Γιγαντιαία μυστηριώδη «βάζα» που μπορεί να είχαν χρησιμοποιηθεί για τελετουργίες ταφής ανακαλύφθηκαν σε τέσσερις νέες τοποθεσίες στο Assam της Ινδίας.
Η ανακάλυψη προέρχεται από μια μεγάλη συνεργασία που περιλαμβάνει ερευνητές στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας (ANU).
Τα 65 βάζα ψαμμίτη που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα ποικίλλουν σε σχήμα και διακόσμηση, με μερικά ψηλά και κυλινδρικά και άλλα εν μέρει ή πλήρως θαμμένα στο έδαφος.
Παρόμοια βάζα, μερικά από τα οποία εκτείνονται έως και τρία μέτρα ύψος και δύο μέτρα πλάτος, έχουν ανακαλυφθεί στο παρελθόν στο Λάος και την Ινδονησία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Φως στο μυστήριο του Στόουνχεντζ: Αποτεφρωμένα οστά αποκαλύπτουν τους οικοδόμους του μεγαλιθικού μνημείου
"Ακόμα δεν γνωρίζουμε ποιος έφτιαξε τα γιγάντια βάζα ή πότε χρονολογούνται. Είναι όλα ένα μυστήριο", δήλωσε ο διδάκτορας του ANU Nicholas Skopal.
Ένα άλλο μυστήριο που προκύπτει είναι σε τι χρησίμευαν τα γιγάντια αυτά βάζα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι πιθανό να σχετίζονταν με νεκροτομικές πρακτικές.
«Υπάρχουν ιστορίες από τον λαό Naga, τις τρέχουσες εθνοτικές ομάδες στη βορειοανατολική Ινδία, για εύρεση τέτοιων βαζων γεμάτα με αποτεφρωμένα λείψανα, χάντρες και άλλα υλικά τεχνουργήματα», ανέφερε ο κ. Skopal.
Αυτή η θεωρία ευθυγραμμίζεται με ευρήματα από άλλες τοποθεσίες βάζων σε χώρες όπως το Λάος, οι οποίες συνδέονται επίσης με τελετουργίες ταφής.
Αρχικά, στόχος της νέας έρευνας ήταν να ερευνηθούν οι υπάρχουσες τοποθεσίες με αυτά τα βάζα στο Assam. Ωστόσο, καθώς οι ερευνητές κινούνταν γύρω από το τοπίο, συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να αποκαλυφθούν περισσότερες.
"Η ομάδα έψαξε μόνο μια πολύ περιορισμένη περιοχή, οπότε είναι πιθανό να υπάρχουν πολλά περισσότερα εκεί έξω, απλά δεν γνωρίζουμε ακόμα πού βρίσκονται.", σημείωσε ο ίδιος.
Η αποτύπωση και η αναφορά αυτών των τοποθεσιών είναι μεγάλης σημασίας όσον αφορά τη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ινδία.
«Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν ζωντανές εθνοτικές ομάδες στην Ινδία που να συνδέονται με τα βάζα, πράγμα που σημαίνει ότι είναι σημαντικό να διατηρηθεί η πολιτιστική κληρονομιά», είπε ο κ. Skopal.
«Όσο περισσότερο χρόνο κάνουμε για να τα βρούμε, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να καταστραφούν, καθώς φυτεύονται περισσότερες καλλιέργειες σε αυτές τις περιοχές και τα δάση κόβονται», πρόσθεσε ο ίδιος.
Οι ερευνητές εργάστηκαν με τοπικές κοινότητες στο έδαφος για να αποκαλύψουν πιθανές τοποθεσίες βάζων, συχνά μέσα από περιοχές της ορεινής ζούγκλας.
«Μόλις καταγραφούν οι τοποθεσίες, γίνεται ευκολότερο για την κυβέρνηση να συνεργαστεί με τις τοπικές κοινότητες για την προστασία και τη συντήρησή τους, ώστε να μην καταστρέφονται», είπε ο κ. Skopal.
Επικεφαλής της έρευνας ήταν ο Tilok Thakuria, από το Πανεπιστήμιο North Eastern Hill και ο Uttam Bathari, από το Πανεπιστήμιο Gauhati.
Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύονται στο Journal of Asian Archaeology.
