, που κέρδισε κατά 72% τον Οκτώβριο του 2021 τον πρώην υπουργό Stéphane Le Foll.
Η προεκλογική της προσπάθεια δεν ήταν εύκολη και κάθε απόπειρα για άνοιγμα σε άλλες πολιτικές ομάδες έπεσε στο κενό.
Οι κύριες προτεραιότητες του προγράμματός της
- Αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 15%
- Αύξηση της κατώτατης σύνταξης γήρατος στα 1.000 ευρώ καθαρά και της ελάχιστης ανταποδοτικής στα 12.000 ευρώ καθαρά
- Επίτευξη 100% ανανεώσιμων πηγών ενέργειας το συντομότερο δυνατό
- Διασφάλιση της σύνταξης στα 62
- Επαναφορά του φόρου περιουσίας για τη χρηματοδότηση της οικολογικής μετάβασης
- Χαμηλότερος φόρος κληρονομιάς για το 95% των Γάλλων, αύξηση για μεγάλες περιουσίες
- Αύξηση της αμοιβής των εκπαιδευτικών
- Δημιουργήστε μια ελάχιστη νεολαία από 18 ετών υπό συνθήκες πόρων
Ζαν-Λικ Μελανσόν
70 ετών – Υποστηρίζεται από τη La France insoumise (LFI)
Ο Jean-Luc Mélenchon ήταν δάσκαλος, στη συνέχεια δημοσιογράφος, πριν αφοσιωθεί στην πολιτική από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, στο Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS). Το σημείο καμπής στην καριέρα του ήρθε το 2008: άφησε το PS για να ιδρύσει το Parti de gauche, στη συνέχεια το La France insoumise το 2016, και έγινε ο ηγέτης ενός από τα κύρια κινήματα στα αριστερά του PS. Υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές του 2012, τερμάτισε στην τέταρτη θέση με 11% των ψήφων. Το 2017 τερμάτισε ξανά τέταρτος, αλλά κέρδισε το 19,6% των ψήφων. Διαβεβαιώνει ότι το 2022 θα είναι, ό,τι κι αν συμβεί, η τελευταία του εκστρατεία .
Θέσεις
- Υπουργός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (από το 2000 έως το 2002)
- Γερουσιαστής (από το 1986 έως το 2000 στη συνέχεια από το 2004 έως το 2010)
- Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (από το 2009 έως το 2017)
- βουλευτής (από το 2017)
Με βάση το αποτέλεσμα του 2017, ο Jean-Luc Mélenchon εμφανίζεται ως η «χρήσιμη ψήφος» στα αριστερά, πιστεύοντας ότι είναι ο μόνος υποψήφιος που μπορεί να φτάσει στον δεύτερο γύρο. Αλλά αυτό το εγχείρημα περιπλέκεται από ουσιαστικές διαφορές με τους άλλους υποψηφίους, ιδίως σε διεθνή ζητήματα. «Οι θέσεις μας για την ουκρανική σύγκρουση, οι ιστορικές μας θέσεις για τον Βλαντιμίρ Πούτιν» είναι ασυμβίβαστες, εκτίμησε πρόσφατα ο Yannick Jadot, κατηγορώντας τον Jean-Luc Mélenchon για εφησυχασμό έναντι της Μόσχας.
Η υπόθεση των λογαριασμών της καμπάνιας του 2017 έπληξε πρόσφατα τον «επαναστατημένο» υποψήφιο. Η ένωση L’Ere du peuple, χορηγός του το 2017, κατηγορήθηκε στις αρχές Φεβρουαρίου για πλαστογραφία, χρήση πλαστογραφίας, απάτη και απόπειρα διακεκριμένης απάτης. Οι υποψίες αφορούν τις αποζημιώσεις των εξόδων του υποψηφίου με δημόσιο χρήμα. Ο Jean-Luc Mélenchon αμφισβητεί οποιαδήποτε παραβίαση σε αυτή την υπόθεση.
Οι κύριες προτεραιότητες του προγράμματός του
- Συντακτική Συνέλευση για την ίδρυση της Έκτης Δημοκρατίας
- Εκτη εβδομάδα άδειας μετ’ αποδοχών
- Επαναφορά της συνταξιοδότησης στα 60
- Αύξηση του κατώτατου μισθού στα 1.400 ευρώ καθαρά και εγγύηση κατώτατης σύνταξης σε αυτό το επίπεδο
- Μπλοκάρισμα των τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης, φυσικό αέριο και ρεύμα
- Επένδυση 200 δισ. ευρώ για την οικολογική μετάβαση
- Επαναφορά του φόρου περιουσίας (ISF) και ενίσχυση του φόρου εισοδήματος
Έρικ Ζέμουρ
63 ετών – Υποστηρίζεται από την Reconquête!, τη Via και το Εθνικό Κέντρο Ανεξάρτητων και Αγροτών
Δημοσιογράφος στη Le Figaro από το 1996, ο Eric Zemmour έγινε γνωστός για τις εμφανίσεις του στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο από τη δεκαετία του 2000, πρώτα στο i-Télé, μετά στο France 2, στο RTL, στο Paris Première και στο CNews. Έκτισε αυτή τη δεύτερη καριέρα σε ριζοσπαστικές συντηρητικές θέσεις, όπως το αντιφεμινιστικό δοκίμιό του Le Premier Sexe (2006) ή το ρεβιζιονιστικό του Le Suicide français (2014).
Αυτή η προεδρική εκστρατεία είναι η πρώτη για τον δημοσιογράφο. Πεπεισμένος ότι καταρτίζει τις σωστές «παρατηρήσεις» για τη γαλλική κοινωνία για δεκαετίες, χωρίς η πολιτική τάξη να τις καταλάβει, ο Eric Zemmour πιστεύει τώρα ότι είναι έτοιμος να «αναλάβει δράση» .
Ο Eric Zemmour διατηρούσε εδώ και πολύ καιρό μια ψεύτικη αγωνία για την είσοδό του στην εκστρατεία, πολλαπλασιάζοντας από τον Σεπτέμβριο έως τον Νοέμβριο του 2011 τις δημόσιες συναντήσεις γύρω από το βιβλίο του, η Γαλλία, που δεν είπε την τελευταία της λέξη (Rubempré, 2021). Αυτή η περίοδος του επέτρεψε να συγκεντρώσει υποστήριξη και να δώσει αξιοπιστία στην είσοδό του στην πολιτική ζωή, χάρη στις κολακευτικές δημοσκοπήσεις, όπου ουσιαστικά ξεπέρασε τον πήχη του 10% των προθέσεων ψήφου από τα τέλη του 2021.
Το όλο θέμα της επίσημης εκστρατείας του, που ξεκίνησε στις αρχές Δεκεμβρίου, είναι να μετατρέψει αυτή τη θεωρητική υποψηφιότητα σε πραγματικό πολιτικό κίνημα. Ένα κόμμα, η Reconquête!, ξεκίνησε και στελέχη του κόμματος της Λεπέν διεκδικήθηκαν, συμπεριλαμβανομένης της Marion Maréchal, ανιψιάς της Marine Le Pen.
Οι διεθνείς εξελίξεις διέκοψαν την εκστρατεία του Eric Zemmour. Λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, ο υποψήφιος υπενθύμισε τις δηλώσεις του υπέρ του Πούτιν. Έκανε επίσης αμφιλεγόμενες παρατηρήσεις σχετικά με την υποδοχή των Ουκρανών προσφύγων , φοβούμενος ότι θα «αποσταθεροποιούσαν τη Γαλλία» και προτιμώντας να «βρίσκονται στην Πολωνία» .
Η εκστρατεία του Eric Zemmour σημαδεύτηκε επίσης από δύο δικαστικές αποφάσεις. Πρώτον, υπήρξε μια καταδίκη στις 17 Ιανουαρίου για υποκίνηση φυλετικού μίσους , με στόχο τα σχόλια για ασυνόδευτους ανήλικους μετανάστες που έγιναν τον Σεπτέμβριο του 2020 στο CNews (άσκησε έφεση). Στη συνέχεια, ένα δεύτερο για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, επειδή χρησιμοποίησε αποσπάσματα βίντεο χωρίς εξουσιοδότηση.
Οι κύριες προτεραιότητες του προγράμματός του
- Δημοψήφισμα για τη μετανάστευση, την ασφάλεια και τη δικαιοσύνη
- Κατάργηση του δικαιώματος οικογενειακής επανένωσης
- Να γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση «Ευρώπη των εθνών»
- Μείωση των φόρων παραγωγής κατά 30 δισ. ευρώ ετησίως
- Μείωση των εισφορών των εργαζομένων για να δοθεί «13ος μήνας» στα χαμηλά εισοδήματα
- Επανεκκίνηση της πυρηνικής βιομηχανίας
- Αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 64 και αύξηση των μικρών συντάξεων
- Απαγόρευση της μαντίλας σε δημόσιο χώρο
Φιλίπ Πουτού
55 ετών – Υποστηρίζεται από το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα (NPA)
ΟPhilippe Poutou ήταν εργάτης στο εργοστάσιο της Ford στο Blanquefort της Gironde. Είναι άνεργος από το κλείσιμο του ιστότοπου και την απόλυση του το 2019. Τροτσκιστής ακτιβιστής από τη δεκαετία του 1980, ήταν εκπρόσωπος της CGT στο εργοστάσιό του.
Υπήρξε ήδη υποψήφιος για το NPA στις προεδρικές εκλογές του 2012 (1,2% των ψήφων) και του 2017 (1,1%). Από το 2020 βρίσκεται επίσης στη δημοτική αντιπολίτευση στο Μπορντό.
Θέσεις
- Δημοτικός Σύμβουλος του Μπορντό (από το 2020)
Το 2017, ο Philippe Poutou ξεχώρισε κατά τη διάρκεια της συζήτησης με 11 υποψηφίους, για τις επιθέσεις του στον Φρανσουά Φιγιόν (“Μόνο ιστορίες! Όσο σκάβουμε, τόσο περισσότερο νιώθουμε τη διαφθορά” ) και τη Μαρίν Λεπέν «που αυτοαποκαλείται αντισυστημική [αλλά] προστατεύει χάρη στους νόμους του συστήματος, χάρη στη βουλευτική ασυλία» .
Το 2022, εξέφρασε τη λύπη του για την έλλειψη συζήτησης μεταξύ των δώδεκα υποψηφίων: «Εδώ είναι που υπάρχουν αλήθειες που μπορούν να βγουν, ούτως ή άλλως. »
Οι κύριες προτεραιότητες του προγράμματός του
- Απαλλοτρίωση μεγάλης επιχείρησης
- Σχέδιο ενεργειακού εκσυγχρονισμού
- Κατώτατο μισθό στα 1.800 ευρώ καθαρά
- Ανεξάρτητο εισόδημα για νέους 18-25 ετών στο 75% του Smic
- Μετάβαση σε 32ωρη τετραήμερη εβδομάδα
- Σύνταξη στα 60 έτη
- Μετάβαση σε πλήρη αναλογική ψηφοφορία σε όλες τις εκλογές
Νικολά Ντουπόντ‑Αινιάν
61 ετών – Υποστηρίζεται από το Debout La France (DLF)
ONicolas Dupont-Aignan ήταν πολιτικός διοικητής και στη συνέχεια εργάστηκε για πολλά υπουργικά γραφεία. Μέλος του RPR (πρόγονος του κόμματος Les Républicains), εξελέγη δήμαρχος του Yerres (Essonne) για πρώτη φορά το 1995.
Το σημείο καμπής στην πολιτική του καριέρα ήρθε στον απόηχο των προεδρικών εκλογών του 2007. Στη συνέχεια, ο Nicolas Dupont-Aignan άφησε την πλειοψηφία για να ιδρύσει το κόμμα του Debout La République. Μετά από ένα μέτριο πρώτο σκορ στις προεδρικές εκλογές του 2012 (1,79%), κέρδισε 4,7% το 2017. Στον δεύτερο γύρο, κόντρα στον Εμανουέλ Μακρόν, στη συνέχεια υποστήριξε τη Μαρίν Λεπέν.
Θέσεις
- Βουλευτής της Essonne (από το 1997)
- Δήμαρχος Yerres (Εσόν, από το 1995 έως το 2017)
- Πρόεδρος του Debout la France (από το 2008)
Οι ανταγωνιστικές υποψηφιότητες του Eric Zemmour και της Marine Le Pen περιπλέκουν τη συμφωνία για τον υποψήφιο του Debout la France, αποδυναμωμένος από τη φυγή πολλών στελεχών στους δύο ακροδεξιούς αντιπάλους του. Ως συνήθως, ο βουλευτής προσπάθησε να προκαλέσει πολλές αντιπαραθέσεις σε μια προσπάθεια να επιστήσει την προσοχή στην εκστρατεία του. Πρώτα με την αντίθεσή του στο πάσο του εμβολιασμού, έναν αγώνα που οδήγησε στην υποστήριξη του Florian Philippot , και στη συνέχεια καταγγέλλοντας μια «στημένη» εκλογή .
Οι κύριες προτεραιότητες του προγράμματός του
- Μείωση της μετανάστευσης, αναστολή του jus soli και της οικογενειακής επανένωσης
- Δημιουργία δημοψηφίσματος πρωτοβουλίας πολιτών από 500.000 υπογραφές
- Αύξηση μισθών κατά 8%
- Διαγράφη οριστικά οποιοδήποτε δελτίο υγείας ή εμβολιασμού
- Μείωση του εταιρικού φόρου στο μισό
Ζαν Λασάλ
66 ετών – Υποστηρίζεται από Resist
Γιος βοσκών, ο Jean Lassalle ήταν αρχικά γεωργικός τεχνικός, πριν ιδρύσει μια μικρή εταιρεία συμβούλων στον χωροταξικό σχεδιασμό.
Μπήκε στην πολιτική σε ηλικία 21 ετών, ως δήμαρχος του Lourdos-Ichère (Pyrénées-Atlantiques), του χωριού της καταγωγής του. Εκλεγμένος στο γενικό συμβούλιο και στη συνέχεια βουλευτής, έγινε γνωστός το 2006 με μια απεργία πείνας 39 ημερών σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μετεγκατάσταση ενός εργοστασίου από την εκλογική του περιφέρεια.
Κοντά στον Φρανσουά Μπαϊρού, τον στηρίζει στις δύο προεδρικές του υποψηφιότητες (2007 και 2012), αλλά οι δρόμοι τους αρχίζουν να χωρίζουν όταν ο Ζαν Λασάλ επιλέγει τον Νικολά Σαρκοζί έναντι του Φρανσουά Ολάντ στον δεύτερο γύρο, το 2012.
Έφυγε από το MoDem το 2016 για να δημιουργήσει το δικό του κίνημα, το Résistons, και να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος το 2017, όπου κέρδισε το 1,2% των ψήφων.
Θέσεις
- Δήμαρχος Lourdios-Ichère (από το 1977 έως το 2017)
- Βουλευτής των Pyrénées-Atlantiques (από το 2002)
- Πρόεδρος της Résistons (από το 2016)
«Είναι μια άθλια καμπάνια! Καταλαβαίνεις;». Καλεσμένος του BFM-TV στα τέλη Φεβρουαρίου, ο υποψήφιος των Résistons αποδοκίμασε τη φτώχεια των συζητήσεων και έκτοτε τίποτε. «Αυτές οι εκλογές δεν έχουν νόημα » , είπε επίσης στα μέσα Μαρτίου. Αφού άφησε να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να εγκαταλείψει την εκστρατεία, τελικά διατήρησε την υποψηφιότητά του, όπου φροντίζει να φέρει τη φωνή των αγροτικών περιοχών και των περιφερειακών ταυτοτήτων.
Οι κύριες προτεραιότητες του προγράμματός του
- Ενίσχυση της ελκυστικότητας των αγροτικών περιοχών και της γεωργίας
- Επέκταση του νέου RSA
- Αύξηση του καθεστώτος και του μισθού των φροντιστών
- Αυξηση του μισθού στα 1.400 ευρώ καθαρά
- Μείωση του ΦΠΑ στους υδρογονάνθρακες από 20% σε 5,5%
- Αύξηση του μισθού και του καθεστώτος των εκπαιδευτικών
