Την αντίθεσή του στα σχέδια ακύρωσης του αγωγού EastMed, τονίζει ο Αμερικανός, κορυφαίος αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν, ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute, σε άρθρο του στην επιθεώρηση «The National Interest».
Ο Μάικλ Ρούμπιν σημειώνει ότι «πριν από δύο μήνες, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αντέστρεψε την υποστήριξή του για τον Αγωγό EastMed στην Ανατολική Μεσόγειο, που θα έφερνε ισραηλινό και κυπριακό αέριο στην Ευρώπη μέσω ενός αγωγού από την Κύπρο στην Ελλάδα. Το σχέδιο είχε ευρεία διπλωματική υποστήριξη.
Η Κύπρος, η Αίγυπτος, η Ελλάδα, το Ισραήλ, η Ιταλία, η Ιορδανία και η Παλαιστινιακή Αρχή συγκρότησαν ένα φόρουμ στην Αίγυπτο για να συντονίσουν την ανάπτυξη του φυσικού αερίου. Η Γαλλία προσπάθησε επίσης να ενταχθεί και τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησαν καθεστώς παρατηρητή. Ήταν ένα αριστούργημα της διπλωματίας που έφερε κοντά ευρωπαϊκά και αραβικά κράτη καθώς και πρώην αντιπάλους για έναν κοινό σκοπό».
Ο Ρούμπιν υποστηρίζει ότι το πρότζεκτ του EastMed προωθήθηκε «κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Τραμπ και έτσι έπεσε θύμα όχι μόνο της εχθρότητας της κυβέρνησης Μπάιντεν προς τα ορυκτά καύσιμα, αλλά και της μανίας του Προέδρου Τζο Μπάιντεν και του υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν να ανατρέψουν οποιαδήποτε συμφωνία υποστήριζε η διοίκηση Τραμπ, χωρίς να ληφθούν δεόντως υπόψη, τα πλεονεκτήματα του έργου»
Ο αμερικανός αναλυτής σημειώνει ότι μετά από έναν μήνα πολέμου στην Ουκρανία, ο κόσμος έμαθε όμως ότι δεν υπάρχει υποκατάστατο για την ενεργειακή ασφάλεια. «Όχι μόνο ήταν κοντόφθαλμος ο περιορισμός της αμερικανικής παραγωγής αυτού του ζωτικού ενεργειακού πόρου, αλλά συνιστούσε ενθάρρυνση της αυξανόμενης ευρωπαϊκής εξάρτησης από το ρωσικό πετρέλαιο, ήταν στρατηγική κακή πρακτική.
Εντός του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αυτή η κακή πρακτική συνεχίζεται. Πριν από δύο μήνες, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αντέστρεψε την υποστήριξή του για τον Αγωγό Ανατολικής Μεσογείου EastMed που θα έφερνε ισραηλινό και κυπριακό αέριο στην Ευρώπη μέσω ενός αγωγού από την Κύπρο στην Ελλάδα».
Σύμφωνα με τον Μάικλ Ρούμπιν, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αρχικά απέσυρε την υποστήριξή του για τον αγωγό EastMed επειδή τον έκρινε εμπορικά ασύμφορο. «Αυτό είναι εσφαλμένο για τρεις λόγους», εξηγεί:
-Πρώτον, οι βασικοί εμπορικοί υπολογισμοί δεν πρέπει να υπερισχύουν των ανησυχιών για την εθνική ασφάλεια. Αυτό ήταν και το σημείο όπου ο Μπάιντεν και ο Μπλίνκεν έκαναν λάθος με το Nord Stream 2. Ήταν το γεγονός ότι η άρση των κυρώσεων στον Nord Stream 2 ενδυνάμωσε τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
-Δεύτερον, λίγοι στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχουν κάποια επιχειρηματική εμπειρία και επομένως δεν έχουν τις γνώσεις για να προσδιορίσουν την οικονομική βιωσιμότητα του αγωγού.
-Τρίτον, υπάρχει η ασυνέπεια του Στέιτ Ντηπάρτμεντ, υποστηρίζει ο Ρούμπιν: «Ενώ τώρα υπονομεύει τον αγωγό EastMed και εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητά , χαρακτήρισε το EuroAsia Interconnector, το EuroAfrica Interconnector, το Floating Storage and Regasification Unit, το Greece-Bulgaria Interconnector, και το Greece – North Macedonia inerconnector ,ως «εμπορικά βιώσιμα» έργα! …Είναι σαν να αποφαίνεσαι ότι ένα δέντρο είναι υγιές, οι ρίζες του, ο κορμός του, τα κλαδιά του και τα φύλλα του, αλλά να αποφασίσεις να το κόψεις γιατί ενοχλεί έναν κακό γείτονα»!
«Ανταμοιβή» της Τουρκίας;
Ο Ρούμπιν υποστηρίζει ότι «πάρα πολλοί στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ επιδιώκουν να ανταμείψουν την Τουρκία… Κάτι τέτοιο απλώς ενθαρρύνει περαιτέρω την αποσταθεροποιητική συμπεριφορά του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Αυτό συμβαίνει όταν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ είτε ενθαρρύνει την περαιτέρω εξάρτηση από τη μεταφορά υδρογονανθράκων μέσω Τουρκίας είτε ακόμη υποστηρίζει έναν εναλλακτικό αγωγό του Ισραήλ προς την Τουρκία.
Το πρόβλημα με το πρώτο δεν είναι μόνο ότι η Τουρκία υποστηρίζει ανοιχτά τρομοκρατικές ομάδες όπως η Χαμάς, αλλά και ότι το Ισλαμικό Κράτος δεν θα είχε εγκατασταθεί ποτέ στη Συρία και το Ιράκ αν δεν υπήρχε η υλικοτεχνική υποστήριξη που παρείχε η Αγκυρα στους μαχητές του ISIS .
Είναι επίσης υποκριτικό να επιβραβεύουμε ή να τροφοδοτούμε την Τουρκία όταν συνεχίζει την κατοχή στην Κύπρο, τον ίδιο τύπο κατοχής, που επιδιώκει πλέον η Ρωσία στην Ουκρανία. Αντιθέτως, το να δώσουμε οποιαδήποτε αξιοπιστία στην πρόταση του Ερντογάν για τον αγωγό Ισραήλ-Τουρκίας είναι σαν να δικαιολογούμε τις εκτεταμένες εδαφικές και θαλάσσιες αρπαγές του Ερντογάν, καθώς ένας τέτοιος αγωγός θα παραβίαζε τουλάχιστον τις ΑΟΖ του Λιβάνου και της Κύπρου.
Ο Αμερικανός αναλυτής τονίζει ότι η πολιτική αυτή της Ουάσιγκτον «σκόπιμα υποβαθμίζει τις ευρωπαϊκές εναλλακτικές λύσεις φυσικού αερίου, αλλά και δεν προάγει την εθνική ασφάλεια ούτε καταπολεμά την κλιματική αλλαγή· Αντίθετα, ενδυναμώνει τους αλυτρωτιστές στη Ρωσία και την Τουρκία και μειώνει τη φήμη της Αμερικής στην Ευρώπη»
