Η εκτίναξη των τιμών των βασικών μετάλλων και η χρονική διάρκεια υλοποίησης των έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έχουν ως αποτέλεσμα η Ευρώπη να στρέφεται στα ορυκτά καύσιμα για να λύσει την ενεργειακή της κρίση.
Η ΕΕ σχεδιάζει να αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο με εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου, άνθρακα, ακόμη και μαζούτ, ενώ ένα σχετικά μικρό μέρος του φυσικού αερίου θα αντικατασταθεί από αιολική και ηλιακή ενέργεια.
Η Γερμανία προετοιμάζεται για δελτίο φυσικού αερίου. Ο διαχειριστής του ηλεκτρικού δικτύου της Γαλλίας ζητά από τους καταναλωτές να χρησιμοποιούν λιγότερο ηλεκτρικό ρεύμα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ξεσπούν διαμαρτυρίες για την τελευταία αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος που βύθισε εκατομμύρια νοικοκυριά σε αυτό που μια τοπική δεξαμενή σκέψης αποκάλεσε άγχος καυσίμων.
Η Ευρώπη έχει σοβαρό ενεργειακό πρόβλημα...
Το πρόβλημα χρονολογείται εδώ και χρόνια και παραπέμπει σε έναν επίμονο εφησυχασμό εκ μέρους των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ότι ό,τι και να συμβεί, θα υπάρχει πάντα φυσικό αέριο από τη Ρωσία. Εξάλλου, ακόμη και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου η Ρωσία διοχέτευε δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στις ευρωπαϊκές χώρες. Τώρα, τα πράγματα είναι διαφορετικά, και αυτό δεν οφείλεται μόνο στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η Ευρώπη προσπαθεί με ενθουσιασμό να μειώσει την εξάρτησή της από όλα τα ορυκτά καύσιμα, όχι μόνο από το ρωσικό φυσικό αέριο, εδώ και μερικά χρόνια. Η ΕΕ καυχήθηκε πρόσφατα ότι το 2022 οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα αντιπροσωπεύουν το 37,5% της ακαθάριστης κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, με την αιολική και την υδροηλεκτρική ενέργεια να αποτελούν τα δύο τρίτα της συνολικής παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας. Γιατί, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς, η Γερμανία θα πρέπει να προετοιμαστεί για δελτίο φυσικού αερίου και η Γαλλία να ζητήσει από τους πολίτες της να καταναλώνουν λιγότερο ηλεκτρικό ρεύμα; Τώρα αυτό έχει να κάνει λίγο με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο πόλεμος φαίνεται να έχει οδηγήσει τις κυβερνήσεις της ΕΕ - και την Ντάουνινγκ Στριτ - σε μια φρενίτιδα που επιδιώκει να αποστασιοποιηθεί από τη Ρωσία με κάθε δυνατό τρόπο, μέχρι και την περικοπή των ρωσικών εισαγωγών φυσικού αερίου.
Η απαίτηση του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν για πληρωμή σε ρούβλια για το φυσικό αέριο που προμηθεύει η Ρωσία φαίνεται ότι έχει αυξήσει μόνο την επιθυμία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να εγκαταλείψουν το φυσικό αέριο, και οι τρεις χώρες της Βαλτικής έχουν ήδη ανακοινώσει ότι θα σταματήσουν να αγοράζουν ρωσικό φυσικό αέριο από την 1η Απριλίου. Προς το παρόν, χρησιμοποιούν αέριο από τις αποθήκες. Για αργότερα, υπάρχει είτε υγροποιημένο φυσικό αέριο που φτάνει στον τερματικό σταθμό της Κλαϊπέντα στη Λιθουανία είτε ένας διασυνδετήριος αγωγός με την Πολωνία. Η Λιθουανία καλεί την υπόλοιπη ΕΕ να ακολουθήσει το παράδειγμά της. Είναι ενδιαφέρον ότι οι Βαλτικές χώρες δεν φαίνεται να έχουν αντικαταστήσει την εξάρτησή τους από το φυσικό αέριο με την εξάρτηση από την αιολική και την ηλιακή ενέργεια.
Το ίδιο ισχύει και για την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Νωρίτερα φέτος, το Bloomberg ανέφερε ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε ολόκληρη την ΕΕ "εκτοπίζουν" το φυσικό αέριο. Το δημοσίευμα επικαλέστηκε μελέτη της περιβαλλοντικής δεξαμενής σκέψης Ember, ο επικεφαλής συντάκτης της οποίας δήλωσε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δεν θα υπάρξει εμπάργκο στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο
"Πρόκειται για στιγμές και αλλαγές παραδείγματος όταν οι κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις αρχίζουν να το παίρνουν πολύ πιο σοβαρά υπόψη τους. Οι εναλλακτικές λύσεις είναι διαθέσιμες, είναι φθηνότερες και είναι πιθανό να γίνουν ακόμη φθηνότερες και πιο ανταγωνιστικές. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελούν πλέον ευκαιρία και όχι κόστος", εξήγησε ο Charles Moore.
Γιατί λοιπόν ο αγώνας για το φυσικό αέριο τώρα; Γιατί να μην επιταχύνετε πραγματικά την κατασκευή νέων αιολικών πάρκων και ηλιακών πάρκων και να δείξετε στον Πούτιν από τι είναι φτιαγμένοι οι Ευρωπαίοι; Αυτό είναι ένα από τα πιο αμήχανα ερωτήματα της σημερινής εποχής, η απάντησή του περιλαμβάνει αναγκαστικά αναφορές στην τιμή του χαλκού, του χάλυβα, του πολυπυριτίου και λίγο πολύ σε κάθε μέταλλο και ορυκτό αγαθό. Επιπλέον, η κατασκευή αυτών των εγκαταστάσεων απαιτεί χρόνο, περισσότερο χρόνο από ό,τι, για παράδειγμα, η μετάβαση σε υγροποιημένο φυσικό αέριο (αν έχεις τερματικούς σταθμούς εισαγωγής) ή άνθρακα.
Πράγματι, σε ένα σχέδιο που κυκλοφόρησε πρόσφατα για τη μείωση της κατανάλωσης ρωσικού φυσικού αερίου - και πετρελαίου και άνθρακα, επίσης - η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πόνταρε σε μεγάλο βαθμό όχι στην αιολική και την ηλιακή ενέργεια, αλλά σε περισσότερο φυσικό αέριο και άνθρακα.
Σύμφωνα με την ανάλυση του σχεδίου, που δημοσιεύει η γερμανική Die Welt, η ΕΕ θα επιδιώξει να αντικαταστήσει 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετήσιας κατανάλωσης ρωσικού φυσικού αερίου με LNG από άλλες πηγές και άλλα 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα με αέριο από αγωγούς από άλλες πηγές. Αυτό είναι συνολικά 60 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα από την ετήσια κατανάλωση 155 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ρωσικού φυσικού αερίου. Άλλα 20 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, σύμφωνα με το σχέδιο, θα μπορούσαν να αντικατασταθούν με τη χρήση περισσότερου άνθρακα, σύμφωνα με τον Επίτροπο Βιομηχανίας και Εσωτερικής Αγοράς Τιερί Μπρετόν.
Πρόκειται για την ίδια Ευρώπη που ζητά και εργάζεται για το τέλος του άνθρακα. Είναι η ίδια Ευρώπη που σχεδίαζε να κλείσει όλες τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με άνθρακα πριν από το 2030, προκειμένου να επιτύχει τους στόχους μείωσης των εκπομπών της Συμφωνίας του Παρισιού. Αυτή η ίδια Ευρώπη ποντάρει επίσης στην αντικατάσταση του φυσικού αερίου με μαζούτ για να αντικαταστήσει άλλα 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ρωσικού αερίου.
Συνολικά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φαίνεται να σχεδιάζει να αντικαταστήσει περισσότερο από το ήμισυ της κατανάλωσης ρωσικού φυσικού αερίου με άλλα ορυκτά καύσιμα. Συγκριτικά, η αιολική και η ηλιακή ενέργεια αναμένεται να συνεισφέρουν περίπου 22,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα σε αντικατασταθέν ρωσικό αέριο, με 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα από την αιολική και 12,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα από την ηλιακή ενέργεια. Αυτό δεν είναι πολλά για μια περιοχή που έχει βαλθεί να γίνει η πιο πράσινη στον πλανήτη σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι η πραγματικότητα του ενεργειακού εφοδιασμού και της κατανάλωσης επιβεβαιώνεται εκ νέου, καθώς η ΕΕ βρίσκεται σε δύσκολη θέση όσον αφορά το φυσικό αέριο. Αν το σχέδιό της περιλαμβάνει τόσο μεγάλη αύξηση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων, τότε τα ορυκτά καύσιμα πρέπει να είναι ευκολότερο - και ταχύτερο - να βρεθούν και, ίσως, φθηνότερο από ό,τι τα αιολικά και τα ηλιακά. Διαφορετικά, γιατί να τα επιλέξει έναντι των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας;
